Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

“Opera”, “Labrador”, “Perkovic”, Mustac”, “Tus”, “Stipetic”, “Agotic”, “Rekic”, “Scepo”, “Sablja”, “Grizli”, “Puc”, “Duhanska Afera -Balkan express”, “Skurau”, “Ticino”, “Πυθία”…

Αυτές είναι κάποιες από τις πραγματικές μυστικές επιχειρήσεις στα Βαλκάνια που ίσως ο John le Carré/ David John Moore Cornwell είχε στο μυαλό του όταν έγραψε το καινούργιο μυθιστόρημά του «Η κληρονομιά των κατασκόπων», στο οποίο οι δεινόσαυροι του Ψυχρού Πολέμου, παροπλισμένοι, συνταξιούχοι, απομονωμένοι, καλούνται να λογοδοτήσουν για «λάθη» του παρελθόντος, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και της παντοδυναμίας τους, στις μυστικές υπηρεσίες της Αγγλίας.

Όπως και στην (παρα)λογοτεχνία, οι πραγματικές  επιχειρήσεις οργανώνονται και εκτελούνται από τις μυστικές υπηρεσίες περιλαμβάνουν ειδικές αποστολές  ομάδων σε ξένο έδαφος που ως στόχο έχουν την ανατροπή εχθρικών καθεστώτων ή την ενίσχυση φίλα προσκείμενων πολιτικών,ανταρτικών και τρομοκρατικών οργανώσεων.  Το τέλος αυτών των επιχειρήσεων είναι –κάθε φορά- η αρχή της Ιστορίας που πάντοτε γράφεται με αίμα, πόνο, δάκρυ, εθνικές ήττες και ταπεινώσεις .

Δημιουργείται ένας βραχύβιος μηχανισμός με διασυνδέσεις, εξυπηρετήσεις, συνδιαλλαγές και σχέσεις διαπλοκής με τις τοπικές κοινωνίες και πολιτικούς παράγοντες ο οποίος αποτελεί ,πάντοτε, τη βάση για την δημιουργία δικτύων που πολλές φορές υφίστανται ακόμη και όταν αντικαθίστανται κάποια πρόσωπα που μετέχουν σε αυτά, καθώς οι «κρίκοι» της αλυσίδας είναι και αναλώσιμοι και ανταλλάξιμοι και μπορούν να αναπαραχθούν με ταχύτατους ρυθμούς. Πρόκειται για την ύπαρξη ενός «αντικόσμου» που αναπτύσσεται και λειτουργεί εκμεταλλευόμενος τα «κενά ηθικής» της τοπικής κοινωνίας και τα οργανωτικά ελλείμματα του συντεταγμένου κράτους.

Οι επιχειρήσεις στις οποίες αναφερόμασθε είναι πολυπαραγοντικές, με ελάχιστους πρωταγωνιστές και πολυάριθμο επιτελείο κομπάρσων.. Οι πρωταγωνιστές –συνήθως- (αυτό)καταστρέφονται και οι κομπάρσοι καταλήγουν στο χώμα, την φυλακή ή στην καλύτερη των περιπτώσεων διαβαίνουν τα μονοπάτια της λήθης.

Ένα χρόνο μετά τον «Μάϊο των Κατασκόπων στην Κομοτηνή» που προηγήθηκε της Συμφωνίας των Πρεσπών με πλαίσιο την τουρκική παρεμβατικότητα στα Βαλκάνια η οποία καθημερινώς κλιμακώνεται, φαίνεται ότι γράφεται ο επίλογος (;)  και για κάποιες  από τις προαναφερθείσες επιχειρήσεις «μυστικών υπηρεσιών» με πρωταγωνιστές κάποιους κρυφούς πολεμιστές υπογείων πολέμων.

Στις 18/4/2019,  ενημερωθήκαμε μέσω επιλεκτικής ενημέρωσης  ότι η  δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης «Πυθία», μιας «υβριδικής επιχείρησης» που στόχευε στην  πολιτική αποδόμηση και φυσική εξόντωση του του πρώην πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή , κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για έναν  μύθο που τελικά έβλαψε τα εθνικά μας συμφέροντα. 

Χωρίς να γνωρίζουμε το τί πραγματικά συμβαίνει με την “ΠΥΘΙΑ” , ωστόσο μπορούμε να διαβεβαιώσουμε τους αναγνώστες αυτού του σημειώματος για την ίδια αφέλεια (;) που επέδειξε σε σχετικές επισημάνσεις το 2001 ο φονευθείς Σέρβος Πρωθυπουργός Ζόραν Ντζίντζιτς. Τα Βαλκάνια θα ήταν εντελώς διαφορετικά σήμερα εάν δεν είχε δολοφονηθεί ο σπάνιος αυτός Ηγέτης.

