Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

…Ας συνεχίσουμε από εκεί που είχαμε μείνει σε κάποιο από τα προηγούμενα σημειώματά μας για την  κατάσταση που επικρατεί στον χώρο της Ειδικής Εκπαίδευσης στην Ροδόπη, λαμβάνοντας σοβαρά  υπόψη μας τις προσπάθειες που καταβάλλονται από θεσμικούς και μη φορείς  προς την σωστή κατεύθυνση!

Μία από αυτές αποτελεί και το  Ενιαίο Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο Λύκειο Κομοτηνής, που λειτουργεί στον χώρο του Νηπιαγωγείου που είχε χτιστεί στη Μελέτη, και στο οποίο την Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε αγιασμός.

Σημαντική η συμβολή όλων και κυρίως του Δήμου Κομοτηνής και του Προέδρου του ΚΕΜΕΑ κ. Γιάννη Γκαράνη που φρόντισαν για την αξιοποίηση του κτιρίου στην Μελέτη.

Το ζητούμενο , όμως, δεν είναι μόνον η πρώτη μέρα λειτουργίας και η τήρηση του πρωτοκόλλου της έναρξής μετά Αγιασμού. Ο σκοπός όλων μας, πρέπει να είναι η διαρκής και η απρόσκοπτη λειτουργία αυτών των δομών με την τήρηση όλων των αναγκαίων προϋποθέσεων, ακολουθώντας τα διεθνή στάνταρντς, ώστε να βγουν τα παιδιά από τα σπίτια τους….

Σε αυτό το σημείο πρέπει να σταθούμε στο Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης-Κατάρτισης (ΕΕΕΕΚ) Κομοτηνής το οποιό και στεγάζεται στον οικισμό Υφαντών, είναι δραστήριο και βοηθάει τους μαθητές του να συμμετέχουν στα κοινωνικά δρώμενα.

Χωρίς να έχω κάποια καλύτερη πληροφόρηση,  έχω σχηματίσει  την εντύπωση ότι δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα από την τελευταία φορά που το είχα επισκεφθεί, και αναφέρομαι στις ακόλουθες προσωπικές μου εκτιμήσεις:

1. Οι κτιριακές υποδομές είναι οι ήδη υφιστάμενες με επιτακτική την ανάγκη προσθηκών και βελτιώσεων με ιδιαίτερη έμφαση –κατά την προσωπική μου άποψη-
2. στο ΧΩΡΟ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ , ένα από τα πιο σοβαρά μαθήματα του ΕΕΕΕΚ το οποίο όμως δεν έχει τον βασικό εξοπλισμό για να μάθουν τα παιδιά πώς να αυτοεξυπηρετούνται.
3. Υπήρχε έλλειψη σε όργανα εργοθεραπείας, παζλ, παιχνίδια με μουσική
4. Υπήρχε έλλειψη σε γραφική ύλη ιδιαίτερα πλαστελίνες, δαχτυλομπογιές, τέμπερες, πινέλα κοκ
5. Ιδιαίτερα θα μπορούσε να γίνει μία χορηγία για την απόκτηση ενός ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟΥ ΠΙΝΑΚΑ ΑΦΗΣ που θα βοηθούσε πολύ τα παιδιά στην κατάκτηση και διαχείριση εννοιών και αξιοποίηση των εξωλεκτικών εκφραστικών δυνατοτήτων τους.

Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις και το παρόν σημείωμα αποτέλεσε η απουσία από τις φετινές χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις κάποιου μπαζαάρ για τα παιδιά του ΕΕΕΕΚ Κομοτηνής , όπως είχε γίνει τις προηγούμενες χρονιές.

Η ταυτότητα μιας πόλης δεν αναδεικνύεται από τα φωτεινά στολίδια που θαμ πώνουν αλλά από το άπλετο φως που διαλύει τις σκιές.

Ας είναι αυτό το μήνυμα για την χρονιά που έρχεται, κι ας αγκαλιάσουμε όλα μας τα παιδιά που χρειάζονται μια ειδική μεταχείριση για να περπατήσουν δίπλα μας!

Επιλογικά να μην ξεχάσουμε τον αγώνα που ξεκίνησε η ΔΑΔΑΑ και μία από τις πρώτες δυνάμεις που συνέδραμαν σε αυτή την προσπάθεια κινητοποιήθηκαν από την αξιαγάπητη κ. Έλπη Μπλεκάτση που συνέβαλε στα μέγιστα για την εξωστρέφεια του αγώνα των γονέων και των κηδεμόνων της ΔΑΔΑΑ.

Θα επανέλθουμε!