Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Η πρόσφατη επίσκεψη του ΤΥΦΥΠΕΞ Γ.Σ. Κιράν στην Θεσσαλονίκη και την Θράκη πρέπει να αξιολογηθεί μέσα από πολλαπλές αναγνώσεις καθώς το ερντογανικό κατεστημένο προανακοινώνει τις επικείμενες κινήσεις του.

Η κατ’ευφημισμόν “ιδιωτική επίσκεψη” (ένα εφεύρημα συγκάλυψης της παράλληλης διπλωματίας) αναπτύχθηκε στους εξής άξονες οι οποίοι μας έχουν απασχολήσει στο παρελθόν κι όπως φαίνεται θα αποτελέσουν και αντικείμενο μελλοντικής φόρτισης στο πλαίσιο των ε/τ σχέσεων. Πιο συγκεκριμένα:
1. Η διεύρυνση της «εθνοθρησκευτικής γεωγραφίας» με την «κατασκευή τουρκικής μειονότητας» όπου και όπως είναι δυνατόν:
α.Μόνον περιθωριακή δεν πρέπει να χαρακτηρισθεί η συνάντηση του ΤΥΦΥΠΕΞ με τα μέλη του Μορφωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου Μουσουλμάνων Μακεδονίας-Θράκης αλλά πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη τα όσα διακηρύσσει στα διεθνή fora η τουρκική προπαγάνδα η οποία μιλάει “για κοινότητα 7 χιλιάδων Τούρκων που ζουν στη Θεσσαλονίκη” εγείροντας σειρά αιτημάτων για “πολιτιστική αυτονομία” αυτής της “κοινότητας” ακόμη και σε γειτονικούς νομούς όπως έγινε και στην περίπτωση της Αλεξάνδρειας Ημαθίας
β. Την ίδια “πυρηνική” διάσταση κρύβει και η επίσκεψη στο Διδυμότειχο όπου δραστηριοποιείται ο Μορφωτικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Μουσουλμάνων Διδυμοτείχου Έβρου ο οποίος έχει επιφορτισθεί με την «βίαιη» και «καταναγκαστική» τουρκοποίηση αθιγγάνων και πομάκων σε περιοχές του Βορείου Έβρου έχοντας , όμως, αναπτύξει δραστηριότητα και στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης (Άβαντος, Φέρρες). Σε παλαιότερο κείμενό μας είχαμε ενδεικτικά αναφερθεί και στον τρόπο που διεισδύει στις τοπικές δομές ο Πρόεδρος του Συλλόγου Σουλεϊμάν Ματζίρ, ο οποίος ανήκει στον σκληρό πυρήνα συνεργατών του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής.Διαβάζοντας το καταστατικό του συγκεκριμένου συλλόγου βλέπουμε πως ανάμεσα στους σκοπούς του είναι «η περιφρούρηση των δημοκρατικών θεσμών και η προάσπιση των δικαιωμάτων των μελών στην κοινωνία και την πολιτεία, η υπεράσπιση και κατοχύρωση των πολιτικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και θρησκευτικών δικαιωμάτων της μουσουλμανικής κοινότητας της περιοχής του Έβρου στην Αθήνα και όπου αλλού είναι εγκατεστημένη και την προστασία της περιουσίας της μουσουλμανικής κοινότητας”. Κάπως έτσι βλέπουμε το τουρκικό προξενείο να αναζητά κοινότητες Τούρκων και στο Γκάζι της Αθήνας
γ.Οι συναντήσεις που είχε ο ΤΥΦΥΠΕΞ με εκπροσώπους συλλόγων και σωματείων εντός του Προξενείου ή των γραφείων των Σερήφ, Μετέ παγιώνουν την τακτική της Τουρκίας με την στήριξη πλέον των 110 συλλόγων που λειτουργούν με ένα πολυπυραμιδικό σχήμα με τις κορυφές να αναδεικνύουν 10 “μητρικούς” συλλόγους οι οποίοι έχουν την εποπτεία του “πολιτισμικού,κοινωνικού και οικονομικού γίγνεσθαι της μειονότητας”

2. Η πλαισίωση του ΤΥΦΥΠΕΞ από τους εκπροσώπους του πολιτικού ισλάμ του ερντογανικού καθεστώτος στόχευε στην καθυπόταξη κάθε διαφοροποιημένης θρησκευτικής πεποίθησης εντός της μειονότητας αφού ως γνωστόν η Τουρκία αγωνίζεται εδώ και δεκαετίες για να μη μείνει ούτε ένας Αλεβίτης/Μπεκτασής στην ελληνική Θράκη αλλά δεν χάνει ευκαιρία και με κάθε τρόπο να υποβαθμίσει τον ρόλο των τοποτηρητών των Μουφτειών της Θράκης.

