Το τελευταίο διάστημα πυκνώνουν οι φωνές αυτών που ισχυρίζονται ότι «κινδυνεύει η Θράκη». Μια άποψη η οποία για πολλά χρόνια καλλιεργείται , ιδίως την προεκλογική περίοδο. Καλλιεργείται και με ισχυρογνωμοσύνη διαλαλείται από άτομα άγνωστα στην περιοχή της Θράκης, από άτομα τα οποία εγκαταστάθηκαν στην Θράκη για κοινωνική προβολή και οικονομική δραστηριότητα , από άτομα που πέρασαν από την πολύπαθη Θράκη λόγω επαγγελματικής ενασχόλησης τους και από άτομα που πίνουν τον καφέ τους στα Κολονακιώτικα στέκια και καθώς θυμούνται την ύπαρξη «μιας παραμεθόριας περιοχής της Ελληνικής επικράτειας που λέγεται Θράκη» σκέπτονται να γράψουν κάποια υποτυπώδη «μελέτη» ή να εκφωνήσουν έναν πανηγυρικό της ημέρας ή σαν εθνοσωτήρες να συμμετάσχουν σε κάποιο πάνελ σχετικό με την Θράκη.

Και αυτό γιατί η Θράκη «πουλάει» όλο τον χρόνο, αλλά ιδιαίτερα όταν πλησιάζουν οι εκλογές με σκοπό την κομματική συσπείρωση, την «άγρα» ψήφων και την πόλωση με σκοπό την εκλογή υποψηφίων. Προσωπικά την ίδια πράξη ενός θέατρου του παραλόγου και την σεναριολογία της κινδυνολογίας την παρακολουθώ για πολλές δεκαετίες από τότε που εγκαταστάθηκα στην Θράκη, με εναλλασσόμενους ηθοποιούς που μοχθούν να βρίσκονται στην επικαιρότητα και με πολιτικούς που ζητούν τον βουλευτικό θώκο.

Είναι κοινωνιολογικά αποδεδειγμένο ότι οι παραμεθόριες περιοχές έχουν μεγαλύτερο το αίσθημα όχι μόνο του συντηρητισμού , αλλά και του πατριωτισμού και της καλώς εννοούμενης εθνικής υπερηφάνειας. Σε αυτά λοιπόν τα συναισθήματα στοχεύουν όλοι αυτοί οι «θίασοι», όπως τους αποκαλεί ο Νίκος Αρβανίτης , σε σχετικό του άρθρο στο «Komotinipress», οι οποίοι όχι μόνο καλό δεν κάνουν , αλλά δημιουργούν τεράστια προβλήματα στην ψυχοσύνθεση των κατοίκων , στην προσέλκυση νέων επενδυτών και στην ίδια την επενδυτική ικανότητα των Θρακιωτών.

Προσπαθούν να πολώσουν το πολιτικό κλίμα και να καλλιεργήσουν περισσότερο την συντηρητικοποίηση της κοινωνίας με αποτέλεσμα η σκέψη των ατόμων να νοσεί και να οδηγείται όλη η περιοχή σε ένα οικονομικό και πολιτικό τέλμα. Σήμερα που η ανεργία στην Θράκη έχει ξεπεράσει κάθε όριο, που οι βιομηχανικές περιοχές που κάποτε ήκμαζαν είναι ερημωμένες και που το σύνοικο στοιχείο ζει από κοινού τα προβλήματα και τις λύσεις μιας περιοχής την οποία το Αθηνοκεντρικό κράτος την θυμάται όταν την χρειάζεται , το να παρουσιάζονται «σωτήρες» αν μη τι άλλο είναι ουτοπικό και εγκληματικό. Όλα αυτά τα σενάρια στην πραγματικότητα εκτελούν καθημερινά την Θράκη και όλους τους κατοίκους της.

Κάποτε , κατά την περίοδο του ψυχρού πολέμου , όλοι αυτοί οι «επαϊοντες» ομιλούσαν για τον «εκ Βορρά» κίνδυνο . Όταν εξέλειψε αυτός ανακάλυψαν τον «εξ Ανατολών» και τον συνεχίζουν μέχρι σήμερα. Σίγουρα στο παρελθόν υπήρξαν μικρά ή μεγάλα «σύννεφα» στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Το να συνεχίζεται όμως το ίδιο «σενάριο» είναι κουραστικό και επικίνδυνο.

Κινδυνεύει , λοιπόν, όντως η Θράκη . Αλλά από τους εγχώριους κινδυνολόγους που στοχεύουν παραμονές των εκλογών να συσπειρώσουν το ακροατήριο και τους ψηφοφόρους τους με σκοπό τα «ψηφουλάκια» αψηφώντας για το δυσμενές πολιτικό και οικονομικό κλίμα που δημιουργούν. Τους ενδιαφέρει ο αγώνας της πολιτικής επιβίωσης « εκβιάζοντας» τους ψηφοφόρους και εμποδίζοντας την περαιτέρω εξέλιξη της ακριτικής περιοχής. Χρησιμοποιούν κάθε μέσο ηλεκτρονικό ή έντυπο. Διαμορφώνουν συνειδήσεις και καλλιεργούν εθνικιστικά συμπλέγματα ένθεν κακείθεν.

Η Θράκη δεν χρειάζεται πολωτικό κλίμα. Ούτε «εθνοσωτήρες». Επιθυμεί σταθερή πολιτική χωρίς ταλαντεύσεις και ανάπτυξη ούτως ώστε να υπάρξει πρόοδος στην περιοχή. Το επιζήμιο κλίμα , καθώς και τα αποτελέσματα του στις αρχές του 1990 , τα γεύθηκε η Θράκη και έκανε αρκετά χρόνια για να τα ξεπεράσει.