Αγαπητές κυρίες και κύριοι

Ήλπιζα να μπορέσω να συμμετάσχω προσωπικά στις εργασίες του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών μετά από ένα κενό διαστήματος δύο ετών.

Ωστόσο, αναγκάζομαι να απευθυνθώ σε εσάς μέσω τηλεδιάσκεψης. Ο λόγος είναι τα πρωτοφανή μέτρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αρνείται να σεβαστεί ένα από τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα – το δικαίωμα στην ελεύθερη κυκλοφορία. Τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν επιλέξει τον δρόμο των μονομερών παράνομων κυρώσεων, χρησιμοποιώντας τες για να αποφύγουν τον άμεσο ειλικρινή διάλογο πρόσωπο με πρόσωπο, τον οποίο σαφώς φοβούνται.Η κατάσταση στον κόσμο δεν διευκολύνεται, αλλά επιδεινώνεται μπροστά στα μάτια μας. Ο κύριος λόγος είναι ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους συνεχίζουν να επιβάλλουν με επιθετικό τρόπο τη λεγόμενη «βασιζόμενη σε κανόνες παγκόσμια τάξη» στους υπόλοιπους συμμετέχοντες σε επίπεδο διακρατικής επικοινωνίας. Το τι συνεπάγεται αυτή η «τάξη» για τα ανθρώπινα δικαιώματα φαίνεται καλά από το παράδειγμα της Ουκρανίας.

Είναι η πολιτική της «Συλλογικής Δύσης» με επικεφαλής την Ουάσινγκτον που οδήγησε το καθεστώς του Κιέβου σε πόλεμο με τον ίδιο του το λαό, από το 2014. Όλοι όσοι διαφωνούν με τις νεοναζιστικές «αξίες του Μαϊντάν» και τις εγκληματικές πολιτικές των ουκρανικών αρχών, οι οποίες παραβιάζουν συστηματικά τα βασικά ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματα, τις δεσμεύσεις του ΟΗΕ και του ΟΑΣΕ, ακόμη και το σύνταγμα της ίδιας τους της χώρας.

Οι ακραίοι εθνικιστές και οι νεοναζί που κατέλαβαν την εξουσία στο Κίεβο με πραξικόπημα που υποστηρίχθηκε από τη Δύση έχουν εξαπολύσει πραγματική τρομοκρατία. Είναι αδύνατο να θυμηθούμε χωρίς να ανατριχιάσουμε τη φρικτή τραγωδία στην Οδησσό στις 2 Μαΐου 2014. Εκείνη την εποχή, ειρηνικοί διαδηλωτές κάηκαν ζωντανοί στο κτίριο τη έδρας των Συνδικάτων, στον Οίκο των Συνδικάτων. Οι δράστες αυτής της θηριωδίας είναι γνωστοί με τα ονόματά τους, πόζαραν στις κάμερες, αλλά δεν έχουν ακόμη τιμωρηθεί.

Οι ομαδικοί τάφοι που ανακαλύφθηκαν στο Ντονμπάς, αποτελούν αδιάψευστη απόδειξη των εγκληματικών συνεπειών των μαζικών βομβαρδισμών των αμάχων στην περιοχή αυτή. Από ιατροδικαστικές εξετάσεις διαπιστώθηκε ότι η πλειονότητα των νεκρών ήταν γυναίκες και ηλικιωμένοι. Οι δυτικοί συνάδελφοί μας απλώς αδιαφορούν για τα πολυάριθμα γεγονότα αυτών των κατάφωρων παραβιάσεων ενός θεμελιώδους ανθρώπινου δικαιώματος, του δικαιώματος στη ζωή. Όλες οι προσπάθειες που καταβλήθηκαν, προκειμένου να επιστήσουμε την προσοχή του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις φρικαλεότητες που λαμβάνουν χώρα εδώ και 8 χρόνια, αντιμετωπίστηκαν με αδιαφορία.

