Πριν από μερικές μέρες ο βουλευτής Ροδόπης και πρώην υπουργός και υφυπουργός στις κυβερνήσεις της Ν.Δ. Ευριπίδης Στυλιανίδης κοινοποίησε ένα τουίτ. Το συγκεκριμένο τουίτ ήταν η ομιλία που είχε κάνει στο σχετικό με την Λοζάννη συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή τον Νοέμβριο.(σημ. βλέπε ΕΔΩ την ομιλία Στυλιανίδη)

Μου τράβηξε τη προσοχή και το παρακολούθησα. Θα θυμάστε πως στις 22-23 Νοεμβρίου 2013 τελέστηκε στην Κομοτηνή ένα συνέδριο. Το συνέδριο με τίτλο ¨Η Συνθήκη της Λωζάννης 90 χρόνια μετά: οι μειονοτικές ρυθμίσεις¨ που οργανώθηκε από το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων και από το ΕΛΙΑΜΕΠ, το θυμόμαστε και θα το θυμόμαστε περισσότερο για την απαγόρευση των τουρκικών. Καθώς δεν είναι λογικό σε ένα συνέδριο που έχει στη βάση του την μειονότητα της Δυτικής Θράκης, να εμποδίζεται να γίνει παρουσίαση στην γλώσσα της μειονότητας. Και δεν είναι δυνατόν να μην νοιώσουμε υποψίες για την δημοκρατική λογική αυτών που θεώρησαν την αντίδραση των μειονοτικών και των φορέων τους ως ¨υπερβολική¨.

Τέλος πάντων ας γυρίσουμε στο θέμα μας. Ακούγοντας την είσοδο της ομιλίας του κυρίου Στυλιανίδη, αντιλήφθηκα για μια ακόμη φορά σε τι είδους περιοχή ζω ! Επιθυμώ να το πώς με κάθε ειλικρίνεια, ντράπηκα και για τον κύριο Στυλιανίδη και για την μειονότητα μας και για την χώρα. Ακόμα και στην αρχή της ομιλίας του ο κύριος Στυλιανίδης, υποστηρίζοντας πως η κρατική πολιτική της Ελλάδας απέναντι στα μειονοτικά δικαιώματα αποτελεί παγκόσμιο υπόδειγμα, δίνει και τον ορισμό της μειονότητας που ζει στην δυτική Θράκη. Αρχίζει δηλαδή την ομιλία του ορίζοντας την μειονότητα. Λέει πως αυτή η μειονότητα είναι μια μουσουλμανική-θρησκευτική μειονότητα. Κάτι που όπως λέει είναι αναγνωρισμένο από την συνθήκη της Λοζάννης και από το διεθνές δίκαιο. Στην συνέχεια λέει πως η Ελλάδα αναγνωρίζει στα άτομα το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού κάτι που όπως λέει κάνουν πολύ λίγες χώρες στον κόσμο. Τονίζει όμως πως αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει το θρησκευτικό στάτους της μειονότητας. Περιγράφει πως αυτά τα λέει σαν ¨ιστορική, πολιτική και επιστημονική πραγματικότητα. Μέχρι εδώ είναι έκφραση της κλασικής, γνωστής και πεπαλαιωμένης κρατικής πολιτικής. Στην πραγματικότητα αυτά που λέει ο Στυλιανίδης από τώρα και μετά είναι πολύ ενδιαφέροντα και ανησυχητικά. Προσέξτε τι λέει εν περιλήψει : Άτομα και κύκλοι που στηρίζουν την οικονομική και πολιτική τους παρουσία στον λαϊκισμό και στον ρατσισμό, στόχευσαν στον χαρακτηρισμό αυτής της μειονότητας ως τουρκικής. Κατά την γνώμη μου αυτοί οι κύκλοι συνδέονται με ρατσιστικούς κύκλους της τουρκικής πολιτικής. Και η παρουσία τους στηρίζεται στο μίσος και τον φανατισμό. Οι κύκλοι αυτοί ενίοτε πετυχημένα και άλλοτε αποτυχημένα φυλάκισαν την μειονότητα ή μέρος αυτής σε αυτή την αδιέξοδη πολιτική. Αυτή η μέθοδος είναι άκρως επιβλαβής για την μειονότητα, για τα στοιχεία που ζούνε στην περιοχή αλλά και για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις¨.

Αυτές οι φράσεις αποτελούν την εισαγωγή της ομιλίας του κ. Στυλιανίδη. Ο Στυλιανίδης δεν αρκείται να πει πως η μειονότητα δεν είναι τουρκική. Προβαίνει και σε μερικούς χαρακτηρισμούς για αυτούς που την λένε τουρκική. Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό και βουλευτή της περιοχής μας Στυλιανίδη εάν λέτε ¨τουρκική¨ την μειονότητα ασκείτε μια ρατσιστική πολιτική. Εάν λέτε την μειονότητα τουρκική είστε τότε ¨άνθρωποι¨ των ρατσιστικών κύκλων της Τουρκίας. Στηρίζεται την παρουσία σας στον φανατισμό και στο μίσος και καταβάλετε προσπάθεια για να φυλακίσετε την μειονότητα σε αδιέξοδες πολιτικές.

Και έτι περαιτέρω, αν λέτε τουρκική την μειονότητα, σπέρνετε έριδες μεταξύ μειονότητας και πλειονότητας στην περιοχή και μάλιστα εμποδίζετε την συνεργασία μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας.

