Η διαυγέστερη λίμνη του πλανήτη βρίσκεται στη Νέα Ζηλανδία και λέγεται… Γαλάζια Λίμνη. Τα διάφανα νερά της – σχεδόν τόσο διαυγή όσο το απoσταγμένο νερό – προστατεύονται αυστηρά για να διατηρήσουν την καθαρότητά τους. Ενας φωτογράφος προσφέρει για πρώτη φορά εικόνες από τον βυθό της.

Κρυστάλλινη διαύγεια: Η Γαλάζια Λίμνη βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο Λιμνών Νέλσον, δίπλα στο όρος Φράνκλιν στο νότιο νησί της Νέας Ζηλανδίας. Τροφοδοτείται από μια άλλη λίμνη, την Κόνστανς, η οποία βρίσκεται σε λίγο μεγαλύτερο υψόμετρο. Το νερό και των δυο λιμνών προέρχεται από παγετώνες, γι’ αυτό και είναι εξαιρετικά καθαρό. Της Γαλάζιας Λίμνης όμως, καθώς «φιλτράρεται» μέσα από πετρώματα προερχόμενο από την Κόνστανς, είναι πραγματικά κρυστάλλινο.

Μελέτη που έγινε από το Εθνικό Ινστιτούτο Ερευνών Υδάτων και Ατμόσφαιρας της Νέας Ζηλανδίας έδειξε ότι η ορατότητα στη λίμνη φθάνει σε βάθος σχεδόν 80 μ.. «Αυτό την καθιστά τη διαυγέστερη λίμνη στον κόσμο» δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ο Ρόμπερτ Μέριλις, υδρολόγος του Iνστιτούτου. «Ουσιαστικά έχει σχεδόν την ίδια ορατότητα με το απoσταγμένο νερό – δηλαδή το 100% καθαρό νερό από το οποίο έχουν αφαιρεθεί όλες οι προσμείξεις».

Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί τα νερά της Γαλάζιας Λίμνης έχουν τις μπλε-βιολετί αποχρώσεις που παρατηρούνται μόνο στα πιο καθαρά φυσικά νερά. Παρ’ όλα αυτά κανείς δεν μπορεί να απολαύσει «εκ των έσω» τη διαύγειά τους, αφού το κολύμπι στη λίμνη απαγορεύεται αυστηρά, όχι μόνο για την προστασία του σπάνιου φυσικού περιβάλλοντός της αλλά και επειδή θεωρείται ιερή από τους ιθαγενείς Μαορί.

Ο φωτογράφος Κλάους Τίμαν έλαβε ωστόσο ειδική άδεια τόσο από τις αρχές της Νέας Ζηλανδίας όσο και από τους Μαορί ώστε να βουτήξει και να τραβήξει φωτογραφίες από τον βυθό της λίμνης στο πλαίσιο του Project Pressure, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που έχει ιδρύσει για την «αποτύπωση» των παγετώνων σε εικόνες προτού αυτoί χαθούν οριστικά από τη Γη λόγω της κλιματικής αλλαγής. «Ηταν μια εκπληκτική εμπειρία» δήλωσε. «Σε μερικές δεκαετίες το μόνο που θα έχει μείνει από μεγάλο μέρος των παγετώνων της Γης θα είναι οι φωτογραφίες. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να έχουμε μια οπτική κληρονομιά από το πώς έμοιαζε κάποτε ο κόσμος».
http://www.terrapapers.com/