Το Ουκρανικό καθεστώς όλα αυτά τα χρόνια ακολούθησε μια πορεία βίαιης απο-Ρωσοποίησης και καταναγκαστικής αφομοίωσης του πληθυσμού. Οι άνθρωποι που θεωρούν τους εαυτούς τους Ρώσους και θα ήθελαν να διατηρήσουν την ταυτότητά τους, τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους, υφίστανται την άμεση προειδοποίηση ότι είναι ξένοι στην Ουκρανία. Ο Ζελένσκι, αποκαλώντας τους «βιολογικά δείγματα», τους συμβούλευσε να εγκαταλείψουν τη χώρα και να φύγουν για τη Ρωσία. Πρωτοστάτησε στην υιοθέτηση ενός νόμου σχετικά με τους αυτόχθονες πληθυσμούς, σύμφωνα με τον οποίο, δεν υπάρχει καν θέση για τους Ρώσους που ζουν σε αυτά τα εδάφη εδώ και αιώνες. Ο νόμος αυτός κινείται στο πνεύμα της νομοθέτησης, όπως συνέβαινε στη ναζιστική Γερμανία. Η Ρωσική γλώσσα εξοβελίζεται από τα σχολεία και από τα πανεπιστήμια, από τη δημόσια σφαίρα, απλά εξαλείφεται από την καθημερινή ζωή. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις στις οποίες το δικαίωμα να μιλάτε τη μητρική σας γλώσσα μπορεί να σας στοιχίσει όχι μόνο τη δουλειά σας, την υγεία σας, αλλά και τη ζωή σας ακόμη. Φανταστείτε να απαγορεύσει η Ιρλανδία την Αγγλική γλώσσα, το Βέλγιο τη Γαλλική και η Ιταλία τη Γερμανική. Είναι απλά αδύνατο να το φανταστεί κανείς. Η ολομέτωπη επίθεση εναντίον της Ρωσικής γλώσσας στην Ουκρανία δεν καταδικάζεται από τη πεφωτισμένη Δύση. Αντίθετα, ενθαρρύνεται μάλιστα από ορισμένους κύκλους.

Κάθε εκδήλωση διαφωνίας έχει σοβαρότατες επιπτώσεις. Η διαδικασία «εκκαθάρισης», από πλευράς της κυβέρνησης, όσον φορά ανεπιθύμητους και ανυπότακτους αξιωματούχους έχει δρομολογηθεί σε μόνιμη βάση. Ο κύριος «αρωγός» εν προκειμένω είναι ο νόμος περί «εκκαθάρισης», που ψηφίστηκε από την Verkhovna Rada. Εκδίδονται και άλλες νομοθετικές πράξεις που επιτρέπουν στις υπηρεσίες ασφαλείας του καθεστώτος να καταπνίγουν τη διαφωνία και να διώκουν την αντιπολίτευση. Οι αρχές επιβάλλουν απαγορεύσεις σε τηλεοπτικά κανάλια και άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης και ασκούν κατασταλτικές πολιτικές σε βάρος των ίδιων των πολιτών τους, συμπεριλαμβανομένων και των μελών του κοινοβουλίου. Δεν αποτελεί αυτό παραβίαση της ελευθερίας του λόγου και του δικαιώματος έκφρασης της γνώμης;

Τα ψεύδη σχετικά με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο διασπείρονται ξεδιάντροπα. Τα κατά τόπους πρωτοπαλίκαρα του Χίτλερ ανακηρύσσονται ήρωες, ενώ οι πραγματικοί αντιφασίστες ήρωες παραπέμπονται στη λήθη. Τα μνημεία των νικητών κατά του φασισμού κατεδαφίζονται. Οι εγκληματίες πολέμου που πολέμησαν στις τάξεις του Τρίτου Ράιχ δοξάζονται. Στις 23 Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους, το Ουκρανικό Υπουργικό Συμβούλιο διαβίβασε στην Verkhovna Rada νομοσχέδιο σχετικά με την αποχώρηση της Ουκρανίας από τις συμφωνίες της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών (ΚΑΚ), που αφορούν τη διαιώνιση της μνήμης του θάρρους και του ηρωισμού των λαών στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο του 1941-1945. Σε αυτό το πλαίσιο, η συμπεριφορά του Ζελένσκι, ο οποίος είχε τη συνείδηση να δηλώσει την ίδια ημέρα ότι τιμά τη μνήμη του παππού του, ο οποίος πολέμησε στον Κόκκινο Στρατό για την απελευθέρωση της Σοβιετικής Ένωσης και της Ευρώπης από τον φασισμό, αποτελεί το αποκορύφωμα της βλασφημίας.

