Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Στα χνάρια του Πολυ-Εγκαθέτου Αχμέτ Καρά και ο Εγκάθετος Αϊντίν Αχμέτ – Ομοτράπεζοι του Τούρκου Προξενου οι αρνητές της Λωζάνης-Ποιός ο ρόλος των Ανεξαρτήτων βουλευτών Οζγκιούρ Φερχάτ-Χουσεϊν Ζεϋμπέκ – Μειονοτική Εκπαίδευση και Παρακράτος

Όπως επεσημάνθη και σε προηγούμενο κείμενό μας, πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2023 σε αίθουσα συνεστιάσεων στην Κομοτηνή εκδήλωση της παράνομης παρακρατικής δομής του “Συλλόγου Τούρκων Δασκάλων Δυτ. Θράκης” (BTTÖB). Παρόντες οι βασικοί εκ των παρακρατικών τουρκοφρόνων της Προξενικής Μειονότητας, οι δύο “ανεξάρτητοι” βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ επί Αλ. Τσίπρα και οι δύο εκπρόσωποι του παρακρατικού πολιτικού ισλάμ , οι ψευδομουφτήδες Ξάνθης και Κομοτηνής.

Οι Ζεϋμπέκ-Φερχάτ σε τουρκο-εκδήλωση παρακρατικής δομής στην Κομοτηνή

Επανερχόμαστε στην συγκεκριμένη εκδήλωση καθώς (ξανα)διαβάσαμε την βασική τοποθέτηση του ετεροπροσδιοριζομένου “Προέδρου” του BTTÖB κ. Αϊντίν Αχμέτ, ο οποίος στην εισαγωγική του τοποθέτηση φέρεται να είπε: «Ενώ μας εμπιστεύτηκε αυτή η χώρα η Συνθήκη της Λωζάνης, η αυτονομία μας στον τομέα της εκπαίδευσης ήταν εγγυημένη. Ωστόσο, στη διαδικασία από τη Λωζάνη μέχρι σήμερα, ειδικά μετά τη χούντα, η μειονοτική εκπαίδευση αφαιρείται και αφαιρείται από το ιδιαίτερο και αυτόνομο χαρακτηριστικό της μέρα με τη μέρα, με τους νόμους να ψηφίζονται μονομερώς χωρίς να λαμβάνονται οι απόψεις της Μειονότητα. Από σήμερα δεν λαμβάνεται υπόψη το αίτημά μας για νηπιαγωγείο που θα παρέχει εκπαίδευση στα τουρκικά και ελληνικά. Χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το ειδικό καθεστώς των δημοτικών μας σχολείων, τα σχολεία μας κλείνουν ένα-ένα, με δικαιολογία την έλλειψη παιδιών.Δεν επιτρέπονται σεμινάρια που υποστηρίζονται από την Τουρκία και ζητούνται για τη βελτίωση της τουρκικής γνώσης των σημερινών καθηγητών μας. Οι δάσκαλοί μας που αποφοίτησαν από τουρκικά πανεπιστήμια δεν μπορούν να εργαστούν στα δημοτικά μας σχολεία. Αν και οι αριθμοί μας είναι ανεπαρκείς, δεν επιτρέπεται να ανοίξουμε νέα σχολεία δευτεροβάθμιας και γυμνασίου. Δυστυχώς, η βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης στα σχολεία μας δεν είναι επιθυμητή και τα δημόσια σχολεία ενθαρρύνονται. «Ως Έλληνες πολίτες πιστοί στη χώρα μας, πιστεύουμε ότι δεν μας αξίζει αυτή η αδικία και ελπίζουμε ότι οι κυβερνώντες της χώρας μας θα διορθώσουν αυτό το λάθος».”

