Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Εάν υποθέσουμε ότι  η τοπική οικονομία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την τόνωση που της παρέχουν οι φοιτητές του ΔΠΘ και την στήριξη που οι ίδιοι λαμβάνουν από τους γονείς τους, θα έπρεπε να λειτουργούσε με διαφορετικά κριτήρια, τουλάχιστον, ως προς την υποδοχή και την (υπο)στήριξή τους στα πρώτα βήματά τους.

Με αυτό το σκεπτικό, θα έπρεπε οι επαγγελματίες της πόλης, οι εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας, ο Δήμος Κομοτηνής, εκπρόσωποι του ΔΠΘ, τα ΤΑΧΙ, το ΚΤΕΛ κοκ να είχαν μεριμνήσει για την λειτουργία κάποιου “χώρου υποδοχής”, την εκτύπωση κάποιου φυλλαδίου.

Το πιο απλό , θα ήταν να λειτουργεί το Κέντρο Πληροφόρησης του Δήμου Κομοτηνής στην Πλατεία , ειδικά τα “κρίσιμα σαββατοκύριακα” όπου γονείς και φοιτητές “οργώνουν” την πόλη για να βρουν σπίτι ή για να ξεκινήσουν την “εβδομάδα προσαρμογής” τους στην Πόλη μας.

Θα μπορούσαν ακόμη και να διοργανωθούν  κάποιες εκδηλώσεις που θα αναδείκνυαν την ταυτότητα της Κομοτηνής, μία “λευκή νύχτα” αγορών για φοιτητές και μαθητές, ένα σ/κ προβολής της περιοχής κοκ

Κάθε χρόνο, τα ίδια λέμε και στο τέλος καταντάμε γραφικοί, απλώς αναζητούμε αντίδοτο στην καθημερινή μιζέρια και προσπαθούμε να βρούμε τρόπους για να αναδείξουμε την πόλη σε παρόντα χρόνο κι όχι σε μέλλοντα μέσα από το παρελθόν!!!

Τα λέει καλύτερα ο Κώστας Λειβαδάς…