Πριν 3 μέρες άρχισε ο θόρυβος στα social media και δεν λέει να κοπάσει. Μια δυο, έλεγες «δεν μπορεί, μούφα είναι, θα περάσει». Αμ δεν περνάει, κι η φήμη του «Οι Έλληνες Ευρωβουλευτές του Ποταμιού, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν ΟΧΙ στην Ευρωβουλή για τις γερμανικές αποζημιώσεις» ήρθε για να μείνει.

Ας ξεκαθαρίσουμε το θέμα, λοιπόν, πριν αρχίσουν τα aller retour ταξίδια οι διαμαρτυρόμενοι και δούμε να στήνουν κρεμάλες στην Grand Place, για τους «προσκυνημένους των Βρυξελλών».

Έχουμε και λέμε:

Πριν λίγες μέρες γινόταν η ατζέντα για τις δημόσιες ακροάσεις για το 2015 στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι προτάσεις κατατέθηκαν γραπτά και την απόφαση λαμβάνουν όχι η Ολομέλεια ή οι Επιτροπές (όπου ψηφίζουν οι Ευρωβουλευτές) αλλά οι συντονιστές των Ευρωπαϊκών Ομάδων, βάσει του άρθρου 205 του Κανονισμού Λειτουργίας του Ε.Κ.

Οι συντονιστές των πολιτικών ομάδων αποφάσισαν την απόρριψη για δημόσια ακρόαση στο Ευρωκοινοβούλιο του αιτήματος της Ελλάδας για Γερμανικές αποζημιώσεις, που διατυπώθηκε από τον Ευρωβουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Νότη Μαριά.

Γιατί το απέρριψαν οι συντονιστές; Καταρχάς, επειδή το θέμα δεν υπήρχε στην ημερήσια διάταξη. Υπάρχει, όμως, και κάτι άλλο: πρόκειται περί ενός θέματος που δεν γνωρίζουν καλά όλοι – από τους υπόλοιπους 27 λαούς που απαρτίζουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και στέλνουν εκπροσώπους στο Ευρωκοινοβούλιο. Κάποιοι δεν θεωρούν το θέμα άξιο δημόσιας συζήτησης. Άλλοι, πάλι, δεν θέλουν να εκνευρίσουν μέλη της Ομάδας τους, ή το θεωρούν διμερές θέμα (Ελλάδας-Γερμανίας).

«Άρα λοιπόν, άμα είσαι μικρός είσαι ανύπαρκτος στο Κοινοβούλιο» είναι το συμπέρασμα; Όχι, βέβαια. Γι’ αυτό το λόγο λειτουργούν ομάδες, συμμαχίες, γίνονται ζυμώσεις, αναζητούνται συνεργασίες. Ο κ. Μαριάς, χωρίς να ρωτήσει κανέναν, χωρίς να το συζητήσει με άλλους Έλληνες Ευρωβουλευτές, χωρίς να προσπαθήσει καν να ενημερώσει, έφερε το θέμα προς συζήτηση, με το αποτέλεσμα που γνωρίζουμε.

Στη συνέχεια ο κ. Μαριάς ζήτησε να τεθεί σε ψηφοφορία η πρότασή του στην Ολομέλεια της Επιτροπής Αναφορών, να υπάρξει ονομαστική ψηφοφορία και να φανεί δημόσια η θέση κάθε Πολιτικής Ομάδας και κάθε Ευρωβουλευτή. Η διαδικασία, όμως, αυτή, δεν προβλέπεται, ενώ η θέση κάθε Ομάδας δεν είναι κρυφή. Η πρόεδρος της Επιτροπής Αναφορών απέρριψε το αίτημά του, όχι επειδή δεν της άρεσε ή για λόγους παγκόσμιας συνωμοσίας, αλλά για τεχνικούς λόγους.

Μετά από συνεχείς αντεγκλήσεις του Νότη Μαριά με την Πρόεδρο και μέλη της Επιτροπής Αναφορών (κρίμα που δεν ήμασταν εκεί να δούμε το θέαμα, την πρόεδρο να τον ικετεύει να σταματήσει επειδή επέμενε για θέμα που δεν υπήρχε στην ημερήσια διάταξη), η Πρόεδρος του πρότεινε να επαναφέρει το ζήτημα ως πρόταση στους συντονιστές για τις ακροάσεις του β’ εξαμήνου του 2015. Μαζί με τις άλλες προτάσεις, θα συζητηθεί αργότερα. Έτσι, στα πρακτικά αυτό που γράφεται είναι: «Other proposals for hearings were presented by the groups and it was agreed that these will require a more detailed consideration. The coordinators therefore decided to postpone the decision with regards to hearings for the second half of 2015 for further consideration»

Και δυο λόγια για την ουσία, τώρα:

Αν πράγματι ο κ. Μαριάς ήθελε την προώθηση του θέματος, θα είχε ενημερώσει τους Έλληνες ευρωβουλευτές για να λάβει τη στήριξή τους. Αυτό κάνουν οι ευρωβουλευτές σε εθνικά θέματα, συμπλέουν ανεξαρτήτως Πολιτικής Ομάδας. Δεν υπάρχει το κλίμα ανταγωνισμού της ελληνικής βουλής. Πρόσφατο παράδειγμα, οι ενέργειες Γραμματικάκη για την επίσκεψη μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αμφίπολη. Συνεπώς, η στάση Μαριά δείχνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που ισχυρίζεται. Δεν τον αφορά η προώθηση του θέματος, αλλά η αυτοπροβολή του.

Οι συντονιστές εκπροσωπούν 28 χώρες. Συνεπώς, δεν μπορούν τα ελληνικά αιτήματα να περνούν πάντα. Αυτό δεν σημαίνει ότι μια ολόκληρη Εθνική Αντιπροσωπεία ή μια Πολιτική Ομάδα είναι απαραιτήτως εναντίον ενός αιτήματος, αλλά ότι μεταξύ 28 χωρών -και άρα, εν δυνάμει 28 προτάσεων- δεν περνάει πάντα η δική σου. Επίσης, ο κύριος Μαριάς δεν μπορεί να γνωρίζει εάν οι Έλληνες Ευρωβουλευτές στήριξαν το αίτημα μέσα στην ομάδα τους, αλλά στη συνέχεια η πολιτική ομάδα στην οποία ανήκουν να θεώρησε προτεραιότητα κάποιο άλλο. Να τον ενημερώσουμε, πάντως, ότι συνήθως έχουν προτεραιότητα τα θέματα για τα οποία έχουν κατατεθεί πολλές αναφορές, από διαφορετικά κράτη-μέλη.

Για το θέμα μας, όμως, ζήτημα αν έχει κατατεθεί μια αναφορά. Άρα, ας αναζητηθούν συμμαχίες και μετά τα ξαναλέμε για «προδότες» και «προσκυνημένους».

πηγή: www.protagon.gr