Παρέμβαση του Περιφερειακού Συμβούλου Τρέλλη Χρήστου στο Περιφερειακό Συμβούλιο για το «Σχέδιο Στρατηγικού Σχεδιασμού του πενταετούς Επιχειρησιακού Προγράμματος Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης»

“Στην πρόταση στρατηγικού σχεδιασμού που καταθέσατε αναδεικνύονται ανάγλυφα όλα τα μεγάλα προβλήματα της εγκατάλειψης, της υπανάπτυξης και της καθυστέρησης που αντιμετωπίζει η Περιφέρειά μας και τα λαϊκά στρώματα.

Το σύνολο των διαθέσιμων στατιστικών στοιχείων επιβεβαιώνει την πορεία επιδείνωσης πλατιών λαϊκών στρωμάτων στην περιοχή της Ανατ. Μακεδονίας και της Θράκης. Ακόμα και αν δεν τα γνωρίζαμε, η κατάσταση είναι ολοφάνερη και δεν μπορεί να συσκοτισθεί.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕΠΕ η περιοχή είναι πρωταθλήτρια σε εθνικό επίπεδο στο ποσοστό μειώσεων μισθών

Με την έναρξη της κρίσης στη χώρα το 2009, η ανεργία στην Περιφέρεια άρχισε να αυξάνεται, όπως και στο σύνολο της χώρας, με αλματώδεις ρυθμούς, της τάξης του 30% ετησίως. Το 2015 κυμάνθηκε στο 25%

Η υστέρηση της περιοχής σε σχέση με το πανελλαδικό επίπεδο, δεν είναι γέννημα της τωρινής βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, αλλά συνολικότερα της Καπιταλιστικής Ανάπτυξης και των νόμων της (κέρδος, ανισομετρία κλπ).

Αρκετοί δείκτες της αστικής στατιστικής, όπως το κατά κεφαλήν εγχώριο προϊόν κατά περιφέρεια, αναδεικνύουν την απόκλιση της περιοχής τη δεκαετία πριν την εκδήλωση της κρίσης.

Η Περιφέρεια ΑΜΘ με βάση το εισόδημα και τον οικογενειακό προϋπολογισμό παρουσιάζει το μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας μετά την Περιφέρεια Ηπείρου. Έχει δε η φτώχεια την μεγαλύτερη «έκταση» στον αγροτικό χώρο της Περιφέρειας

Ο κ. Περιφερειάρχης στην Παρέμβασή του στην Βουλή αναρωτιέται «Ποιοι, όμως, ήταν οι λόγοι που σε όλη αυτή την διαδρομή παρά τη διάθεση τεράστιων πόρων στην περιοχή, δεν φτάσαμε στο επιθυμητό σημείο;

Και συνέχισε «…Κατά την άποψή μου, τα αίτια που οδήγησαν μέχρι αυτή την ώρα πέραν του αποκλεισμού των συνόρων, στα οποία αναφέρθηκα, εσωτερικά είναι η στρεβλή εσωτερική διάρθρωση των παραγωγικών τομέων».

«…Ισχυροί, λοιπόν, τομείς, όπως ο αγροδιατροφικός και ο τουρισμός παρέμειναν πίσω τελματωμένοι, ενώ θα έπρεπε να είναι στην κυριολεξία οι ατμομηχανές σε αυτή την προσπάθεια.

«.Άλλοι τομείς, όπως ο μεταποιητικός, ο δευτερογενής τομέας – ευτυχώς με υγιείς εξαιρέσεις – είχαν βραχυπρόθεσμη βιωσιμότητα, προδιαγεγραμμένη, θα έλεγα. Όταν η περιοχή επένδυε επί πολλά χρόνια στο φασόν, το οποίο κάποια στιγμή ήταν δεδομένο, ότι θα έφευγε, γιατί δεν το συνέδεε τίποτα με την περιοχή, να, λοιπόν, πού καταλήξαμε παρά τις μεγάλες επιδοτήσεις που δόθηκαν….»

Είναι ολοφάνερο ότι η εφαρμογή όλων των μέχρι σήμερα των ΚΠΣ, από όλες τις κυβερνήσεις με κριτήρια την επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα, την κερδοφορία, στα πλαίσια της περίφημης βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης, ο λαός της Περιοχής μας δε γνώρισε ανάπτυξη. Εκείνοι που είδαν τα κέρδη τους να μεγαλώνουν ήταν οι επιχειρηματίες, αρκετοί από τους οποίους μας άφησαν βιομηχανικά κουφάρια, για να επενδύσουν τα τεράστια κέρδη που αποκόμισαν σε άλλες χώρες ή άλλους τομείς ακόμα πιο κερδοφόρους

Αλήθεια ποιο πλεονέκτημα του αγροδιατροφικού τομέα βλέπετε όταν η νέα ΚΑΠ οδηγεί στην καταστροφή τους φτωχομεσαίους αγροκτηνοτρόφους ;

Όλα όσα αναφέρονται στον αγροτοδιατροφικό τομέα είναι η στρατηγική της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, το βίαιο ξεκλήρισμα των φτωχομεσαίων αγροτών, η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της αγροτικής παραγωγής.

