Είναι μια συνταγή παλιά , που έχει τις ρίζες της την περίοδο μετά το μάζεμα των ελαιών . Τα παλαιότερα χρόνια , τον μήνα Οκτώβριο , τα ελαιοτριβεία δούλευαν νύχτα – μέρα .

Τα πιτσιρίκια μετά από μία κουραστική μέρα , κατέληγαν εκεί κρατώντας μια μεγάλη φέτα ζυμωτού ψωμιού . Το ψωμί ψηνόταν στα κάρβουνα του ελαιοτριβείου , που χρησιμοποιούσε ζεστό νερό για το ξεθέρμασμα του πολτού του καρπού της ελιάς .

Μετά το βουτούσαν σε μία τζάρα γεμάτο αγουρέλαιο , το έστυβαν και πρόσθεταν ένα λεμόνι και αρκετό αλάτι . Δεν υπήρχε νοστιμότερο ψωμί .