Ερώτηση για τις μεγάλες συνέπειες στην Ειδική Αγωγή και εκπαίδευση από την επιδημία και για τη λήψη μέτρων με ευθύνη του υπουργείου Παιδείας κατέθεσαν στη Βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ Δελής Γιάννης, Γκιόκας Γιάννης, Κανέλλη Λιάνα, Καραθανασόπουλος Νίκος, Κομνηνάκα Μαρία, Λαμπρούλης Γιώργοςκαι Συντυχάκης Μανώλης.

Αναφέρουν συγκεκριμένα:

«Η Ειδική Αγωγή – εκπαίδευση και τα παιδιά με αναπηρία, εν μέσω πανδημίας, δέχτηκαν το σφοδρότερο πλήγμα από τις συνέπειές της καθώς δεν αποκόπηκαν βίαια μόνο από μια ειδική μαθησιακή διαδικασία αλλά στερήθηκαν όλην την αναγκαία, σύνθετη διεπιστημονική παρέμβαση, που έτσι κι αλλιώς, προ κορονοϊού, λάμβαναν πλημμελώς, καθώς οι προσλήψεις προσωπικού είναι, διαχρονικά, αναντίστοιχες των πραγματικών αναγκών.

Δηλαδή, έτσι κι αλλιώς, σε κανονικές συνθήκες οι οικογένειες των παιδιών με αναπηρία ανέβαιναν τον δικό τους Γολγοθά για να καλύψουν τα κενά, της κατά τα άλλα δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, αναλαμβάνοντας, εξ ολοκλήρου, την ευθύνη για την επιπλέον στήριξη των παιδιών τους, στην ιδιωτική, απογευματινή, υψηλά κοστολογημένη επιστημονική στήριξη από τα αντίστοιχα κέντρα.

Στο πλαίσιο των περιοριστικών μέτρων, για τη διασφάλιση της υγείας των παιδιών, έκλεισαν τα Κέντρα ειδικής παρέμβασης, με αποτέλεσμα τα παιδιά με αναπηρία να κλειστούν στο σπίτι τους για όλο αυτό το διάστημα.

Στο πλαίσιο, λοιπόν, εγκλεισμού τους, για όλο αυτό το διάστημα, προκλήθηκαν σοβαρές δυσκολίες στην όλη εξέλιξή τους, παρουσιάζοντας, πολλά από αυτά, προβλήματα υποτροπής και με τις οικογένειές τους να αναλαμβάνουν, με όρους ατομικής ευθύνης, όπως τους έθεσε η κυβέρνηση, την φροντίδα των παιδιών τους. Μόνο που εάν αυτό είναι δύσκολο για τα παιδιά χωρίς αναπηρία, κατανοούμε το μέγεθος για τις περιπτώσεις που χρήζουν πολυεπίπεδης, πολυσύνθετης, διεπιστημονικής παρέμβασης.

Από την άλλη, δεν λήφθηκε κανένα ουσιαστικό μέτρο από το υπουργείο Παιδείας για τη στοιχειώδη στήριξη παιδιών και οικογενειών. Περιοριζόμενο στην αποστολή εγκυκλίων που αφορούσαν στην εξ αποστάσεως διδασκαλία, επιβεβαιώθηκε η εξ αποστάσεως σχέση που έχει το ίδιο το υπουργείο με τις ειδικές, σύνθετες ανάγκες των παιδιών με αναπηρία.

Ελπιδοφόρα, από την άλλη, είναι η προσφορά του επιστημονικού και παιδαγωγικού δυναμικού των ειδικών σχολείων, που αμέσως μετά την εξαγγελία των περιοριστικών μέτρων με το κλείσιμό τους, χωρίς καμία ουσιαστική στήριξη από την πλευρά του υπουργείου Παιδείας, επιδίωξε την επαφή με τα παιδιά και τις οικογένειές τους, με τα όρια και τα προβλήματα που προκύπτουν από τη φυσική απόσταση, και προσέφερε το απολύτως αναγκαίο: τη στήριξη, την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά. Επισημαίνουμε, όμως, ότι αυτό δεν φτάνει!

Επιπλέον, οι δομές που θα μπορούσαν να ιεραρχηθούν, εν μέσω πανδημίας, είναι τα ΚΕΣΥ, τα οποία, βεβαίως, είναι γνωστό ότι υπό κανονικές συνθήκες, λόγω υποστελέχωσης, δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε πολύ στοιχειώδη ζητήματα όπως είναι η σύνταξη γνωματεύσεων, με τις λίστες αναμονής να επιτείνουν την αγωνία των οικογενειών για το μέλλον και τη σχολική ένταξη των παιδιών τους.

