Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Όπως επισημαίνουμε κατά καιρούς, το μειονοτικό παραϊερατείο εκτελώντας εντολές του παραερντογανικού καθεστώτος που εκπροσωπείται από τον σημερινό Γενικό Πρόξενο Τουρκίας κ. Μουράτ Ομέρογλου, διεισδύει και διασπείρεται εντός των ελληνικών πολιτικών κομμάτων μέσα από τακτικές ήπιας ισχύος και με αντάλλαγμα την κατευθυνόμενη ψηφοδοσία.

Αυτή η τακτική δημιουργεί ταυτοχρόνως και τα ερείσματα για άλλους είδους παρεμβάσεις αλλά κι εκβιαστικές λογικές,σαν αυτές που βλέπουμε αυτές τις ημέρες με την πραξικοπηματική τοποθέτηση του κ. Φερχάτ Οζγκιούρ στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και την σιωπή των συντρόφων του, αποδεικνύοντας ότι έχουν επιτύχει την απόλυτη χειραγώγηση του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ ΑΜΘ.

Ανάλογες σκηνές, είδαμε και στο συνέδριο του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ όπου και κατέφθασε στην Αθήνα ως απεσταλμένος του ανθυποΰπατου ο κ Χουσεΐν Μπαλτατζή, ο εκολλαπτόμενος κλώνος του Αχμέτ Σαδήκ, Πρόεδρος του συλλόγου επιστημόνων της Μειονότητας, εκ των εμπίστων του Προξενείου, πρώην υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΚΙΕΦ , για να κάνει αίτηση εγγραφής στο ΠΑΣΟΚ και να γίνει υποψήφιος βουλευτής Ξάνθης.

Επίσης, στο συνέδριο εμφανίσθηκε και ο κ. Μολα Ίσα Ριτβαν( έχει δηλώσει μέγας θαυμαστής της μειονοτικής πολιτικής Ερντογάν) συνοδευόμενος από προσωπικό του φωτογράφο στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΣ ΣΥΝΕΔΡΟΣ και από την αίθουσα του συνεδρίου έστελνε συγχαρητήρια σε ανάρτηση κάτω από την πανηγυρική ανακοίνωση του Οζγκιουρ για την εκλογή του γράφοντας ” συγχαρητήρια Οζγκιουρ θα συναντηθούμε σε κοινούς αγώνες με μεγάλη επιτυχία μπροστά μας…Να μην ξεχνάμε και τον επανεμφανισθέντα Αχμέτ Χατζηοσμάν στην πολιτική σκηνή που είναι επίτιμο μέλος της ΚΕ του ΑΚΡ εκτός των άλλων ιδιοτήτων του.

Κι ενω είχαμε αναρωτηθεί και παλαιότερα εάν το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ θα επιλέξει ως εκπροσώπους του πειθήνια όργανα του νεοϊσλαμικού αυτοκρατορικού μεγαλείου του ερντογανικού παρακράτους ή θα προωθήσει μία πολιτική κουλτούρα που προσεγγίζει τα (υπαρκτά) προβλήματα της Θράκης με το βλέμμα στην Ευρώπη και όχι στην Οθωμανική Ανατολία έρχεται ένα άρθρο ( που φαίνεται ότι υπαγόρευσε ο κ. Μουράτ Ομέρογλου στον αρθρογραφο της Υψηλής Πύλης κ. Ιλχάν Ταχσίν) και με το οποίο καθυβρίζεται ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης και χαρακτηρίζεται ως ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ.

Νίκος Ανδρουλάκης: «Ο αμετανόητος αναθεωρητισμός και η απουσία κράτους δικαίου παραμένουν κύρια στοιχεία της πολιτικής της τουρκικής κυβέρνησης»

Όπως κάθε συνεπής προπαγανδιστής πράττει, το κείμενο συνοδεύεται και από μία φωτογραφία του κ. Νίκου Ανδρουλάκη με τον Σ.Ντεμιρτάς του κουρδικού HDP και εκπέμπονται (εκ νέου) απειλές κι εκβιαστικά διλήμματα προς την μειονότητα χαράσσοντας εκ νέου διαχωριστικές γραμμές.

Ο ξεχασιάρης προπαγανδιστής του τουρκικού προξενείου ,ωστόσο, δεν θυμάται ότι στις 15/2/2016 ο τότε Πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε ανεπίσημα στην Βουλή με τον φυλακισμένο, σήμερα, από το φασιστικό καθεστώς της Άγκυρας συμπρόεδρο του Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών (HDP) της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, Σελαχαντίν Ντεμιρτάς.Στη συνάντηση συμμετείχε και ο Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Ρήγας, καθώς το HDP συμμετέχει ως παρατηρητής στο κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Άραγε ο κ. Οζγκιούρ Φερχάτ, γιος του αγωνιστή της Μειονότητας κ. Ναζήφ Φερχάτ,

• έχει μια δήλωση συμπαράστασης για τον Ντεμιρτάς ή έχει παραδοθεί στην πνευματική κηδεμονία του κ. Μουράτ Ομέρογλου και κ. Ιμπραήμ Σερήφ;
• Ή μήπως συμφωνεί με τον φασισμό του ερντογανικού καθεστώτος στις μεθοδεύσεις του οποίου οφείλει τον διορισμό του στην ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ;
• πώς νοιώθει άραγε ο ίδιος καθώς προήχθη σε συντροφοκτόνο με τον Χουσεΐν Ζευμπεκ να μην θέτει υποψηφιότητα στην ΚΕ και τον Τάκη Χαρίτου να παρουσιάζεται ως ο “καλποθήρας της Ροδόπης” που του στέρησε την βουλευτική έδρα….

Με απλά λόγια, έχουμε στα ελληνικά “προοδευτικά” και “σοσιαλιστικά” κόμματα Έλληνες Πολίτες , αιρετούς, που έχουν ως “πρότυπο δημοκρατίας” την Τουρκία (όταν στην Τουρκία λαπό το 1971 μέχρι το 2009 το Συνταγματικό της Δικαστήριο έχει διαλύσει είκοσι(!) πολιτικά κόμματα ) , είναι θαυμαστές του (παρα)Ερντογανικού ΑΚΡ (που επιλεκτικά δε εφαρμόζει κάποιες αρχές του κράτους δικαίου , ρέπει έτσι προς τον ολοκληρωτισμό, και παρά την ύπαρξη συντάγματος που τυπικά μόνον συμβαδίζει με δυτικούς δημοκρατικούς θεσμούς) ενώ υποτάσσονται στο πολιτικό ισλάμ των ψευδοτουρκομουφτήδων (οι οποίοι δεν μπορύν να αποδεχθούν τις δημοκρατικές αξίες, ούτε και θέλουν να υπαχθούν, αφού η θρησκεία τους ρυθμίζει την καθημερινή ζωή, στους δυτικούς κανόνες της δημοκρατικής διακυβέρνησης).