Ήταν στα τέλη της δεκαετίας του ’90 όταν ο τότε πρωθυπουργός της χώρας (Κώστας Σημίτης) και ο τότε «τσάρος» της οικονομίας (Γιάννος Παπαντωνίου) ΕΞΑΠΑΤΗΣΑΝ τον Ελληνικό λαό και εν γνώσει τους ότι η οικονομία μας πήγανε από το κακό στο χειρότερο, τον παραπληροφόρησαν και τον έστειλαν «πακέτο» στο βωμό του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών!
Ένα χρηματιστήριο που κάλπαζε με πλασματικά οικονομικά- αναπτυξιακά δεδομένα και με το δίδυμο της πολιτικής ηγεσίας να συνεχίζει να σπρώχνει στην καταστροφή, εκείνους που υποτίθεται πως ορκίστηκε να διαφυλάττει και να πρεσβεύει τα συμφέροντά τους… Τον Ελληνικό λαό!
Λίγο αργότερα και στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ο ίδιος πρωθυπουργός και ο ίδιος υπουργός οικονομικών, μας «έμπαζαν» στην «οικογένεια του ευρώ», λέγοντάς μας και πάλι ΨΕΜΑΤΑ πως θα μπαίναμε τότε στην οικονομική- νομισματική ένωση της Ευρώπης ως ισότιμα μέλη και η δραχμή μας που θα έδινε την θέση της στο ενιαίο νόμισμα θα αναβαθμίζονταν και θα έπαιρνε αξία!
Παρά τις επιφυλάξεις και τις περί του αντιθέτου τοποθετήσεις των κοινωνικών φορέων, οι δύο προαναφερόμενοι ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ κατάφεραν με την βοήθεια των νταβατζήδων της Αθήνας (έτσι τους αποκαλούσαν οι ίδιοι), ήτοι τα μεγάλα ΜΜΕ των μεγαλοεργολάβων, να αποσοβήσουν τις όποιες αντιδράσεις για να φτάσουμε σήμερα στο σημείο να αναθεματίζουμε την ώρα και την στιγμή που εγκαταλείψαμε την πανέμορφη δραχμούλα και ενταχθήκαμε στην οικογένεια των… μεγαλοκαρχαριών της Ευρώπης!
Απαντώ ευθέως σε ενδεχόμενη ερώτηση: «Τι θα ήμασταν εκτός της ζώνης του ευρώ»; Σίγουρα δεν θα ήμασταν αυτό που είμαστε σήμερα. Σίγουρα θα ήμασταν καλύτερα απ’ το ΤΙΠΟΤΑ, σίγουρα η ανεργία θα βρίσκονταν σε μικρότερα επίπεδα, σίγουρα τα παιδιά μας δεν θα βρίσκονταν στα σύνορα με ένα διαβατήριο στο χέρι, σίγουρα δεν θα είχαμε 5.000 αυτοκτονίες, σίγουρα δεν θα έκλειναν τα μικρομεσαία καταστήματα και επιχειρήσεις η μία μετά την άλλη, σίγουρα δεν θα παθαίναμε… καρκίνο από το άγχος και την στεναχώρια, από την αβεβαιότητα για το τι μας περιμένει αύριο! Γιατί όποιος θέλει να βλέπει κατάματα την αλήθεια, εκεί μας έφερε η ένταξή μας στην ΟΝΕ με την εμμονή του Σημίτη και των συν αυτώ…
Δεν πέρασε όμως λίγος καιρός και πάλι η ίδια πολιτική ηγεσία έσπρωξε τον Ελληνικό λαό, του οποίου οι τσέπες είχαν ήδη αδειάσει μετά απ’ όλα αυτά, που αλλού, στις τράπεζες, για να πάρει «εύκολα» και ευέλικτα δάνεια και να αγοράσει… ότι γουστάρει! Μια περίοδος επίπλαστης ευδαιμονίας, με ανύπαρκτο χρήμα, όπου όλοι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλούσια τα ελέη με αποκορύφωμα τα στεγαστικά δάνεια, τα οποία έδιναν αφειδώς οι τράπεζες με τις ευλογίες της κυβέρνησης στους ανυποψίαστους πολίτες!