Έτσι, αν και, ένα βασικό, στοιχειώδες μέτρο θα ήταν η μαζική μόνιμη πρόσληψη των αναγκαίων ειδικοτήτων όπως είναι οι ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί για την, ακόμα και, εξ αποστάσεως, όσο μπορεί να είναι δυνατόν αυτό, στήριξη παιδιών και οικογενειών, το υπουργείο, με μεγάλη καθυστέρηση, επιχείρησε με εγκύκλιο να ανακυκλώσει το υπάρχον προσωπικό, μεταφέροντάς το από τα ειδικά σχολεία στα ΚΕΣΥ, στερώντας την όποια στήριξη έχουν τα ίδια τα παιδιά αυτών των σχολείων.

Σε κάθε περίπτωση, τα παιδιά με αναπηρία είναι το πιο ευάλωτο και ευπαθές τμήμα του μαθητικού πληθυσμού, που χρήζει αυξημένης επιστημονικής φροντίδας και δεν καλύπτεται από εγκυκλίους που δεν λύνουν το βασικό: την ουσιαστική διεπιστημονική στήριξη με βάση τις ιδιαίτερες ανάγκες που προκύπτουν από την αναπηρία.

Με βάση τα παραπάνω και με το ενδεχόμενο ενός δεύτερου κύματος έξαρσης της πανδημίας από το νέο σχολικό έτος, είναι επιβεβλημένο να παρθούν εδώ και τώρα τα αναγκαία μέτρα γιατί, αλλιώς, θα δούμε το ίδιο σκηνικό σε επανάληψη, δηλαδή, το πιο ευάλωτο κομμάτι της εκπαίδευσης να δέχεται τις σφοδρότερες επιπτώσεις, κλείνοντας πρώτα τα ειδικά σχολεία, και αφήνοντάς τα σε επ’ αόριστον αναστολή.

Πιο συγκεκριμένα με ευθύνη του κράτους επιβάλλονται άμεσα μέτρα όπως:

– Έκτακτη χρηματοδότηση, πρόσληψη όλου του αναγκαίου μόνιμου επιστημονικού και παιδαγωγικού προσωπικού, τα ανάλογα αυξημένα μέτρα προφύλαξης για τη ζωή και την ασφάλεια της ευπαθούς ομάδας, των παιδιών με αναπηρία, ώστε να μη στερηθούν την ειδική παιδαγωγική στήριξη, την ψυχολογική, τη συμβουλευτική, τις αναγκαίες θεραπείες, την εργοθεραπευτική, φυσιοθεραπευτική, κάθε άλλου είδους, επιστημονική στήριξη.

– Πλήρης στελέχωση των ΚΕΣΥ από μόνιμο προσωπικό όλων των αναγκαίων επιστημονικών ειδικοτήτων, όπως είναι οι ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί κ.ά. ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν, πέραν των άλλων, σε ανάγκες ψυχολογικής και συμβουλευτικής στήριξης παιδιών με αναπηρία και των οικογενειών τους.

– Έλεγχος της καταλληλότητας των κτιρίων, άμεσο πρόγραμμα κρατικής παρέμβασης για την ανέγερση σύγχρονων σχολικών μονάδων, διασφαλίζοντας όχι μόνο την ποιότητα στην παιδαγωγική παρέμβαση, αλλά την υγεία και ασφάλεια των παιδιών, με την ανάλογη πρόβλεψη τ.μ. ανά παιδί. Να τερματιστεί η κατάσταση να μοιράζονται αίθουσες στα δύο, με διαχωριστικές ντουλάπες, στοιβάζοντας τα παιδιά, συνθήκη απαγορευτική μεσούσης της πανδημίας.

– Εδώ και τώρα μείωση της αναλογίας παιδιού και ειδικού παιδαγωγού. Να καταργηθεί το μέτρο που θεσμοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ για το κατώτατο αριθμό συγκρότησης τάξεων στα ειδικά σχολεία, στα τρία παιδιά και να προβλεφθεί αναλογία που να λαμβάνει υπόψη της τους όρους ασφάλειας παιδιών και ειδικών παιδαγωγών, δηλαδή, να αποφεύγεται ο συγχρωτισμός εφόσον αυτό εγκυμονεί κινδύνους.

– Να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα, με ευθύνη του υπουργείου Παιδείας, ώστε σε ενδεχόμενη έξαρση της πανδημίας να υπάρχει το ανάλογο μόνιμο επιστημονικό και παιδαγωγικό προσωπικό, ώστε να εξασφαλιστεί η δυνατότητα ακόμα και κατ’ οίκον επιστημονικής παρέμβασης για όσα παιδιά, μετά από τεκμηριωμένη άποψη των ειδικών, χρειαστεί να παραμείνουν σπίτι τους, λαμβάνοντας, φυσικά, όλα τα αναγκαία μέτρα ασφαλείας τόσο για το επιστημονικό δυναμικό όσο για τα παιδιά και τις οικογένειές τους.

