Την απόσυρση της ρύθμισης του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων που προέβλεπε τη συγκέντρωση όλων των υποθέσεων της χώρας, που αφορούν στην οριστική τιμή μονάδος για τις απαλλοτριώσεις στο Εφετείο Αθηνών,

πέτυχαν με παρέμβασή τους κατά την χθεσινή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου οι υφυπουργοί Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης Γιώργος Πεταλωτής και Σωκράτης Ξυνίδης, χαρακτηρίζοντας την ρύθμιση «αντισυνταγματική», «άδικη» που θα επιφέρει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από το σκοπό της θέσπισής της.  

«Πρόκειται για απαλλοτρίωση του δικαιώματος ιδιοκτησίας των πολιτών, το οποίο προστατεύεται συνταγματικά και μόνο κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η άρση του δικαιώματος αυτού. Συνεπώς, για τον πολίτη, η πλήρης αποζημίωση για την ιδιοκτησία του που προβλέπει το Σύνταγμα είναι ιερή διαδικασία, αφού χάνει την περιουσία του προς δημόσιο βέβαια όφελος. Άρα η διαδικασία επιβάλλεται να είναι προσιτή σε αυτόν, σύντομη χρονικά και δίκαιη. Δεν μπορώ λοιπόν να διανοηθώ πως είναι δυνατόν να υποχρεώνουμε τον πολίτη της Ορεστιάδας, της Φλώρινας ή της Ιεράπετρας για να πάρει την αποζημίωση για την περιουσία του που αναγκαστικά του απαλλοτριώνει το κράτος, να είναι αναγκασμένος να προσφεύγει σε Δικαστήριο της Αθήνας και όχι στο φυσικό Δικαστή της περιφέρειάς του, καταβάλλοντας υπέρογκες δαπάνες, δίχως να ωφελείται σε τίποτα το Ελληνικό Δημόσιο από τη διαδικασία αυτή», σημειώνει σε σχετική του ανακοίνωση ο κ. Γιώργος Πεταλωτής.

«Συγκεντρώνοντας όλες τις υποθέσεις των απαλλοτριώσεων στην Αθήνα, αντί να επιταχύνουμε, αντίθετα, επιβραδύνουμε υπερβολικά την εκδίκασή τους από το ήδη άκρως επιβαρυμένο Εφετείο Αθηνών», υποστηρίζει ο υφυπουργός Δικαιοσύνης, ενώ επεκτείνοντας περεταίρω την κριτική του για “πιθανή διαφθορά” σχετικά με τις υποθέσεις αυτές από τα περιφερειακά Δικαστήρια, λόγω εντοπιότητας των δικαστών, τόνισε ότι «δεν αντέχει στη στοιχειώδη λογική ένας τέτοιος ισχυρισμός, αφού ως γνωστόν υπάρχει το κώλυμα εντοπιότητας των Δικαστών μόνον στα περιφερειακά Δικαστήρια. Στα περιφερειακά Δικαστήρια της χώρας, οι δικαστές υπηρετούν εκεί για πολύ μικρό χρονικό διάστημα, χωρίς να έρχονται σε επαφή με τις τοπικές κοινωνίες», κατέληξε.