Έχουν για παράδειγμα μπροστά τους τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές που θα διαδραμματίσουν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του πολιτικού τοπίου. Αντί να βάλλουν δύο τρία προβεβλημένα στελέχη τους -έχουν μερικά- για να κερδίσουν τις κρίσιμες περιφέρειες να πάρει λίγο ροζ ο χάρτης της Ελλάδας βρίσκουν έναν χρυσαυγίτη υποψήφιο στη Μακεδονία και έναν πρώην πασόκο άνθρωπο του κοσμαγάπητου Παπανδρέου στην Πελοπόννησο και ξεκινούν με αυτογκόλ από τα αποδυτήρια. Έτσι είναι βέβαιοι ότι το πολύ να βάψουν ροζ τον χάρτη στην περιφέρεια Αττικής που δίνει τη μάχη η Ρένα Δούρου. Για τον Δήμο Αθηναίων με τον ιδιαίτερο συμβολισμό βρίσκουν έναν νέο που ένα μήνα τώρα δίνει τη μάχη να τον μάθουν οι ψηφοφόροι του κόμματος. Αντί να ξεκινά με 20% από το 25% που παίρνει το κόμμα στην Αθήνα ξεκινά με 9% γιατί ακόμη και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ ρωτάνε ποιός είναι ο συμπαθής νέος; Μέχρι τις επόμενες εκλογές θα τον έχουν μάθει και θα τον ψηφίσουν.

Στο πολιτικό πεδίο τώρα τί συνιστούν όλοι αλλά όλοι οι περί την πολιτική επικοινωνία και τί ζητά η κοινωνία; ένα ξεκάθαρο μήνυμα είτε προς την μία κατεύθυνση είτε προς την άλλη στο οποίο να επιμείνει με συνέπεια και να οικοδομήσει μία πρόταση διακυβέρνησης. Τί κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; τη μία ο Στρατούλης λέει ότι θα κάψει το μνημόνιο έξω από την Βουλη την άλλη ο Σταθάκης δηλώνει ότι από το Τέξας ο Τσίπρας δήλωσε πίστη στο ευρώ και στην Ευρωπαική Ένωση. Μετά εμφανίζεται ο Δραγασάκης ο οποίος με εντιμότητα λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαπραγματευτεί και το αποτέλεσμα θα τεθεί σε δημοψήφισμα. Ο Λαφαζάνης καταγγέλλει την φορομπηχτητική πολιτική της κυβέρνησης και ο Σταθάκης -νάτος πάλι- συμφωνεί με τον Στουράρα ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει υπερφορολόγηση.
Αλλά και στο επικοινωνιακό πεδίο δεν πάνε πίσω. Τη μία καταγγέλλουν τα συστημικά Μέσα που τους παίζουν ανάποδα και απογειώνουν την μνημονιακή πολιτική και τον Σαμαρά, την άλλη ο πρόεδρός τους κάνει επισκέψεις στους εκδότες ενώ το γραφείο του συναγελάζεται τακτικά με τους “διαπλεκόμενους”. Όσο για τους βουλευτές και τα στελέχη έχουν μόνιμο στασίδι στα κανάλια που κατά τα άλλα καταγγέλλουν. Νομίζουν ότι είναι αριστεροί και δεν καταλαβαίνουν το στοιχειώδες ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κερδίσουν το σύστημα παίζοντας με τους όρους του συστήματος. Το παιχνίδι είναι έτσι φτιαγμένο ώστε να κερδίζει πάντα το σύστημα, κάτι σαν το καζίνο που ποτέ δεν χάνει ότι κι φέρουν μεταξύ τους οι παίχτες.
Μ αυτά και μ αυτά ο καιρός περνάει, ο Σαμαράς κάνει όλες τις κινήσεις στην σκακιέρα με τα κομμάτια που έχει -τα πιο πολλά κουτσά- και τα περιθώρια που διαθέτει, και η Κουμουνδούρου απλώς περιμένει. Μπορεί να νιώθει και ανακούφιση καθώς το προβάδισμα που είχε πάρει τον Ιανουάριο σταδιακά μειώνεται. Δεν ήλθε ακόμη η ώρα να κυβερνήσει.
protothema.gr