Κάνουμε οδικώς το γύρο της λίμνης Πλαστήρα και απολαμβάνουμε μία από τις πιο συναρπαστικές διαδρομές της ορεινής Ελλάδας.

Τα κρυστάλλινα νερά της και η καταπράσινη βλάστηση που την περιτριγυρίζει δένουν τόσο αρμονικά με τις βουνοκορφές των Αγράφων και τα παραδοσιακά χωριουδάκια, που κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης παρέμβασης. Περιτριγυρισμένη από άγριες βουνοπλαγιές, η λίμνη Πλαστήρα είναι ένας προορισμός για κάθε εποχή του χρόνου – ανάλογα με το πότε θα πάτε, θα δείτε και άλλα χρώματα να ντύνουν το απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο.

Εμπνευστής της ήταν ο στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας, ο οποίος συνέλαβε την ιδέα της κατασκευής φράγματος επί του ποταμού Ταυρωπού, με σκοπό την επίλυση του χρόνιου προβλήματος της άρδευσης του Θεσσαλικού κάμπου. Παρά το γεγονός ότι το έργο βρισκόταν στα σκαριά από το 1925, ολοκληρώθηκε τελικά το 1959. Με το πέρασμα των χρόνων, το φράγμα γέμισε με χιλιάδες τόνους νερό, δημιουργώντας τη λίμνη Ταυρωπού, όπως είναι και η επίσημη ονομασία της λίμνης Πλαστήρα. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα η λίμνη λειτούργησε το «αόρατο» συμμαχικό αεροδρόμιο της Νεράιδας, χωρίς να γίνει ποτέ αντιληπτό από τους Γερμανούς. Λέγεται ότι οι κάτοικοι των γειτονικών χωριών έκρυβαν το διάδρομο προσγείωσης με δέντρα την ημέρα και άναβαν φωτιές το βράδυ προκειμένου να το εντοπίσουν οι πιλότοι των συμμαχικών αεροσκαφών. Ετσι, κατάφεραν να το κρατήσουν μυστικό.

Πανοραμική θέα, μοναδική βλάστηση

Οποια εποχή και αν επιλέξετε να ανακαλύψετε τις ομορφιές της, ένα είναι σίγουρο: η φύση θα σας εκπλήξει. Ο γύρος της λίμνης Πλαστήρα (70 χλμ.) είναι μία από τις πιο ευχάριστες οδικές διαδρομές της ορεινής Ελλάδας. Αν ο δρόμος σάς φέρει στην ευρύτερη περιοχή, αφιερώστε οπωσδήποτε μία ημέρα στη λίμνη, για να περιηγηθείτε στα χωριά της και να θαυμάσετε τα μοναδικά φιορδ με φόντο το μαγευτικό τοπίο με τα έλατα, τις καστανιές, τις βελανιδιές.

Αφετηρία της δικής μου εξερεύνησης ο οικισμός Καλύβια Φυλακτής. Χτισμένος στην πλαγιά του βουνού, βλέπει στη λίμνη και στις αλπικές βουνοκορφές των Αγράφων, ενώ διαθέτει αξιόλογες επιλογές διαμονής. Πρώτη μου στάση, στο βόρειο τμήμα της λίμνης, η γραφική Κερασιά, ένα χωριό ιδανικό για μοναχικούς περιπάτους στη φύση με πανοραμική θέα προς το Μουζάκι, τον Θεσσαλικό κάμπο και τα Μετέωρα. Περιδιαβαίνοντας στα σοκάκια, κάνω μια στάση στο παραδοσιακό καφενείο-παντοπωλείο «Η Χρυσή Καρδιά», που λειτουργεί από το 1945. Η διακόσμησή του παραπέμπει σε εικόνες της Ελλάδας του 1950. Η πραγματική καρδιά, όμως, αυτού του καφενείου είναι ο φιλόξενος κύριος Παντελής, που με τις ιστορίες του θα ταξιδέψει κι εσάς, σαν μηχανή του χρόνου, στο ένδοξο παρελθόν του χωριού.

