ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, καθώς ολοκληρώθηκε και η διαδικασία των ευρωεκλογών, η Κυβέρνηση εισέρχεται σε μια περίοδο, όπου όλη μας η προσοχή επικεντρώνεται και πάλι στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που συνδέονται με την καθημερινότητα του πολίτη.
Ξεκινώ με το ζήτημα της αντιμετώπισης της ακρίβειας. Είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικό το γεγονός ότι για πρώτη φορά έχουμε στοιχεία που δείχνουν όχι απλά περιορισμό του πληθωρισμού, αλλά και πραγματική αποκλιμάκωση των τιμών στο σούπερ μάρκετ. Είναι μια πρώτη ενθαρρυντική ένδειξη ότι ο πόλεμος τον οποίο έχουμε κηρύξει στην ακρίβεια αρχίζει και φέρνει τα πρώτα αποτελέσματα. Προφανώς και η προσπάθειά μας θα συνεχιστεί, έως ότου ο πληθωρισμός επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδά του, και θα εξακολουθούμε να επιμένουμε σε μια αγορά η οποία λειτουργεί με διαφάνεια, με σωστούς κανόνες, με πραγματικό ανταγωνισμό, χωρίς ολιγοπωλιακές και μονοπωλιακές συμπεριφορές. Θέλω εδώ να τονίσω ότι με αφορμή και την είσοδό μας στον νέο ευρωπαϊκό πολιτικό κύκλο, θα επιμείνω στην προσπάθειά μου να υπάρξει ευρωπαϊκή αντιμετώπιση στο ζήτημα των διαφοροποιημένων τιμών των πολυεθνικών επιχειρήσεων, έτσι ώστε σε χώρες που βρίσκονται στην ευρωπαϊκή περιφέρεια να μην αναγκάζονται να πληρώνουν οι πολίτες τους ακριβότερα για ίδια προϊόντα. Μάλιστα, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απάντησε στη σχετική μου επιστολή, αναγνωρίζοντας την ορθότητα αυτών των επιχειρημάτων και αναμένω και από την Ευρώπη να αναλάβει τις δικές της πρωτοβουλίες για να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα, το οποίο έχει ευρωπαϊκή διάσταση.
Ένα άλλο ζήτημα το οποίο αφορά την καθημερινότητα των πολιτών, ειδικά του λεκανοπεδίου αλλά και της Θεσσαλονίκης, έχει να κάνει με την ποιότητα των μέσων μαζικής μεταφοράς. Η πραγματικότητα είναι ότι εδώ και πολλά χρόνια δεν είχαν γίνει επενδύσεις, ειδικά στα λεωφορεία μας, τα οποία είναι σήμερα σε μια κατάσταση η οποία, πολύ απλά, δεν είναι αποδεκτή για μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, κι αυτό αρχίζει και αλλάζει. Είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ πριν από λίγες μέρες το αμαξοστάσιο του Ρέντη και να δω τα πρώτα ηλεκτρικά λεωφορεία, τα οποία κυκλοφορούν ήδη στους δρόμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, 250 τον αριθμό, και εκτιμούμε ότι στην Αθήνα, μέχρι το τέλος του 2025 θα έχουν προστεθεί συνολικά 900 καινούργια λεωφορεία.
Ο σκοπός μας δεν είναι μόνο να αντικαταστήσουμε τα παλιά λεωφορεία με πιο σύγχρονα, φιλικά προς το περιβάλλον και προφανώς απολύτως προσβάσιμα στα άτομα με αναπηρία. Ο σκοπός μας είναι να αυξήσουμε και τη συχνότητα των δρομολογίων, έτσι ώστε να μπορούν οι πολίτες να εξυπηρετούνται από τα μέσα μαζικής μεταφοράς και να μην αναγκάζονται να χρησιμοποιούν το ιδιωτικό τους όχημα για τις απαραίτητες μετακινήσεις τους. Είναι μια προσπάθεια η οποία θα έχει συνέχεια, και θα φροντίσουμε να βρούμε τους πρόσθετους πόρους έτσι ώστε να προχωρήσει ακόμα πιο γρήγορα η πλήρης αντικατάσταση, αλλά και η ενίσχυση του στόλου των αστικών λεωφορείων στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.
Ένα άλλο ζήτημα, το οποίο νομίζω ότι αξίζει να μνημονευθεί, έχει να κάνει με τις επενδύσεις στο ανθρώπινο δυναμικό στην παιδεία. Ίσως να διαπιστώσατε ότι χθες ανακοινώθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας 10.000 μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών. Κάποιοι από αυτούς, οι μισοί σχεδόν, αφορούν αντικαταστάσεις εκπαιδευτικών οι οποίοι βγήκαν σε σύνταξη με τον κανόνα 1 προς 1. Το υπόλοιπο κομμάτι όμως αφορά ουσιαστικά την μετάπτωση αναπληρωτών εκπαιδευτικών σε καθεστώς μονιμότητας. Αυτό είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό, διότι δίνει εργασιακή ασφάλεια στους εκπαιδευτικούς μας, προβλεψιμότητα, και με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζουμε αυτή την στρέβλωση, να έχουμε μεγάλο αριθμό αναπληρωτών καθηγητών οι οποίοι, θα τους έχετε συναντήσει και εσείς στις δικές σας περιοδείες, μπορεί τον έναν χρόνο να βρίσκονται στην μια γωνιά της Ελλάδος και τον άλλο χρόνο να τοποθετούνται στην άλλη. Είναι μια ακόμα σημαντική μεταρρύθμιση, η οποία ενισχύει το ανθρώπινο δυναμικό της παιδείας μας. Γιατί έχουμε μιλήσει πολύ για τον εξοπλισμό στα σχολεία μας, για τους ψηφιακούς πίνακες, αλλά χωρίς καλούς δασκάλους, χωρίς καλούς καθηγητές, οι οποίοι να αισθάνονται εργασιακή ασφάλεια, δεν μπορούμε να υλοποιήσουμε τα φιλόδοξα σχέδιά μας για την παιδεία.
