Ομιλία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή στη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας

«Μέριμνα υπέρ του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, εξορθολογισμός της νομοθεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, οργάνωση της Εθνοφυλακής και άλλες διατάξεις»

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Ξεκινώντας, θα ήθελα και από το βήμα της Βουλής και πιστεύω διερμηνεύοντας τα αισθήματα όλων των συναδέλφων του Ελληνικού Κοινοβουλίου, να εκφράσω την οδύνη μου για τα πολλά θύματα των ισχυρότατων σεισμικών δονήσεων που πλήττουν από χθες τα ξημερώματα την Τουρκία.

Όπως γνωρίζετε και εγώ και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας επικοινωνήσαμε με τον Πρόεδρο Erdoğan, να μεταφέρουμε τη συμπαράσταση του ελληνικού λαού προς τον τουρκικό λαό και να θέσουμε τις δυνατότητες της ελληνικής πολιτείας στη διάθεση των τουρκικών αρχών, οι οποίες βρίσκονται αντιμέτωπες, πραγματικά, με μία πρωτοφανή ανθρωπιστική καταστροφή.

Ήδη ένα πρώτο C-130 με μία έμπειρη ομάδα της ΕΜΑΚ έχει αναχωρήσει και έχει προσγειωθεί στη βάση του Ιντσιρλίκ και επιχειρεί ήδη σε μια περιοχή που της έχει υποδειχθεί από τις τουρκικές αρχές. Είναι βέβαιο, όμως, ότι θα χρειαστεί μια πολύ μεγαλύτερη κινητοποίηση της διεθνούς κοινότητας προκειμένου να υποστηριχθεί η Τουρκία, αλλά και η Συρία, απέναντι σε μία κρίση ανθρωπιστική η οποία θα έχει πολύ μεγάλη διάρκεια.

Και πιστεύω ότι κάθε τέτοια μεγάλη φυσική καταστροφή μας υπενθυμίζει την πρώτιστη ανάγκη που έχουμε ως οργανωμένη πολιτεία να επενδύουμε στις δομές της Πολιτικής Προστασίας -και στις φυσικές μας υποδομές αλλά και στους ανθρώπους.

Θέλω να θυμίσω ότι για πρώτη φορά η Πολιτική Προστασία -τα γνωρίζει καλά και ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας με την προηγούμενή του ιδιότητα- απέκτησε ένα ξεχωριστό επιχειρησιακό πρόγραμμα από το ΕΣΠΑ, το οποίο θα χρηματοδοτήσει, με πολύ σημαντικούς πόρους, σημαντικότατες υποδομές για να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε φυσικές καταστροφές. Όχι μόνο αυτές που προέρχονται από την κλιματική αλλαγή, οι οποίες θα γίνονται όλο πιο συχνές, αλλά, ο μη γένοιτο, είμαστε μια σεισμογενής χώρα και εμείς και πρέπει να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, τη σημερινή συνεδρίαση, μία συνεδρίαση που αφορά σε ένα σημαντικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, βαραίνει δυστυχώς ακόμα η απώλεια δύο δικών μας παλικαριών: του Σμηναγού Τσιτλακίδη και του Υποσμηναγού Τουρούτσικα. Είναι ήδη και οι δύο τιμητικά Αντιπτέραρχοι της Πολεμικής Αεροπορίας, καθώς έπεσαν υπηρετώντας την πατρίδα. Τους αποχαιρετήσαμε όλοι με ενότητα, όπως επιβάλλουν αυτές οι συγκυρίες, σε δύο τελετές γεμάτες θλίψη αλλά και αξιοπρέπεια. Και νομίζω ότι το σύνολο των Ελλήνων ενωθήκαμε εκείνες τις ημέρες σε ένα περήφανο πένθος, το οποίο διέτρεξε από άκρη σε άκρη τη χώρα μας.

Θα ήταν πράγματι πολύ σημαντικό αν το ίδιο κλίμα σύμπνοιας μπορούσε να χαρακτηρίσει και τη σημερινή μας συζήτηση. Γιατί βρίσκομαι σήμερα εδώ να μιλήσω για δύο νομοθετικές πρωτοβουλίες, οι οποίες πιστεύω ότι υπερβαίνουν τις κομματικές γραμμές.

Η πρώτη, σε μια μοιραία θα έλεγα συγκυρία, λίγες μέρες μετά τον χαμό των πιλότων μας, ρυθμίζει πολύ σημαντικά θέματα, πολύ σημαντικές εκκρεμότητες που αφορούν το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων. Η δεύτερη πρωτοβουλία, η οποία θα συζητηθεί πιο αναλυτικά αύριο -ολοκληρώνεται σήμερα η συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής- θωρακίζει τη δημοκρατική ομαλότητα από τους εχθρούς της. Πρόκειται, δηλαδή, για δύο πρωτοβουλίες -η σημερινή και η αυριανή- που έχουν χαρακτήρα, πιστεύω, εθνικό αλλά και μία σημασία διαχρονική.

