Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Οι διπλωματικοί αναλυτές και σημειολόγοι των διεθνών σχέσεων επισημαίνουν ότι “αποτελεί πάγια τακτική της Τουρκίας να χρησιμοποιεί επιθετική διπλωματία, προσδοκώντας πολλαπλά οφέλη. Η Ελλάδα οφείλει να παρακολουθεί την πορεία της γείτονος, προβαίνοντας σε κινήσεις ενίσχυσης της διαπραγματευτικής της αξίας”.

Οι έμπειροι διεθνολόγοι και γνώστες των ελληνοτουρκικών , πάλι, τονίζουν πως “Η προτεραιότητά μας είναι η προώθηση του εθνικού συμφέροντος και όχι να μεταθέτουμε για το μέλλον τα δύσκολα υπό χειρότερους όρους και να βλέπουμε τις διεκδικήσεις της Τουρκίας καθημερινά να πολλαπλασιάζονται”.

Για την οικονομία του λόγου, βλέπουμε τους εντολοδόχους του τουρκικού παρακράτους, να συνεχίζουν απτόητοι τις πρακτικές εκείνες με τις οποίες αντιστρατεύονται την δημοσια ταξη και ασφαλεια ενώ δημιουργούν και ζητήματα παρεμβατικότητας στη ελληνική έννομη τάξη αφού η Τουρκία μπορεί ανά πάσα στιγμή να επικαλεσθεί “τον ρόλο της εγγυήτριας και προστάτιδας δύναμης” όπως έκανε στην Κύπρο και όπως φροντίζει κατά καιρούς να κάνει αφού θεωρεί την (θρησκευτική) μειονότητα στην Θράκη ως “στρατηγική μειονότητα” .

Για του λόγου του αληθές, δύο χθεσινές εικόνες από τον Ληνό Ροδόπης και τον Εχίνο Ξάνθης έρχονται να επιβεβαιώσουν την μεθοδολογία του εισαγόμενου πολιτικού ισλάμ που εντάσσεται στον μακρόπνοο σχεδιασμό της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής με έναν εκ των ενδιαμέσων στόχων της, να είναι η αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης. Πιο συγκεκριμένα:

• Στον Ληνό του Δήμου Ιάσμου παρακρατικοί, εγκάθετοι κι ενεργούμενα του τουρκικού προξενείου μετέτρεψαν μία παραδοσιακή εκδήλωση των Πομάκων της Ροδόπης σε πολιτικοθρησκευτική εκδήλωση του πολιτικού ισλάμ με την συνδρομή του τοπικού πολιτικού δυναμικού (ανάμεσά τους και ο βουλευτής της Νέας Αριστεράς κ. Οζγκιούρ Φερχάτ) και την απουσία της Ελληνικής Διοίκησης, ενώ
• στον Εχίνο Μύκης ο παρακρατικός μηχανισμός της Τουρκίας στην Ξάνθη, ΑΝΗΡΤΗΣΕ πανώ εντός του τεμένους όπου αναγράφεται η φράση “Τουρκική Μειονότητα Δυτικής Θράκης” μετατρέποντας την ούτως ή άλλως παράνομη παραθρησκευτική εκδήλωση του κατηχητικού σχολείου της ψευδομουφτείας Κουράν Κουρσού σε πολιτική τελετή με την (φαντασιακή) νομιμοποίηση της από τον βουλευτή της Νέας Αριστεράς κ. Χουσεΐν Ζεϋμπεκ.

Η χρήση του όρου “τουρκική μειονότητα” με την εμφάνιση στο φωτογραφικό στιγμιότυπο τον παραθρησκευτικό ψευδομουφτή και τον βουλευτή του ελληνικού κοινοβουλίου κ. Χουσεΐν Ζεϋμπέκ αποσκοπεί στην δημιουργία εντυπώσεων που συνοψίζονται στα εξής: α) “να ποιοί εκπροσωπούν την τουρκική μειονότητας της Δυτ. Θράκης” β) “δεν παραβιάζουμε καμία νομοθεσία αφού δεν υφιστάμεθα κυρώσεις” γ) “είμαστε όλοι Τούρκοι, δεχθείτε το”

Η τουρκική διπλωματία προσπαθεί να διαγνώσει τον βαθμό αντοχής κι ανοχής στις τουρκικές προκλήσεις εντός Ελληνικής Επικράτειας έχοντας ως βασική επιδίωξη την δημιουργία εκείνων των συνθηκών που θα εξαναγκάσουν την Ελλάδα να υπαναχωρήσει από την χρήση του όρου “τουρκική μειονότητα” [crash test η ανοχή στις προκλήσεις του DEB/ΚΙΕΦ και τις πρακτικές των Εγκαθέτων] και να αποδεχθεί την διασταλτική εφαρμογή των όσων αναφέρονται στην Σύμβαση- Πλαίσιο για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων, που καταρτίστηκε υπό την αιγίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης (1/2/1998) με απώτερο στόχο να γίνουν σημαντικές αλλαγές στη νομοθεσία και στην πρακτική της Ελληνικής Κυβέρνησης και να προωθηθεί ένα νέο δόγμα στην προστασία και η προώθηση των μειονοτικών δικαιωμάτων οδηγώντας σε de jure αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης!!! με ενδιαμέσους φορείς παρακολούθησης και υλοποίησης τις διάφορες παρακρατικές οργανώσεις του Προξενείου στην Θράκη !!! (οι γνωστοί προξενικοί σύλλογοι οι οποίοι και εμφανίζονται σε κείμενα ως ΜΚΟ).

