Μία από τις πιο ασφαλείς χώρες στον πλανήτη είναι η Ελλάδα, όπως επίσης και η Ισλανδία, η Ιαπωνία, η Βρετανία αλλά και ολόκληρες οι ΗΠΑ, με επαρκείς υπηρεσίες και δομές υγείας είναι η Ελλάδα, σύμφωνα με τον παγκόσμιο χάρτη ασφάλειας υγείας για τουρίστες που δημιούργησε ο ασφαλιστικός οργανισμός International SOS, πελάτες του οποίου είναι μεγάλα ταξιδιωτικά πρακτορεία.

Ταυτόχρονα, σημαντική μείωση της εγκληματικότητας καταγράφηκε το 2014 σε όλες τις κατηγορίες αδικημάτων, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που δημοσιοποίησε η ΕΛ. ΑΣ.Συγκεκριμένα, σε σύγκριση με το 2013, οι υποθέσεις ανθρωποκτονιών μειώθηκαν σε ποσοστό 25,5%, οι ληστείες κατά 22,7%, οι κλοπές – διαρρήξεις κατά 7,8% και οι κλοπές τροχοφόρων κατά 13,2%.

Η ΕΛ.ΑΣ το 2014 χειρίστηκε: 555 περισσότερες υποθέσεις ναρκωτικών, 412 περισσότερες υποθέσεις πλαστογραφίας, 336 περισσότερες υποθέσεις κυκλοφορίας παραχαραγμένων νομισμάτων και 132 περισσότερες υποθέσεις λαθρεμπορίου.

Από την παραπάνω (εκ του προχείρου) στατιστική απεικόνιση, σε συνδυασμό με την ποσοτική και ποιοτική ανάλυση των δεικτών της εγκληματικότητας, προκύπτει ότι οι πτωτικές τάσεις παρουσιάζουν σταθερά χαρακτηριστικά περαιτέρω βελτίωσης, με αντίστοιχη σημαντική αναβάθμιση του περιβάλλοντος και των συνθηκών ασφάλειας της χώρας μας.

Οι κλιμακούμενες αυτές μειώσεις συνδέονται άμεσα με την επιχειρησιακή δυναμική, που έχει αναπτύξει η Ελληνική Αστυνομία, στο πλαίσιο του γενικότερου στρατηγικού σχεδιασμού, τόσο στον τομέα της πρόληψης και αποτροπής, όσο και στον τομέα της συνολικής αστυνομικής ανταπόκρισης και των εξιχνιάσεων, κυρίως σοβαρών εγκληματικών συμπεριφορών.

Το 2015 ξεκίνησε με τους φόβους που προκάλεσαν οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τη δράση της συμμορίας των 37 «βομβιστών» που εκπορευόταν πάλι μέσα από τις φυλακές, αλλά και τις ενέργειες και τις διασυνδέσεις του πρώην μέλους της 17Ν Χριστόδουλου Ξηρού.

Η διαπίστωση ότι πλέον οι σχέσεις ποινικών και τρομοκρατών διευρύνονται αλλά και ότι κρατούμενοι “μεγαλοποινικοί” συνεχίζουν για μια τουλάχιστον δεκαετία να οργανώνουν απαγωγές, δολοφονίες, βομβιστικές επιθέσεις, εκβιάσεις, αποδράσεις κι ότι άλλο θέλουν μέσα κυρίως από τις φυλακές Κορυδαλλού, δημιουργούν νέα δεδομένα για τους υπευθύνους ασφαλείας.

Τα νέα στοιχεία που αναδείχθηκαν για τη δράση της συμμορίας των 37 ποινικών που είχε την ηγετική ομάδα της μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού, προκαλεί νέους φόβους αλλά και σειρά ερωτημάτων.Από την περίοδο 2005-2006 το ίδιο σύστημα βαρυποινιτών έχει κατηγορηθεί – σε 8 διαφορετικές δικογραφίες – για οργάνωση τουλάχιστον 500 εγκληματικών επιθέσεων και όμως παραμένει «αλώβητο» και συνεχίζει την δράση του!

Η δράση συνεχίζεται, παρουσιάζοντας εναλλασσόμενη δράση, προχωρώντας σε νέες στρατολογήσεις μελών που δεν υποπτεύονται οι διωκτικές αρχές και αποκτώντας υψηλότερους «στόχους» οι οποίοι επιγραμματικά συνίστανται στα εξής σημεία:

• Νέες στοχεύσεις “αφρούρητων επιχειρηματιών”
• Μετάλλαξη δράσης
• Νέες σχέσεις με τρομοκράτες
• Στρατολογήσεις νέων μελών που δεν υποψιάζονται οι διωκτικές αρχές.
• Νέα συστήματα εξοπλισμού
• Αίσθηση «ατιμωρησίας» κι οποιασδήποτε συνέπειας λόγω δεδομένων πολύχρονων καταδικών των βαρυποινιτών.
• Ελευθερία κινήσεων στα σωφρονιστικά ιδρύματα.
• Ενδεχόμενη συνεργασία με ριζοσπαστικά θρησκευτικά ρεύματα και «αξιοποίηση» των εξαθλιωμένων (λαθρο)μεταναστών που δύνανται να δημιουργήσουν επεισόδια αποσταθεροποίησης

Ένας επιπρόσθετος φόβος για το περιβάλλον ασφαλείας στη Χώρα προέκυψε μετά τα πρόσφατα γεγονότα στις Σκουριές καθώς και με την κατάληψη της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών και την πρωτοφανή για τα χρονικά δεδομένα εισβολή αντιεξουσιαστών στον προαύλιο χώρο της Βουλής των Ελλήνων, που τραυμάτισαν το διεθνές προφίλ της χώρας μας και προκάλεσαν έντονες δημόσιες αντιπαραθέσεις, σε μία κρίσιμη συγκυρία.

Οι τάσεις της κοινής γνώμης σε συνδυασμό με την εικόνα της χώρας, όπως αυτή αποτυπώνεται στα διεθνή ΜΜΕ δημιουργούν ξανά την αίσθηση μιας χώρας με έλλειμμα σε ζητήματα ασφαλείας που απειλούν την καθημερινότητα των διαβιούντων σε αυτή.

Η ευθύνη της Νέας Ελληνικής Κυβέρνησης είναι τεράστια ως προς την διατήρηση και την περιφρούρηση του αισθήματος ασφαλείας καθώς είναι ένα από τα βασικά προαπαιτούμενα για την «ανάπτυξη» και την «ασφάλεια».

Τέλος, ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στα τυχόν υπονομευτικά σχέδια και τις μονομερείς εδαφικές διεκδικήσεις που διατυπώνουν κατά καιρούς επίσημοι και ανεπίσημοι φορείς από γειτονικές χώρες και προς αυτή την κατεύθυνση καλό είναι να ενισχυθεί η «διπλωματία ισχύος» όπως αυτή απορρέει από τις συνταγματικές υποχρεώσεις των Ενόπλων Δυνάμεων και της Πολιτικής Ηγεσίας της Χώρας.