Κύρια σημεία συνέντευξης Υφυπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Γιώργου Πεταλωτή, στο ραδιοφωνικό σταθμό “Flash 96.0” και το δημοσιογράφο Γιάννη Στρατάκη.

Για το νομοσχέδιο για τα ναρκωτικά:

Δεν κάνουμε διαχωρισμό μεταξύ σκληρών και μαλακών ναρκωτικών, κάνουμε διαχωρισμό μεταξύ προσωπικής χρήσης ή μη. Δίνουμε διαφορετική διάσταση στην ποινική αντιμετώπιση της κατοχής και χρήσης τις οποίες αφήνουμε ατιμώρητες. Από την άλλη πλευρά γινόμαστε πολύ πιο αυστηροί στην διακίνηση και την εμπορία. Η διεθνής και εγχώρια εμπειρία μας οδηγεί σε αυτή την προοδευτική λύση. Ο χρήστης αντιμετωπίζεται πλέον ως ασθενής που χρειάζεται και δικαιούται τη βοήθεια του κράτους, αντίθετα η διακίνηση βλάπτει την κοινωνία, την υγεία αλλά και την οικονομία.

Γεννάται βέβαια το ερώτημα πως διαχωρίζουμε τον χρήστη από τον έμπορο. Γι’ αυτό το ζήτημα και η νομοπαρασκευαστική επιτροπή αλλά και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, είχαμε εκτενή συζήτηση. Το να ορίσουμε δηλαδή ή όχι την ποσότητα που διαχωρίζει τον χρήστη από τον έμπορο. Με μεγάλη περίσκεψη αλλά και βεβαιότητα, καταλήξαμε στο να μην ορίσουμε ποσότητα και ότι το δικαστήριο είναι αυτό που θα λαμβάνει την απόφαση, εξοπλισμένο όμως πλέον με αντικειμενικά και επιστημονικά κριτήρια και βέβαια πάντα σε συνάρτηση και με την προσωπικότητα του κατηγορούμενου. Το να ορίζαμε εξαρχής την ποσότητα π.χ. στα 2 γραμμάρια θα δημιουργούσε το πρόβλημα και την αδικία σε κάποιον ο οποίος πιάνεται με 2,1 γραμμάρια.

Για την εικόνα που παρουσιάζουν οι φυλακές σήμερα:  

Η Ελλάδα έχει, συγκριτικά, χαμηλά ποσοστά χρηστών ναρκωτικών αλλά υψηλά ποσοστά θανάτων. Το 40% των κρατουμένων βρέθηκαν εκεί με ποινές που σχετίζονται με τα ναρκωτικά, σε καταστήματα κράτησης που δεν είναι όπως πρέπει. Βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή διαδικασία εξορθολογισμού των ποινών, με πραγματικά επαναστατικό, νέο Ποινικό Κώδικα. Αλλά και ο Σωφρονιστικός Κώδικας θα ενταχθεί σε νέο πρίσμα, με μεγάλη περίσκεψη. Υπάρχουν και θετικά στοιχεία στο σωφρονιστικό μας σύστημα τα οποία όμως, δυστυχώς χάνονται στη δίνη της όλης κατάστασης που επικρατεί.

Για την επισήμανση της τρόικας για καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης:

Η καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης είναι ένα άκρως επίκαιρο και σημαντικό ζήτημα. Σχετίζεται άμεσα με την καθημερινότητα του πολίτη αλλά και τη λειτουργία του κράτους και φυσικά το έθεσε και η τρόικα. Να σας πω ένα παράδειγμα: Οι φορολογικές υποθέσεις που εκκρεμούν σε μια εποχή που το κράτος αναζητά και προσδοκά έσοδα απεγνωσμένα. Το 15% αυτών των υποθέσεων θα κλείσει μέχρι το τέλος του 2011 – και είμαστε ήδη μπροστά από τον στόχο μας – και τον Ιούνιο του 2013 θα έχουν λυθεί όλες.  Όχι γιατί το λέει κάποια τρόικα αλλά γιατί το επιβάλλει το συμφέρον των πολιτών και της εύρυθμης λειτουργίας του κράτους.

Έχω αντιμετωπίσει ως επαγγελματίας δικηγόρος περιπτώσεις, όπου συνταξιούχοι που διεκδικούν τη σύνταξη τους από τα Δικαστήρια και δεν προλαβαίνουν να τη λάβουν λόγω της υφιστάμενης κατάστασης. Αυτά είναι βαρβαρότητες και θα τελειώσουν.

Για τους δημοσίους υπαλλήλους και τις δηλώσεις του κ. Λοβέρδου:

Δεν μου είναι ευχάριστο να σχολιάζω δηλώσεις συναδέλφων. Αυτό που θα ήθελα να πω με πλήρη επίγνωση, όμως είναι πως η Δημόσια Διοίκηση νοσεί βαθύτατα. Παρά την επαγγελματική μου εμπειρία, δεν μπορούσα να διανοηθώ τους ράθυμους αυτούς ρυθμούς. Ωστόσο, οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι μέρος ενός συστήματος, που χρειάζεται αλλαγή. Φυσικά και αντικειμενικοποιούνται και προσωποποιούνται οι ευθύνες και προφανώς παίζουν ρόλο και τα πρόσωπα που απαρτίζουν αυτή την πυραμίδα. Γι’ αυτό πιστεύω πω χρειάζεται η δημιουργία εξ’ αρχής της Δημόσιας Διοίκησης. Κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι βλέπουν την ασφάλεια που τους παρέχει ο μισθός τους και θεωρούν οτιδήποτε επιπλέον ως αγγαρεία. Γι΄αυτό λέω ότι το σύστημα αυτό αντικειμενικοποιείται και προσωποποιείται. Πρέπει να μιλάμε και για πρόσωπα και όχι μόνο για θεσμούς. Και μην ξεχνάμε ότι αυτό το σύστημα Διοίκησης δημιουργήθηκε από αποφάσεις και πράξεις του πολιτικού συστήματος.

Για τις πιέσεις της τρόικας και την οικονομία:

Δεν βρισκόμαστε σήμερα στο σημείο μηδέν. Εκεί βρεθήκαμε πριν από δύο χρόνια. Έχουμε τις δυνατότητες να ξεφύγουμε από αυτή την κατάσταση. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να κοροϊδεύουμε κανένα και πρώτα απ’ όλα τους εαυτούς μας. Λαμβάνουμε αποφάσεις γρήγορα, διάφανα και πρέπει να τους εφαρμόζουμε. Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι και ειλικρινείς απέναντι στους πολίτες. Αυτό είναι και η ελάχιστη απαίτησή σους.