Ερωτάται η κ. υπουργός, αν θα λάβει η κυβέρνηση τα παραπάνω αναγκαία μέτρα για τη στήριξη των μαθητών Ειδικής Αγωγής και των οικογενειών τους».

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ

Θ΄ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ

ΙΗ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΣΥΝΟΔΟΣ A΄

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΜΣΤ΄

Παρασκευή 22 Μαΐου 2020

 

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης): Προχωρούμε στη συζήτηση της τέταρτης με αριθμό 716/18-5-2020 επίκαιρης ερώτησης δεύτερου κύκλου του Βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Γιάννη Δελή προς την Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, με θέμα: «Οι μεγάλες συνέπειες στην ειδική αγωγή και εκπαίδευση από την επιδημία. Με ευθύνη του Υπουργείου να ληφθούν μέτρα.»

Και στην ερώτηση του κ. Δελή θα απαντήσει η Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κυρία Σοφία Ζαχαράκη.

Ορίστε, κύριε Δελή, έχετε τον λόγο.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Υπουργέ, όπως γνωρίζετε πολύ καλά και εσείς, το πλήγμα της πανδημίας στην πολύπαθη Ειδική Αγωγή και στα παιδιά με αναπηρία ήταν πολύ βαρύ, σφοδρότατο.

Είμαστε όλοι μας φαντάζομαι -και οι υπόλοιποι Βουλευτές- αποδέκτες  συγκινητικών κραυγών αγωνίας πολλών οικογενειών παιδιών με αναπηρία. Και εμείς αυτή τη φωνή, τη δική τους φωνή, μεταφέρουμε σήμερα στη Βουλή. Δεν είναι μόνο ότι αποκόπηκαν βίαια από την ειδική μαθησιακή διαδικασία, καθώς τα Ειδικά Σχολεία έκλεισαν επ’ αόριστον -δεν υπάρχει κανένα μέχρι στιγμής σχέδιο για την επαναλειτουργία τους και γενικώς, όμως, από τη μεριά της Κυβέρνησης δεν ακούγεται τίποτα για τα Ειδικά Σχολεία- αλλά είναι και το ότι αυτά τα παιδιά, όπως και όλα τα άτομα με αναπηρία, στερήθηκαν και εξακολουθούν να στερούνται εκείνης της σύνθετης διεπιστημονικής παρέμβασης που τόσο πολύ έχουν ανάγκη.

Θα μου πείτε τώρα, ότι έτσι κι αλλιώς -και προ κορωνοϊού ακόμα- όλα αυτά πλημμελώς παρέχονται από τις κρατικές δομές, καθώς ούτε το προσωπικό φτάνει, ούτε οι υποδομές είναι αρκετές και κατάλληλες.

 

Στο πλαίσιο, όμως, επιπλέον όλων αυτών και των περιοριστικών μέτρων -των αναγκαίων περιοριστικών μέτρων, συμφωνούμε ασφαλώς-, εκτός από τα ειδικά σχολεία, έκλεισαν και τα Κέντρα Ειδικής Παρέμβασης, όπως και τα ΚΔΑΠ-ΜΕΑ, με αποτέλεσμα τα παιδιά με αναπηρία να μένουν κλεισμένα στο σπίτι τους για ένα διάστημα που κοντεύει πια τους τρεις μήνες.

Τα αποτελέσματα τώρα του συνεχιζόμενου εγκλεισμού αυτών των παιδιών με αναπηρία -γιατί είναι ξεχωριστά παιδιά αυτά, έχουν μια αναπηρία που επιβαρύνει την κατάσταση τους ακόμα περισσότερο- είναι τραγικά. Δεν υπάρχουν μονάχα στασιμότητα και σοβαρές δυσκολίες στην όλη τους εξέλιξη, αλλά και πολλά από αυτά τα παιδιά εμφανίζουν προβλήματα υποτροπής, μέχρι και απώλεια των όποιων δεξιοτήτων κατάφεραν με πάρα πολύ μεγάλη δυσκολία να αποκτήσουν όλο το προηγούμενο διάστημα.

Συνεπώς, τα ερώτημα που προκύπτουν είναι τα εξής:

Τι προτίθεται να κάνει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα, ώστε σε ενδεχόμενη έξαρση της πανδημίας, που καθόλου δεν αποκλείουν και οι ειδικοί επιστήμονες, να υπάρχει εκείνο το ανάλογο μόνιμο επιστημονικό παιδαγωγικό προσωπικό και οι κατάλληλες φυσικά αίθουσες με την ανάλογη πρόβλεψη των τετραγωνικών μέτρων ανά παιδί, ακόμα θα λέγαμε εμείς και να εξεταστεί η περίπτωση να εξασφαλιστεί η δυνατότητα μιας κατ’ οίκον επιστημονικής παρέμβασης, με όλα φυσικά τα αναγκαία μέτρα προστασίας που ενδείκνυνται, για όσα παιδιά μετά από τεκμηριωμένη και πάλι άποψη των ειδικών χρειαστεί να παραμείνουν στο σπίτι τους;

