Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Είχε επισημανθεί σε παλαιότερη ανάλυση ο κίνδυνος της εμφάνισης νέων μορφών τρομοκρατίας όπως είναι η απειλή του πολλαπλασιασμού των μιλιταριστικών αντικαθεστωτικών οργανώσεων, των ριζοσπαστικών μοναχικών λύκων και των μουσουλμανικών κινημάτων, καθώς συνεχίζεται η οικονομική κρίση στην Ευρώπη, προσφέροντας πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη ενός κλίματος ευνοϊκού για αυτές τις οργανώσεις εκ των οποίων κάποιες μπορεί να επιτύχουν και μεγάλα εκλογικά ποσοστά , εφόσον μετασχηματισθούν σε κόμματα.

Η εμφάνιση ενός υπερεθνικά οργανωμένου τρομοκρατικού δικτύου κατέδειξε την ύπαρξη μιας ασύμμετρης και μονοσήμαντης υπερδύναμης που επιδιώκει να προκαλέσει δέος και την εντύπωση ότι δύναται να καταφέρει αποτελεσματικά χτυπήματα στον “αντίπαλο” σε επιχειρησιακό επίπεδο, χωρίς όμως να αποκαλυψθεί!

Ο “νεωτερισμός” της “νέας τρομοκρατίας” εντοπίζεται στη δυνατότητα να “παράγει” συμμάχους (με την κλασσική στρατολόγηση αλλά και την χρήση νέων τεχνολογιών) εκ των έσω οι οποίοι μετατρέπονται σε εκτελεστικά όργανα με κύριο στόχο την τρομοκράτηση πληθυσμών και την ανάδειξη νέων δρώντων που θα αντικαταστήσουν τις κυβερνητικές ελίτ.

Από την “τρομοκρατία των πόλεων” φθάσαμε στην εποχή των “κίτρινων γιλέκων” τα οποία είναι άγνωστο σε ποιό βαθμό και από ποιούς χειραγωγούνται, ποδηγετούνται ή κατευθύνονται. Το πιο ανησυχητικό, πάντως είναι ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι υπηρεσίες πληροφοριών της Γαλλίας,οι μηχανισμοί ασφαλείας και οι αναλυτές αιφνιδιάσθηκαν μη δυνάμενοι να απαντήσουν εξ’αρχής στο ερώτημα για το αν τα «κίτρινα γιλέκα» είναι ένα γνήσιο λαϊκό, ριζοσπαστικό και ανατρεπτικό συνονθύλευμα που εξελίσσεται σε κίνημα, ή είναι υποκινούμενο από εξωγενείς παράγοντες που με τον έλεγχο των fake news, των χρηματοδοτήσεων και των υπηρεσιών πληροφοριών, θα οδηγήσουν τον Πρόεδρο Μακρόν και τη Γαλλία να παραδοθούν αμαχητί χωρίς να ρίξουν «ούτε μια σφαίρα».

Ο ίδιος προβληματισμός για την μετεξέλιξη των “νέων απειλών ασφαλείας” διακατέχει τον γράφοντα από την περίοδο των πανεπιστημιακών του ανησυχιών και με αντικείμενο φόρτισης την “μέγα τρομοκρατία” της 11/9/2001, τις “επιθέσεις αυτοκτονίας” και τις “μαύρες χήρες” για να καταλήξουμε στους “μοναχικούς λύκους” της Νορβηγίας, της Νέας Ζηλανδίας και του ISIS.

Από τους “Hashishiyn” του Χασάν Iμπν Aλ-Σαμπάχ μέχρι τους σύγχρονους παρανοϊκούς δολοφόνους όλα δείχνουν ότι οι “assassin των ημερών μας ίσως είναι το αποτέλεσμα ψυχιατρικών ή ψυχολογικών τεχνικών που σκοπό έχουν τον έλεγχο της διάνοιας και της συμπεριφοράς. Πρόκειται για αδύναμα και ευεπηρέαστα άτομα τα οποία έχουν εμποτιστεί ψυχολογικά ώστε να δολοφονούν αθώους ανθρώπους, χωρίς συμπόνια και χωρίς να τους ενδιαφέρει η αξία ούτε της ίδιας τους της ζωής. Είναι κατασκευασμένοι δολοφόνοι. Η ταυτότητα του μέντορα μας ενδιαφέρει, κι αυτό πρέπει να είναι έργο των κυβερνήσεων και των μηχανισμών ασφαλείας.

Με αφορμή την επίσκεψη του κ. Κυρ. Μητσοτάκη στους Ν. Ροδόπης και Έβρου επανήλθε στην επικαιρότητα η υπόθεση της Ηλιόπετρας Τοπείρου Ξάνθης η οποία απασχολεί ως σύμπτωμα τους παρατηρητές και μελετητές των διεργασιών που συντελούνται με καταλύτη τους μηχανισμούς του “πολιτικού ισλάμ” και την εμπλοκή εξωχώριων μηχανισμών στην περιοχή της Θράκης.

Ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης ενδεχομένως “προστατευμένος” απο τους αδαείς συνεργάτες του φάνηκε να αγνοεί, να υποβαθμίζει ή να μη συμμερίζεται εισηγήσεις στελεχών για τα θέματα ασφαλείας στην περιοχή.

Το ίδιο ενδεχομένως συμβαίνει και με τον Έλληνα Πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος υπό την επήρρεια των ιδεοληπτικών συνεργατών του  δεν αντιλαμβάνεται ότι η αρνητική δημοσιότητα που λαμβάνουν διάφορες διεργασίες σε εθνικά κρίσιμες υπηρεσίες δεν σχετίζονται μόνον με έναν άκομψο και παρωχημένο αντιπολιτευτικό λόγο αλλά αναδεικνύουν συμπτώματα αποδόμησης δομών εθνικής ασφάλειας, που μπορούν να οδηγήσουν σε ευρύτερες πολιτικές ανατροπές, εθνικές ήττες ή και πολιτικές δολοφονίες.

Μήπως κάποιος προετοιμάζει τους Έλληνες Μακρόν;