Μάλιστα, σύμφωνα δηλαδή με τον κύριο Στυλιανίδη, αν εσείς λέτε την κοινότητα της οποίας είστε μέλος ως τουρκική, τότε αυτό σημαίνει πως διαπράττετε τα παραπάνω ¨αδικήματα¨. Βλέπω τα γραφόμενα αυτά και τις κατηγορίες και μου έρχεται να ρωτήσω μήπως και εγώ είμαι κάποιος που διαπράττω ¨αδίκημα¨. Επιθυμώ να το εκφράσω από αυτήν μου τη γωνιά. Την ρητορική μου, τις απόψεις μου και τον αγώνα μου, δεν τα στηρίζω στο μίσος και τον ρατσισμό. Ούτε είμαι φερέφωνο ρατσιστικών κύκλων. Δεν περνά καν από το μυαλό μου να σπείρω έριδες μεταξύ μειονότητας και πλειονότητας στην περιοχή. Σε όλη μου τη ζωή μάλιστα, προσπαθώ και θα συνεχίσω να προσπαθώ για το αντίθετο. Χαίρομαι όταν βλέπω στην τηλεόραση να συναντώνται αξιωματούχοι της μητέρας πατρίδας Τουρκίας και της πατρίδας Ελλάδας και οι λαοί των δύο χωρών να προσεγγίζουν ο ένας τον άλλο. Θέλω όμως να ξέρει και ο κ. Στυλιανίδης πως εγώ θα συνεχίσω να λέω αυτήν την μειονότητα ¨Τουρκική Μειονότητα Δυτικής Θράκης¨. Διότι πιστεύω πως αυτό είναι ένα φυσικό και δημοκρατικό δικαίωμα. Και διότι αυτή την πραγματικότητα δεν μπορεί να την αλλάξει ούτε μια συμφωνία, ούτε η επίσημη κρατική ρητορική. Οι άνθρωποι και ως εκ τούτου και οι κοινότητες έχουν μια εθνική ταυτότητα. Υπάρχει μια συνείδηση εθνικής ταυτότητα. Όπως για αυτούς που ήρθαν από την πρώην Σοβιετική Ένωση και δεν ξέρουν ελληνικά δεν υπάρχει αμφιβολία για την ελληνικότητα τους, όπως και στην συνθήκη της Λοζάννης αν και δεν γίνεται λόγος για ρωμαίικη-ελληνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη, εντούτοις αυτή υπάρχει, κατά τον ίδιο τρόπο υπάρχει και μια τουρκική μειονότητα στην Δυτική Θράκη. Εάν η επιδίωξη για το άνοιγμα της θεολογικής σχολής της Χάλκης δεν αποτελεί ρητορική ρατσισμού και μίσους, κατά τον ίδιο τρόπο δεν είναι απειλή και κίνδυνος το να εκφράζει και να αγωνίζεται κάποιος για τα αιτήματα της εδώ τουρκικής μειονότητας. Η δημιουργία μιας τέτοιας αντίληψης αποτελεί απώλεια όχι μόνο για την μειονότητα αλλά για όλη τη χώρα.

Ως ένας άνθρωπος που αγαπώ των χώρα στην οποία ζω, έχω ένα αίτημα. Δώστε παρακαλώ ένα τέλος στην δημιουργία ¨άκρων¨ στην δημιουργία ¨περιθωριακών¨ και στην ανακήρυξη ¨εχθρών¨ αναφορικά με την μειονότητα και τις προσδοκίες και τα δημοκρατικά της αιτήματα. Πιστέψτε πως δεν πρέπει κάτι τέτοιο στην μειονότητα. Στην πραγματικότητα και στην πλειονότητα δεν της αρμόζει να βιώνει τέτοιες ¨φοβίες¨. Αντί για αυτό, πολύ πιο έξυπνη και σωστή στάση θα είναι να γίνει μια προσπάθεια να κατανοηθεί η μειονότητα.

Στο μεταξύ υπάρχουν κάποια ερωτήματα που θα ήθελα να υποβάλλω. Για παράδειγμα, για ποιο λόγο η πατρίδα μας η Ελλάδα δεν εφαρμόζει τις σχετικές με τους μειονοτικούς συλλόγους αποφάσεις του ΕΔΑΔ ; Για ποιο λόγο δεν ικανοποιεί το αίτημα της μειονότητας να ανοίξει μειονοτικά νηπιαγωγεία που θα παρέχουν παιδεία σε ελληνικά και τουρκικά ; Μήπως η Ελλάδα δεν αποδέχεται πως η μειονοτική εκπαίδευση είναι ένα δικαίωμα αναγνωρισμένο από το διεθνές δίκαιο ; Για ποιο λόγο παρά το χρόνιο αίτημα για άνοιγμα μειονοτικού σχολείου, δεν υπάρχει ανταπόκριση ; Για ποιο λόγο στο θέμα των βακουφίων συνεχίζεται η αντιδημοκρατική πρακτική που άρχισε πριν από 45 χρόνια επί χουντικού καθεστώτος ; Μήπως αυτά είναι και τα αίτια του ¨θέματος¨ Δυτικής Θράκης ; Μήπως ;

Οζάν Αχμέτογλου

(Πηγή: Εφ. Γιουντέμ  21/3/2014, Μτφ. tourkikanea.gr)