Συμπληρωματικά, να επισημάνουμε ότι μία από τις ειδήσεις που πέρασε εντελώς απαρατήρητη από τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης ήταν αυτή της  τριετούς φυλάκισης του πρώην διοικητή των μυστικών υπηρεσιών της πρώην ΠΓΔΜ κ. Σάσα Μιγιάλκοφ, εξαδέλφου του πρώην σκοπιανού πρωθυπουρ γού κ. Νίκολα Γκρουέβσκυ, εξόριστου πλέον σε ξένο έδαφος μετά από 11 χρόνια παντοδυναμίας. Εκτιμάται ότι έπεσε θύμα των ίδιων κύκλων που το προστάτευαν και τον προωθούσαν μέχρι τη στιγμή που έπρεπε να διαμορφωθεί το πλαίσιο μιας νέας πραγματικότητας. Κάτι ανάλογο είχαμε δει και στην περίπτωση του παντοδύναμου Σλομπόνταν Μιλόσεβιτς.

Στα καθ’ημάς, να υπενθυμίσουμε, την ολική ρήξη της Κίνησης Ιδεών και Δράσης «Πράττω» του Καθ. κ. Νίκου Κοτζιά με την κυβέρνηση, μετά την παραίτηση τριών μελών της Κίνησης οι οποίοι κατείχαν «δημόσιες υπεύθυνες θέσεις». Τότε, με ανακοίνωσή της η Πολιτική Γραμματεία του Πράττω άφησε έντονες αιχμές για τις κυβερνητικές πολιτικές στην Θράκη, επισημαίνοντας πως «θα αντιπαλέψουμε κάθε προσπάθεια να παραδοθούν οι Έλληνες μουσουλμάνοι στα χέρια τρίτων».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον , πάντως, προκάλεσε η τοποθέτηση του πρώην ΥΠ.ΕΞ. καθ. κ. Νίκου Κοτζιά «ότι η Ελλάδα έχει το μοναδικό φαινόμενο να μην υπόκειται η ΕΥΠ σε έναν ουσιαστικό έλεγχο από τη Βουλή» λέγοντας χαρακτηριστικά: «δεν μπορεί η Ελλάδα να έχει το μοναδικό φαινόμενο, όταν η ΚΥΠ έφτιαξε το πραξικόπημα του ‘67 και έκανε διάφορες ατασθαλίες στην ελληνική δημοκρατία, να μην υπόκειται σε έναν ουσιαστικό έλεγχο από τη Βουλή. Δεν μπορεί να αποφασίζει όπως θέλει.»

Εκτιμάται, ότι δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητη η σύγκρουση του Καθ. κ. Νίκου Κοτζιά με τον «εθνικό συκοφάντη» κ. Πάνο Καμμένο και αν αφήσουμε στην άκρη τις ιδεολογικές αφορμές, ας σταθούμε στα ενδεχόμενα πραγματικά αίτια αυτής  της σύγκρουσης, που δεν αποκλείεται να είναι η ανταγωνιστική διάθεση που έδειξε να αναπτύσει ο πρώην ΥΕΘΑ σε θέματα συλλογής κι επεξεργασίας πληροφορίων ως προς την ΕΥΠ….

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία θα πρέπει να αντιληφθεί τη νέα γεωπολιτική πραγματικότητα που διαμορφώνεται και μαζί της έρχεται και μία νέα υπερεθνική μυστική υπηρεσία που στόχο έχει την «τιθάσευση» των  Εθνικών Υπηρεσιών Ασφαλείας και τον έλεγχο των πολιτικών ηγεσιών ακόμη και μέσω επιχειρήσεων τύπου «ΠΥΘΙΑ».. 

Σύμφωνα με εκτιμήσεις και πληροφορίες «πεδίου» αυτή τη στιγμή στη Βαλκανική Χερσόνησο δραστηριοποιείται μία νέα δομή με εσωτερικές αλληλοεπικαλύψεις που αριθμεί δυναμικό 4.000 στελεχών που υπάγονται σε 60 φορείς 35 χωρών , χωρίς να υπολογίσουμε δομές δεύτερης και τρίτης κατηγορίας που λειτουργούν ως προπομποί ή φροντίζουν την λογιστική υποστήριξη αυτής της υπερδομής η οποία έχει ως αντιπάλους της μέλης της κινέζικης και ρώσικης κοινότητας πληροφοριών/ασφαλείας ενώ ο ισλαμικός παράγοντας αποτελεί μία άλλη εξελισσόμενη πραγματικότητα.

Ο Σμάιλι, ο Έλεγχος, ο Χέιντον, ο Πριντό,  ο Αλελάιν, ο Λέικον,  ο ίδιος ο Τζων Λε Καρέ,  όπως και οι κινηματογραφικοί ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΙ επέστρεψαν για λίγο, για να μας στείλουν το δικό τους μήνυμα και δίδαγμα…

Οι Έλληνες ομόλογοί τους –αν υπάρχουν- διαθέτουν το ανάστημα να οδηγήσουν την Ελλάδα έξω από το σκοτάδι της, προς μια νέα εποχή λογικής;