Από τα ατυχή ενεργειακά φλερτ Λαφαζάνη με τη Ρωσία στη ρεάλ πολιτίκ της στοίχισης των συμφερόντων της χώρας στο πλευρό της Δύσης, η απόσταση ήταν μεγάλη.

Ακριβώς όμως αυτή η ρεάλ πολιτίκ άνοιξε το δρόμο για την υπογραφή χθες στη Σόφια μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας της τελικής επενδυτικής συμφωνίας για την κατασκευή του διασυνδετηρίου αγωγού φυσικού αερίου IGB.

Το έδαφος φυσικά είχε προετοιμάσει με αλλεπάλληλες επαφές τον Οκτώβριο και Νοέμβριο η αμερικανική πλευρά αρχικά μέσω του ειδικού απεσταλμένου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Άμος Χοχστάιν, αφετέρου με την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι στην Αθήνα. Είχε προηγηθεί το Σεπτέμβριο το ταξίδι Τσίπρα στη Νέα Υόρκη, και η εκεί συνάντηση του με τον Κέρι.

Έτσι, και έπειτα από αλλεπάλληλες αναβολές, Ελλάδα και Βουλγαρία έκαναν χθες την πολυαναμενόμενη στρατηγική κίνηση πάνω στη διεθνή σκακιέρα των αγωγών, υπογράφοντας τη συμφωνία.

Ο Interconnector Greece Bulgaria προορίζεται να διασυνδέσει από το 2018, τα κεντρικά συστήματα μεταφοράς αερίου των δύο χωρών αλλά και να λειτουργήσει ως «υποδοχέας» αρχικά του αζέρικου φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα της Κασπίας που θα έρχεται στην Ευρώπη μέσω του ελληνικού τμήματος του TAP, όσο και αμερικάνικων φορτίων σχιστολιθικού αερίου που θα μεταφέρονται από τις ΗΠΑ σε υγροποιημένη μορφή μέχρι την Αλεξανδρούπολη.

Η αξία των υπογραφών που έπεσαν χθες στη Σόφια μεταξύ των εταιρειών Bulgarian Energy Holding και της ελληνικής IGI Poseidon, είναι πολιτικά πολύ σημαντική καθώς ανοίγουν θεωρητικά τον δρόμο για την υλοποίηση του έργου.

Είναι βιώσιμος;

Δεν αρκούν ωστόσο για να αντιμετωπίσουν το σημαντικότερο πρόβλημα που είναι η οικονομική του βιωσιμότητα από την οποία τελικά θα κριθεί αν πότε θα ξεκινήσουν τα έργα κατασκευής. Για να ξεκινήσει να κατασκευάζεται ο νέος αγωγός που θα στοιχίσει περίπου 220 εκατ. ευρώ, θα πρέπει πρώτα να βρεθούν οι πελάτες οι οποίοι θα δεσμευτούν με μακροχρόνια συμβόλαια για την απορρόφηση των ποσοτήτων αερίου που θα διακινούνται.

Από την άλλη το μεγάλο πλεονέκτημα του IBG είναι πως έχει τόσο την θερμή πολιτική στήριξη των ΗΠΑ οι οποίες θέλουν να αποδυναμώσουν την ενεργειακή ρωσική κυριαρχία στην περιοχή και παράλληλα να διεισδύσουν με το δικό τους φυσικό αέριο στην Ευρώπη, όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία χρηματοδοτεί το κόστος κατασκευής του με 48 εκατ. ευρώ ως Έργο Κοινού Ευρωπαϊκού Ενδιαφέροντος

Για την Ελλάδα ασφαλώς και αποτελεί ένα πολύ σημαντικό σχέδιο καθώς σε συνδυασμό με το μεγαλύτερο έργο του αγωγού ΤΑP (-Αζερμπαϊτζάν-Τουρκία-Ελλάδα-Ιταλία) και την σχεδιαζόμενη δημιουργία αποθηκευτικών χώρων και τερματικό σταθμό στην Αλεξανδρούπολη, θα αποφέρει πρόσθετα οικονομικά και γεωστρατηγικά οφέλη για τη χώρα, δημιουργώντας προϋποθέσεις μετεξέλιξης της Ελλάδας σε κόμβο μεταφοράς αερίου για την Ευρώπη.

Με βάση το ισχύον χρονοδιάγραμμα και εφόσον τους επόμενους μήνες διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του έργου, η κατασκευή του σύμφωνα με τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Πάνο Σκουρλέτη θα ξεκινήσει στο δεύτερο εξάμηνο του 2016 με στόχο ο αγωγός να είναι έτοιμος και να τεθεί σε λειτουργία στο δεύτερο εξάμηνο του 2018.

Ο ελληνο-βουλγαρικός αγωγός θα έχει μήκος 182 χιλιόμετρα και θα καλύπτει απόσταση από την Κομοτηνή έως τη Stara Zagora στη Βουλγαρία. Η αρχική του χωρητικότητα θα είναι 3 δισ. κυβικά μέτρα ετησίως ενώ προβλέπεται δυνατότητα αύξησης στα 5 δισ. κ.μ με την προσθήκη ενός Σταθμού Συμπίεσης.

energypress.gr