Ξεκινώντας από το εκτενές νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, θα έλεγα ότι έρχεται να απαντήσει σε μία ευρύτατη δέσμη αιτημάτων και εκκρεμοτήτων του ένστολου προσωπικού. Αναφέρεται σε μία σειρά από ζητήματα που αφορούν στη σταδιοδρομία, στις αποδοχές αλλά και στην περίθαλψη των στρατιωτικών μας. Ταυτόχρονα, επικαιροποιεί και συνολικά το πλαίσιο λειτουργίας της Εθνοφυλακής η οποία, όπως ξέρετε, έχει πάντα έναν πολύ ζωτικό ρόλο να παίξει, ειδικά στις παραμεθόριες περιοχές. Και απλώνεται με συγκεκριμένες παρεμβάσεις σε πέντε διαφορετικά πεδία, θα τα διατρέξω εν συντομία, θα αναφερθούν σε αυτά στη συνέχεια και οι ομιλητές μας αλλά και ο Υφυπουργός.

Να τονίσω ότι ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας απουσιάζει από τη σημερινή συνεδρίαση καθώς βρίσκεται στο Ηνωμένο Βασίλειο για την υπογραφή μίας σημαντικής συμφωνίας συνεργασίας της πατρίδας μας με το Ηνωμένο Βασίλειο σε θέματα εθνικής άμυνας.

Ειδικότερα, λοιπόν, με το νομοσχέδιο το οποίο σύντομα θα είναι νόμος του κράτους, συστήνονται λογαριασμοί πρόνοιας στον Στρατό Ξηράς αλλά και στην Πολεμική Αεροπορία. Έτσι θα καλύπτονται δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης των υπηρετούντων αλλά και των οικογενειών τους και τις συνταγές των φαρμάκων τους πλέον θα εκτελούν και φαρμακεία συμβεβλημένα με τον ΕΟΠΥΥ. Ενώ απλοποιείται και η διαδικασία επιστροφής στελεχών στην υπηρεσία μετά από μακρά αναρρωτική άδεια, όπως και αμέσως μετά η ένταξή τους σε ειδική κατάσταση για λόγους υγείας.

Ένα δεύτερο πλέγμα προβλέψεων αφορά το Μετοχικό Ταμείο Στρατού. Σε αυτό οι μερισματούχοι θα μπορούν πλέον να πάρουν έκτακτο μέρισμα, καθώς τα μερίδια και αναπροσαρμόζονται και αυξάνονται. Είναι και αυτό ένα χρόνιο αίτημα των στρατιωτικών μας.

Καταργούνται, επίσης, οι μειώσεις οι οποίες είχαν επιβληθεί το 2012, σε δύσκολους καιρούς για τους δικαιούχους του Ταμείου. Και το Νοσηλευτικό Ίδρυμα, το γνωστό σε όλους μας ΝΙΜΤΣ, θα δέχεται πλέον για νοσηλεία και εν ενεργεία υπαξιωματικούς του Στρατού, των κοινών σωμάτων των τριών κλάδων, αλλά και της Αστυνομίας.

Στις οικονομικές ενισχύσεις που ήδη έχουν δοθεί προστίθενται σήμερα τρεις ακόμα: ορίζεται αποζημίωση και στο εξειδικευμένο προσωπικό αποστολών Εξουδετέρωσης Εκρηκτικών Μηχανισμών. Δεύτερον, η προϋπηρεσία των Εθελοντών Μακράς Θητείας αναγνωρίζεται ως χρόνος μετοχικής σχέσης με τους ειδικούς λογαριασμούς αλληλοβοήθειας. Και τρίτον, από τις συντάξεις των αποστράτων και του πολιτικού προσωπικού καταργείται η παλιά παρακράτηση υπέρ στρατιωτικών λεσχών.

Ο νέος νόμος εξορθολογίζει ταυτόχρονα και την επαγγελματική διαδρομή των ενστόλων. Για παράδειγμα, οι Εθελοντές Μακράς Θητείας θα μπορούν πλέον να αποστρατεύονται με το βαθμό το Λοχαγού. Και στις ευεργετικές διατάξεις του νόμου του 1996, για το χρόνο παραμονής σε κάθε βαθμό θα υπάγονται πλέον και οι αξιωματικοί με 25 πλήρη έτη υπηρεσίας μέχρι το 2018, ενώ λύνονται και μια σειρά από επιμέρους θέματα, όπως η δυνατότητα ένταξης αξιωματικών του υγειονομικού σώματος σε άλλες ειδικότητες.

Ο πέμπτος, τέλος, τομέας ρυθμίσεων, αφορά τους στρατεύσιμους και την Εθνοφυλακή. Οι απόφοιτοι των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού θα μεταφέρονται -όπως μου φαίνεται απολύτως προφανές- αυτόματα στο Πολεμικό Ναυτικό, έτσι ώστε να υπηρετούν εκεί τη θητεία τους. Απλούστερα θα μεταβιβάζεται και το δικαίωμα απαλλαγής στον επόμενο αδερφό, εάν ο δικαιούχος δεν μπορεί να εργαστεί, ενώ και η Εθνοφυλακή εκσυγχρονίζει την εκπαίδευση των μελών της και με τις τάξεις της πλέον να ανοίγονται σήμερα στις γυναίκες.