Με το σκεπτικό λοιπόν ότι πληρώνοντας «ένα νοίκι» θα μπορούσες να αποκτήσεις το δικό σου κεραμίδι, ο κόσμος συνωστίστηκε στις ουρές των τραπεζών χωρίς να γνωρίζει τι τον περιμένει στην συνέχεια… Ότι δηλαδή θα τον έριχναν εν γνώσει των κυβερνώντων, στην παγίδα των τραπεζών, θα τον ξεζούμιζαν, θα του έπαιρναν πέντε φορές περισσότερα απ’ αυτά που του έδιδαν και παρόλα αυτά θα παρέμενε χρεωμένος για… γενεές δεκατέσσερις! Την ίδια στιγμή είχε σχεδιαστεί ότι θα αυξηθούν τα χαράτσια στην ακίνητη περιουσία, κι όλα αυτά στην καμπούρα των ίδιων πολιτών, τους οποίους συνέχιζαν να διαχειρίζονται με μαστίγιο και καρότο! Τα καρότα όμως μας τελείωσαν και έμειναν τα μαστίγια!
Και φθάνουμε στο 2009, όπου με πρωθυπουργό τον διάδοχο του κου Σημίτη στο ΠΑΣΟΚ, Γιωργάκη Παπανδρέου και τα έτερα καλόπαιδα (Γιωργάκηδες, Κωστάκηδες και Άκηδες), συντελείται ένα ακόμη μεγάλο ΕΓΚΛΗΜΑ σε βάρος του Ελληνικού λαού! Με πλασματικά στοιχεία οι έτεροι ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ μας μπάζουν κυριολεκτικά στα σαγόνια του καρχαρία και του ΔΝΤ και υποθηκεύουν το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας, των εγγονιών μας και των… δισέγγονών μας, όχι μόνο χωρίς να μας ρωτήσουν, αλλά προσκομίζοντας και «πειραγμένα» στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ στους ετέρους μας για να τους πείσουν να μας… καταβροχθίσουν!
Πέντε χρόνια μετά, στο 2014 και είναι πάλι οι ίδιοι και οι κλώνοι τους που συνεχίζουν να… μας διοικούν, αφού στο σύνολό τους οι συντελεστές της εθνικής μας οικονομίας (υπουργοί, υφυπουργοί, γραμματείς και φαρισαίοι) προέρχονται από το ίδιο πολιτικό- οικονομικό περιβάλλον, το οποίο έχει αποδειχθεί ότι ήταν εξ αρχής υποταγμένο στα συμφέροντα και στις ορέξεις ξένων προς την χώρα. Κι όμως αυτούς τους ανθρώπους, όχι μόνον δεν τους τιμωρήσαμε παραδειγματικά στη ποινική δικαιοσύνη, αλλά τους ξαναεμπιστευθήκαμε και θα τους ξαναεμπιστευθούμε!
Δυστυχώς όμως και οι εναλλακτικές που προτείνονται είναι… «τρεις λαλούν και δυο χορεύουν» και δείχνουν με περισσή επιπολαιότητα, ότι το μόνο που θα μπορέσουν να καταφέρουν, είναι να ολοκληρώσουν την… καταστροφή της χώρας για να ξεκινήσουμε από το μηδέν! Αν λοιπόν αυτό έχει προδιαγραφεί ιστορικά και μέλλεται να το ζήσουμε, αυτό και θα ζήσουμε τον επόμενο καιρό. Διαφορετικά, μόνο ελπίζοντας σε ένα θαύμα μπορούμε να αναγαλλιάσουμε και να πάρουμε τα πάνω μας!
Ένα θαύμα όμως, που δεν πρέπει να περιμένουμε από τον Θεό, αλλά από εμάς τους ίδιους, αφού συνειδητοποιήσουμε ποιοι και τι μας έχουν κάνει, αφού επιτρέψουμε να αναδειχθούν νέα πρόσωπα έξω από τις σημερινές κλίκες του σάπιου κατεστημένου της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης και αφού εμπιστευθούμε ανθρώπους που γνωρίζουμε ότι θα τραβήξουν μπροστά με γνώμονα το συμφέρον της πατρίδας και όχι το συμφέρον των ξένων αφεντικών τους!
Ας ΤΙΜΩΡΗΣΟΥΜΕ λοιπόν τους απατεώνες που μας κατέστρεψαν, με το συνταγματικό μας δικαίωμα και ας δώσουμε τόπο σε εκείνους που διαθέτουν, αν μη τι άλλο ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ και που αγαπάνε την πατρίδα μας! Και δυστυχώς, είναι λίγοι πλέον οι πολιτικοί που αγαπάνε αυτή την πατρίδα, γι’ αυτό και πάμε απ’ το κακό στο χειρότερο…