3.Ένα από τα λιγότερα γνωστά σημεία της “ιδιωτικής επίσκεψης” του ΤΥΦΥΠΕΞ ήταν το περίφημο “ιδιωτικό” γεύμα Ιφτάρ των 15 ατόμων στο οποίο συμμετείχαν και οι ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ εκ των οποίων και τα τρία μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, κι αυτό αποτελεί μία διάσταση που πρέπει να ερμηνευθεί και να αναλυθεί ποικιλοτρόπως. Το σίγουρο πάντως είναι ότι μέχρι σήμερα δεν έχουμε κάποια τοποθέτηση εκάστου ενός εκ των τριών για τις δηλώσεις ΤΥΦΥΠΕΞ καθώς τους βολεύει όλους το αφήγημα της ιδιωτικής επίσκεψης. Θα τονίζαμε και την παρουσία δίπλα στα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου των υποδίκων και καταδικασθέντων Σερήφ και Μετέ.

4.Στις διεθνείς σχέσεις, με την ασαφή και απροσδιόριστη οντότητα του διεθνούς συστήματος, δεν συναντάται η έννοια της αυτορύθμισης ή της ώριμης συμπεριοφοράς αλλά μάλλον κυριαρχούν φυγόκεντρες τάσεις και για αυτό το λόγο η διπλωματία παρεμβαίνει για να τις επαναφέρει στην συμπεφωνημένη σταθερή τροχιά. Το λάθος του φοβικού ελληνικού κατεστημένου να μην ορίσει έναν υψηλόβαθμο διπλωμάτη ως συνοδό του ΤΥΦΥΠΕΞ εξέπεμψε εικόνα αδυναμίας στην μειονότητα , και μάλιστα στην σκεπτόμενη, που αποζητά την εικόνα του στιβαρού και σύγχρονου Ελληνικού Κράτους. Αντ’αυτού βλέπει μία διγλωσσία ακόμη και από τους εκλεγμένους βουλευτές.

5. Εφόσον ήταν ιδιωτική επίσκεψη ενός θρησκευομένου πολιτικού, ποιός ανέλαβε την ευθύνη να ανοίξει το 1ο Δημοτικό Μειονοτικό Σχολείο εν μέσω πανδημίας, να το επισκεφθεί και επιθεωρήσει ο ΤΥΦΥΠΕΞ ενώ προχώρησε και στην συμβολική δεντροφύτευση.

6.Η επίσκεψη σε εκπροσώπους και φορείς οικονομικών δραστηριοτήτων , ακόμη και η επίσκεψη στις τοπικές αγορές, περνούν το μήνυμα μιας παράλληλης οικονομικής δραστηριότητας που ήδη είναι διακριτή σε τοπικό επίπεδο την στιγμή λειτουργώντας στα πλαίσια ενός ιδιότυπου τοπικιστικού οικονομικού “πατριωτισμού” που λειτουργεί ανταγωνιστικά στην τοπική οικονομία.

7.Κυκλοφορούν φήμες ότι ο ΤΥΦΥΠΕΞ εξέτασε και την πολιτική αναδιάταξη των δυνάεμων και των προσώπων που εκπροσωπούν την μειονότητα εκτός του πυρήνα του εμβληματικού ΚΙΕΦ/DEB το οποίο θα λειτουργήσει ως brand name της μειονοτικής πολιτικής σκηνής.

8.Η παθητική στάση της Ελληνικής Κυβέρνησης στην Ενεργητική Παρουσία του νεοθωμανού επισκέπτη δημιούργησε επίσης έντονη ανησυχία και στον Χριστιανικό πληθυσμό της Θράκης ο οποίος λαμβάνει αντικρουόμενα μηνυματα που μερικές φορές χρειάζονται αποκρυπτογράφηση χωρίς όμως να είναι διαθέσιμες οι κλείδες, κι αυτός θα μπορουσε να είναι ένας από τους έμμεσους στόχους των διοργανωτών της επίσκεψης του ΤΥΦΥΠΕΞ στην περιοχή μας.

9. Εφόσον ήταν ιδιωτική η επίσκεψη του ΤΥΦΥΠΕΞ για ποιό λόγο ο Πρόεδρος της ΔΕΜΠ Κομοτηνής έτρεξε κάθιδρος να βάψει με δέκα χέρια μπογιά τον τοίχο του δημοτικού σχολείου που θα επισκεπτόταν ο κ. Γ.Σ. Κιράν για να καλύψει τα συνθήματα υπέρ του Οτσαλάν;

10. Απορίας άξιον το ότι η κριτική σκέψη και η δημόσια κριτική εξισώνονται με την ηττοπάθεια ενώ στον δημόσιο λόγο φθάνουμε στο σημείο να πρέπει να ντρεπόμαστε που θέλουμε να ζούμε σε Γη Ελληνική!