Τι προτίθεται να κάνει η Κυβέρνηση για την έκτακτη χρηματοδότηση και πρόσληψη, όπως είπαμε, εκείνου του αναγκαίου και μόνιμου επιστημονικού παιδαγωγικού προσωπικού, ώστε να μη στερηθούν αυτά τα παιδιά με αναπηρία την ειδική παιδαγωγική στήριξη, την ψυχολογική, τη συμβουλευτική, τις αναγκαίες θεραπείες, τη λογοθεραπεία τους, την εργοθεραπεία τους, όπως και κάθε άλλου είδους επιστημονική στήριξη;

Τέλος, τι θα κάνει η Κυβέρνησή σας για να στελεχωθούν πλήρως όλες οι δομές ειδικής αγωγής, τα ειδικά σχολεία, τα τμήματα ένταξης, η παράλληλη στήριξη, τα ΚΕΣΥ, τα Κέντρα Συμβουλευτικής Υποστήριξης, με μαζικές, βεβαίως, προσλήψεις και εκπαιδευτικού και ειδικού επιστημονικού και ειδικού βοηθητικού προσωπικού;

Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης):  Κυρία Υφυπουργέ, έχετε τον λόγο.

ΣΟΦΙΑ ΖΑΧΑΡΑΚΗ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Δελή, κεντρικό ζήτημα στην ερώτησή σας προφανώς είναι το ζήτημα της πανδημίας και όλων των συνεπειών, πόσο μάλλον δε στα παιδιά μας, τα οποία αυτήν τη στιγμή χρειάστηκε για πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, απρόσμενα, βίαια, απότομα, να παραμείνουν στο σπίτι, πόσο μάλλον δε τα παιδιά τα οποία παρακολουθούν τις δομές της ειδικής αγωγής, που πράγματι με ιδιαίτερη ανησυχία και προβληματισμό παρακολουθούμε τις συνέπειες του εγκλεισμού. Αντιλαμβάνεστε προφανώς ότι και εμείς γινόμαστε αποδέκτες, παραλήπτες πάρα πολλών παραινέσεων και από τους γονείς και πολλών προβληματισμών για το ποια θα είναι η εισήγηση για το πιθανό άνοιγμα των δομών.

Θυμίζω ότι δεν είναι όλα στο Υπουργείο Παιδείας, είναι και στο Υπουργείο Εσωτερικών. Ήδη έχουν ληφθεί, όμως, κάποιες μέριμνες για τα ΚΔΑΠ. Είναι, βέβαια, εκτός αρμοδιοτήτων του Υπουργείου, αλλά εχθές συζητήθηκε το ζήτημα για το άνοιγμα των ΚΔΑΠ, το οποίο θα βοηθήσει πάρα πολύ για, αν θέλετε, μια επαναφορά σε μια νέα πραγματικότητα για τα παιδιά, που τόσο μεγάλη ανάγκη έχουν και τα παιδιά και οι γονείς τους.

Την ίδια εισήγηση, πρέπει να σας πω, για να απαντήσει η ειδική επιτροπή έχουμε κάνει από το Υπουργείο Παιδείας και για τα σχολεία της ειδικής αγωγής. Άρα, αναμένουμε από την Επιτροπή την απόφασή της για την πιθανή επαναλειτουργία.

Μέχρι τώρα θυμίζω ότι η εισήγησή τους ήταν αρνητική, όπως και για όλα τα σχολεία. Περάσαμε μια περίοδο της διακοπής λειτουργίας που αφορούσε όλες τις σχολικές μονάδες, βεβαίως και τις σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής. Φαντάζομαι ότι συμφωνείτε ότι ήταν σωστή η επιλογή να ακολουθήσουμε τις υποδείξεις των ειδικών, πράγμα που επηρέασε και τη γενική εκπαίδευση και την  ειδική αγωγή.

Ήταν πρωτοφανής αυτή η κρίση. Προφανώς έπληξε την κοινωνία, την οικονομία, την ελευθερία μας και, βέβαια, δεν μπορούσε να αφήσει αλώβητη και την παιδεία μας. Από την αρχή θέσαμε, όμως, -θα έλεγα σε μεγάλη ταχύτητα- σε εφαρμογή μέτρα, με τα οποία προσπαθήσαμε να θεραπεύσουμε όσο γίνεται, να διορθώσουμε όσο γίνεται αυτές τις συνέπειες της μακράς παραμονής των παιδιών στο σπίτι, αλλά και της αποσύνδεσης από τη σχολική πραγματικότητα.