Άκουσα με προσοχή την κα. Σακοράφα που έκανε κάποιες εκτενείς αναφορές σε εκκρεμότητες που αφορούν τους ΕΠΟΠ. Πράγματι, είναι σε γνώση μας το συγκεκριμένο ζήτημα. Το μελετάμε και εκτιμούμε ότι σύντομα θα μπορούμε να καταθέσουμε πρόσθετη νομοθετική παρέμβαση για να μπορούμε να ρυθμίσουμε και τα ζητήματα που τους αφορούν.

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, είμαι σίγουρος ότι όσα σας ανέφερα μπορεί να ακούγονται -εκτός από τους ειδικούς των Ενόπλων Δυνάμεων, αγαπητέ κ. Ναύαρχε και κ. Στρατηγέ- κάπως τεχνικά. Φανερώνουν, όμως, αυτό το οποίο νομίζω ότι έχει επισημανθεί από αρκετούς ομιλητές, ότι υπήρχαν χρόνιες αγκυλώσεις και χρόνιες αντιφάσεις οι οποίες ταλαιπωρούσαν την εσωτερική ζωή του στρατεύματος.

Από την άλλη, πιστεύω ότι αυτές οι παρεμβάσεις καθρεφτίζουν την επιτελική κυβερνητική αντίληψη για όλα τα θέματα που αφορούν τους ένστολους: από την υγεία μέχρι την υπηρεσιακή τους ανέλιξη, και από την οικονομική τους ανακούφιση μέχρι την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας στην καθημερινότητά τους.

Το νομοσχέδιο αυτό, άλλωστε, συμπληρώνει μια σειρά από σημαντικές προηγούμενες πρωτοβουλίες που αφορούν τις Ένοπλες Δυνάμεις. Και προφανώς δεν αναφέρομαι μόνο στα μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα, που πρώτα και πάνω απ’ όλα τους παρέχουν τα μέσα για να μπορούν να επιτελούν καλύτερα την αποστολή τους, ούτε στον σημαντικό αριθμό των προσλήψεων που έχουν γίνει, διευκολύνοντας συνολικά το έργο των Ενόπλων Δυνάμεων. Μιλώ για συγκεκριμένες και για χειροπιαστές ενέργειες με στόχο τη θωράκιση των αμοιβών τους, οι οποίες πράγματι βρίσκονται ακόμα σε χαμηλά επίπεδα για την αποστολή την οποία επιτελούν.

Θυμίζω, λοιπόν, ότι εδώ και μήνες έχει θεσπιστεί η αποζημίωση για τη νυχτερινή απασχόληση. Θυμίζω επίσης ότι αυτή η κυβέρνηση πήρε την πρωτοβουλία τα πτητικά – καταδυτικά επιδόματα σε πιλότους, αλεξιπτωτιστές, πληρώματα υποβρυχίων να μην φορολογούνται καθόλου, αυξάνοντας έτσι σημαντικά τις αμοιβές των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων που επιτελούν τις κατά τεκμήριο πιο δύσκολες, τις πιο επικίνδυνες αποστολές.

Ειδικό επίδομα λαμβάνουν ακόμα όσοι υπηρετούν σε πλοία αποστολής και έχουν χορηγηθεί επίσης πρόσθετα οδοιπορικά έξοδα σε όλο το προσωπικό που επί τρία χρόνια βρίσκεται σε απόλυτη επιχειρησιακή ετοιμότητα.

Την ίδια περίοδο, επί αυτής της διακυβέρνησης, υπήρξαν σημαντικές οργανωτικές μεταβολές που έφεραν έμμεσες οικονομικές βελτιώσεις. Ανάμεσά τους σημειώνω την επέκταση της «μάχιμης πενταετίας» αλλά και τη διευθέτηση της εξέλιξης των Εθελοντών Μακράς Διάρκειας, αλλά και των οπλιτών βραχείας ανακατάταξης. Και αυτά, ενώ έρχεται αύξηση στις αποδοχές των μαθητών των παραγωγικών σχολών και των στρατεύσιμων, μαζί με την εναρμόνιση του διοικητικού και του μισθολογικού βαθμού σε εθελοντές μακράς θητείας.

Όλα αυτά τα μέτρα έχουν σημαντικό προϋπολογισμό, ξεπερνά τα 240 εκατομμύρια.

Θα το ξαναπώ όμως: απέχουμε αρκετά από το να είμαστε εκεί που θέλουμε. Όμως, θα επιμείνω, ότι εν μέσω των πολλών κρίσεων, της διεθνούς ακρίβειας, κάνουμε αυτά τα οποία μπορούμε και αυτά τα οποία επιτρέπουν οι αντοχές της χώρας μας. Ότι χωρίς αυταρέσκεια και για το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων προσπαθούμε. Και αυτό πιστεύω ότι το αναγνωρίζουν πρώτοι αυτοί που φορούν με υπερηφάνεια το εθνόσημο. Οι ίδιοι που ξέρουν ότι όσο η εθνική οικονομία θα μεγεθύνεται, τόσο και η δική τους ανταμοιβή θα επεκτείνεται.