Το καθεστώς του Κιέβου είχε παρεισφρήσει ακόμη και σε μια τόσο ευαίσθητη, προσωπική σφαίρα όπως ο πνευματικός κόσμος των ανθρώπων. Οι διακρίσεις με βάση τη θρησκεία εντείνονται. Οι προηγούμενες αρχές υπό την ηγεσία του Ποροσένκο, με την υποστήριξη της Ουάσινγκτον, προχώρησαν σε διάσπαση της εκκλησίας, δημιουργώντας τη λεγόμενη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Έχουν δρομολογηθεί νόμοι εναντίον της νόμιμης Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας. Οι εκκλησίες που ανήκουν σε αυτήν κατάσχονται και εκατομμύρια ενορίτες και κληρικοί της διώκονται. Τι άλλο αποτελεί αυτό παρά παραβίαση της ελευθερίας της θρησκείας;

Όλες αυτές οι μαζικές και συστηματικές παραβιάσεις των δικαιωμάτων και των ελευθεριών και η συνεχής καλλιέργεια του νεοναζισμού πραγματοποιούνται με την ανοιχτή συναίνεση των Ηνωμένων Πολιτειών, του Καναδά και των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες δηλώνουν αλαζονικά ότι αποτελούν τους «σημαιοφόρους της δημοκρατίας». Οι διεθνείς μηχανισμοί προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, του Συμβουλίου της Ευρώπης και του ΟΑΣΕ, οι οποίοι δεν μπόρεσαν όλα αυτά τα χρόνια να βρουν το θάρρος να αντιδράσουν επαρκώς στην εξωφρενική ανομία στην Ουκρανία, δέχθηκαν επιπλέον τις αμείλικτες πιέσεις των αρχών της χώρας.

Η Δύση άρχισε να κλείνει τα μάτια σε αυτό που συνέβαινε τον Φεβρουάριο του 2014, όταν εξτρεμιστές πραγματοποίησαν αντισυνταγματικό πραξικόπημα, διαλύοντας τη συμφωνία που είχε επιτευχθεί με τον τότε Ουκρανό πρόεδρο υπό τις εγγυήσεις της ΕΕ. Οι πραξικοπηματίες μόλις ανέλαβαν την εξουσία, διακήρυξαν τη συμμαχία τους με τη Δύση και αμέσως εξαπέλυσαν επίθεση κατά της Ρωσικής γλώσσας, με σκοπό να εκδιώξουν όλους τους Ρώσους από την Κριμαία και να εγκαταστήσουν εκεί ένοπλους ακτιβιστές. Οι ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας που δεν αποδέχθηκαν το πραξικόπημα κατηγορήθηκαν για τρομοκρατία, αν και ουδέποτε είχαν επιτεθεί σε οποιονδήποτε. Αντιθέτως, οργανώθηκαν εναντίον τους μονάδες εκτελεστών – τιμωρών και οι πόλεις τους βομβαρδίστηκαν με αεροπορικές επιδρομές, πυροβολικό και πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων. Καταστράφηκαν δημόσια κτίρια, σχολεία, νοσοκομεία. Σκοτώθηκαν πολίτες. Ένας απάνθρωπος οικονομικός, διαμεταφορικός και επισιτιστικός αποκλεισμός επιβλήθηκε στο Ντονμπάς. Το καθεστώς του Κιέβου κατάφερε να αποφύγει τις συνέπειες, όλων αυτών των πράξεών του. Οι διεθνείς οργανισμοί περιορίστηκαν στην καλύτερη περίπτωση σε στείρες εκκλήσεις «και προς τις δύο πλευρές».

Προφανώς, υπό αυτές τις συνθήκες, οι κάτοικοι της Κριμαίας και του Ντονμπάς δεν είχαν άλλη επιλογή. Τον Μάρτιο του 2014, η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της Κριμαίας ψήφισε – σε πλήρη συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο – υπέρ της ενσωμάτωσης της χερσονήσου στη Ρωσία. Η εφαρμογή του δικαιώματος αυτοδιάθεσης των λαών που κατοχυρώνεται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών τους επέτρεψε να προστατεύσουν το δικαίωμά τους στη ζωή, στην ελεύθερη χρήση της μητρικής τους γλώσσας, στις παραδόσεις, την ιστορία και τον πολιτισμό τους.