Για να είμαι συγκεκριμένη και επειδή ο χρόνος είναι περιορισμένος,  θα ήθελα να σας πω τι κάναμε αυτήν τη χρονική περίοδο για τα παιδιά τα οποία είναι στο σπίτι, αφού έκλεισαν οι δομές της ειδικής αγωγής, οι σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής.

Ήδη από τις 19 Μαρτίου με ειδική εγκύκλιο εστάλησαν οδηγίες για την εξ αποστάσεως υποστήριξη των μαθητών και μαθητριών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες με οργάνωση εξ αποστάσεως υποστήριξης από τους συντονιστές μας και από τα ΚΕΣΥ, επειδή αναφέρατε πριν τη διεπιστημονική προσέγγιση του ζητήματος. Επίσης, με την εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας προς όλες τις σχολικές μονάδες δώσαμε εξειδικευμένες οδηγίες και, βέβαια, πρόσβαση σε υλικό, το οποίο αφορά στην εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Αναφέρατε στην πρόταση ότι αυτή είναι μια απλή αποστολή εγκυκλίων. Θα σας έλεγα ότι δεν είναι μια απλή αποστολή εγκυκλίων, γιατί αυτό αφορά και υλικό, αλλά και οδηγίες που δεν έχουν να κάνουν μόνο με το μαθησιακό υλικό, αλλά, όπως είπα πριν, και την ενεργοποίηση των υπηρεσιών ΚΕΣΥ για να μπορέσουν εξ αποστάσεως με συνεδρίες ακόμα και με χρήση -ξέρετε- των ψηφιακών μέσων να συνδράμουν και να βοηθήσουν τα παιδιά.

Δεν θέλω να εξωραΐσω την κατάσταση. Προφανώς πάρα πολλές περιπτώσεις παιδιών αυτήν τη στιγμή δεν δέχτηκαν ή δεν μπόρεσαν να γίνουν απολύτως παραλήπτες τέτοιων προνοιών. Όμως, έγινε το πρώτο βήμα και μια πολύ σημαντική παρακαταθήκη, έτσι ώστε αυτό το οποίο θα συνέβαινε διά ζώσης, να το μετατρέψουμε σε μια εξ αποστάσεως διαδικασία.

Επίσης, να σας πω και κάτι, το οποίο είναι εξαιρετικά σημαντικό και αν δεν το έλεγα, θα αδικούσα την προθυμία και τον εθελοντισμό πάρα πολλών ανθρώπων. Ζήτησα με εγκύκλιο στις 16/4 από πιστοποιημένους διερμηνείς της νοηματικής γλώσσας να βοηθήσουν στα μαθήματα της εκπαιδευτικής τηλεόρασης και ήταν συγκινητικό το ότι προσέτρεξαν τόσοι άνθρωποι εθελοντικά να πάνε και να συνδράμουν στο κομμάτι της εκπαιδευτικής τηλεόρασης. Για πρώτη φορά δε δόθηκε η δυνατότητα στα παιδιά με προβλήματα κώφωσης να μπορέσουν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα.

(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Υπουργού)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης):  Κλείστε, παρακαλώ.

ΣΟΦΙΑ ΖΑΧΑΡΑΚΗ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ολοκλήρωσα, κύριε Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης):  Κύριε Δελή, έχετε τον λόγο.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Κατ’ αρχήν, να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν αμφισβητούμε τις υποδείξεις των επιστημόνων και της επιστημονικής επιτροπής. Είναι άλλο οι επιστημονικές υποδείξεις και γενικά η επιστημονική ευθύνη και άλλο, βεβαίως, η πολιτική ευθύνη, η οποία βαρύνει την εκάστοτε Κυβέρνηση.

Δυστυχώς, όμως, κυρία Υπουργέ, -και το δυστυχώς πάει για τα παιδιά με αναπηρία- μέχρι στιγμής με τα πεπραγμένα της Κυβέρνησης δεν έχει υπάρξει ουσιαστική μέριμνα για τη στοιχειώδη στήριξη αυτών των παιδιών και των οικογενειών τους.

Θα επαναλάβουμε αυτό που γράφουμε στην ερώτηση: Το ενδιαφέρον του Υπουργείου εξαντλήθηκε, περιορίστηκε στην αποστολή εγκυκλίων για την εξ αποστάσεως διδασκαλία. Θα έλεγε κανείς ότι αυτή δεν ήταν απαραίτητη. Απαραίτητη ήταν αυτή η παρέμβαση του Υπουργείου. Έτσι έπρεπε να κάνει. Ξέχασε, όμως, να προβλέψει και όλα εκείνα τα αναγκαία μέτρα που χρειάζονται για την ισότιμη συμμετοχή όλων αυτών των παιδιών, αφήνοντας αρκετά από αυτά τα παιδιά εκτός της διαδικασίας, γιατί προφανώς δεν έχουν όλες οι οικογένειες όλα αυτά τα ηλεκτρονικά μέσα, αλλά δεν είχε καν -και μιλάω για το Υπουργείο- πρόνοιες για το πώς ακριβώς θα λειτουργήσει η τηλεκπαίδευση στα παιδιά με αναπηρία με δεδομένες, βεβαίως, τις ιδιαίτερες δυσκολίες που αυτά έχουν στη μάθησή τους. Με λίγα λόγια ήταν οδηγίες προς ναυτιλομένους, όπως λέμε, και από εκεί και πέρα ήταν ευθύνη  των γονιών αν θα τις κάνουν και πώς θα τις κάνουν.