Τα επόμενα χρόνια, άλλωστε, θα είναι χρόνια καλύτερων μισθών για το δημόσιο. Και ναι, θα υπάρξει ειδικό μισθολόγιο, αναπροσαρμοσμένο και για τις Ένοπλες Δυνάμεις, από 1/1/2024.

Δεν ισχύουν, λοιπόν, οι ανεδαφικές κριτικές, οι στρεβλώσεις που ακούγονται -μερικές φορές εκτιμώ υποκριτικά- από την αντιπολίτευση, ειδικά από την αξιωματική αντιπολίτευση. Όχι μόνο γιατί προέρχονται από το κόμμα που αντιτάχθηκε ουσιαστικά σε όλες τις διεθνείς αμυντικές συμφωνίες μας. Από το κόμμα που διαφώνησε με πολλά από τα εξοπλιστικά προγράμματα, καταψηφίζοντας μέχρι και τα κονδύλια της άμυνας, γιατί αυτή τάχα «δεν είναι αυτοσκοπός». Έτσι δεν το είπατε, κ. Τσίπρα;

Αλλά και γιατί, όπως καταλαβαίνω, και σήμερα δεν θα ψηφίσετε και πάλι τις ρυθμίσεις για τις αποδοχές και την υπηρεσιακή εξέλιξη των ενστόλων. Διότι, από ό,τι καταλαβαίνω κ. Τσίπρα, θα αποχωρείτε από τις ψηφοφορίες. Δεν θα ψηφίζετε, έτσι δεν είναι; Εκτός αν ήρθατε εδώ πέρα σήμερα για να αναθεωρήσετε τη θέση σας.

Εύχομαι να συμβεί αυτό. Διότι αν επιμείνετε σε αυτό το οποίο ανακοινώσατε, πρόκειται για μία πραγματικά πρωτοφανή απόφαση: να αντιτάξετε το παράλογο στον διάλογο, αποσύροντας το κόμμα σας από τις ψηφοφορίες στη Βουλή.

Με άλλα λόγια ουσιαστικά τι κάνετε; Αρνείστε να τοποθετηθείτε, δια της ψήφου σας, για ζητήματα που ενδιαφέρουν όλους τους πολίτες. Σήμερα για τις ρυθμίσεις στο στράτευμα, αύριο για άλλα θέματα, όπως οι προκαταβολές των επικουρικών στους συνταξιούχους.

Αυτή θα είναι η τακτική σας μέχρι τις εκλογές; Σας το λέω, λοιπόν, ανοιχτά: είναι μία επιλογή που δεν προσβάλλει μόνο τη δημοκρατία και το Σύνταγμα. Προσβάλλει, πρωτίστως, εκείνους οι οποίοι σας ψήφισαν για να τους εκπροσωπείτε.

Ο λαός ψήφισε αντιπροσώπους και όχι απεργούς.

Είστε ένα κόμμα που υποτίθεται ότι διεκδικείτε την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, έτσι δεν είναι; Και ταυτόχρονα έρχεστε και λέτε «αποχωρούμε από αυτό». Και αναρωτιέμαι πού ακριβώς οφείλεται αυτή η σπασμωδική κίνηση αμέσως μετά, μάλιστα, την ψήφο εμπιστοσύνης που έλαβε η Κυβέρνηση από τη Βουλή. Αναρωτιέμαι, αυτό που κάνετε δεν συνιστά, ουσιαστικά, κατάθεση της εντολής που σας έδωσαν οι δικοί σας ψηφοφόροι το 2019; Ή μήπως σηματοδοτεί και μία πρόωρη παραδοχή ήττας ενόψει των εκλογών που έρχονται σε λίγους μήνες.

Εύχομαι αυτή η συγκεκριμένη ενέργεια να είναι απλά μία απεγνωσμένη κίνηση φυγής, να μην είναι ένα προοίμιο κοινοβουλευτικής εκτροπής. Γιατί αποχώρηση από κάθε κοινοβουλευτική διαδικασία σημαίνει τελικά προσχώρηση στην κάθε πλατεία για να ζωντανέψετε και πάλι τον λαϊκισμό των συνθημάτων έναντι του ορθολογισμού και των επιχειρημάτων. Διότι η Βουλή είναι πρώτα και πάνω από όλα χώρος αντιπαράθεσης πολιτικών επιχειρημάτων.

Και φυσικά αναρωτιέμαι αν το σκέφτεστε, ότι με τέτοιου είδους ακραίες συμπεριφορές τελικά δίνετε τροφή στα πιο ακραία αντισυστημικά στοιχεία. Ξέρετε, αυτές είναι ολέθριες εμπειρίες τις οποίες η χώρα βίωσε, θυμάται και σίγουρα, το 2023, δεν θέλει να ξαναζήσει.

