Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Σε μια από τις στιγμές δημοσιογραφικής έντασης στην μικρή μας πόλη , είχαμε προτρέψει τον κ. Λεβέντ Σαδίκ ” να επιλέξει το ρόλο που θέλει να διαδραματίσει στην Ελληνική Θράκη συμβάλλοντας στην ανάπτυξη και την ευημερία της περιοχής και των συμπολιτών του”.

Έκτοτε, με ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε την μετάλλαξή του σε μεταπράτη αγροτικών προϊόντων διατηρώντας όμως και τον ρόλο του “διεθνολόγου” και “στοχαστή διεθνών σχέσεων” συμμετέχοντας σε διεθνή φόρα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις με ομοτράπεζους του καθηγητές πανεπιστημίων και διευθυντές ινστιτούτων διεθνών σχέσεων.

Όσο, βεβαίως, κι αν ο ίδιος προσπαθεί να συντηρήσει το αφήγημα του επιχειρηματία δεν δύναται ή δεν του επιτρέπεται να αποκολληθεί από τους μηχανισμούς των παραλλήλων οικονομικών δομών που δημιουργεί και συντηρεί το τουρκικό (παρα)κράτος.

Σε αυτή την πρακτική εκτιμούμε ότι εντάσσεται και η μέχρι πρότινος δικομανία του με αποστολή εξωδίκων σε έντυπα, εφημερίδες, εκδότες και ηλεκτρονικό τύπο που αποσκοπεί στην “αδρανοποίηση” αντιδραστικών ενδομειονοτικών φωνών, όπως στην περίπτωση του αποθανόντος ψυχιάτρου Ιμπράμ Ονσούνογλού (tiken) ή την καταδίκη του μειονοτικού δημοσιογράφου Αμπντουλχαλίμ Ντεντέ(trakyaninsesi) από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Κομοτηνής σε δεκάμηνη φυλάκιση για συκοφαντική δυσφήμιση του.

Εξυπηρετώντας τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της Τουρκίας , η οικογένεια Α. Σαδίκ θα αποτελεί πάντα σημείο αναφοράς στις “ιδιωτικές” ή “δημόσιες” επισκέψεις Τούρκων Αξιωματούχων όπως στην περίπτωση των ΥΦΥΠΕΞ Γ.Σ. Κιράν και ΥΠΕΞ Μ. Τσαβούσογλου.

Ιδιαίτερο σημειολογικό ενδιαφέρον έχει το “απολογητικό” ύφος του Λεβέντ Σαδίκ που βιάσθηκε να επισημάνει πως στη συνάντησή του με τον Τούρκο ΥΠΕΞ δεν μίλησαν για θέματα πολιτικής, διότι “εγώ δεν είμαι πολιτικός” και η συζήτηση περιορίσθηκε σε “οικογενειακές υποθέσεις”, αφού άλλωστε και ως “οικογενειακό φίλο” τον χαρακτήρισε ο Μ. Τσαβούσογλου στο Κοιμητήριο της Κομοτηνής.

Σε αυτό το πλαίσιο αποκτά ενδιαφέρον η πρόσφατη επίσκεψη του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ροδόπης κ. Τάκη Χαρίτου ο οποίος αν και απέφυγε την ονομαστική αναφορά στον Λεβέντ Σαδίκ στο δελτίο τύπου που εξέδωσε, δεν παρέλειψε να επισυνάψει και σχετική φωτογραφία με την επισήμανση “….ότι είχε την ευκαιρία να συζητήσει ζητήματα με τους εκπροσώπους των παραγωγών, με επιχειρήσεις εμπορίας αλλά και κατά την επίσκεψη μου στη βιομηχανική μονάδα «Γιάκα», μια σύγχρονη με εξαγωγικό προσανατολισμό μονάδα, που επεκτείνει τις δραστηριότητες της, όπως μας έκανε γνωστό, και σε νέες δυναμικές καλλιέργειες όπως του μύρτιλου”.

Το ίδιο άλλωστε θέμα ήταν και στο επίκεντρο της συνάντησης Οντέρ Μουμίν-Λεβέντ Σαδίκ καθώς το τρίπτυχο “Κεράσι, μύρτιλο, αγροτική ανάπτυξη- απασχόληση” αποτέλεσε το βασικό σημείο της συζήτησής των δύο ανδρών.

Ήδη στην Κομοτηνή κυκλοφορούν και διαφημίσεις της εταιρείας του κ. Λεβέντ Σαδίκ στα Αστικά Λεωφορεία Κομοτηνής.

Εδώ το ερώτημα που προκύπτει είναι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ με την γνωστή διγλωσσία του χρησιμοποιεί τους δύο βουλευτές του στην Θράκη για να έχει πρόσβαση στον σκληρό πυρήνα της μειονότητας ή επρόκειτο για αυτόβουλη ενέργεια του Τάκη Χαρίτου στην απόπειρά του να διεισδύσει στους ψηφοφόρους της μειονότητας;

Να υπενθυμίσουμε τα “κατορθώματα” του ετέρου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Ξάνθη κ. Χουσεΐν Ζεϋμπέκ.

Ενδεχομένως το αφήγημα του επιφανούς επιχειρηματία με τις υψηλές διασυνδέσεις με δομές της γείτονος μπορεί να αποτελεί ένα εύσχημο άλλοθι για επαφές πολιτικών της τοπικής σκηνής μαζί του αλλά δεν μπορεί να λειτουργήσει αποενοχοποιητικά για το μειονοτικό παραϊερατείο ενώ οι Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου οφείλουν να έχουν μία πιο ολιστική θεώρηση της τοπικής πολιτικής σκηνής και κυρίως να έχουν ένα κοινό μέτωπο για την ανάπτυξη της περιοχής.