Το αποτέλεσμα ήταν πως η συντριπτική πλειοψηφία των γονιών -μιλάμε με αυτούς, κυρία Υπουργέ- διαπιστώνει με λύπη ότι οι φόρμες τηλεκπαίδευσης του Υπουργείου -το eClass, το webex- δεν μπορούν να αξιοποιηθούν ούτε από τους ίδιους ούτε πολύ περισσότερο από τα παιδιά τους για τον απλούστατο λόγο ότι αυτά δεν έχουν φτιαχτεί για άτομα με αναπηρία.

Υπάρχει και ένα παρήγορο στοιχείο εδώ και το παρήγορο είναι η ολόψυχη προσφορά των δασκάλων και των επιστημόνων των ειδικών σχολείων, που όλο αυτό το διάστημα της καραντίνας, ακόμα και χωρίς, θα έλεγε κανείς, την ουσιαστική στήριξη από την Κυβέρνηση, επεδίωξαν και κατάφεραν την επικοινωνία και την επαφή με τα παιδιά αυτά και τις οικογένειές τους, προσφέροντάς τους τα απολύτως αναγκαία, τη στήριξη, την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά. Τα έχουν ανάγκη όλα αυτά τα συναισθήματα οι οικογένειες αυτές. Όμως, αυτό, όσο σημαντικό κι αν είναι από μόνο του, όπως καταλαβαίνετε, δεν φτάνει.

Όσο για την Κυβέρνηση, θα πούμε ότι είναι κρίμα. Πριν από λίγες μέρες το ευχαριστώ της στους εκπαιδευτικούς ήταν να τους στείλει τα ΜΑΤ στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής, όταν τόλμησαν οι εκπαιδευτικοί να διαμαρτυρηθούν για τις υποχρεωτικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών από τα ειδικά σχολεία στα ΚΕΣΥ, γιατί υπάρχει έλλειψη προσωπικού στα ΚΕΣΥ, και γιατί πρέπει σωστά να επιταχυνθεί η διαδικασία των γνωματεύσεων, μη διστάζοντας, δηλαδή, το Υπουργείο να ακυρώσει, να υπονομεύσει, να περιορίσει ακόμα και αυτήν την πολύτιμη παιδαγωγική επαφή, για την οποία πριν από λίγο μίλησα, των εκπαιδευτικών με αυτά τα παιδιά.

Με αυτά και με αυτά, κύριε Πρόεδρε και κυρία Υπουργέ, και πάλι μένουν μόνες τους αυτές οι οικογένειες των παιδιών με αναπηρία και γίνονται κυριολεκτικά χίλια κομμάτια για τη φροντίδα των παιδιών τους και μέσα στην πανδημία στο πλαίσιο πάντα της γνωστής ατομικής ευθύνης που τόσο -μα, τόσο!- απλόχερα μοιράζει η Κυβέρνησή σας, αποσιωπώντας τις δικές της ευθύνες.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης): Ωραία.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Όσο για τις οικογένειες παιδιών με αναπηρία που βυθίστηκαν στη φτώχεια και την ανεργία -και ήταν αρκετές αυτές, τελειώνω, κύριε Πρόεδρε- η κατάσταση σε αυτά τα σπίτια είναι πραγματικά τραγική.

Θα ήθελα ένα λεπτό μονάχα, κύριε Πρόεδρε. Ας μην είμαι εγώ αυτός που θα πληρώσει το μάρμαρο της σημερινής καθυστέρησης.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης): Λόγω ειδικού θέματος τώρα. Και η Υπουργός είναι ευαίσθητη σε αυτά και όλοι μας.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Να είστε καλά, σας ευχαριστώ πολύ.

Θυμίζουμε ότι και σε κανονικές συνθήκες οι οικογένειες αυτών των παιδιών με αναπηρία και πάλι ανέβαιναν τον δικό τους Γολγοθά, για να καλύψουν τα κενά της κατά τα άλλα -λέμε τώρα- δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης και αναλάμβαναν εξ ολοκλήρου την ευθύνη για την επιπλέον στήριξη των παιδιών τους στην ιδιωτική απογευματινή και βεβαίως πολύ υψηλά κοστολογημένη επιστημονική στήριξη από τα αντίστοιχα κέντρα για λογοθεραπείες, εργοθεραπείες και τα λοιπά.

