Στην δημογραφικά χειμαζόμενη Θράκη ακούει άραγε κανείς τις σιωπηλές κραυγές των οικογενειών που έχουν την μέριμνα και την φροντίδα ατόμων με τις μικρές ή μεγάλες ιδιαιτερότητες, τις ορατές ή αόρατες αναπηρίες;
Η αναζητούμενη “ποιότητα ζωής” αποτελεί ένα από τα βασικά στοιχεία για την καθημερινότητα ατόμων ΑμεΑ και των οικογενειών τους.
Η ποιότητα ζωής αποτελεί ένα σύμπλεγμα παραμέτρων με τρεις διαστάσεις: τη σωματική, τη ψυχική και κοινωνική ευεξία.
Οι γονείς των παιδιών με διακριτή αναπηρία, ή με αόρατη όπως είναι η νοητική ή αναπτυξιακή διαταραχή αντιμετωπίζουν επίσης συχνότερα σοβαρούς, χρόνιους στρεσσογόνους παράγοντες, ιδιαίτερα εκείνους που αφορούν τα προβλήματα συμπεριφοράς παιδιών και τις εξαιρετικές ανάγκες φροντίδας παιδιών.
Αυτά τα χαρακτηριστικά των παιδιών, μπορεί να επηρεάσουν δυσμενώς την υγεία των γονέων.
Η λέξη κλειδί για την επίτευξη των επιθυμητών δεικτών της ποιότητας ζωής εμπεριέχεται στην έννοια του “δικτύου κοινωνικής στήριξης” το οποίο ξεφεύγει πολύ από την λογική του life-style και τις πολιτικάντικες διακηρύξεις και απαιτεί την ανάπτυξη ορθών πρακτικών με μακρόχρονο σχεδιασμό με παράλληλες δράσεις πραγματικής ευαισθητοποίησης της κοινωνίας.
Μαζί τους δίνουμε έναν αγώνα για μία συμπεριληπτική κοινωνία, στέλνοντας ταυτόχρονα το μήνυμα ότι στην Θράκη του παρόντος δεν έχουν θέση οι διαχωρισμοί και οι διακρίσεις. Για αυτό δίνουμε ως γονείς τον αγώνα μας για να αποκτήσουν τα παιδιά μας εκείνες τις δυνατότητες και τα προσόντα που μπορούν ώστε να επιιβιώνουν με βάση τις δεξιότητες και τις ικανότητές τους.
Όποιος σταθεί εμπόδιο, θα ορθώσουμε ανάστημα απέναντί του(ς) γιατί το Αύριο της Θράκης βρίσκεται στην κοινωνική απελευθέρωση, χειραφέτηση και προστασία των αδυνάτων κι αδυνάμων.