Βέβαια, είχα προειδοποιήσει έγκαιρα από αυτό εδώ το βήμα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δίσταζε να ρίξει τη χώρα στον βούρκο, σε μία παρατεταμένη προεκλογική ατμόσφαιρα. Φαίνεται, όμως, ότι πράγματι κάποιοι επιμένουν να μην διδάσκονται από τη ζωή, μένοντας αδιόρθωτοι. Ένα σχόλιο που διάβασα, που αναφερόταν σε εσάς, έλεγε: «άπαξ Τσίπρας, για πάντα Τσίπρας». Αναρωτιέμαι, μάλλον δίκιο είχε αυτός που το έγραψε όταν ακούω τις δηλώσεις στελεχών σας περί δήθεν «πραγματικής νομιμότητας». Μας είπε ο κ. Τζανακόπουλος ότι υπάρχει και άλλη νομιμότητα, δεν υπάρχει μόνο η νομιμότητα που ξέρουμε. Υπάρχει και μία «πραγματική» νομιμότητα, έξω από τους κανόνες δικαίου. Στις απειλές, ε; Που είναι ο κ. Σπίρτζης; Βλέπω τον κ. Πολάκη μόνο. Ότι τη δεύτερη φορά θα είναι «με το καλό ή με το άγριο», ε; «Με το καλό ή με το άγριο». Θα είναι «αλλιώς» τη δεύτερη φορά. Ή τις αθλιότητες της Κουμουνδούρου περί του δήθεν εκβιαζόμενου ΠΑΣΟΚ και του αρχηγού του, ο οποίος δεν μπορεί λέει τάχα να σκεφτεί μία ενδεχόμενη συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία, διότι κάποιος τον εκβιάζει.

Κοιτάξτε, θα σας καλέσω για ακόμα μία φορά να επανέλθετε στο ρόλο σας και στη δημοκρατική ομαλότητα. Να επιλέξετε την αντιπαράθεση με θέσεις και όχι με φωνές. Και αντί να τάζετε τα πάντα στους πάντες, να θυμάστε ότι τελικά εσείς ήσασταν που πήρατε τα πάντα από τους πάντες. Καλό είναι να προσγειωθείτε επιτέλους στην αληθινή ζωή. Και, εν πάση περιπτώσει, αν θέλετε να πείσετε ότι δεν επενδύετε συνειδητά στους διχασμούς του παρελθόντος, διαλέξτε τουλάχιστον, κ. Τσίπρα, άλλη μουσική εισαγωγή στις ομιλίες σας από τον ύμνο του ΕΑΜ.

Ναι, νομίζω ότι όλοι μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους από τις ιστορικές αναφορές που το κάθε κόμμα επιδιώκει να αναδείξει. Εμείς, ας πούμε, αναδεικνύουμε την αποκατάσταση της δημοκρατίας από τη Νέα Δημοκρατία και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Εσείς επιμένετε να μας θυμίζετε τις χειρότερες στιγμές της ελληνικής ιστορίας και τους εμφύλιους διχασμούς, που αυτός ο τόπος πλήρωσε πολύ ακριβά.

Εν πάση περιπτώσει, κυρίες και κύριοι βουλευτές, σήμερα η Ελλάδα, παρά τις διαδοχικές δυσκολίες και προχωρά μπροστά και στοχεύει ψηλά. Χωρίς να λείπουν τα λάθη η πολιτεία ξεπερνά αντιξοότητες και κρίσεις και απέναντι σε κάθε εμπόδιο προσπαθεί πάντα για το καλύτερο.

Χρέος μας, εξάλλου, δεν είναι μόνο να μεριμνούμε για την ευημερία των πολιτών, αλλά να αγωνιζόμαστε, να βελτιώνουμε διαρκώς την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Και προφανώς και εκεί γίνονται βήματα στη σωστή κατεύθυνση. Διότι αν δεν συνέβαινε αυτό φαντάζομαι ότι το έγκυρο «Economist» δεν θα μας κατέτασσε στην 25η θέση στην ποιότητα της Δημοκρατίας από την 39η που ήμασταν επί δικών σας ημερών.

Όλα αυτά τα ευτράπελα περί δημοκρατικής εκτροπής, όλες αυτές τις σαχλαμάρες -επιτρέψτε μου- που ακούω από την αξιωματική αντιπολίτευση, φαντάζομαι ότι δεν τις άκουσε το «Economist», εκτός αν θεωρείτε ότι και το Economist είναι «πετσωμένο» μέσο κ. Τσίπρα, έτσι δεν είναι; «Πετσωμένο» μέσο, το οποίο κατατάσσει την Ελλάδα ως τη χώρα με τη μεγαλύτερη βελτίωση στην ποιότητα της δημοκρατίας από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες τον τελευταίο χρόνο. Πάρτε να δείτε και τη σχετική κατάταξη.

Την κατεύθυνση αυτή, λοιπόν, της βελτίωσης της ποιότητας της δημοκρατίας μας αλλά και της προστασίας της δημοκρατίας μας από αυτούς οι οποίοι είναι ταγμένοι να την υπονομεύουν, υπηρετεί και η διάταξη η οποία έχει ήδη κατατεθεί προς ψήφιση: η τροπολογία της προστασίας της δημοκρατίας από εγκληματικές οργανώσεις και από πρόσωπα που εμφανίζονται έχοντας τον μανδύα πολιτικών κομμάτων.