Βλέπετε, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, όπως και σε όλες τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, η ειδική αγωγή, η αποκατάσταση και η πρόνοια για την αναπηρία βρίσκονται όλο και περισσότερο στα χέρια των ιδιωτών και των επιχειρηματιών, ενώ είναι πολύ ελάχιστες οι δημόσιες δομές.

Βγάζει μάτια κυριολεκτικά η απουσία ενός επιστημονικού σχεδιασμού για ένα ολοκληρωμένο δημόσιο και δωρεάν σύστημα ειδικής αγωγής, τόσο αναγκαίο και τόσο ρεαλιστικό.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης): Εντάξει, μην το κάνετε επερώτηση, όμως, τώρα!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Κλείνω.

Είναι το κρίσιμο ερώτημα, κύριε Πρόεδρε. Αφήστε με να το διατυπώσω!

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης): Ξεκινήστε από αυτό!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Είναι το κρίσιμο και το αμείλικτο ερώτημα: Είναι ή δεν είναι ευθύνη του κράτους, κυρία Υπουργέ και της Κυβέρνησης, εκτός από τους υλικούς όρους προσωπικού και υποδομών, και η εξασφάλιση όλων εκείνων των διεπιστημονικών κατευθύνσεων ακόμα και για την εξατομικευμένη προσέγγιση των ατόμων με αναπηρία; Διότι -ξέρετε- συνταγές γενικές δεν χωρούν, κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.

Και εν τέλει, με ποιους όρους και με ποιες προϋποθέσεις πρέπει να λειτουργεί η ειδική αγωγή σε συνθήκες πανδημίας;

Σε αυτά τα ερωτήματα θα πρέπει κάποια στιγμή να απαντήσετε.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης): Ωραία. Κανονικά από αυτά έπρεπε να ξεκινήσετε, αλλά είπαμε λόγω θέματος…

Ορίστε, κυρία Υφυπουργέ, έχετε τον λόγο.

ΣΟΦΙΑ ΖΑΧΑΡΑΚΗ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Θέλω να είμαι συγκεκριμένη, κύριε Πρόεδρε, γιατί ξέρω ότι έχουμε θέμα χρόνου.

Προσβασιμότητα των μαθητών ειδικής αγωγής στην εκπαίδευση: Ειδικά ως προς τα εγχειρίδια -επειδή θέλω να έχετε όλα τα στοιχεία- όλα τα εγχειρίδια της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχουν μετεγγραφεί σε Κώδικα Μπράιγ και έχουν εκτυπωθεί από το ΙΤΥΕ ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ σε συνεργασία με τα Κέντρα Αποκατάστασης και Εκπαίδευσης Τυφλών, τα γνωστά ΚΕΑΤ. Όλα τα βιβλία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχουν προσαρμοστεί σε διάφορες γραμματοσειρές για τους αμβλύωπες μαθητές από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής και το ΙΤΥΕ ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ. Έχουν γίνει ψηφιακές προσαρμογές σχολικών εγχειριδίων, ώστε να είναι προσβάσιμα σε όλες τις κατηγορίες, τις αναπηρίες των μαθητών μας.

Μάλιστα -έχω εδώ όλα τα στοιχεία, μπορώ να τα καταθέσω- υπάρχουν συγκεκριμένες ψηφιακές εφαρμογές, διαδραστικά, όπως είπα, σχολικά βιβλία, η Ψηφιακή Εκπαιδευτική Πλατφόρμα «e-me», το Ψηφιακό Αποθετήριο το «Φωτόδεντρο», ο Εθνικός Συσσωρευτής Εκπαιδευτικού Περιεχομένου-Κεντρική Πύλη «Φωτόδεντρο» ξανά και Μικρότοπος «Φωτόδεντρο Δημοτικό».

Θέλω να σας δώσω μερικά στοιχεία για τη χρήση από το πανελλήνιο σχολικό δίκτυο την περίοδο της πανδημίας των παιδιών που αφορούν στα σχολεία της ειδικής αγωγής. Δημιουργήθηκαν, λοιπόν, τέσσερις χιλιάδες τετρακόσιοι οκτώ νέοι μαθητικοί λογαριασμοί, ενώ στην ηλεκτρονική τάξη «e-me» συμμετείχαν τετρακόσια ογδόντα τρία σχολεία -για την ειδική μιλάω πάντα, κύριε Δελή- δύο χιλιάδες εννιακόσιοι εβδομήντα δύο εκπαιδευτικοί και δύο χιλιάδες τριακόσιοι ενενήντα δύο μαθητές σε επτά χιλιάδες εξακόσια είκοσι επτά μαθήματα.

