Σε ημερίδα που έγινε στο ΤΕΕ για τον αστικό σχεδιασμό του μέλλοντος ο δήμαρχος έκανε δύο “ασήμαντες παραδοχές”. Πρώτη παραδοχή πως ο ποδηλατόδρομος έπρεπε να γίνει ακτινωτά και μετά να πλησιάσει στο κέντρο. Παραδοχή δεύτερη πως δεν έγινε ικανοποιητική διαβούλευση.

Πότε κάνει αυτές τις παραδοχές ο δήμαρχος; Περίπου 50 μέρες πριν από τις εκλογές. Άρα μπορούμε όλοι να καταλάβουμε πόσο αξιόπιστοι είναι αυτοί οι “στοχασμοί”. Δεν άκουσε κανέναν, “συκοφάντησε” ένα έργο που η ιδέα του είναι καλή, ταλαιπώρησε και ταλαιπωρεί σύμπαν το κέντρο της πόλης, αγνόησε τις πιεστικές ανάγκες των κατοίκων των οικισμών του δήμου για έργα μικρά υποδομής που θα έδιναν ανάσες στους οικισμούς, δαπανήθηκαν 3.300.000 ευρώ νομίζω για τον ποδηλατόδρομο, ξεχνά τον “εκβιαστικό τρόπο” με τον οποίο πέρασε αυτό το έργο και τώρα λέει συγγνώμη λάθος τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν καλύτερα.

Αυτή η ιστορία δεν έχει να κάνει με το μνημόνιο- αντιμνημόνιο όπως αρέσκεται να λέει, αλλά με την ικανότητά του να συζητά, να διαβουλεύεται, να ψάχνει την καλύτερη λύση. Ούτε λοιπόν συζήτησε, ούτε διαβουλεύτηκε, ούτε έψαξε την καλύτερη λύση.

Στην καλύτερη περίπτωση αυτό μαρτυρά ανικανότητα διαχείρισης, ανικανότητα σχεδιασμού, φανερώνει απλώς προχειρότητα, τσαπατσουλιά.

Επομένως προκύπτει ένα μείζον ζήτημα: Μπορεί στ’ αλήθεια ο δήμαρχος να διοικήσει με τρόπο αξιόπιστο την πόλη, όταν δεν μπορεί να σχεδιάσει τα αυτονόητα; Μπορούμε να εμπιστευθούμε έναν δήμαρχο ο οποίος έχει προτεραιότητες εντελώς αντίθετες με τις σημερινές ανάγκες της πόλης; Ή έναν δήμαρχο ο οποίος απλώς δεν ακούει τους πολίτες; Γιατί αυτή είναι η ουσία. Έρχεται 50 μέρες πριν από τις εκλογές για να μας πει ξέρετε ίσως θα μπορούσαν να γίνουν και αλλιώς τα πράγματα. Και τις ζημιές ποιος θα τις πληρώσει;

Αν ο δήμαρχος αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για τα ζητήματα αυτά λέω αν, γιατί όταν παραδέχεσαι ότι μπορεί τα πράγματα να είχαν γίνει καλύτερα, σημαίνει ότι αναγνωρίζεις ότι έκανες ένα λάθος που κόστισε. Και κόστισε πολύ. Έβλαψε πολλούς αφενός και στέρησε έργα από επίσης πολλούς που τα είχαν ανάγκη αφετέρου. Κάπως λοιπόν πρέπει να πληρώσει ο υπεύθυνος για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην πόλη. Γιατί δεν μπορεί να σβήνονται έτσι όλα. Ξέρετε δεν είναι υποχρεωτικό να κάνει κάποιος για δήμαρχος. Άρα αν κάποιος διαπιστωμένα δεν κάνει για αυτή την σημαντική δουλειά απλώς πηγαίνει στο σπίτι του διακριτικά και ευγενικά. Δεν διεκδικεί να “ξανασώσει” την πόλη. Αν όμως επιμένει να “σώσει” πάλι την πόλη οι πολίτες μάλλον θα του ζητήσουν εξηγήσεις. Γιατί με λίγα λόγια όταν δεν μπορείς να μοιράσεις δυο γαϊδουριών άχυρα τότε υπάρχει μείζον πρόβλημα, γιατί δεν έχεις να κάνεις με την ιδιωτική σου επιχείρηση αλλά με τα δημόσια πράγματα.

Για να είμαι δίκαιος δεν φταίει μόνο ο δήμαρχος αλλά και όσοι ανέχτηκαν ψήφισαν, στήριξαν με νύχια και δόντια όλο αυτό το χάλι που δημιουργήθηκε στην πόλη. Είναι συνένοχοι εντελώς. Είναι μια ομάδα ανθρώπων που εκλέχθηκε για να στηρίζει το καλό των πολλών και λειτούργησε εναντίον τους στο συγκεκριμένο θέμα. Αλλά αυτό το θέμα δεν ήταν μια “ασήμαντη λεπτομέρεια”. Αποδείχθηκε ότι έτσι όπως εξελίχθηκε ήταν ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα της πόλης. Και σε αυτό μετρήθηκαν και βρέθηκαν λίγοι. Ο δε δήμαρχος φιλοδοξεί να “δοξασθεί κρυπτόμενος”. Στ’ αλήθεια λοιπόν αυτά νομίζω πρέπει να δούμε όλοι μας ενόψει των εκλογών. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο.

Υ.Γ. Σε κάθε περίπτωση πάντως θα είχε ιδιαίτερη αξία νομίζω κάποια στιγμή η πολιτική ευθύνη για τα δημόσια πράγματα να μην εξαντλείται σε “αυτοκριτικές κουβέντες” προεκλογικού χαρακτήρα. Γιατί τότε απλώς γίνεται ανέκδοτο.

Ο Σταμάτης Σακελλίων είναι συντονιστής ν.ε. ΣΥΡΙΖΑ Ροδόπης