Ούτε λέξη για την ανάγκη κάλυψης των διατροφικών αναγκών του λαού μας με φτηνά και υγιεινά προϊόντα.

Αλήθεια για ποια ανταγωνιστικότητα των αγροτοδιατροφικών προϊόντων μιλάτε όταν το κόστος παραγωγής έχει εκτιναχτεί στα ύψη με τα τελευταία χτυπήματα, την αύξηση του ΦΠΑ , την φορομπηχτική πολιτική και τα διάφορα χαράτσια.

Μήπως με την ανάπτυξη των θερμοκηπιακών εγκαταστάσεων παραδίνοντας στους επιχειρηματικούς ομίλους τα Γεωθερμικά πεδία της περιοχής αλλά και εκατοντάδες στρέμματα δημόσια αγροτικής γης, όπως ήδη γίνεται στην Ξάνθη;

Σκοπός των επιχειρηματικών ομίλων είναι να αξιοποιήσει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής μας προς όφελός του.

Γι αυτό τονίζεται η επιθετική πολιτική, το μάρκετινγκ, οι ονομασίες προέλευσης και τα αποτελεσματικά δίκτυα διανομών στο εσωτερικό αλλά κυρίως στο εξωτερικό, η δημιουργία δημοπρατηρίων αγροτικών προϊόντων.

Για να αγοράζουν οι εταιρείες πάμφθηνα τα αγροδιατροφικά προϊόντα και να τα πουλούν ως μαύρο χαβιάρι στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.

Όσο για τα κορκοδύλια δάκρυα που χύνεται για την μετεγκατάσταση εκατοντάδων επιχειρήσεων στις Βαλκανικές χώρες και τους διαφορετικούς όρους ανταγωνισμού που υπάρχουν (φορολογικό, χαμηλό κόστος εργασίας) πρέπει να σας θυμίσουμε ότι:

Α) Οι επιχειρήσεις που μετεγκαταστάθηκαν επιδοτήθηκαν μέσο του προγράμματος Ευρωπαϊκής Σταθερότητας με την ενεργό συμμετοχή και των Ελληνικών Κυβερνήσεων

Β) Είναι απαράβατος κανόνας ότι οι επιχειρήσεις επενδύουν σε τομείς και περιοχές που θα τους αποφέρουν το μέγιστο ποσοστό κέρδους και τα ίδια κεφάλαια θα είναι πολύ μικρά σε σχέση με το σύνολο της επένδυσης.

Γ) Διαμαρτύρεστε για την ελεύθερη διακίνηση επιχειρήσεων και ανθρώπων στα πλαίσια της Ε.Ε.. Πρέπει να απαντήσετε αν συμφωνείτε ή όχι με τα την βασική συνθήκη που καθορίζει την σημερινή μορφή της ΕΕ. Την συνθήκη του Μάαστριχτ που διέπετε από τις «τέσσερεις ελευθερίες» δηλαδή την ελευθερία κίνησης των κεφαλαίων, των εμπορευμάτων, των υπηρεσιών και του εργατικού δυναμικού.

Όσο αφορά τις Ενδοπεριφερειακές ανισότητες και τις αναπτυξιακές υστερήσεις και ανάγκες που διαπιστώνονται σε ενδοπεριφερειακό επίπεδο μεταξύ των 5 νομών με βάση το επίπεδο των δεικτών του παραγόμενου και κατά κεφαλήν προϊόντος.

Πράγματι οι διαπιστώσεις είναι αποκαλυπτικές για τις αιτίες και τους υπεύθυνους όλης αυτής της κατάστασης όμως αποφεύγεται «σαν ο διάβολος το λιβάνι» να τις κατανομάσετε που δεν είναι άλλοι από τον καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης και τις όλες μέχρι σήμερα αστικές κυβερνήσεις που εφάρμοσαν τις πολιτικές στήριξης του μεγάλου κεφαλαίου.

Η ανισόμετρη ανάπτυξη είναι σύμφυτη με το καπιταλιστικό σύστημα, είναι ο απόλυτος νόμος του καπιταλισμού, εκφράζεται σε όλες τις χώρες ανεξαρτήτου του επιπέδου ανάπτυξης και μεταξύ των χωρών, γιατί το μεγάλο κεφάλαιο επενδύει σε εκείνους τους κλάδους και χώρους που μπορεί να μεγιστοποίηση το μέσο ποσοστό κέρδους. Γι αυτό είναι αδύνατο στα πλαίσια αυτού του συστήματος να ξεπεραστούν οι όποιες ανισομετρίες υπάρχουν σε επίπεδο χώρας ή Περιφέρειας.

Η τοπική ανάπτυξη καθορίζεται από τη γενικότερη πορεία, από την κεντρική πολιτική. Νησίδες ευημερίας δεν μπορούν να υπάρξουν όταν γύρω μας τα πάντα ξεθεμελιώνονται.

