Με την υιοθέτηση διακήρυξης, στην οποία μεταξύ άλλων ενθαρρύνονται «οι χριστιανικές Εκκλησίες και άλλοι θρησκευτικών δρώντες να επιδιώκουν τη στενή συνεργασία με τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς με στόχο την ειρήνη και την ευημερία», ολοκληρώθηκαν χθες το βράδυ στη Χαλκιδική οι εργασίες της συνόδου της Διακοινοβουλευτικής Οργάνωσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ).

Στη σύνοδο έλαβαν μέρος ορθόδοξοι χριστιανοί εκπρόσωποι από 19 κοινοβούλια κρατών απ’ όλο τον κόσμο, καθώς επίσης και εκκλησιαστικές και θεολογικές προσωπικότητες, που συζήτησαν με έμφαση τον ρόλο των χριστιανικών αξιών στην Ευρώπη και τον κόσμο.

Επ’ αυτού, στη διακήρυξη οι συμμετέχοντες διαπιστώνουν «αδυναμία της ΕΕ να αναγνωρίσει και να καταγράψει τη χριστιανική καταβολή των ευρωπαϊκών λαών και τη δυνατότητά τους να συμβάλλουν στη νέα ευρωπαϊκή προοπτική», και επισημαίνουν ότι «προσπάθειες από ορισμένους κύκλους της ΕΕ και από χώρους της επιστημονικής γνώσης για αποχρωματισμό της Ευρώπης από τις χριστιανικές αξίες, κυριαρχούν στην Τελική Έκθεση της Διάσκεψης για το μέλλον της Ευρώπης».

Όπως σημειώνεται, «από το εν λόγω κείμενο απουσιάζει η απλή, έστω, αναφορά στις χριστιανικές αξίες-διαχρονικός πυλώνας του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής». Η σχετική αναφορά καταλήγει με τη διαπίστωση της ΔΣΟ περί «αδυναμίας των Ευρωπαϊκών Χριστιανικών Εκκλησιών να αντιληφθούν το πολιτικό διακύβευμα μιας τέτοιας εξέλιξης».

Στο ντοκουμέντο της ΔΣΟ καταγγέλλεται η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η συνεχιζόμενη κατοχή εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Παλαιστίνης, όπως και ο αποκλεισμός του διαδρόμου Lachin στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, ενώ καταδικάζεται κάθε μορφή απειλής ή χρήσης βίας, όπως και «κάθε καταστροφή έμμεση ή άμεση και κάθε είδους επίθεση ενάντια σε ιστορικά θρησκευτικά μνημεία».

Η διακήρυξή που εκδόθηκε με αφορμή τη συμπλήρωση των τριάντα χρόνων από την ίδρυση της ΔΣΟ, καταλήγει με τους συμμετέχοντες να δηλώνουν την πρόθεσή τους «για ενεργότερη συμμετοχή της στις διεθνείς υποθέσεις και περαιτέρω ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας και συμπράξεων, ώστε να γίνει καθολικά αποδεκτός ο ρόλος των χριστιανικών αξιών στην οικοδόμηση ενός μέλλοντος με άξονα τη Δημοκρατία και την Ειρήνη σε παγκόσμιο επίπεδο».

Με το πέρας των εργασιών έγινε και αναδιάρθρωση του προεδρείου της ΔΣΟ.

Τη θέση του προέδρου που κατείχε έως τώρα η Ρωσία, κατέλαβε κατόπιν ψηφοφορίας ο Πολωνός βουλευτής Ευγένιος Τσίκβιν, ενώ Γενικός Γραμματέας παραμένει ο βουλευτής Μάξιμος Χαρακόπουλος και σύμβουλος ο Κώστας Μυγδάλης.

Την έναρξη των εργασιών κήρυξε ο αντιπρόεδρος της Βουλής Αθανάσιος Μπούρας, ενώ παρέστη στις εργασίες και ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Σταύρος Κελέτσης.

