Θα θυμάστε ασφαλώς όλον τον θόρυβο που έγινε (και εξακολουθεί να γίνεται) στη Θράκη σχετικά με τον λεγόμενο «νόμο των 240 ιμάμηδων», με τον οποίο έχει φρυάξει η τουρκόφρων πλευρά της μειονότητας, απαιτώντας τη μη εφαρμογή του. Και επειδή η πρώτη φάση των αιτήσεων έχει ήδη γίνει και πλησιάζει πλέον η ώρα της εφαρμογής, οι αντιδράσεις αυτές πολλαπλασιάζονται. Και ο πρόξενος διαλαλεί, όπου εμφανίζεται, την ανάγκη να αποσυρθεί ο νόμος και οι ψευτομουφτήδες φωνάζουν σε όλους τους τόνους τη λέξη «αντίσταση» απέναντι στο ελληνικό κράτος και πάμπολλοι ακόμη πολιτευτές λένε ότι δεν θα εφαρμοστεί.

Μέσα ωστόσο σε αυτό το «αντάρτικο» κλίμα υπάρχουν και τα ακόμη χειρότερα – τα οποία βέβαια, επειδή ξέρουμε καλά το φασιστικό ποιον και τη λύσσα ορισμένων – η αλήθεια είναι ότι τα περιμέναμε. Και είχαμε μάλιστα, εδώ στο “Προξενείο-Στοπ”, πριν από μήνες κιόλας προειδοποιήσει ότι θα συμβούν, τονίζοντας παράλληλα και την αναγκαιότητα να προστατεύσει το ελληνικό κράτος όσους θα θελήσουν να πάρουν μέρος στη σχετική διαδικασία.

Τι έγινε λοιπόν; Πολύ απλά, ο γνωστός σε όλους σας Αμπντουλχαλήμ Ντεντέ βρήκε τα ονόματα όλων εκείνων των μουσουλμάνων της Θράκης που έκαναν αιτήσεις για ιεροδιδάσκαλοι σε αυτή την πρώτη φάση εφαρμογής του νόμου και στις 2 Αυγούστου τα δημοσίευσε φόρα-παρτίδα στην ιστοσελίδα της τουρκοφυλλαδίτσας του, της «Τρακιανίν Σεσί» (απ’ όπου και η 1η φωτογραφία)! Με στόχο φυσικά να τους εκθέσει και να τους στοχοποιήσει – ακριβώς στο ίδιο πνεύμα δηλαδή που και η άλλη φασιστοφυλλάδα της Ξάνθης, η «Μιλλέτ» του Τζεγκίζ Ομέρ είχε δημοσιεύσει παλαιότερα τα ονόματα των μελών του «Συλλόγου Πομάκων Ξάνθης»! Σαν να λέει – εμμέσως πλην σαφώς – «αυτοί είναι οι πουλημένοι, σας τους γνωστοποιούμε, οπότε…κανονίστε»! Και αυτό θα μπορούσε φυσικά να περιλαμβάνει πολλά, μέχρι και ευθείες πράξεις τρομοκράτησης των υποψηφίων (κατ’ ανάλογο τρόπο που και τότε, μετά τη δημοσίευση της «Μιλλέτ», είχαν λάβει χώρα βίαιες ενέργειες σε βάρος μελών του «Συλλόγου Πομάκων»)!

Σε κάθε περίπτωση πάντως, η συγκεκριμένη πράξη της τουρκοφυλλάδας του Ντεντέ δεν είναι απλώς από ηθικής άποψης μία πράξη άθλιας αλητείας και θρασύτατης ρουφιανιάς, αλλά είναι και από τυπικά νομικής πλευράς εντελώς παράνομη, γιατί αποτελεί αυθαίρετη δημοσιοποίηση αυστηρών προσωπικών στοιχείων. Και φυσικά, για να είμαστε και απολύτως δίκαιοι, η μισή ντροπή (και το μισό…αξιόποινο) βαραίνει και τους κρατικούς εκείνους λειτουργούς που φάνηκαν ανεπαρκείς (για να το θέσουμε κομψά), όσον αφορά τη διατήρηση του απορρήτου της διαδικασίας. Ακούει άραγε κανείς;

πηγή: http://proxeneio-stop.org/