Στον ένα χρόνο που επικρατεί η πανδημία ως επιχείρηση ήμασταν κλειστοί τους 5,5 μήνες. Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον ο μισός τζίρος έχει χαθεί για πάντα για εμάς και πήγε σε όσες επιχειρήσεις λειτουργούσαν με ειδικό καθεστώς (μάρκετ και ηλεκτρονικό εμπόριο).Χάθηκε επίσης το σύνολο του τζίρου των εορτών. Κάποιες επιχειρήσεις κάναμε το 20-30% του ετήσιου τζίρου στις γιορτές.

Αν αυτό προστεθεί μιλάμε για μειώσεις που ξεκινούν από το 60% και σε φτάνουν σε κάποιες περιπτώσεις το 80%. Και αυτό υπολογισμένο σε ένα τζίρο που έρχεται από μια οικονομική κρίση όπου ήδη είχε χαθεί ένα μεγάλο ποσοστό του.

Για να υπάρξει βιώσιμη συνέχεια με αυτά τα νούμερα:

• πρώτον δεν πρέπει να ξανακλείσει η αγορά.
• Δεύτερον πρέπει να υπάρξουν γενναίες χρηματοδοτήσεις μέσα από ειδικά προγράμματα δανεισμού, αναπτυξιακά προγράμματα, γενναία κουρέματα παλαιών οφειλών σε φόρους που ούτως ή άλλως σε μεγάλο μέρος τους δεν θα εισπραχθούν αν συνεχίσει αυτή η κατάσταση.

Γι αυτούς τους λόγους το άνοιγμα δεν σημαίνει καμία ομαλότητα και καμία κανονικότητα. Τα δύσκολα είναι για τον εμπορικό τομέα μπροστά. Μέχρι τώρα ήταν περίπατος. Τώρα θα είναι μαραθώνιος.