Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 υπήρχε στο Δεύτερο Πρόγραμμα μια πρωινή Σαββατιάτικη εκπομπή , για φιλόζωους η οποία και  «κόπηκε» απότομα μια μέρα, λόγω της αντίδρασης των κυνηγών οι οποίοι φαίνεται πως ήταν περισσότεροι από τους ζωόφιλους, ή τουλάχιστον, είχαν μεγαλύτερη δύναμη, αφού, ως ψηφοφόροι, είχαν απαιτήσει να πάψει να τους καταγγέλλει το κρατικό ραδιόφωνο, σύμφωνα με τον κ. Γιώργο Παπαστεφάνου !

Τα χρόνια πέρασαν, η ζωοφιλία εντάχθηκε σε μία ευρύτερη κατηγορία κοινωνικής «δράσης» και το «ζωοφιλικό κίνημα» εντάχθηκε στην πλειάδα των οργανώσεων που συνδέονται με ομάδες πίεσης ή και πολλαπλών συμφερόντων, χωρίς να αφαιρεί τίποτα από τον ρομαντισμό των πρώτων φιλόζωων.

Αντιθέτως ο πολλαπλασιασμός φιλοζωϊκών σωματείων και οργανώσεων συμβάλλει στην πιο εύρυθμη λειτουργία του αστικού χώρου και δύναται να εξασφαλίσει την ισορροπημένη συμβίωση των εμβίων όντων που τον μοιράζονται.

Αυτά σκεπτόμουν βλέποντας ξανά την εκπομπή του κ. Σάκη Αντωνίου που ήταν αφιερωμένη στο ζήτημα της διαχείρισης των αδεσπότων σκύλων και της δυσαρέσκειας των πολιτών για την κατάσταση που επικρατεί (και) στην Κομοτηνή.

Λίγες μέρες μετά, σε μία γειτονιά της  Κομοτηνής, ένα αδέσποτο σκυλάκι είχε προσβληθεί από κάποια νόσο ( και ως εκ τούτου αποτελούσε ενδεχομένως κίνδυνο για την δημόσια υγεία) και παρά τις ενέργειες και οχλήσεις κατοίκων  και περιοίκων, είχε αφεθεί στη μοίρα του και τελικά το περισυνέλλεξε το συνεργείο του δημοτικού κυνοκομείου, με καθυστέρηση αρκετών ημερών.

Στην ίδια γειτονιά , έχει σχηματισθεί αγέλη 4-5 σκύλων , εν δυνάμει επιθετικών, για τα οποία κανείς εκ των αρμοδίων δεν έχει κάνει τίποτα.

Το περιστατικό αυτό ανέδειξε για μία ακόμη φορά τις αδυναμίες ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΤΟΥ ΘΕΣΜΙΚΟΥ  ΠΛΑΙΣΙΟΥ του  Ν.4039/2012 &Ν.4235/2014 βάσει του ο οποίου ο Δήμος έχει τη συνολική εποπτεία των αδέσποτων ζώων συντροφιάς εντός των διοικητικών του ορίων αλλά και ΚΑΤΕΔΕΙΞΕ την μεθοδολογία της γένεσης του προβλήματος .

Κατ’αρχάς, επειδή έχει γίνει πολύς λόγος για τους «απαίδευτους» πολίτες και τους «πεπαιδευμένους» φιλόζωους, των οποίων τα φιλόστοργα (συν)αισθήματα ουδείς αμφισβητεί, αλλά θα πρέπει να αξιολογήσουμε την δράση τους και να δούμε τα ελλείμματά τους!

Εάν θεωρήσουμε ότι οι Δήμοι μας συνεργάζονται με σωματεία φιλόζωων θα πρέπει να ξέρουμε την δομή αυτών των σωματείων και το δυναμικό και τους πόρους που διαθέτουν:  λ.χ. διαθέτουν  κτηνιατρικό σταθμό  με εξειδικευμένο προσωπικό,  ασθενοφόρα αδέσποτων ζώων για συνεργασία περισυλλογής και ελέγχου γεννήσεων και υγείας των αδέσποτων με συνεργαζομένους δήμους και οργανισμούς , απασχολούν  μόνιμο προσωπικό (κτηνιάτρους, νοσοκόμους, ζωοκόμους, οδηγούς ασθενοφόρων, διοικητικό προσωπικό) και ποιά η δυναμική των εθελοντών αυτών των σωματείων;

Οι Δήμοι  και οι αρμόδιες υπηρεσίες , καλούνται να παρουσιάσουν απολογιστικές εκθέσεις και να προβούν σε αξιολογήσεις των μέχρι τώρα ενεργειών τους και εν ανάγκη να αναθεωρήσουν τις μορφές συνεργασίες που έχουν με δομές που δεν πληρούν τις παραπάνω προδιαγραφές . Πρέπει, ταυτόχρονα, να ακούσουν τις φωνές διαμαρτυρίας των πολιτών αλλά και να αντικρύσουν το πρόβλημα κατάματα περπατώντας στις γειτονιές της Κομοτηνής.

Οι Δήμαρχοι και οι Αρμόδιες Υπηρεσίες πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την ασφάλεια των πολιτών.

Αυτή τη στιγμή τα αδέσποτα ζώα σε όλο το Δήμο Κομοτηνής έχουν δημιουργήσει μια άναρχη κατάσταση η οποία όμως είναι απειλητική  για τη δημόσια υγεία και για τα ίδια τα ζώα φυσικά. Καθημερινά αδέσποτα που παραμένουν χωρίς τροφή και αφρόντιστα επιτίθενται σε μικρούς και μεγάλους, προκαλούν ατυχήματα, τραυματίζονται τα ίδια ή σκοτώνονται κλπ.

Πρέπει άμεσα να ανατεθεί σε κτηνιάτρους να εμβολιάσουν τα αδέσποτα σε πρώτη φάση και στη συνέχεια να γίνουν όσα λέει ο Νόμος, δηλαδή να στειρώνονται και να επιστρέφουν στο περιβάλλον, μακριά , όμως, από περιοχές με νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, στους χώρους αποβίβασης και επιβίβασης ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών στα λιμάνια, στα αεροδρόμια, στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, στους περιφραγμένους αρχαιολογικούς χώρους..

Συνυπεύθυνοι για την κατάσταση είμαστε ΟΛΟΙ…  Αρχές, Πολίτες, Ζωόφιλοι, Κάτοικοι, Κτηνίατροι, Επαγγελματίες, Μέσα Ενημέρωσης.. Δεν έχουμε , όμως, το ίδιο μερίδιο ευθύνης!