Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Σε ένα από τα παλαιότερα κείμενά μας είχαμε επισημάνει την αναγκαιότητα να αναδειχθεί μια νέα ηγεσία από τους κόλπους της μειονότητας, κάτι που διατυπώνεται και ως πάγιο αίτημα εντός κι εκτός Θράκης!

Προσφάτως, παράλληλα με τα επετειακά επιμνημόσυνα κείμενα για τον εκλιπόντα Αχμέτ Σαδίκ, την τοπική επικαιρότητα «εξέπληξε» ένα δημοσίευμα από τοπικό ενημερωτικό ιστολόγιο σχετικά με το παρασκήνιο των σχέσεων Σαδίκ-Τουρκικού Προξενείου.

Σύμφωνα με τα tourkiknea ο γιατρός και επιστήθιος φίλος του Ιμπράμ Ονσούνογλου, διάλεξε τη φετινή 22η επέτειο από τον θάνατο του Σαδίκ (είχε σκοτωθεί στις 24 Ιουλίου 1995), για να δημοσιεύσει μια άκρως αποκαλυπτική ανάρτηση στο Facebook, στην οποία αφήνει σαφείς υπαινιγμούς για εμπλοκή των πρακτόρων της Τουρκίας στο  τροχαίο που κόστισε τη ζωή στον Αχμέτ Σαδίκ.

Στην ανάρτηση του κ. Ονσούνογλου εξιστορούνται διάφορα περιστατικά, όπου ο Αχμέτ Σαδίκ τα τελευταία χρόνια είχε έρθει σε ρήξη με τους εκπροσώπους της γείτονος  στη Θράκη, κάποιοι εκ των οποίων και σήμερα βρίσκονται στο προσκήνιο.

Δεν αποκλείεται, ο Αχμέτ Σαδίκ να εξελίχθηκε σε μη διαχείρισιμο παίκτη για την τουρκική πλευρά  η οποίο από το 1990 είχε δυσκολίες ως προς το να τον ελέγξει και ίσως να είχε  αποφασίσει να τον διαγράψει ή να τον «απαλλοτριώσει».

Βεβαίως, το τροχαίο δυστύχημα ανέτρεψε τα σχέδια κάποιων  και η τουρκική πλευρά βρήκε την ευκαιρία να κατασκευάσει έναν μύθο, χαλκεύοντας την αλήθεια για τις συνθήκες του τροχαίου στο οποίο έχασε τη ζωή του ο Αχμέτ Σαδίκ.

Είναι πλέον αποδεδειγμένο, ότι ο εκλιπών οδηγούσε με μεγάλη ταχύτητα σε έναν επαρχιακό δρόμο ένα εντελώς ανασφαλές και επικίνδυνο λόγω παλαιότητας όχημα με το οποίο έπεσε ο ίδιος επάνω σε τρακτέρ, με συνεπιβάτες την οικογένειά του. Ανάλογα περιστατικά έχουμε –δυστυχώς- καθημερινά στην Ροδόπη και στους επαρχιακούς δρόμους της επικράτειας.

Όσο κι αν εκ πρώτης όψεως δεν μπορούσε να απειληθεί το Εθνικό Συμφέρον της  Ελλάδας από τη συγκεκριμένη εξέλιξη, σίγουρα δεν έλαβαν οι σχεδιαστές της εθνικής μας πολιτικής υπόψη τους, τους σκοτεινούς μηχανισμούς κεντρικών μυστικών υπηρεσιών  αλλά και τον σχεδιασμό της Τουρκίας που ουσιαστικώς μέσα από ένα πολυδαίδαλο σχήμα καθοδηγεί και χειραγωγεί τη μειονότητα και εκπροσώπους των σύνοικων στοιχείων.

Μετά το θάνατο του Αχμέτ Σαδίκ, το σύνολο των προβεβλημένων προσωπικότητων της μειονότητας , πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως σοβαρές περιπτώσεις εκπροσώπησης ή πολιτικού ακτιβισμού..

Κι έτσι η μειονότητα οδηγείται στον δρόμο της Ευρώπης με συμπεριφορές νεκροφιλίας πλαισιωμένες από τα ένα κακόγουστο νεοθωμανικό τουρκομπαρόκ για τα πανηγύρια!

Αυτό που επιβάλλεται , όμως, είναι να αντιμετωπισθεί εγκαίρως και να περιορισθεί η δραστηριότητα που αναπτύσσει το Τουρκικό Προξενείο προς την κατεύθυνση της δημιουργίας παράλληλων δομών καλλιεργώντας –κυρίως στο αμόρφωτο τμήμα της μειονότητας-μία ψευδαίσθηση παντοδυναμίας υποκαθιστώντας τους κρατικούς θεσμούς και την Ελληνική Πολιτεία.

Πέρα από την ανάγνωση της κατάστασης που επικρατεί στην Τουρκία πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο γεγονός της  «προεδροποίησης» του Χακάν Τσαβούσογλου, ο οποίος και ορέγεται τα «Τουρκικά Βαλκάνια», κάτι που μπορεί να συνδέεται με πολιτικά αναβαθμισμένες διεκδικήσεις-αμφισβητήσεις και τακτικές υπονόμευσης, δυναμιτίζοντας την συνύπαρξη των σύνοικων στοιχείων στην Ελληνική Θράκη!

Η Ελληνική Κυβέρνηση και οι μηχανισμοί του Κράτος πρέπει να αγρυπνούν για να εντοπισθεί  χρονικά η στιγμή που η Τουρκία θα επιλέξει να διακόψει την πολιτική της νεκροφιλίας  και να αποφασίσει την ενεργοποίηση άλλων σχεδίων εγκαινιάζοντας τακτικές ριζοσπαστικοποίησης και ανάδειξης «θερμοκέφαλων».

Επίσης οι πολιτικοί, πολιτευτές και «πολιτικάντηδες» που περιφέρονται στα διάφορα πανηγύρια , ανταμώματα και περιφορές εικόνων και αμφίων ας αναλογισθούν την δική τους ευθύνη και ας επανασχεδιάσουν την πολιτική τους δράση στην περιοχή.

Τα σημερινά Βαλκάνια δεν έχουν ανάγκη αλλά και χώρο για άλλους «Μάικλ Κόλλινς».