Για το λόγο αυτό, το Κίεβο απέκλεισε τη διώρυγα της Βόρειας Κριμαίας, την κύρια πηγή πόσιμου νερού για τους κατοίκους της χερσονήσου. Για άλλη μια φορά, όλοι σιώπησαν, ξεχνώντας τις πέντε διεθνείς συμβάσεις που κατοχυρώνουν το ανθρώπινο δικαίωμα σε ασφαλές πόσιμο νερό.

Όσον αφορά τους κατοίκους του Ντονμπάς, μετά τη δέσμη μέτρων του Μινσκ, που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών τον Φεβρουάριο του 2015, ήλπιζαν ότι θα εισακουστεί και ότι θα επικρατήσει η δικαιοσύνη. Ήλπιζαν ότι το Κίεβο θα ξεκινήσει διάλογο με τους πολίτες του – τους κατοίκους του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ – και ότι θα αρχίσει να εκπληρώνει όλες τις άλλες υποχρεώσεις του βάσει των συμφωνιών του Μινσκ, τις οποίες όμως εκείνο, αντίθετα εξακολουθούσε να υπονομεύει κατάφωρα με την άμεση υποστήριξη της Δύσης, συνεχίζοντας τις ένοπλες προκλήσεις.

Πρόσφατα, οι εγκληματικές ενέργειες του Ουκρανικού καθεστώτος έχουν ενταθεί δραματικά. Κατά συνέπεια, μόνο από τα μέσα Φεβρουαρίου, περισσότεροι από εκατό χιλιάδες πρόσφυγες από το Ντονμπάς έχουν βρει καταφύγιο στη Ρωσία. Έχουμε συγκεντρώσει ένα μεγάλο όγκο αποδείξεων σχετικά με τις μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται από τις αρχές του Κιέβου. Στον ιστότοπο της Μόνιμης Ρωσικής Αντιπροσωπείας στη Γενεύη έχει δημιουργηθεί διαδικτυακή έκθεση εγγράφων και φωτογραφιών που αποκαλύπτουν τις φρικαλεότητες που διέπραξαν ο Ουκρανικός στρατός και τα νεοναζιστικά τάγματα εθελοντών πολιτοφυλάκων. Προτρέπω όλους όσους ενδιαφέρονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα να διαβάσουν αυτή την έκθεση για να ανακαλύψουν την αλήθεια, την οποία το καθεστώς του Κιέβου, οι προστάτες του και τα περισσότερα δυτικά μέσα ενημέρωσης προσπαθούν επιμελώς να αποκρύψουν.

Στο πλαίσιο της κατάφωρης παραβίασης των δικαιωμάτων των Ρώσων και των Ρωσόφωνων πολιτών της Ουκρανίας, του οκταετούς πολέμου που εξαπολύθηκε εναντίον τους με όλα τα χαρακτηριστικά της γενοκτονίας, της επίμονης άρνησης της Δύσης να ανακαλέσει τις Ουκρανικές αρχές στην τάξη και της απουσίας οποιασδήποτε αντίδρασης από τα Ηνωμένα Έθνη, τον ΟΑΣΕ και τις δομές προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Ε.Ε, η Ρωσία δεν θα μπορούσε να παραμείνει αδιάφορη για την τύχη των τεσσάρων εκατομμυρίων κατοίκων του Ντονμπάς.

Ο πρόεδρος Πούτιν αποφάσισε να αναγνωρίσει τις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ και, ανταποκρινόμενος στην έκκληση των ηγετών της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ και Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ και να ξεκινήσει ειδική στρατιωτική επιχείρηση για την προστασία των κατοίκων τους, σύμφωνα με τις συνθήκες φιλίας και αμοιβαίας συνδρομής που έχουν συναφθεί με τις δημοκρατίες αυτές. Σκοπός των ενεργειών μας είναι να σώσουμε ανθρώπους, εκπληρώνοντας τις συμμαχικές μας υποχρεώσεις, και να αποστρατιωτικοποιήσουμε και να αποναζιστικοποιήσουμε την Ουκρανία, ώστε κάτι τέτοιο να μην ξανασυμβεί ποτέ ξανά στο μέλλον. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό υπό το πρίσμα της ένταξης της χώρας αυτής στο ΝΑΤΟ και της χορήγησης επιθετικών οπλικών συστημάτων στο σημερινό καθεστώς, το οποίο έχει προβάλει ανοιχτά εδαφικές διεκδικήσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας, απειλεί με χρήση βίας και αποκτά στρατιωτική πυρηνική ικανότητα.