Αϊντίν Αχμέτ: Ο “δάσκαλος” του ΚΙΕΦ

Στο ίδιο ακριβώς πνεύμα κινείται και ο γνωστός Πολυ-Εγκάθετος και θιασώτης παρακρατικών δομών κ. Αχμέτ Καρά, με τη πολυδιάστατη δράσηείναι δικηγόρος Ξάνθης και πρώην Πρόεδρος του Συλλόγου Επιστημόνων Μειονότητας, στέλεχος του DEB, νομικός εκπρόσωπος ,μειονοτικών φορέων στο ΕΔΑΔ, πρόεδρος της σχολικής εφορείας του μειονοτικού Γυμνασίου – Λυκείου Ξάνθης, θείος της Τσιγδέμ Ασάφογλου (Πρόεδρου του εθνικιστικού ακροδεξικού τουρκικής εμπνεύσεως μορφήματος κόμματος ΚΙΕΦ) .

Ο Αχμέτ Καρά σε κάθε ευκαιρία, τονίζει πως την Συνθήκη των Σεβρών δεν την υπέγραψε η Τουρκική Δημοκρατία η οποία συστάθηκε μετά από αυτή, αλλά οι ξένες δυνάμεις και η Ελλάδα, ερμηνεύοντας, ότι η λέξη μουσουλμανική δεν είναι αποδεκτή από το τουρκικό κράτος. Επιπρόσθετα, δεν παραλείπει να κατηγορήσει την Ελληνική Πολιτεία και ειδικότερα το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, ότι κλείνει μειονοτικά σχολεία λόγω μειωμένου αριθμού μαθητών και παράλληλα, ισχυρίστηκε πως ο νόμος αφορά στα δημόσια Ελληνικά σχολεία κι όχι τα Μειονοτικά. Αναφέρει δε πως στη Θράκη, δεν υπάρχει κανένα Μειονοτικό Νηπιαγωγείο, με τους πολίτες να έχουν καταφύγει όπως τόνισε στη Δικαιοσύνη, προκειμένου να δημιουργηθεί ιδιωτικό μειονοτικό νηπιαγωγείο στην περιοχή, με την εκδίκαση της εν λόγω υπόθεσης όπως υποστήριξε να αναμένεται σύντομα.Επισης είχε πρωτοστατήσει στα πρόσφατα επεισόδια με την κατάληψη στο Μειονοτικό Γυμνάσιο Λύκειο Ξάνθης , απειλώντας κρατικους λειτουργους, ακόμη και τον ίδιο τον Περιφερειάρχη ΑΜΘ κ. Χρηστο Μέτιο

Τα ψεύδη των Εγκαθέτων διασπείρονται και στην Κομοτηνή – Επενδύει ο Χρ. Τοψίδης στην στήριξη από το Παρακράτος;

Οι ομοτράπεζοι του Τούρκου Προξένου Αχμέτ Καρά και Αϊντίν Αχμέτ επιβεβαιώνουν την βασική θεωρία των αναλυτών ότι και η Μειονοτική Εκπαίδευση εργαλειοποιείται από τους σημειολόγους της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής , της διπλωματίας και της δράσης του παρακράτους μέσω της οποίας κατάφερε να διεισδύσει στην Μουσουλμανική Μειονότητα και υπό τον ανθρωπιστικό κι φιλοπρόοδο μανδύα να εμφυσήσει την τουρκική συνείδηση στους Μουσουλμανόπαιδες. Θύμα αυτής της τακτικής η εκπαίδευση Πομάκων και Ρομά που δέχονται πιέσεις για να μην διδάσκονται στην μητρική τους γλώσσα.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρουσία των δύο Ανεξαρτήτων βουλευτων Φερχάτ και Ζεϋμπέκ οι οποίοι πλέον αισθάνονται ανασφαλείς για το πολιτικό μέλλον τους και άρα πιο εξαρτώμενοι από το τουρκικό παρακρατος που τους συνδράμει. Η ασφάλεια της επανεκλογής τους, θα τους οδηγήσει σε πλήρη υποταγή στα τουρκοπροξενικά κελεύσματα και θα τους εξαναγκάσει να παρίστανται ακόμη και σε εκδηλώσεις ήσσονος σημασίας και να είναι ομοτράπεζοι Εγκαθέτων β’κατηγορίας όπως έιναι οι πρόεδροι των παρακρατικών συλλόγων του προξενείου.