Πρόκειται για κάτι το οποίο με διαφορετικούς τρόπους ισχύει σε αρκετά ευρωπαϊκά κράτη, αποβλέποντας -και επιμένω σε αυτό- όχι στον αποκλεισμό των ιδεών, αλλά τελικά στην περιφρούρηση της ίδιας της δημοκρατικής συνταγματικής τάξης.

Πράγματι, το Σύνταγμά μας -και σωστά- δεν επιτρέπει τον εξοβελισμό καμίας άποψης. Ούτε και την απαγόρευση κομμάτων. Άλλα Συντάγματα, όπως το γερμανικό ή το αυστριακό, είναι πολύ πιο αυστηρά ως προς τις δυνατότητες που δίνει το Σύνταγμα στα δικαστήρια να απαγορεύουν κόμματα από το να συμμετέχουν στις εκλογές.

Επιτάσσει, όμως, το Σύνταγμά μας την απρόσκοπτη δημοκρατική λειτουργία και τη διαφύλαξη της ίδιας της ποιότητας της δημοκρατίας μας. Και αυτήν ακριβώς τη δημοκρατική λειτουργία επιχειρεί να ενισχύσει αυτή η ρύθμιση, εμποδίζοντας συμμορίες να μεταμφιέζονται σε πολιτικούς φορείς. Να καταχρώνται τις κοινές μας ελευθερίες για να τις στερούν από άλλους και να καθιερώνουν στην πολιτική ζωή το μίσος και το αίμα.

Αυτός είναι ο λόγος που η κυβέρνηση κατέθεσε εγκαίρως τις απόψεις της στα κόμματα. Θέλω να θυμίσω στην εθνική αντιπροσωπεία ότι αυτή η συζήτηση από πλευράς κυβέρνησης έχει ξεκινήσει εδώ και τουλάχιστον τρεις μήνες. Έχει υπάρξει ένας διάλογος με τα κόμματα, με σκοπό πάντα να εξασφαλίσουμε τη μέγιστη δυνατή διακομματική συναίνεση.

Αυτός εξακολουθεί να είναι και ο στόχος της κυβέρνησης. Και είμαστε ανοιχτοί και σε τροποποιήσεις, σε βελτιώσεις της τελευταίας στιγμής. Καταλαβαίνω ότι το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής θα καταθέσει κάποιες τέτοιες προτάσεις. Διότι πρέπει, θα το ξαναπώ, αυτή η διάταξη να ψηφιστεί -αν είναι αυτό εφικτό- και από τους 300 βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Κανείς σε αυτή την αίθουσα δεν επιθυμεί να ξαναζήσει, να ξαναδεί τους τραμπουκισμούς του παρελθόντος, ούτε βέβαια η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση κάποιων να γίνει και πάλι όχημα βίας εναντίον των πολιτών, οδηγώντας σε ωμές δολοφονίες, σε τραυματισμούς, σε αποκρουστικά πογκρόμ.

Με τη νέα, λοιπόν, αυτή ρύθμιση, όπως έχει ήδη συζητηθεί εκτενώς στον δημόσιο διάλογο, για να συμμετέχει στις εκλογές ένας συνδυασμός θα πρέπει να συγκεντρώνει τρεις προϋποθέσεις: πρώτον, το κόμμα να έχει ιδρυθεί νόμιμα. Δεύτερον, τα μέλη του επιτελείου, οι επικεφαλής των οργάνων, αλλά -προσοχή, εδώ έγκειται η ουσία της διάταξης- και οι πραγματικοί ηγέτες του να μην έχουν καταδικαστεί για σοβαρά αδικήματα κατά της πολιτείας. Και τρίτον, η οργάνωση και η δράση της συγκεκριμένης παράταξης, του συγκεκριμένου κόμματος, να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Αρμόδια, μόνη αρμόδια, δεν θα μπορούσε να είναι άλλη, να διαπιστώσει αν συντρέχουν αυτές οι προϋποθέσεις είναι η Δικαιοσύνη. Ειδικότερα το Α’ Τμήμα του Αρείου Πάγου που, άλλωστε, ανέκαθεν έχει από το Σύνταγμα την ευθύνη για την ανακήρυξη των συνδυασμών.

Οι δικαστές, χωρίς να μπουν στη διαδικασία να αξιολογούν ιδέες ή διακηρύξεις, εξετάζουν ένα και μόνο στοιχείο: αν υπάρχουν πράξεις με ιδιαίτερη ποινική απαξία.

Ουσιαστικά η διάταξη την οποία προτείνουμε έρχεται σε συνέχεια, στηρίζεται πάνω σε άλλη διάταξη η οποία είχε ψηφιστεί το 2021. Μάλιστα τότε, με τις ψήφους της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε αποκλειστεί από την κορυφαία δημοκρατική διαδικασία η συμμετοχή φορέων που έχουν στην κορυφή τους πρόσωπα καταδικασθέντα για εγκλήματα. Τώρα καλύπτεται και η περίπτωση η ηγεσία αυτή να είναι ουσιαστικά εικονική, να αποτελείται δηλαδή από κάποιο κομματικό ανδρείκελο, όταν ουσιαστικά τα νήματα θα κινούν άλλοι, με βεβαρημένο ποινικό μητρώο.