Κι εδώ ακριβώς έγκειται η σημασία του ρόλου του ΚΙΕΦ που φιλοδοξεί να αποτελέσει το όχημα για την υπεράσπιση των “δικαιωμάτων” σε πανελλαδικό επίπεδο όχι μόνον των τουρκοφρόνων της Θράκης αλλά και κάθε ομάδας πληθυσμιακής αλλογενών, αλλοδόξων κι αλλοφρόνων με ιδιαίτερα δημογραφικά χαρακτηριστικά που ζει εντός της Ελληνικής Επικράτειας!!!

Ο ρόλος του ΚΙΕΦ στον υβριδικό ε/τ πόλεμο

Το ζήτημα , ωστόσο, αφορά στον ρόλο του τοπικού πολιτικού δυναμικού και τον ρόλο που έχουν αναλάβει οι αιρετοί που υποστηρίζονται κι ενισχύονται από το ΚΙΕΦ και τους μηχανισμούς του τουρκικού παρακράτους με ιδιαίτερα σημαίνοντα τον ρόλο των βουλευτών κκ Μπουρχάν Μπαράν, Χουσεΐν Ζεϋμπέκ και Οζγκιούρ Φερχάτ.

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ

Η τουρκική διπλωματία, με αυτή την πρακτική, -εκτός των άλλων – παραβλέπει τις ρυθμίσεις της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης του 1923, η οποία περιέχει τις διατάξεις περί μειονότητας εφαρμόσιμες στην ελληνική μειονότητα στην Τουρκία και στη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη αντίστοιχα. Πρέπει να τονιστεί όμως ότι η εφαρμογή αυτής της Συνθήκης από την Ελλάδα δεν σημαίνει ότι η μεταχείριση αυτής της προσδιορισμένης μειονότητας είναι ένα θέμα μιας συνθήκης διακρατικών σχέσεων. Η Ελλάδα έχει εκπληρώσει κατηγορηματικά όλες της τις υποχρεώσεις στο πλαίσιο της εν λόγω Συνθήκης. Επιπλέον, στο πρόσφατο παρελθόν και προκειμένου να εξασφαλιστεί η ομαλή ενσωμάτωση της μουσουλμανικής μειονότητας, η Ελλάδα προσπάθησε στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό να προσαρμόσει την προστασία της μουσουλμανικής μειονότητας στα σύγχρονα πρότυπα των ανθρώπινων δικαιωμάτων και να παρέξει στους μουσουλμάνους τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τις διατάξεις των συγχρόνων, διεθνών και περιφερειακών συνθηκών περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες της Θράκης καθώς επίσης και τις τρέχουσες κοινωνικές και οικονομικές πραγματικότητές της, η Ελλάδα ενέκρινε και μία σειρά μέτρων “θετικής διάκρισης” υπέρ της μουσουλμανικής μειονότητας.

Η Ελλάδα έχει τονίσει επανειλημμένα, ότι η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη αποτελείται από τρεις ευδιάκριτες ομάδες, τα μέλη των οποίων είναι προέλευσης Τουρκικής, Πομακικής ή Ρομά. Κάθε μια από αυτές τις ομάδες έχει την ευδιάκριτη προφορική γλώσσα και τις πολιτιστικές παραδόσεις της. Η πολιτιστική κληρονομιά όλων των τμημάτων της μειονότητας είναι πλήρως σεβαστή. Εντούτοις, οποιαδήποτε προσπάθεια να προσδιοριστεί ολόκληρη η μουσουλμανική κοινότητα στη Θράκη ως Τουρκική είναι απαράδεκτη όχι μόνο για πολιτικούς λόγους, αλλά και επειδή δεν απεικονίζει την πραγματική σύνθεση της μουσουλμανικής μειονότητας, σύμφωνα με αντικειμενικά κριτήρια. Επιπλέον, οποιαδήποτε προσπάθεια από τα μέλη του τμήματος της τουρκικής-προέλευσης μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη να επιβάλει τα εθνικά ή πολιτιστικά χαρακτηριστικά και τις παραδόσεις τους στα άλλα δύο συστατικά της μειονότητας (Πομάκους και Ρομά) είναι ενάντια στα σύγχρονα πρότυπα των ανθρώπινων δικαιωμάτων στον τομέα της προστασίας των μειονοτήτων.