Θεωρούμε πέρα για πέρα λαθεμένη την αντίληψη όσων υποστηρίζουν πως στα πλαίσια μια γενικής αντιλαϊκής πολιτικής, που ασκείται στο όνομα της πλουτοκρατίας στο επίπεδο της χώρας, μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή τοπική ανάπτυξη. Και μάλιστα σήμερα που η οικονομική κρίση οξύνεται και βαθαίνει.

Οι πόροι του νέου 5ου ΚΠΣ και του Π.Ε.Π., όπως και των προηγούμενων, και τα σχέδια αξιοποίησης τους από την Περιφέρεια με την πρόταση που μας παρουσιάζει σήμερα, δε θα γίνουν αντιπλημμυρικά και αντισεισμικά έργα, σχολεία και νοσοκομεία, υποδομές που έχει ανάγκη ο λαός. Δεν θα ξαναλειτουργήσουν τα εργοστάσια ζάχαρης και η παραγωγή τεύτλων, τα συνεταιριστικά εργοστάσια ντοματοπολτού και μαζί η καλλιέργεια της βιομηχανικής ντομάτας, τα συνεταιριστικά εργοστάσια καπνού και η καλλιέργεια του καπνού, η εξόρυξη μαρμάρων μαζί με την τελική επεξεργασία τους, η επαναλειτουργία των εργοστασίων νήματος-υφάσματος και η καλλιέργεια του βαμβακιού, οι μονάδες ιχθυοκαλιεργειών και η ανάπτυξη της αλιείας, η δημιουργία μονάδων επεξεργασίας προϊόντων από την καλλιέργεια των καλαμποκιών κ.α.

Τίποτε από όλα αυτά δεν συμπεριλαμβάνεται στην πρόταση της περιφέρειας. Είναι πιστή αντιγραφή των ντιρεκτίβων της ΕΕ.

Το 5ο ΚΠΣ και το ΠΕΠ όχι μόνο δεν θα αντιμετωπίσουν τις κοινωνικές ανισότητες και την περιφερειακή ανισομετρία αλλά αυτές θα οξυνθούν όπως έγινε όλα τα προηγούμενα χρόνια και οι οποίες θα επιταχυνθούν σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης.

Για τη Λαϊκή Συσπείρωση το πρώτο ερώτημα που πρέπει να τεθεί για την ανάπτυξη είναι ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ. Όσο η ανάπτυξη θα έχει ως εργαλεία την επιχειρηματικότητα και ανταγωνιστικότητα με στόχο την καπιταλιστική ανάπτυξη μιας χούφτας μεγάλων επιχειρήσεων, αυτό θα γίνεται με μαθηματική ακρίβεια σε βάρος των εργαζομένων, ανάπτυξη για τα μονοπώλια σημαίνει βάσανα για το λαό και τα παιδία του.

Η αντίληψη της Λαϊκής Συσπείρωσης για τις δομές διοίκησης και διεύθυνσης σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο έχει ως θεμέλιό της την κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, στον κεντρικό και περιφερειακό σχεδιασμό με κίνητρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Αυτός εξασφαλίζει το σχεδιασμό της ανάπτυξης ανά τομέα και κλάδο σύμφωνα με τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, αντιμετωπίζει την περιφερειακή ανισομετρία.

Στη βάση αυτής της αντίληψης, της αναγκαιότητας του εργατικού – λαϊκού δρόμου ανάπτυξης προβάλλουμε και διεκδικούμε πλαίσιο στόχων πάλης σε γραμμή αντιπαράθεσης με την πολιτική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας, που απαντά στις αυξανόμενες σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και στην αντιμετώπιση των επειγόντων προβλημάτων σήμερα της λαϊκής οικογένειας.

Έχουμε καταθέσει στο Περιφερειακό Συμβούλιο την πρότασή μας για το 5ο ΚΠΣ και το ΠΕΠ όπου αναφερόμαστε αναλυτικά στην αντίληψή μας για την ανάπτυξη της Περιοχής καθώς και στις προτεραιότητες των έργων και υποδομών που πρέπει να επιλεγούν στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Για τη Λαϊκή Συσπείρωση κριτήριο της όποιας ανάπτυξης όπως ήδη αναφέραμε είναι η ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και με αυτό το κριτήριο κρίνει και την πρόταση της διοίκησης της Περιφέρειας. Σε τίποτε δεν έχουν να ωφεληθούν οι νέοι άνεργοι της Περιφέρειας, οι εργαζόμενοι των 300-500 €, οι ξεκληρισμένοι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, οι μικρομαγαζάτορες που τα καταστήματά τους έκλεισαν και κλείνουν, και επειδή με αυτό το κριτήριο κρίνουμε την πρόταση, την κρίνουμε αρνητικά και την καταψηφίζουμε.

Για τη Λαϊκή Συσπείρωση

Ο Περιφερειακός Σύμβουλος

Τρέλλης Χρήστος”