Δεν απαγορεύεται, άλλωστε, να είναι υποψήφιος βουλευτής κάθε πολίτης ο οποίος δεν στερήθηκε τα πολιτικά του δικαιώματα, ο οποίος εξέτισε την ποινή του ή είναι ακόμα καταδικασμένος. Αρκεί όμως να μην είναι ο αληθινός ηγέτης κόμματος.

Αλλιώς η δημοκρατία θα βρισκόταν μπροστά σε ένα εφιαλτικό παράδοξο: να προσφέρει σε έναν εγκληματία τις δυνατότητες για να συνεχίσει να παρανομεί μέσω ενός αχυρανθρώπου και επιπλέον να τον χρηματοδοτεί με δημόσιο χρήμα. Αυτή η διάταξη συμμορφώνεται πλήρως με τις επιταγές του καταστατικού μας χάρτη αλλά και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Όπως και με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, που θέλω να σας θυμίσω ότι το 2015 απεφάνθη ότι είναι συνταγματική η διακοπή της χρηματοδότησης ενός κόμματος όταν η δράση του είναι αντίθετη στην ίδια τη λειτουργία του πολιτεύματος. Κρίνοντας, δηλαδή, όπως το ίδιο το Σύνταγμα ορίζει, ότι πρώτη υποχρέωση των κομμάτων είναι ο ίδιος ο σεβασμός στον κανόνα της δημοκρατίας.

Η ψήφιση, λοιπόν, αυτής της διάταξης θεωρώ πως συνιστά δημοκρατικό καθήκον κάθε πτέρυγας της εθνικής αντιπροσωπείας, για πολλούς λόγους από τους οποίους συγκρατώ έναν: η καθολική αποδοχή αυτής της διάταξης θα έστελνε ένα ηχηρό μήνυμα σε όλους τους πολίτες ότι σε τέτοια θέματα δεν χωρούν κομματικές διαφορές. Ότι όλοι μας μπορούμε να έχουμε μία σκληρή, διαρκή αντιπαράθεση, αλλά πάντα -όπως τη θέλουν οι Έλληνες, όπως την απαιτεί ο πολιτικός μας πολιτισμός- με επιχειρήματα και στοιχεία και όχι με μαχαίρια και με ρόπαλα.

Ακόμα δεν έχουμε δει τη σχετική διάταξη την οποία φερόταν να ήθελε να καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ προς συζήτηση στην εθνική αντιπροσωπεία.

Θέλω να επαναλάβω ότι η κυβέρνηση θα επιμείνει στη διάταξη την οποία έχει φέρει, θα είναι ανοιχτή σε σημειακές βελτιώσεις και εύχομαι τελικά η διάταξη αυτή, όπως είπα, να υπερψηφιστεί από όσο το δυνατόν περισσότερα κόμματα της εθνικής αντιπροσωπείας.

Αγαπητοί συνάδελφοι, κλείνω με μία γενικότερη παρατήρηση. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αν και πολλοί το αμφισβητούσαν για καιρό, πλησιάζει προς την ολοκλήρωση του συνταγματικού της κύκλου. Αντιμετώπισε…

(Ομιλία εκτός μικροφώνου από τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης)

Το «αμήν» θα το κρίνουν οι Έλληνες πολίτες. Και θα το κρίνουν και θα συγκρίνουν μία τετραετία Νέας Δημοκρατίας και μία τετραετία δική σας. Γι’ αυτό αφήστε τις ειρωνείες στην άκρη. Αντιμετωπίσαμε και ξεπεράσαμε -η αλήθεια είναι- πολλές διεθνείς και εθνικές προκλήσεις. Δεν δειλιάσαμε και σίγουρα δεν μπήκαμε στον πειρασμό και δεν μπήκα ποτέ προσωπικά στον πειρασμό, να αξιοποιήσω πρόωρα την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Θα μπορούσα να το είχα κάνει σε πολλές συγκυρίες, όταν οι δημοσκοπήσεις έδειχνα θεόρατες διαφορές για τη Νέα Δημοκρατία. Δεν το έκανα, διότι επιμένω στην ανάγκη οι κυβερνήσεις να ολοκληρώνουν τον συνταγματικό τους κύκλο. Και είμαι θεσμικά συνεπής σε αυτά που έλεγα.

Καταφέραμε και μετατρέψαμε τρικυμίες σε νέες αφετηρίες. Ενώ προσπαθούμε να οδηγήσουμε την πατρίδα μας σε ήρεμα νερά, πιο ισχυρή σε όλα, πιο ισχυρή οικονομικά, πιο ισχυρή γεωπολιτικά, πιο ισχυρή και κοινωνικά. Και είμαι βέβαιος ότι κάθε ευσυνείδητος πολίτης αναγνωρίζει αυτή την μεγάλη προσπάθεια η οποία εγκαινιάστηκε το καλοκαίρι του 2019. Και όχι μόνο αντιμετωπίσαμε -πιστεύω επιτυχημένα- μια σειρά από κρίσεις, αλλά μπορούμε να βρεθούμε και σε αυτήν την ευχάριστη θέση να κοιτάξουμε τους πολίτες στα μάτια και να τους πούμε: «αυτά που σας υποσχεθήκαμε, τα υλοποιήσαμε. Το είπαμε και το κάναμε».

