Ο δραστήριος και διαρκώς προβαλλόμενος για το έργο του Διευθυντής του ΣΓΝ Κομοτηνής κ. Γιώργος Φιλιππιδης μας ενημέρωσε σε έκτακτη συνέντευξη τύπου για την υποβληθείσα εκ μέρους παραίτησή του από το αξίωμά του ,ως ένδειξη συμπαράστασης των αιτημάτων των εργαζομένων του ΣΓΝ Κομοτηνής αναφορικά με το ζήτημα των “εισαγγελικών παιδιών”συντασσόμενος σε κοινό μέτωπο κατά της εισαγγελέως πρωτοδικών Ροδόπης Κ. Μελισσάρη.

Ενδεχομένως την απόφαση αυτή να πυροδότησε η δημοσιοποιηθείσα υπόθεση της 4χρονης που δεν μεταφέρθηκε στην Αθήνα, στο Πρότυπο Εθνικό Νηπιοτροφείο Καλλιθέας και αυτό προκάλεσε και την αντίδραση του κ. Γιώργου Φιλιππίδη, ο οποίος και συνεταξε σχετική απαντητική επιστολή.

Το φαινόμενο των “εισαγγελικών παιδιών” δεν είναι καινούργιο και (θα έπρεπε να) απασχολεί την ελληνική κοινωνία η οποία άρχισε να ευαισθητοποιείται με το θέμα την περίοδο της κρίσης.Το ίδιο πρόβλημα με το ΓΣΝ Κομοτηνής αντιμετωπίζουν ΟΛΑ ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ!

Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την έκθεση που συνέταξε “Ο Συνήγορος του Πολίτη”, στο πλαίσιο της άσκησης της αποστολής του Συνηγόρου του Παιδιού, έχοντας διερευνήσει, από το 2003 µέχρι σήµερα, 40 αναφορές σχετικά µε τη λειτουργία ιδρυµάτων παιδικής προστασίας και έχει επισκεφθεί 76 δοµές φιλοξενίας για παιδιά, δηλαδή σχεδόν το σύνολο των δηµοσίων ιδρυµάτων και σηµαντικό αριθµό δοµών που ανήκουν σε ΝΠΙ∆ ή στην εκκλησία.Σύµφωνα µε την εκτίµηση του Συνηγόρου, σε όλη τη χώρα φιλοξενούνται περίπου 3.000 παιδιά σε ιδρύµατα παιδικής προστασίας, 1.000 από τα οποία βρίσκονται σε δοµές δηµόσιου χαρακτήρα.

Περαιτέρω, πέραν των προβληµάτων στην οργάνωση και λειτουργία των µονάδων παιδικής προστασίας καθαυτών, η Αρχή έχει διαπιστώσει και επισηµάνει σοβαρά κενά στο πεδίο της παιδικής προστασίας.Ως προς τη συνολικότερη λειτουργία του συστήµατος παιδικής προστασίας, υπογραµµίζεται η ανάγκη να προωθηθούν εναλλακτικές λύσεις στην ιδρυµατική φροντίδα µε την υποστήριξη των οικογενειών σε κρίση και την ενίσχυση του θεσµού της αναδοχής, που θα πρέπει να µπορεί να ενεργοποιείται και χωρίς την τοποθέτηση ενός παιδιού σε ίδρυµα, και την ειδική µέριµνα για την ελαχιστοποίηση της διάρκειας παραµονής των παιδιών σε ιδρύµατα, καθώς στη χώρα µας κατά µέσο όρο υπολογίζεται ότι προσεγγίζει τα 7 χρόνια.

