Γραφει ο Νίκος Αρβανίτης

Η ελληνική κοινή γνώμη, ίσως, έκπληκτη πληροφορήθηκε σήμερα ότι “στις πιέσεις της Ρωσίας υπέκυψε τελικά ο Χαλίφα Χαφτάρ, καθώς ο LNA του οποίου ηγείται ανακοίνωσε εκεχειρία στη Λιβύη, ενώ οι δυνάμεις του επιτίθενται στην Τρίπολη.”

Σύμφωνα με την τρέχουσα ειδησεογραφία,στο ανακοινωθέν του LNA αναφέρεται ότι η απόφαση ελήφθη μετά από μπαράζ τηλεφωνικών επικοινωνιών με τους υπουργούς Εξωτερικών, της Ιταλίας, της Βρετανίας, της Γερμανίας της Γαλλίας, της Αιγύπτου και της Ρωσίας.

Να υπενθυμίσομε ότι ο Βλάντιμιρ Πούτιν είχε ανακοινώσει τη θέση του υπέρ την επίτευξης συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός στη Λιβύη κατά τη διάρκεια των εγκαινίων του TurkStream στην Κωνσταντινούπολη, από κοινού με τον Τούρκο πρόεδρο, Ταγίπ Ερντογάν, με τον Χαλίφα Χαφτάρ να απορρίπτει την πρόταση αυτή.

Στη συνέχεια όμως, η Ρωσία φέρεται να διέκοψε τη στρατιωτική υποστήριξη που παρείχε στις δυνάμεις του Χαφτάρ, κίνηση που είχε σαν αποτέλεσμα να προκαλέσει τριγμούς στις συμμαχίες του LNA, αναγκάζοντας τον Χαφτάρ να υπαναχωρήσει και να δεχθεί εκεχειρία.

Η αποστολή του ΟΗΕ στη Λιβύη (UNSMIL) χαιρέτισε την εκεχειρία και κάλεσε τις αντιμαχόμενες πλευρές να «τηρήσουν αυστηρά την κατάπαυση του πυρός και να κάνουν χώρο για ειρηνικές προσπάθειες για την αντιμετώπιση όλων των διαφωνιών μέσω ενός διαλιβυκού διαλόγου».

«Η αποστολή (του ΟΗΕ) ανακοινώνει ότι είναι έτοιμη να στηρίξει τους Λίβυους και να χρησιμοποιήσει όλους τους πόρους της για να τους βοηθήσει να βρουν μία οριστική, ειρηνική λύση στην κρίση», τόνισε στην ανακοίνωσή της η UNSMIL.

Για όσους δεν το είχαν αντιληφθεί νωρίτερα, η διεθνής κοινή γνώμη είχε ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα προετοιμασθεί για ένα τέτοιο ενδεχόμενο με σχετικές αναλύσεις να έχουν ήδη προαναγγείλει την κατάπαυση πυρός ανάμεσα στις αντιμαχόμενες πλευρές με δεδομένο τον ρόλο των ΗΠΑ.

Για τους απορούντες, αρκεί να αναφέρουμε πως η Λιβύη έχει τα μεγαλύτερα αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου (48.000 δισεκατομμύρια βαρέλια, η ένατη στη σειρά παγκόσμια) στην Αφρική. Η χώρα εξορύσσει σήμερα 1,1 εκατ. βαρέλια ημερησίως (είναι η δέκατη όγδοη πετρελαιοπαραγωγός χώρα στον κόσμο) και σχεδιάζει να αυξήσει την παραγωγή στο 1,5 εκατ. βαρέλια έως το τέλος του 2020.

Η πολυπλοκότητα που επικρατεί επί λυβικού εδάφους δικαιολογεί απολύτως την εμπλοκή τόσο πολλών διεθνών παικτών και κυρίως ΙΣΧΥΡΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΏΝ που δραστηριοποιούνται στην περιοχή εν μέσω συγκρούσεων!

CIA-RDP97R00694R000500580001-2

Αναφορικά με τις κινήσεις της Τουρκίας, έχουμε επισημάνει και σε άλλες αναλύσεις μας με την ίδια αφορμή ότι η Τουρκία δεν περιορίζει πλέον την δραστηριότητά της μόνο σε χώρες με τις οποίες τη συνδέει το οθωμανικό παρελθόν (Βαλκάνια, Μέση Ανατολή) ή η κοινή τουρανική καταγωγή (Κεντρική Ασία), αλλά στρέφεται και προς την Αφρική, όπου εντείνει την ανθρωπιστική της δράση, ή τη διασπορά εφαρμόζοντας μεθόδους «επιθετικής ισλαμοποίησης».Με άλλες αφορμές έχουμε , επίσης, αναλύσει την απόπειρα του καθεστώτος Ερντογάν να αναδείξει το «συνθετικό μοντέλο» του πολιτικού Ισλάμ με την κοινοβουλευτική δημοκρατία και την ισλαμική οικονομία.

Οι κινήσεις αυτές τείνουν να αλλάξουν τη δυναμική της κατάστασης που διαμορφώνεται στη Λιβύη και σίγουρο η Αθήνα δεν είναι σε θέση να γνωρίζει εαν το Μνημόνιο του GNA με την Τουρκία θα παραμείνει εν ισχύ και τι επιπτώσεις μπορεί να έχει για την Ελλάδα η έναρξη διπλωματικού και πολιτικού διαλόγου, δεδομένης της θέσης ισχύος που έχει καταλάβει η Τουρκία.

Η έντονη διπλωματική δραστηριότητα που προβλήθηκε υπέρμετρα για εσωτερική κατανάλωση μπορεί να μην άλλαξε τα γεωπολιτικά δεδομένα προς όφελος της ελληνικής πλευράς, σίγουρα όμως λειτούργησε ως “υπηρεσία αφύπνισης” για την ελληνική καθεστηκυϊα τάξη που οφείλει να ξυπνήσει από τον βαθύ και παρατεταμένο λήθαργό της αντιμετωπίζοντας εκτός των άλλων και τις ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ μας…