Βρέθηκα στον υποτιθέμενο πατριωτικό χώρο ενεργά μετά τα μνημόνια .

 

Από γεννήσεως μου όμως ,λόγω πρωτίστως του οικογενειακού περιβάλλοντος ,αναπτύχθηκαν εκείνες οι συνθήκες για την αγάπη προς την πατρίδα ,τις αξίες και τα ιδανικά της φυλής .

 

Στο διάβα της ζωής μου είδα μέχρι τώρα πολλά σε σχέση με τον ταλαίπωρο πατριωτικό χώρο και εκείνους που τον απαρτίζουν,αφήνοντας μάλιστα για μια τέτοια εμπειρία την ασφαλή θέση του δικηγορικού μου γραφείου!

 

Μετά την Μεταπολίτευση , με την είσοδο μας στην ΕΟΚ και μετέπειτα στην Ευρωπαϊκή Ένωση άρχισαν να εκφυλίζονται και να αμφισβητούνται όλα όσα ένωναν τους Έλληνες ,για κοινούς αγώνες ,για κοινή πορεία με γνώμονα την προάσπιση της πατρίδας καθότι “Μητρός τε και Πατρός τε και των προγόνων ..τιμιότερον όλων ,η πατρίς “!

 

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για την θλιβερή διαπίστωση ενός κατακερματισμένου πατριωτικού χώρου .Άραγε μπαίνει το καυτό ερώτημα . Μπορεί να ανασυσταθεί μέσα από τα συντρίμμια του ;!

 

Για να ανασυστήσεις κάτι πρέπει να έχεις “υλικό”Πρεπει να έχεις και ηγέτες και χαλκέντερο λαό !Δυστυχώς αλλά αποδεικνύεται , πως δεν υπάρχουν “προσωπικότητες” στον προσδιοριζόμενο ως πατριωτικό χώρο .Υπάρχουν πολλοί “αρχηγίσκοι” “που θέλουν να γίνουν “Χαλίφηδες στην θέση του χαλίφη “…Πέραν όμως από αυτό ,είναι θολό το τοπίο ,σε σχέση με το πεδίο που κινήθηκε και προσπαθεί να αναπτυχθεί ο πατριωτικός χώρος .

 

Γλαφυρό παράδειγμα εκείνο της “Χρυσής Αυγής”(ΧΑ) …που κάποια στιγμή άρχισε να εκφράζει τους αγανακτισμένους ,ξεκινώντας από τις προβληματικές Αθηναϊκές συνοικίες ,καταλήγοντας να θεριεύει, καταλαμβάνοντας σημαντικό ποσοστό πανελληνίως,εισερχόμενη ακόμη και στην Βουλή.Ναι,αλλά με τι ιδεολογία και ποιούς ηγέτες …;!Λίγοι νοιάστηκαν τότε …αρκέστηκαν στο ότι έρχονταν οι τιμωροί να επιφέρουν Νέμεση …”Το σύστημα” όμως έτριβε τα χέρια του .Αφού ήξερε ότι πατριωτισμός και Ναζισμός είναι αντίθετα μεγέθη και όμως εκείνη την χρονική συγκυρία ,από τους τότε ανεγκέφαλους, περπατούσαν χέρι χέρι …Αλλά και μια ματιά στους τότε εμφανισθέντες ηγέτες ,αφήνει στα χείλη καθενός ,ένα πικρό συναίσθημα …Ηγέτες δίχως ταυτότητα ,,δίχως καυτή προσωπικότητα …!

 

Αλλά και ο λαός όμως ,όταν ήλθε η ώρα της αντιπαράθεσης ,μετά τις παράνομες πράγματι και αντισυνταγματικές διώξεις ,κρύφτηκε στο” καβούκι” του και δεν όρθωσε ανάστημα ..Γιατί ; Γιατί είχε χάσει την πίστη του στην πατρίδα, είχε εκμαυλιστεί από τον άθλιο και άκρατο καταναλωτισμό της Ευρώπης και προτιμούσε αντί για πραγματικούς εθνοσωτήριους αγώνες να αρκεστεί στην εφήμερη εξασφάλιση της καθημερινότητας… Το κυριότερο όμως .Έβλεπε ,πως δεν είχε ηγέτες ,να εμπνεύσουν ,να καθοδηγήσουν ,να οραματιστούν…Και πως να είχε ,όταν οι αρχηγίσκοι του ήταν ιδιοκτήτες “Χαμαιτυπείων ” ή στις βιοτεχνίες τους απασχολούνταν παράνομοι αλλοδαποί …(Δάσκαλε που δίδασκες …και νόμους δεν εκράτεις…)

 

Η κατρακύλα δεν άργησε να φανεί και σε όλον τον υπόλοιπο δήθεν πατριωτικό χώρο ..Πολλά φέουδα ..πολλά διάσπαρτα ονόματα … όλοι να ονειρεύονται θέσεις μέσα από αντιπαραθέσεις…Η κατάσταση από τότε συνεχίστηκε με μια αμείωτη κατηφόρα …που δεν έχει τελειωμό μέχρι και σήμερα …

 

Την σκυτάλη έδραξαν οι ζητωπατριώτες ,διαφημίζοντας την πραμάτεια τους ως γυρολόγοι μέσα σε έναν πολλές φορές “άθλιο λαό”,χωρίς όραμα χωρίς στόχους για το μέλλον των παιδιών του. Έναν λαό δορυάλωτο σε μικροεκδουλεύσεις και μικροεξυπηρετήσεις,(λέγε με Pass,επιδόματα ,και διάφορα λογής λογής καμώματα ..)

 

Με το υλικό που διαθέτει σήμερα δεν μπορεί να. ανασυσταθεί ο πατριωτικός χώρος …Δεν μπορεί να τον εκπροσωπούν τηλεπωλητές βιβλίων ,κηραλοιφών ,όλοι αυτοί οι ευκαιριακοί τύποι ,που στήνουν ένα μαγαζάκι στα δεξιά γωνία …όχι για να σώσουν την ερμή την πατρίδα …αλλά για να καρπώνονται της κρατικές επιχορηγήσεις ,να βολεύουν τη οικογένεια (ονόματα δεν λέμε..)να απολαμβάνουν το βουλευτικό μισθό και να λένε μεγάλα και βαρυγδουπο λόγια χωρίς κόστος …

 

Δεν μπορεί να. ανασυσταθεί, γιατί ακόμη και όλοι οι άλλοι που είναι σήμερα έξω από το μέλι ,δεν φρόντισαν να δουλέψουν και να ποτίσουν το δέντρο του πατριωτισμού-δεν λεω Εθνικισμού μήπως και παρεξηγηθώ,αν και αυτό είναι το σωστό …- για να έρχονται ως διάττοντες αστέρες ,κάθε που γίνονται εκλογές ,να μας θυμούνται…όταν όμως σβήσουν τα “φώτα της ράμπας “να μας ξεχνούν και πάλι …

 

Κι αυτό ,όπως έχω ήδη πει και τονίσει ,αναδύεται εύγλωττα για την παρατημένη και ξεχασμένη Θράκη!Έτσι δεν ανασυστήνεται το πατριωτικό κίνημα εκλεκτοί κατά τα λοιπά συνοδοιπόροι…!Γι αυτό και το αποφώλιο υπό μορφή Λερναίας Ύδρας σύστημα ,τρίβει τα χέρια του ...Μόνο με αλλαγή νοοτροπίας από τα παιδικά χρόνια του ανθρώπου ,θα μπορεί να πάρει η πατριωτική ιδέα μπρος αλλά προς το παρόν φαντάζει ουτοπία!