Τρία χρόνια παραμένουν απλήρωτοι οι εργαζόμενοι στα κλωστήρια Λαναρά, παρά τις υποσχέσεις δύο κυβερνήσεων (και της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ).

Από το 2009 βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας στα εργοστάσια του ομίλου, ο οποίος, βάσει των επιχειρησιακών πλάνων, αποδεικνύεται κερδοφόρος.

Από το 2009 σε επίσχεση οι 680 εργαζόμενοι στα 14 εργοστάσια της κλωστοϋφαντουργίας

Κι ενώ οι δείκτες ανάπτυξης της κλωστοϋφαντουργίας σε ευρωπαϊκές χώρες ανέβηκε στο 8% και παρ’ όλο που βρέθηκαν ξένοι επενδυτές, οι τράπεζες δεν εκταμιεύουν δάνεια και κωλυσιεργείται έτσι από τον Μάιο η εξαγορά του, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να επαναλειτουργήσουν τα εργοστάσια!

Στις αρχές του 20ού αιώνα, μετά το Μεσοπόλεμο και τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ιδρύθηκε το βιομηχανικό συγκρότημα στη Νάουσα, της οικογένειας Λαναρά. Το 1922 ίδρυσαν νέα εργοστάσια στην Αθήνα. Επί δύο αιώνες λειτουργούσαν σε ολόκληρη τη χώρα 14 εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας του ομίλου. Χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως στην περιφέρεια, βρήκαν δουλειά, ενώ η κλωστοϋφαντουργία αποτελούσε μια βαριά βιομηχανία για τη χώρα, παράγοντας και εξάγοντας ποιοτικά και ανταγωνιστικά προϊόντα.

Σήμερα δεν λειτουργεί κανένα εργοστάσιο της «Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας Λαναρά». Οι 680 εργαζόμενοι έκλεισαν ήδη τρία χρόνια επίσχεσης εργασίας στα τελευταία 14 εργοστάσια, που λειτουργούσαν μέχρι τα τέλη του 2008 στις πόλεις Νάουσα, Πέλλα, Αλεξανδρούπολη, Κομοτηνή, Οινόφυτα και Θεσσαλονίκη.

Στο τέλος του 2008 η διοίκηση του ομίλου ΕΝΚΛΩ ενημέρωσε τους εργαζομένους ότι η βιομηχανία είναι κερδοφόρα, αλλά ο Θωμάς Λαναράς αποχωρεί, παραδίδοντας τις μετοχές στους υπάρχοντες μετόχους. Προϋπόθεση για τη λειτουργία των εργοστασίων ήταν η εκταμίευση δανείου. Οι εργαζόμενοι συνέχισαν να δουλεύουν απλήρωτοι, ελπίζοντας να μη χαθούν οι θέσεις εργασίας.

Υποσχέσεις

Τότε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υποσχέθηκε τη στήριξη των εργοστασίων. Πέντε τραπεζικοί όμιλοι εκταμίευσαν δάνεια (δύο εκατομ. ευρώ ανά εξάμηνο), με τα οποία πληρώθηκαν συσσωρευμένες οφειλές προς το ΙΚΑ, την εφορία και τους εργαζομένους. Επιπλέον, η κυβέρνηση της Ν.Δ. υποσχέθηκε προς τις τράπεζες εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου 36 εκατομ. ευρώ.

Μετά τις εκλογές του 2009, σύμφωνα με τον Ηλία Χαρίση (πρ. σωματείου εργαζομένων) ξεκίνησαν επαφές με τη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένα με τους υπουργούς Λ. Κατσέλη (Οικονομικών) και Μ. Χρυσοχοΐδη (Ανάπτυξης). Το επιχειρηματικό πλάνο αποδείκνυε ότι η ιστορική κλωστοϋφαντουργία είναι κερδοφόρα και δόθηκε η κρατική εγγύηση προς τις τράπεζες, που διαθέτουν τις μετοχές της επιχείρησης. Οι οποίες δεν έκαναν ποτέ την εκταμίευση δανείου προς την «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία».

Μάλιστα στη διάρκεια της ομιλίας του στην Κομοτηνή, τον Μάιο του 2010, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στη λειτουργία τους, θεωρώντας ότι το πρόβλημα λύθηκε και ευχήθηκε «καλές δουλειές». Ενάμιση χρόνο μετά, το πρόβλημα παραμένει.

Σε ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ισπανία και η Γερμανία, οι δείκτες ανάπτυξης, σύμφωνα με στοιχεία της Γιούροστατ, στην κλωστοϋφαντουργία ανέβηκαν στο 8%.

Ξένοι επενδυτές

Πρόσφατα έδειξαν ενδιαφέρον και ξένοι επενδυτές. Από τον Μάιο του 2011 το αμερικανικό fund μελέτησε το επιχειρησιακό σχέδιο και θεωρώντας ότι πρόκειται για βιώσιμη και κερδοφόρα βιομηχανία, ζητεί από τις τράπεζες να πληρώσει τις οφειλές. Τα κλωστήρια Λαναρά οφείλουν στις Τράπεζες, από δανειοδοτήσεις, 220 εκατομμύρια ευρώ. Οι Αμερικανοί επενδυτές δίνουν 55 εκατομ. ευρώ σε μετρητά και αναλαμβάνουν χρέη 200 εκατομμυρίων (προς το ΙΚΑ, προμηθευτές και εργαζομένους). Από τα τέλη του περασμένου Μαΐου περιμένουν απάντηση.

«Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο από κυβερνητικά χείλη ακούμε ότι ελπίζουν σε επενδύσεις για να υπάρξει ανάπτυξη και θέσεις εργασίας», θυμίζει ο Ηλ. Χαρίσης. Και προσθέτει: «Οι επενδυτές ζητούν την επαναλειτουργία των εργοστασίων, προτίθενται ν’ ανοίξουν και δύο νέα εργοστάσια, αλλά η κυβέρνηση δεν ασκεί πιέσεις προς τις πιστώτριες τράπεζες, που κρατούν ομήρους τους εργαζομένους, τρία χρόνια. Δεν εργαζόμαστε, δεν μας απολύουν, ενώ πλησιάζουμε την ηλικία της συνταξιοδότησης, τα παιδιά μας σπουδάζουν και είναι αδύνατο ν’ ανταποκριθούμε σε υποχρεώσεις, όπως, για παράδειγμα, τα στεγαστικά δάνεια».

Πηγή: Ελευθεροτυπία