Μια «έβδομη ήπειρος», αποτελούμενη από πλαστικά σκουπίδια, αλλάζει τη γεωγραφία των ωκεανών και αποδεκατίζει πουλιά, φάλαινες, ψάρια και θαλάσσιες χελώνες.

«Κάθε χρόνο, ενάμισι εκατομμύριο ζώα σκοτώνονται από τα πλαστικά» αναφέρει ο Λορένς Μορίς του Γαλλικού Ινστιτούτου Έρευνας για την Ανάπτυξη (IRD).

Η μελέτη της ομάδας του, η οποία έχει τίτλο «Έβδομη Ήπειρος», και παρουσιάστηκε στο συνέδριο «Εβδομάδα Νερού» που πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο στο Εκουαδόρ, αναφέρεται στα «νησιά» από σκουπίδια που επιπλέουν στον Ειρηνικό, τον Ατλαντικό και τον Ινδικό Ωκεανό.

• «Αρχιπέλαγος»: Σκουπίδια και πλαστικά «πνίγουν» την Ελλάδα
• Πετρώματα με πλαστικό, νέα παραξενιά της Γεωλογίας
• Η έρευνα για το χαμένο Boeing δείχνει ότι οι ωκεανοί είναι χωματερές
• Ο βυθός της θάλασσας κινδυνεύει να μετατραπεί σε βασίλειο της πλαστικής σακούλας

Το μεγαλύτερο από αυτά τα «νησιά», η Μεγάλη Σκουπιδόμαζα του Ειρηνικού, εντοπίστηκε τη δεκαετία του 1990 ανάμεσα στην Καλιφόρνια και τη Χαβάη. Έκτοτε η έκτασή της έχει τριπλασιαστεί στα 3,5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, επτά φορές την έκταση της Γαλλίας.

Κάθε χρόνο, η μεταφορά σκουπιδιών από τα θαλάσσια ρεύματα επεκτείνει τη γιγάντια σκουπιδόμαζα κατά 80 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αναφέρει ο Μορίς, ειδικός στη Χημεία Νερού.

^{Άλμπατρος που βρέθηκε νεκρό με το στομάχι γεμάτο πλαστικά αντικείμενα (US Fish and Wildlife Service)}

Επισημαίνει ότι το 80% των πλαστικών σκουπιδιών στους ωκεανούς αποτελείται από πολυαιθυλένιο, ένα φθηνό πολυμερές πλαστικό, το οποίο όμως είναι και εξαιρετικά ανθεκτικό.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα πλαστικά σκουπίδια διασπώνται σταδιακά σε όλο και μικρότερα κομμάτια, τα οποία μεταφέρονται στον οργανισμό θαλάσσιων ειδών και τελικά καταλήγουν στα ιζήματα.

Ακόμα και πριν διασπαστούν, όμως, τα πλαστικά απειλούν πολλά είδη. Θαλάσσιες χελώνες καταπίνουν σακούλες νομίζοντας ότι πρόκειται για μέδουσες, ενώ τα πουλιά τρώνε μικρότερα κομμάτια πλαστικού περνώντας τα για τροφή.

«Από το κουφάρι μιας φάλαινας είχαμε αφαιρέσει 20 λίβρες [10 κιλά] πλαστικού» λέει ο Μορίς.

«Ένα νεαρό άλμπατρος που βρέθηκε νεκρό είχε το στομάχι του γεμάτο πλαστικά καπάκια μπουκαλιών».

Τη δεκαετία του 1970, η αμερικανική Εθνική Ακαδημία Επιστημών είχε εκτιμήσει ότι στη θάλασσα πρέπει να καταλήγει περίπου το 0,1% του συνόλου των πλαστικών σκουπιδιών.

Παρόλο όμως που πρόκειται για ένα πολύ μικρό ποσοστό της παγκόσμιας παραγωγής πλαστικών, μικροσκοπικά σωματίδια πλαστικού έχουν πια εξαπλωθεί σε όλες τις θάλασσες του πλανήτη και εντοπίζονται πλέον ακόμα και στους πάγους της Αρκτικής.