Λίγα χιλιόμετρα παρακάτω, με μια μικρή παράκαμψη, φτάνω στους Καταρράκτες του Ανθοχωρίου, που ξεχωρίζουν για το πέτρινο αναπαλαιωμένο γεφύρι τους. Αφήνοντας πίσω μου τα γραφικά χωριουδάκια Καλύβια, Πεζούλα και Φυλακτή, απολαμβάνω μία από τις πιο όμορφες βόλτες στη λίμνη, με κατεύθυνση τον κατάφυτο ορεινό οικισμό της Νεράιδας. Από εδώ, τις φωτεινές και ηλιόλουστες μέρες διακρίνεται πεντακάθαρα ακόμα και η κορυφή του Ολύμπου. Συνεχίζω κατηφορίζοντας προς το Νεοχώρι για μια γρήγορη βόλτα στον πρότυπο Βοτανικό Κήπο, όπου φιλοξενείται αντιπροσωπευτικό δείγμα της χλωρίδας της περιοχής. Οι επισκέπτες έχουν εδώ τη δυνατότητα να αντλήσουν πληροφορίες για τα πλούσια τοπικά οικοσυστήματα -δασικά και υδάτινα- και να γνωρίσουν τα σημαντικότερα είδη φυτών που συναντώνται σε αυτά.

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο παρατηρητήριο

O αμφιθεατρικά χτισμένος Μπελοκομίτης με το παράξενο όνομα -που σύμφωνα με μια τοπική παράδοση προέρχεται από τις λέξεις Μπελοκό (γυαλιστερός τόπος) και μύτη- έχει να παρουσιάσει εξαιρετικά δείγματα τοπικής αρχιτεκτονικής: τα περίτεχνα στολισμένα ξυλόγλυπτα μπαλκόνια και πόρτες, τα παλιά πέτρινα σπίτια με τις όμορφες αυλές και τα στενά δρομάκια στήνουν ένα υπέροχο σκηνικό. Ακόμη πιο ψηλά, σε υψόμετρο 1.400 μ., η θέα από τη -σκαρφαλωμένη στην κόψη της απότομης βουνοπλαγιάς- Μονή Παναγίας Πελεκητής κόβει την ανάσα.

Περπατώντας στο πέτρινο πλακόστρωτο, ο κύριος Μιχάλης, ο φύλακας του μοναστηριού, μου διηγείται την ένδοξη ιστορία του. Τον ακολουθώ στις μυστικές κρύπτες και καταπακτές, που επί Τουρκοκρατίας αποτέλεσαν σημείο συνάντησης κλεφτών και αρματολών, καθώς μου δείχνει τις σπάνιες τοιχογραφίες που κοσμούν το ναό της Παναγίας. Το πιο εντυπωσιακό, όμως, είναι η περίτεχνη κατασκευή της μονής – ένα αληθινό έργο τέχνης πελεκημένο πάνω στο βράχο με τέχνη και ζήλο.

Από το περίφημο Παρατηρητήριο, στο οποίο οδηγεί ένας πολύ βατός χωματόδρομος μήκους 1,5 χλμ., κατόπιν παράκαμψης από τον κεντρικό δρόμο, η θέα στα φιορδ, στο νησάκι της λίμνης και στα Αγραφιώτικα βουνά, καθώς σμήνη πουλιών διασχίζουν τον ουρανό, είναι απόκοσμη και μοναδική. Στο βάθος διακρίνεται ο Ολυμπος και, όταν η ατμόσφαιρα είναι διαυγής, φαίνονται επίσης καθαρά τα χωριά των Τρικάλων και της Καρδίτσας.

Η ώρα του ηλιοβασιλέματος επιβάλλει μια βόλτα στις όχθες της λίμνης, στην περίφημη πλαζ Λαμπερού, για μερικές φωτογραφίες στα χρώματα του δειλινού. Λίγο έξω από το Λαμπερό, η παλιά ταβέρνα «Τσαρδάκι» σερβίρει τοπικές λιχουδιές, όπως νοστιμότατη χορτόπιτα, αρνάκι κλέφτικο και λαχανοντολμάδες, τις οποίες πρέπει να τιμήσετε οπωσδήποτε. Περπατήστε στα δρομάκια του παραδοσιακού οικισμού του Μεσενικόλα, του λεγόμενου μπαλκονιού της Θεσσαλίας που ατενίζει τον Ολυμπο και το Πήλιο. Καθίστε στην πέτρινη πλατεία με τα αιωνόβια πλατάνια για να ξαποστάσετε και να απολαύσετε το δροσερό αεράκι του βουνού. Επισκεφθείτε το μοναστήρι της Κορώνης, ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά μνημεία της Θεσσαλίας με αξιόλογες τοιχογραφίες της Κρητικής σχολής. Και πάρτε το δρόμο της επιστροφής, αφού κάνετε μια στάση στο Μορφοβούνι, την ιδιαίτερη πατρίδα του εμπνευστή της λίμνης Νικολάου Πλαστήρα, το οποίο διαθέτει και μουσείο αφιερωμένο στο έργο και στη ζωή του.

Πηγή: kathimerini.gr