Τέλος, κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να σταθώ σε ένα ζήτημα το οποίο με απασχολεί ιδιαίτερα, και το οποίο νομίζω ότι έχει να κάνει και με το μήνυμα το οποίο οι πολίτες μας έστειλαν στις ευρωεκλογές. Οι πολίτες ζητούν από την κυβέρνηση και από το πολιτικό σύστημα αποτελεσματικότητα, πρώτα και πάνω απ’ όλα. Έχουν όμως και πολλές υψηλές απαιτήσεις ως προς την συμπεριφορά των πολιτικών. Και νομίζω ότι τίποτα δεν ενοχλεί τους πολίτες περισσότερο από συμπεριφορές όσων κατέχουν εξουσία, οι οποίες προβάλλουν μια εικόνα ότι οι πολιτικοί είναι σε μια διαφορετική συνομοταξία πολιτών που μπορούν να φέρονται με έναν τρόπο διαφορετικό από αυτόν που θα φερόταν οποιοσδήποτε πολίτης. Τέτοιες συμπεριφορές δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές. Και δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές, διότι τραυματίζουν συνολικά την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και τη μεγάλη προσπάθεια την οποία κάνουμε να ξαναχτίσουμε σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες. Η χώρα έχει περάσει από πολλά, η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους πολιτικούς έχει τραυματιστεί. Θυμίζω ενδεικτικά ότι σήμερα συμπληρώνονται 9 χρόνια από το τραγελαφικό δημοψήφισμα του 2015, το οποίο ίσως αποτέλεσε την κορωνίδα, το κρεσέντο του λαϊκισμού και της αναξιοπιστίας που τόσο ταλαιπώρησε τη χώρα, γι’ αυτό και θα επιμείνω προσωπικά πολύ σε ζητήματα ήθους και ύφους της πολιτικής συμπεριφοράς. Γιατί αυτά μερικές φορές στο μυαλό των πολιτών έχουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία και από την αποτελεσματικότητά μας ως πολιτικών.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, η ασφάλεια και το αίσθημα εμπιστοσύνης αποτελούν το θεμέλιο της συνύπαρξης και της κοινωνικής συνοχής. Το ίδιο και η καταπολέμηση των ανισοτήτων, η προστασία των μεσαίων στρωμάτων, των ευάλωτων ομάδων. Και για αυτό πράγματι θα πρέπει, όσο γίνεται, να καταπολεμηθεί η ακρίβεια που υπονομεύει το βιοτικό επίπεδο των νοικοκυριών και καθιστά τόσο δύσκολη την καθημερινότητα.
Πολύ σωστά αναφερθήκατε στα θέματα των δημόσιων υπηρεσιών. Η ισότιμη πρόσβαση στην παιδεία, στη δημόσια υγεία, στις δημόσιες συγκοινωνίες για τους συμπολίτες μας, είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Θα πρέπει, ακριβώς επειδή οι δημόσιες υπηρεσίες αφορούν το γενικό καλό, να είναι υψηλού επιπέδου, και βέβαια κανένας να μην αισθάνεται μόνος ή πολίτης δεύτερης κατηγορίας.
Σε σχέση με τους εκπαιδευτικούς, αυτό που διαπίστωσα κι εγώ είναι ότι, ενώ υπάρχουν πολλοί σπουδαίοι νέοι άνθρωποι, δάσκαλοι, σε μικρά και μεγάλα μέρη, που δίνουν μάχη και αγώνα τόσα χρόνια για να εκπαιδεύουν τα ελληνόπουλα, ένα σημαντικό στοιχείο είναι η εξασφάλιση στέγης για τους ανθρώπους αυτούς. Ξέρετε πολύ καλά και εσείς τι βλέπουμε, πόσο δύσκολο είναι να επιβιώσουν στα μικρά μέρη με τον μισθό που έχουν, χωρίς ταυτόχρονα να τους δίνεται η δυνατότητα για στέγη. Νομίζω ότι στο θέμα αυτό αξίζει να γίνει κάποια κίνηση.
Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ σε ένα πρόσφατο ταξίδι μου στη Θράκη – θα σας μιλήσω για αυτό με λεπτομέρειες – όπου διοργανώσαμε με το Ίδρυμα Ευγενίδου Συνέδριο για την Κλιματική Ανθεκτικότητα και την Τοπική Κοινωνία. Αυτό που είδα, για άλλη μια φορά, όπως κι εσείς – έχουμε πάει αρκετές φορές στη Θράκη, η οποία πέρυσι υπήρξε στο επίκεντρο, μαζί με τη Θεσσαλία, δυστυχώς, της κλιματικής κρίσης – είναι το πόσο σημαντικό είναι να χαράσσονται πολιτικές οι οποίες να έχουν σχέση και με τις τοπικές ανάγκες, να καλλιεργηθεί η οικολογική ευαισθησία. Νομίζω ότι οι νέοι άνθρωποι, ιδίως, μπορούν να προσφέρουν πολλά σε αυτό, για την καταπολέμηση της κλιματικής κρίσης και των προβλημάτων από τις δυσμενείς της συνέπειες.
