Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Στο πρώτο κείμενο που είχαμε δημοσιεύσει στο Komotinipress αναφορικά με τον Covid19 το 2020, επισημάναμε ότι “Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλα τα εγχειρίδια των επιστημών ασφαλείας , η αντιμετώπιση (και) μίας πανδημικής νόσου θεωρείται ως προτεραιότητα εθνικής ασφαλείας καθώς η χώρα καθίσταται τρωτή κι ευάλωτη” .

Ένα σχεδόν μήνα μετά είχαμε επισημάνει εκ νέου “Στην ελληνική πραγματικότητα φαίνεται ότι ακόμη αντιμετωπίζεται ο Covid19 ως μία ασύμμετρη απειλή ασφαλείας , αλλά πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η αναστολή των λειτουργιών της οικονομίας, του κράτους, της κοινωνίας, δημιουργεί πρόβλημα που συνδέεται και με την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας και άμυνας ή με τη δημόσια ασφάλεια που θα μπορούσε να εξελιχθεί και σε ζήτημα εθνικής ασφαλείας.”

Τέλη Ιανουαρίου του 2021 και ενώ βρισκόμασταν στην αρχή του 3ου κύματος σε σχετική ανάλυση είχε επισημανθεί ότι “Επίσης, είναι απαραίτητη η δημιουργία ενός νέου μηχανισμού αμφίδρομης πληροφόρησης και μετάδοσης μηνυμάτων για το επόμενο τετράμηνο που θεωρείται κρίσιμο όχι μόνον από υγειονομικής απόψεως αλλά και για την διευθέτηση ζητημάτων οικονομικής, κοινωνικής και γεωπολιτικής φύσεως που απαιτούν όχι μόνον μηχανισμούς λήψης σοβαρών αποφάσεων αλλά και μηχανισμούς εγκαιρης προειδοποίησης και πρόληψης. Σε αυτό να προσθέσουμε και την διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και την επίτευξης της μέγιστης πειθαρχίας μαζών.”

Λίγο αργότερα, σε δηλώσεις του στο διάσημο διαδικτυακό, επιστημονικού περιεχομένου, κανάλι Veritasium στις 5.2.2021, ο γνωστός Αμερικανός βαθύπλουτος επιχειρηματίας Μπιλ Γκέιτς, προειδοποίησε για τους κινδύνους της «βιοτρομοκρατίας». Σημείωσε ότι «ένα άτομο μπορεί πλέον εύκολα να δημιουργήσει έναν θανατηφόρο ιό και οι πιθανότητες να βρεθούμε αντιμέτωποι με τέτοιου είδους ιούς είναι περισσότερες από εκείνες να αντιμετωπίσουμε επιδημίες που προκαλούνται φυσικά όπως η νόσος COVID-19…. Αν προκύψει μια καταστροφή όπως αυτή, το ανθρώπινο είδος πιθανότατα θα μετρήσει έναν αριθμό θανάτων μεγαλύτερο από της τρέχουσας πανδημίας. Και δεδομένου ότι αυτό είναι ανθρωπογενές, θα έχει την πιθανότητα να συμβαίνει κάθε χρόνο. Τα περισσότερα πράγματα που πρέπει να κάνουμε για να προστατευτούμε από μια φυσική πανδημία είναι τα ίδια πράγματα για τα οποία πρέπει να ετοιμαστούμε για μια σκόπιμη βιολογική επίθεση».

Στο μεσοδιάστημα οι φορείς του σύγχρονου οργανωμένου εγκλήματος προσάρμοσαν γρήγορα τις τεχνικές τους ώστε να εκμεταλλευτούν την αβεβαιότητα γύρω από την κρίση της COVID-19. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, στα συνηθέστερα εγκλήματα περιλαμβάνονται:

• επιθέσεις στον κυβερνοχώρο κατά οργανώσεων υγείας και υποδομών τηλεργασίας
• εκστρατείες ηλεκτρονικού «ψαρέματος» (phishing), λυτρισμικού/ Ransomware/ Ιού Κρυπτογράφησης και κακόβουλου λογισμικού
• διανομή παραποιημένων και μη συμμορφούμενων μέσων ατομικής προστασίας, φαρμακευτικών προϊόντων και προϊόντων υγιεινής εντός και εκτός διαδικτύου
• διάδοση ψευδών ειδήσεων με την μέθοδο των fake news
• κλοπή εμπορευμάτων από ιατρικές εγκαταστάσεις ή φαρμακεία
• Έκδοση πλαστών βεβαιώσεων και πιστοποιητικών νόσησης κι εμβολιασμού