Εδώ, λοιπόν, πολύ σωστά αναφέρατε πριν ότι αυτό έγινε γιατί έβαλαν πλάτη οι εκπαιδευτικοί σε μια πολύ δύσκολη στιγμή, σε μια ανατροπή, όπως είπαμε, του προγραμματισμού. Πράγματι, τους οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ. Συγχρόνως, όμως, δόθηκαν και εργαλεία σε αυτούς τους εκπαιδευτικούς για να μπορούν να προσεγγίσουν τους μαθητές. Δεν ήταν δεδομένο, δεν ήταν αυτονόητο.

Όμως, τονίσαμε και δώσαμε έμφαση και στο πανελλήνιο σχολικό δίκτυο με τις σχολικές τάξεις, την «e-me» και την «eClass», δώσαμε δυνατότητα για την ζωντανή χρήση της πλατφόρμας «WebEx». Αυτό σημαίνει ότι αυτοί οι εκπαιδευτικοί που στήριξαν τα παιδιά -αλλά και διεπιστημονικά στηρίχθηκαν τα παιδιά μέσω των ΚΕΣΥ- βρήκαν και κάποια εργαλεία για να το κάνουν και βρήκαν και κάποιες οδηγίες. Ας μην τις υποτιμούμε όλες αυτές, είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς, υπηρεσιακών παραγόντων και συγχρόνως με τη βοήθεια της πολιτικής ηγεσίας.

Επειδή αναφέρετε το τι είχε συμβεί πριν στην ειδική αγωγή, πάμε, λοιπόν, να δούμε ότι για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια -το έχουμε συζητήσει πολλές φορές εδώ στη Βουλή, κύριε Δελή- δρομολογούμε τους διορισμούς. Ήδη έχουν ξεκινήσει και έχουν γίνει χίλιοι σαράντα -οι πρώτοι επιτυχόντες από την πρώτη ειδική προκήρυξη και τη δεύτερη- ενώ ολοκληρώνεται και η διαδικασία για τις επόμενες, την τρίτη, την τέταρτη και την πέμπτη.

Στο τρέχον σχολικό έτος το Υπουργείο Παιδείας διέθεσε πέντε χιλιάδες διακόσιες τριάντα μία πιστώσεις για την πρόσληψη μελών -το αναφέρατε πριν, είχατε κάνει ερώτημα- ειδικού εκπαιδευτικού και ειδικού βοηθητικού προσωπικού. Οι τρεις χιλιάδες εννιακόσιες σαράντα τρεις διατέθηκαν στις 4-9-2019. Ο αριθμός είναι ο μεγαλύτερος που έχει διατεθεί ποτέ στην έναρξη σχολικής χρονιάς. Δόθηκε υποστήριξη σε μονάδες γενικής εκπαίδευσης -ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, άνθρωποι οι οποίοι συνέβαλαν και συνέδραμαν και στην ειδική εκπαίδευση- χίλια εξακόσια δέκα μέλη ειδικού εκπαιδευτικού, ειδικού βοηθητικού προσωπικού και οι υπόλοιποι στα ΚΕΣΥ, τετρακόσιοι σαράντα οκτώ ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό, επειδή μιλήσατε για την ενίσχυση του ΚΕΣΥ.

Όλα αυτά τα λέω έτσι ώστε να καταλήξω -γιατί ξέρω ότι υπάρχει και το πρόβλημα του χρόνου- στο ότι στην ειδική αγωγή έγιναν φέτος εξαιρετικά σημαντικές προσπάθειες, έτσι ώστε να καλυφθεί έγκαιρα σε πολύ μεγάλο βαθμό, όπως και στην παράλληλη στήριξη σε βαθμό ρεκόρ, αυτή η αυτονόητη υποχρέωση της πολιτείας -που δεν ήταν πάντα αυτονόητη ούτε ως προς την ταχύτητα ούτε ως προς τον αριθμό- και έγινε φέτος.

Εν μέσω των δύσκολων συνθηκών της πανδημίας προσπαθήσαμε να βρούμε τρόπους, έτσι ώστε να προσεγγίσουμε και να βοηθήσουμε, να μεριμνήσουμε για τα παιδιά τα οποία έμειναν στο σπίτι με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών και προφανώς και με τη βοήθεια των γονιών τους.

Αυτή τη στιγμή εξερευνούμε τρόπους σε συνεργασία με τους ειδικούς, έτσι ώστε να δούμε αν θα δοθεί το πράσινο φως για να ανοίξουν και τα σχολεία της ειδικής αγωγής. Το αίτημα είναι ήδη στην επιτροπή. Και συγχρόνως δείξαμε και τη μέριμνά μας για την ειδική αγωγή με το να προχωρήσουμε με ταχύτητα και προσήλωση τη διαδικασία των διορισμών για την ειδική αγωγή. Επαναλαμβάνω ότι πρώτη φορά γίνεται αυτό την τελευταία δεκαετία.

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικήτας Κακλαμάνης): Ωραία.