Όσον αφορά την εκστρατεία που ξεκίνησε σχετικά με την υποτιθέμενη παραβίαση της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας, οι εμπνευστές της οποίας δείχνουν πλήρη αδιαφορία και περιφρόνηση για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στη Διακήρυξη του 1970 για τις αρχές του διεθνούς δικαίου σχετικά με τις φιλικές σχέσεις και τη συνεργασία μεταξύ των κρατών σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Το έγγραφο αυτό, το οποίο εγκρίθηκε με συναινετικό ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ορίζει ότι η αρχή του σεβασμού της εδαφικής ακεραιότητας ισχύει για «τα κράτη που σέβονται με τις έμπρακτες ενέργειές τους την αρχή των ίσων δικαιωμάτων και της αυτοδιάθεσης των λαών (…) και, ως εκ τούτου, έχουν κυβερνήσεις που εκπροσωπούν χωρίς διάκριση φυλής, θρησκείας ή χρώματος τους λαούς που κατοικούν στην επικράτειά τους». Η νεοναζιστική κυβέρνηση του Κιέβου σαφώς δεν ήταν και δεν είναι κυβέρνηση που επιδεικνύει σεβασμό απέναντι στους λαούς της Ουκρανίας.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους, άμεσα υπεύθυνοι για πολυάριθμες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, οι δράστες εγκλημάτων στα οποία έχουν πέσει θύματα εκατοντάδες χιλιάδες απλοί άνθρωποι στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, τη Λιβύη και το Αφγανιστάν, αποδεικνύουν για άλλη μια φορά τα «διπλά» τους πρότυπα.

Το σημερινό καθεστώς του Κιέβου είναι ένα ζωντανό παράδειγμα του γεγονότος ότι όταν είσαι πιστός υποτελής ενός ηγεμόνα και συμμετέχεις με ιδιαίτερο ζήλο στην εξυπηρέτηση της πολιτικής του για τον περιορισμό της Ρωσίας, σου επιτρέπονται τα πάντα. Μπορείς να καταπατήσεις οποιαδήποτε ανθρώπινα δικαιώματα, ελευθερίες, απλά να σκοτώσεις ανθρώπους, να καλλιεργήσεις νεοναζιστικές παραδόσεις και πρακτικές. Σε αντάλλαγμα για την αδιαμφισβήτητη πίστη και υπακοή σας, η «πολιτισμένη» Δύση θα κάνει τα στραβά μάτια σε όλα αυτά. Επιπλέον, τις προάλλες, σε μια Ρωσοφοβική φρενίτιδα, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να εφοδιάσει το Κίεβο με φονικά όπλα. Για εμάς, η ζωή κάθε Ρώσου, Ουκρανού, πολίτη του Ντονιέτσκ και του Λουχάνσκ δεν είναι λιγότερο πολύτιμη από τη ζωή ενός Ευρωπαίου ή ενός Αμερικανού.

Όπως έχει τονίσει επανειλημμένα ο Πρόεδρος Πούτιν, διατηρούμε ακλόνητο σεβασμό προς τον Ουκρανικό λαό, τη γλώσσα και τις παραδόσεις του. Δεν σκοπεύουμε σε καμία περίπτωση να θίξουμε τα συμφέροντα των πολιτών της Ουκρανίας, με τους οποίους μας ενώνει όχι μόνο η κοινή ιστορία, η πολιτιστική, πνευματική και πολιτιστική συγγένεια, αλλά και απλά οι δεσμοί αίματος και οι οικογενειακοί δεσμοί. Εκατομμύρια Ουκρανοί ζουν σήμερα στη Ρωσία. Για εμάς θεωρούνται γηγενείς. Πάντοτε ήμασταν και θα είμαστε μαζί πολλαπλάσια ισχυρότεροι και περισσότερο επιτυχημένοι.