Σύμφωνα με μια άλλη έκθεση της UNICEF βασισμένη σε στοιχεία της Eurostat για το έτος 2014 το 35,4% των παιδιών στην Ελλάδα βιώνουν συνθήκες φτώχιας ή κοινωνικού αποκλεισμού με διαρκώς αυξητικές τάσεις στα χρόνια της κρίσης. Περίπου το ένα τρίτο των παιδιών μεγαλώνουν στην Ελλάδα των μνημονίων με καταγεγραμμένη αποστέρηση βασικών υλικών αγαθών ενώ ένα στα 8 παιδιά μεγαλώνουν και με τους δυο γονείς τους άνεργους. Η εξασφάλιση της δαπάνης ακόμα και αυτής της στέγασης αποδεικνύεται πρόβλημα για σημαντικό πρόβλημα για ένα στα 6 νοικοκυριά που έχουν παιδιά. Ταυτόχρονα άλλοι παράγοντες που συνδέονται με αυξημένα ποσοστά θυματοποίησης των παιδιών βαίνουν ανοδικά όπως η χρήση αλκοόλ και ουσιών, η παραβατικότητα ενηλίκων και ανηλίκων, κοινωνική περιθωριοποίηση.

Σε ένα τέτοιο τοπίο, η εφαρμογή χρονίων μνημονιακών πολιτικών κάνει την κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη. Για παράδειγμα, στα χρόνια αυτά, όλοι οι δημόσιοι φορείς κοινωνικής προστασίας που προσφέρουν υπηρεσίες σε παιδιά είδαν τους προϋπολογισμούς τους να κατακρημνίζονται σε ποσοστά που υπερβαίνουν το 50% σε σχέση με το 2010.

Κι ενώ η διοίκηση του ΣΓΝ Κομοτηνής, εν μέσω άλλων προβλημάτων, δίνει τέτοια διάσταση στο όλο ζήτημα, ας δούμε τί συμβαίνει στο νοσοκομείο Αγία Σοφία:Από μελέτη που πραγματοποιήθηκε από την κοινωνική υπηρεσία και το Παιδοψυχιατρικό τμήμα του νοσοκομείου Αγία Σοφία καταγράφηκαν 87 παιδιά τα έτη από 2008-2010, 81 παιδιά, το 2010-2011, 92 παιδιά, το 2011-2012, 141, το2012- ’13 και 157 παιδιά, το 2013- ’14. Η κρίση ανέβασε σημαντικά τον αριθμό ενώ έχουν καταγραφεί και φαινόμενα που γονείς που αδυνατούν να συντηρήσουν τα παιδιά τους.Το εύρος της ηλικίας των παιδιών είναι από ημερών μέχρι 17 ετών και η πλειοψηφία είναι μετανάστες από Αφγανιστάν, Πακιστάν, Συρία, Αλβανία, Ρουμανία. Το 75% είναι παιδιά με οικογενειακά προβλήματα. Οι κύριες αιτίες της παραπομπής είναι η παραμέληση και οι κακές συνθήκες διαβίωσης των παιδιών, η συναισθηματική και σωματική κακοποίηση, η επαιτεία και η εγκατάλειψη και τέλος η σεξουαλική κακοποίηση.

Δεν διαθέτουμε ανάλογα στοιχεία για το τί ισχύει στην Κομοτηνή και πόσα παιδιά έχουν φιλοξενηθεί ή φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις του ΓΣΝ Κομοτηνής, δεν γνωρίζουμε την θέση της κ. Εισαγγελέως Πρωτοδικών Ροδόπης ενώ η κοινή γνώμη απασχολείται με λάθος τρόπο και για λάθος λόγους με το συγκεκριμένο ζήτημα..

Να υπενθυμίσουμε ότι την ενοποίηση δομών παιδικής προστασίας πρότεινε προσφατα η βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, της Νέας Δημοκρατίας, Έλενα Ράπτη.Όπως τονίζει η Ελλάδα οφείλει να περάσει σε μια νέα εποχή στο θέμα της προστασίας των παιδιών, που σήμερα παρέχεται σε κοινωνικές δομές και που όπως σημειώνει, είναι ανεπαρκείς, πολύπλοκες και αναποτελεσματικές παρά την τιτάνια προσπάθεια των ανθρώπων που τις στελεχώνουν.