Τα μωρά που ζουν σε σπίτι με κατοικίδια, ιδιαίτερα με οικόσιτους σκύλους παθαίνουν σπανιότερα ωτίτιδες και λοιμώξεις του αναπνευστικού σε σύγκριση με εκείνα που ζουν σε σπίτια χωρίς κατοικίδια, σύμφωνα με έρευνα που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα.

Η έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε στην αμερικανική επιθεώρηση Pediatrics, δεν εξηγεί τον λόγο αυτού του φαινομένου, αλλά αφήνει να εννοηθεί ότι η επαφή με έναν σκύλο ο οποίος περνά τουλάχιστον κάποιον χρόνο εκτός σπιτιού μπορεί να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα ενός παιδιού τον πρώτο χρόνο της ζωής του.

Και οι γάτες παρέχουν ανάλογη προστασία στα βρέφη, αλλά σε μικρότερο βαθμό σε σχέση με τους σκύλους.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 397 παιδιών στην Φινλανδία οι γονείς των οποίων κρατούσαν ημερολόγιο κάθε εβδομάδα καταγράφοντας την κατάσταση της υγείας του παιδιού τους τον πρώτο χρόνο της ζωής του και συγκεκριμένα ηλικίας από εννέα έως 52 εβδομάδων. Με βάση αυτά τα ημερολόγια, οι ερευνητές μέτρησαν ότι το 35% των παιδιών πέρασε την πλειοψηφία του πρώτου έτους τους με ένα κατοικίδιο σκύλο και το 24% με μια γάτα.

Συνολικά, τα βρέφη που ζούσαν σε σπίτια με γάτες ή σκύλους είχαν κατά 30% μικρότερες πιθανότητες να εμφανίσουν συμπτώματα λοίμωξης του αναπνευστικού–περιλαμβανομένων βήχα, ρινίτιδας, καταρροής και πυρετού–και σχεδόν 50% μικρότερες πιθανότητες για ωτίτιδα.

«Όταν τα παιδιά είχαν επαφή με σκύλο ή με γάτα στο σπίτι ήταν σημαντικά πιο υγιή στη διάρκεια της περιόδου πραγματοποίησης της έρευνας», αναφέρεται στη μελέτη ειδικών του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Kuopio της Φινλανδίας. Μεγαλύτερη προστασία αποδείχτηκε ότι είχαν τα παιδιά εκείνα τα οποία βρίσκονταν στο σπίτι με τον σκύλο τους για έως και έξι ώρες καθημερινά σε σχέση με τα παιδιά εκείνα που δεν είχαν σκύλο ή που είχαν σκύλο που βρισκόταν μονίμως στον κήπο.

«Εικάζουμε ότι η επαφή με ζώα όπως και η βρωμιά και τα μικρόβια που φέρνει ένας σκύλος μέσα στο σπίτι μπορεί να βοηθήσει στην ωρίμανση του ανοσοποιητικού συστήματος του παιδιού, οδηγώντας σε πιο συγκροτημένη ανοσοποιητική αντίδραση και μικρότερη διάρκεια των λοιμώξεων», αναφέρει η μελέτη. Η βελτίωση της υγείας τους ήταν σημαντική ακόμη κι όταν οι ερευνητές απέκλεισαν άλλους παράγοντες που θα μπορούσαν να αυξήσουν τον κίνδυνο φλεγμονής, όπως το να μην έχουν θηλάσει, το να πηγαίνουν σε βρεφονηπιακό σταθμό, να έχουν μεγαλώσει από ασθματικούς ή καπνιστές γονείς ή να έχουν αδέλφια.

Επιπλέον, τα βρέφη που κατοικούσαν με σκύλους χρειάζονταν λιγότερα αντιβιοτικά. Παλαιότερες έρευνες είχαν αντικρουόμενα αποτελέσματα καθώς κάποιες διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που συμβιώνουν με κατοικίδια με τρίχωμα δεν έχουν κάποιο όφελος για την υγεία τους, ενώ άλλες αποφάνθηκαν ότι η επαφή με τα ζώα παρείχε στα βρέφη κάποια προστασία απέναντι στα κρυολογήματα και στα στομαχικά προβλήματα. Σύμφωνα με τους συγγραφείς της, η μελέτη αυτή διαφοροποιείται από παλαιότερες στο ότι επικεντρώνεται μόνο στον πρώτο χρόνο ζωής του παιδιού και δεν αφορά μεγαλύτερες ηλικίες.

Οι εμπειρογνώμονες ανέφεραν πάντως ότι ενώ όλες οι έρευνες δεν συμφωνούν ότι η έκθεση σε σκύλους και γάτες βοηθά στην προστασία των παιδιών από τα αναπνευστικά προβλήματα, υπάρχει μια γενική τάση προς αυτή την κατεύθυνση.

Πηγή: noikokyra