Σημειώνεται ότι ως νέο μέλος της ΔΣΟ συμμετείχε με βουλευτή της και η Αιθιοπία.

Μ. Χαρακόπουλος για την μετατροπή του ναού της Αγίας Σοφίας σε τέμενος: Η πολιτισμένη ανθρωπότητα δεν πρέπει να σταθεί βουβή απέναντι σε μια τέτοια παραβίαση

 Παρουσιάζοντας από του βήματος τον απολογισμό δράσης της ΔΣΟ, ο Γενικός Γραμματέας της Μάξιμος Χαρακόπουλος είπε, μεταξύ άλλων:

   «…Ταυτόχρονα, η ΔΣΟ επιχείρησε να δημιουργήσει μια δίοδο επικοινωνίας με τους Μουσουλμάνους, προκειμένου να υπάρξει αλληλοκατανόηση και συνεργασία προς όφελος της ειρήνης. Τότε καταγράφεται και η πρώτη απόπειρα προσέγγισης με την Κοινοβουλευτική Ένωση των κρατών μελών του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας δια της μονογραφής πρωτοκόλλου συνεργασίας, η οποία όμως απέτυχε λόγω της εμπλοκής της Τουρκίας. Το ενδιαφέρον μας, όμως, για την εμπέδωση και εμβάθυνση αυτής της συνεργασίας είναι ειλικρινές και η προσπάθειά μας συνεχίζεται έως σήμερα.

   Την ίδια περίοδο, η ΔΣΟ εντατικοποιεί τις σχέσεις της με τον Ορθόδοξο κόσμο και τα παλαίφατα Πατριαρχεία της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής αλλά και τον κόσμο της Αφρικής και τις εκεί Ορθόδοξες ιεραποστολές.

   Η τρίτη φάση της ΔΣΟ είναι αυτή της ενηλικίωσης, καθώς εκτυλίσσεται σε ένα περιβάλλον εξελίξεων και κρίσεων σε παγκόσμια κλίμακα, απέναντι στις οποίες η Οργάνωσή μας έπρεπε να ανταποκριθεί άμεσα και να προσαρμόσει τις δράσεις της, ώστε να επιβιώσει και να συνεχίσει να εκπροσωπεί και να προάγει τα συμφέροντα των Ορθοδόξων λαών.

   Τέτοια γεγονότα είναι ο κίνδυνος εξαφάνισης των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή, το πρόβλημα της καταστροφής, βεβήλωσης ή αλλοίωσης των χριστιανικών μνημείων σε μια σειρά από περιοχές, η προσπάθεια αποχριστιανισμού της σύγχρονης ευρωπαϊκής ταυτότητας, η τεταμένη κατάσταση σε διάφορα σημεία, πέραν της Μέσης Ανατολής, όπως στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, στο Κοσσυφοπέδιο, στην αφρικανική ήπειρο.

   Τελευταίο, αλλά ασφαλώς το σημαντικότερο από άποψη άμεσων συνεπειών στην ίδια τη λειτουργία της ΔΣΟ, είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία, μεταξύ δύο κατά βάσει ομόδοξων λαών.

   Και όλα αυτά έχοντας ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες από τις σοβαρές ενδοεκκλησιαστικές διαφορές που εκδηλώθηκαν κυρίως μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδος των Ορθοδόξων το 2016 στην Κρήτη.

   Η ΔΣΟ προσπάθησε, σεβόμενη τα απολύτως διακριτά όρια του ρόλου της, να εργαστεί ανεξαρτήτως από τις διεκκλησιαστικές διαμάχες και ασυμφωνίες, στο πεδίο που της αναλογεί, πάντοτε με γνώμονα την προώθηση των κοινών αξιών μας.

   Από τα ζητήματα που ανέφερα ξεκινώ με τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, στο πλαίσιο της λεγόμενης Αραβικής Άνοιξης που επιδείνωσε έτι περαιτέρω την κατάσταση των Χριστιανών στο ίδιο το λίκνο του Χριστιανισμού.