Το είπαμε και το κάναμε και ακριβώς αυτή η συνέπεια λόγων και έργων είναι που μας δίνει πρόσθετη αξιοπιστία να μπορούμε τους επόμενους μήνες, και σίγουρα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, να μιλήσουμε με περισσότερη σιγουριά, με περισσότερη πειθώ, για το σχέδιό μας για την επόμενη τετραετία, όπως οραματιζόμαστε την Ελλάδα. Μία Ελλάδα με καλύτερους μισθούς, οι οποίοι θα προσεγγίζουν επιτέλους τους ευρωπαϊκούς, όπως και μια καλύτερη καθημερινότητα για όλες και για όλους. Διότι αν ξεκινήσαμε από το «μένουμε Ευρώπη», σήμερα γινόμαστε Ευρώπη και αύριο διεκδικούμε να είμαστε πρωταγωνιστές στην Ευρώπη.

Οι πολίτες, λοιπόν, σύντομα θα κρίνουν. Θα κρίνουν δύο τετραετίες που τις έζησαν διαδοχικά. Θα κρίνουν, όμως, και ένα διαφορετικό όραμα για την Ελλάδα του 2030. Τουλάχιστον εμείς έχουμε άποψη για την Ελλάδα του 2030, από εσάς δεν έχω ακούσει απολύτως τίποτα για το πώς φαντάζεστε τη χώρα στο μέλλον.

Αλλά οι Έλληνες θα μπορούν να κρίνουν και να συγκρίνουν ποιος αποδεδειγμένα μπορεί να αντιμετωπίζει, ναι κα. Φωτίου, ξαφνικές περιπέτειες όπως στο μεταναστευτικό. Θυμόμαστε τι κάνατε στο μεταναστευτικό εσείς και οι πολίτες γνωρίζουν τι κάναμε εμείς. Θα κρίνουν και θα συγκρίνουν ποιοι μπορούν να μετατρέπουν τις αστοχίες σε νέους στόχους, κάνοντας πράξεις τις δεσμεύσεις μας και όχι τα ψέματα, ψευδαισθήσεις και κυβιστήσεις.

Με άλλα λόγια, κ. Τσίπρα, το πραγματικό ερώτημα των εκλογών δεν είναι, όπως είπατε πρόσφατα «δημοκρατία ή Νέα Δημοκρατία». Και να σας πω κάτι; Να είστε πιο προσεκτικός όταν μιλάτε στην παράταξη που αποκατέστησε την καλύτερη δημοκρατία που γνώρισε η χώρα, που έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη και που την κράτησε στην Ευρώπη, όταν εσείς πειραματιζόσασταν με άλλες αναζητήσεις.

Όχι, το ερώτημα δεν είναι «δημοκρατία ή Νέα Δημοκρατία». Δημοκρατία έχουμε και τη θωρακίζουμε και τη βελτιώνουμε. Το δίλημμα είναι άλλο, όσο και αν εσείς θέλετε να το ξορκίζετε. Είναι εκείνο που υπάρχει στη μνήμη και στη σκέψη του κάθε πολίτη: «Προχωράμε μαζί μπροστά; Ή γυρίζουμε διχασμένοι πίσω»; «Συνεχίζουμε με σιγουριά και συνέπεια; Ή ρισκάρουμε μία καινούργια περιπέτεια;».

Θέλουμε τελικά «κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας ή θέλουμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;» Θέλουμε «Πρωθυπουργό τον Τσίπρα σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή Πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη σε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας;»

Γι’ αυτό και τελειώνοντας θα σας καλέσω, κ. Τσίπρα, κύριοι της αντιπολίτευσης, και πάλι να αναθεωρήσετε τη στάση σας. Να γυρίσετε στα έδρανα των κοινοβουλευτικών αποφάσεων, ώστε να κριθούμε και εκεί ενώπιον των πολιτών. Και είναι καιρός πια να ξεφύγετε από αυτή τη σκιά του παρελθόντος σας. Να εγκαταλείψετε την εμπρηστική ρητορική, τις αίολες υποσχέσεις που σε κάθε ομιλία σας βλέπω ότι ακατάσχετα αυξάνονται. Και επιτέλους να αντιληφθείτε εσείς και οι συνοδοιπόροι σας ότι είμαστε αντίπαλοι δεν είμαστε εχθροί. Η κοινωνία ζητά από εμάς θέσεις αντί για κραυγές. Η κοινωνία ζητά από εμάς κοστολογημένα προγράμματα και όχι ψεύτικες επιταγές.

Σήμερα έχετε αυτή την ευκαιρία, να αναθεωρήσετε την άποψή σας, να επιστρέψετε στα κοινοβουλευτικά έδρανα, να είστε συνεπείς με τους κανόνες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Διαφορετικά, δική σας επιλογή θα είναι. Θα μείνετε μόνοι σας στο περιθώριο. Εμείς θα εξακολουθούμε στην πορεία μας να βαδίζουμε μαζί μπροστά και να στοχεύουμε ψηλά.

Σας ευχαριστώ.