Το κυριότερο όμως είναι να σταματήσουν οι προσπάθειες των προσωρινών δυνάμεων που κατέλαβαν παράνομα την εξουσία να προδίδουν τα θεμελιώδη συμφέροντα του Ουκρανικού λαού και να ακολουθούν μια πολιτική μετατροπής της χώρας τους σε μία «αντι-Ρωσία», προκειμένου να ικανοποιήσουν τη Δύση. Η πραγματική υστερία που επικρατεί σήμερα στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ επιβεβαιώνει ότι ο στόχος των ΗΠΑ και όλων των συμμάχων τους, που κατασκευάστηκαν από την Ουάσινγκτον, ήταν και παραμένει η δημιουργία μιας «αντι-Ρωσίας».

Όπως γνωρίζετε, κατόπιν αιτήματος του Ζελένσκι άρχισαν διαπραγματεύσεις μεταξύ των Ρώσων εκπροσώπων και της αντιπροσωπείας του Κιέβου. Ελπίζω ότι η Ουκρανική πλευρά θα συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης και την ευθύνη της, θα αντιληφθεί την ανάγκη να επιδείξει την αυτοτέλειά της και τη συμβατική της ικανότητα και να αποφύγει την επανάληψη της ιστορίας, που συνέβη με τις συμφωνίες του Μινσκ.

Θα ήθελα να κλείσω υπενθυμίζοντας ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι μια παγκόσμια σταθερά. Δεν μπορεί να εξαρτάται από την εγωιστική φιλοδοξία κάποιων λίγων να ξαναγράψουν την Οικουμενική Διακήρυξη του 1948, να διαστρεβλώσουν και να αντικαταστήσουν με τους δικούς τους «κανόνες» τη συναίνεση που στήριξε τότε το συλλογικό μας έργο. Ο ρόλος του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ είναι να διασφαλίζει τη δέσμευση στις κοινές μας αξίες και όχι στις αξίες των άλλων, να προωθεί τη συζήτηση με αμοιβαίο σεβασμό χωρίς πολιτικοποίηση ή διπλά πρότυπα και να αποτρέπει την εκμετάλλευση θεμάτων που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, ως πρόσχημα για την ανάμειξη σε εσωτερικές υποθέσεις.

Αυτός είναι ο μόνος τρόπος ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη για κάθε ζήτημα που επηρεάζει τα ζωτικά συμφέροντα και τα θεμελιώδη δικαιώματα των ανθρώπων, είτε πρόκειται για τον επαίσχυντο θεσμό της «μη κτήσης ιθαγένειας« στην Ευρώπη, είτε για το αυξανόμενο κίνημα υπέρ της αναβίωσης των Ναζί, είτε για την εμμονή της Δύσης αναφορικά με τις παράνομες μονομερείς κυρώσεις, είτε για τη στοχοποίηση των απλών ανθρώπων, που δεν αποτελούν πλέον μυστικό.

Αυτοί οι παράνομοι αποκλεισμοί δεν περιορίζονται πλέον σε οικονομικές και χρηματοπιστωτικές απαγορεύσεις. Επεκτείνονται στους τομείς του πολιτισμού, του αθλητισμού, του τουρισμού, της εκπαίδευσης, της πληροφόρησης και, γενικότερα, σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις. Η Δύση έχει ξεκάθαρα χάσει τον έλεγχο του εαυτού της στην επιθυμία της να εκτονώσει την οργή της απέναντι στη Ρωσία και έχει αρχίσει να καταστρέφει όλους τους θεσμούς και τους κανόνες που έχει δημιουργήσει, συμπεριλαμβανομένου του απαραβίαστου της ατομικής ιδιοκτησίας.

Αυτή φιλοσοφία της Δύσης, βασισμένη στην αίσθηση της αλαζονίας, της ανωτερότητας, της αποκλειστικότητας και της ελευθεριότητας πρέπει να τελειώσει. Η κυρίαρχη ισότητα των κρατών αποτελεί βασική αρχή του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Ισχύει πλήρως για τους σκοπούς και το έργο της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η Ρωσία είναι πάντοτε ανοικτή σε ισότιμη συζήτηση με αμοιβαίο σεβασμό για οποιοδήποτε θέμα και είναι έτοιμη να επιδιώξει μια δίκαιη ισορροπία συμφερόντων.

Ανεπίσημη μετάφραση