   Έπειτα από το Ιράκ, και στη Συρία οι Χριστιανοί, διωκόμενοι από τις δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους, οδηγούνταν μαζικά στην προσφυγιά. Ο χριστιανισμός κινδύνευε και κινδυνεύει να εξαφανιστεί εντελώς από το μεγαλύτερο τμήμα της Μέσης Ανατολής, ολοκληρώνοντας την γενοκτονία που ξεκίνησε στις αρχές του 20ού αιώνα από τα εδάφη της Μικράς Ασίας ο τουρκικός εθνικισμός.

   Απέναντι σε αυτό το έγκλημα δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε σιωπηλοί. Υψώσαμε τη φωνή μας, καταγγείλαμε και απαιτήσαμε να υπάρξει ενεργότερη ευρωπαϊκή παρουσία στην περιοχή. Να δοθούν περισσότερα κονδύλια για να επιστρέψουν οι Χριστιανοί όλων των δογμάτων ασφαλείς στις εστίες τους. Συνεργαστήκαμε γι’ αυτό τον σκοπό με εκπροσώπους άλλων χριστιανικών ομολογιών και δογμάτων αλλά και μουσουλμάνους.

   Σε ό,τι αφορά στην προστασία των χριστιανικών μνημείων, εγείραμε το ζήτημα για την κατεχόμενη Κύπρο, τις κατεχόμενες περιοχές της Συρίας, το Κοσσυφοπέδιο, το Ναγκόρνο Καραμπάχ και βεβαίως την Τουρκία.

   Αιχμή της δράσης μας συνιστά αναμφίβολα η εκστρατεία που έχουμε ξεκινήσει ενάντια στην καθ’ όλα αυθαίρετη και απαράδεκτη ενέργεια της τουρκικής ηγεσίας, στο πλαίσιο του νεοοθωμανικού ιδεολογήματος, να μετατρέψει την Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης, αυτό το οικουμενικό σύμβολο της Ορθοδοξίας, σε τέμενος. Αισθανόμαστε, χωρίς υπερβολή, υπερήφανοι γιατί χάριν στις δικές μας ενέργειες αυτό το ζήτημα παραμένει στην επικαιρότητα. Και είμαστε εμείς, κυρίως, αυτοί που συνεχίζουμε να ζητούμε την καταδίκη των τουρκικών ενεργειών, χάριν της ιστορικής αλήθειας, της προστασίας ενός μνημείου προστατευόμενου από την ΟΥΝΕΣΚΟ, αλλά και των πανανθρώπινων ιδανικών.

   Όπως όλοι γνωρίζετε, στο πλαίσιο της εκστρατείας μας προχωρήσαμε στην έκδοση ενός Τόμου σε συνεργασία με το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πολυεθνική ομάδα επιστημόνων, στον οποίον παρουσιάσαμε 37 εμβληματικούς ναούς που έχουν αφιερωθεί στην του Θεού Σοφία και εξαπλώνονται από τις βρετανικές ακτές ως τα βάθη της Κίνας.

   Ο Τόμος έχει ήδη κυκλοφορήσει σε 12 γλώσσες και έχει παρουσιαστεί σε πολλές μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και μητροπόλεις, ενώ έχει επιδοθεί και σε πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, μεταξύ αυτών στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον πάπα Φραγκίσκο, καθώς και σε προβεβλημένες προσωπικότητες της ακαδημαϊκής κοινότητας.

   Δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε αυτόν τον αγώνα, πεπεισμένοι ότι δεν πρέπει να επιτρέψουμε το Άδικο της ισχύος να επικρατήσει της ισχύος του Δικαίου».

«Αγία Σοφία: Οι ναοί της του Θεού Σοφίας ανά τον κόσμο» -Κανείς δεν μπορεί να μένει απαθής στην καταστροφή της Αγίας Σοφίας