how_covid-19-related_crime_infected_europe_during_2020

Να υπενθυμίσουμε ότι κατά την διάρκεια του 2020, η Europol συντόνισε την επιχείρηση «Ασπίδα», μια παγκόσμια προσπάθεια για την καταπολέμηση της διακίνησης παραποιημένων φαρμάκων, φαρμάκων χωρίς ιατρική σύσταση, καθώς και ουσιών φαρμακοδιέγερσης. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, τα όργανα επιβολής του νόμου εξάρθρωσαν 25 εγκληματικές ομάδες, συνέλαβαν σχεδόν 700 υπόπτους και κατέσχεσαν φάρμακα και ουσίες φαρμακοδιέγερσης αξίας 73 εκατ. €.

Είναι εμφανές ότι η πανδημική κρίση ευνόησε κι εκείνους που ήθελαν να δημιουργήσουν μία νέα υβριδική απειλή ασφαλείας βασισμένης στον φόβο και την παρανοειδή ψύχωση χρησιμοποιώντας άτομας με διαταραχές προσωπικότητας ως μηχανισμούς διασποράς. Πρέπει να θεωρηθεί κατευθυνόμενη η οργανωμένη και υποστηριζόμενη από το darknet η αμφισβήτηση της τελεσφόρησης και της ασφάλειας του εμβολιασμού των πολιτών σε συνδυασμό με τα επιχειρήματα περί αντιδημοκρατικότητας της επιβολής του εμβολιασμού, περί ελευθερίας της επιλογής, και πρόσκληση για αντικυβερνητικό ακτιβισμό από αντιπολιτευτικές οργανώσεις!

Ας μην ξεχνάμε ότι για κάποιους μηχανισμούς στην φάση της μεταπολιτικής και της μεταδημοκρατίας οι ευρείας έκτασης κρίσεις με το συνοδό σύμπτωμα της ανασφάλειας και του φόβου, αποτελούν ευκαιρία σε αντίθεση με την”κανονικότητα”. Σε αυτό ευνόησε και η λανθασμένη “πολιτική διαχείριση” μιας υγειονομικής κρίσης που στην πιο κρίσιμη στιγμή, φοβούμενη το πολιτικό κόστος άλλαξε τακτική: Από το Δόγμα Τσιόδρα πήγαμε στο Δόγμα Χαρδαλιά για να καταλήξουμε τελικά σε μία ασαφή επικοινωνιακή διαχείριση που όμως δεν διασφαλίζει και δεν υποστηρίζει επαρκώς το σχέδιο βιοασφάλειας που εκτείνεται από την τήρηση προληπτικών μέτρων μέχρι την επιχείρηση ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Στο ανωτέρω πλαίσιο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά και η πρόσφατη δήλωση του πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας Τόνι Μπλερ, σύμφωνα με τον οποίο “παρά τη μείωση των τρομοκρατικών επιθέσεων, ο ισλαμισμός, τόσο η ιδεολογία όσο και η βία, αποτελεί απειλή ασφάλειας πρώτης τάξης· και, ανεξέλεγκτα, θα έρθει σε εμάς, ακόμη και αν βρίσκεται μακριά μας, όπως έδειξε η 11η Σεπτεμβρίου. Ο Covid-19 αποτέλεσε μάθημα. Οι δυνατότητες βιο-τρομοκρατίας μπορεί να μοιάζουν με τη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. αλλά θα ήταν σοφό τώρα να προετοιμαστούμε για την πιθανή χρήση τους από μη κρατικούς παράγοντες”. “Ο ισλαμισμός, τόσο η ιδεολογία όσο και η βία, είναι μια απειλή ασφαλείας πρώτης γραμμής και –αν δεν ελεγχθεί– θα έρθει σε εμάς, ακόμη και αν επικεντρώνεται μακριά από εμάς, όπως φάνηκε από την 11η Σεπτεμβρίου”, δήλωσε ο Μπλερ σε ομιλία του ενώπιον του think tank RUSI, του παλαιότερου think tank για την ασφάλεια και την άμυνα, με αφορμή την 20ή επέτειο από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις ΗΠΑ.

Η συντεταγμένη Πολιτεία οφείλει να θωρακίσει την έννομη τάξη, να διαφυλάξει την κοινωνική συνοχή και κυρίως να προστατεύσει από κακόβουλες ενέργειες τους υγειονομικούς της πρώτης γραμμής στον κρατικό και ιδιωτικό τομέα που (θα) γίνονται οι πρώτοι στόχοι της μάζας των αντιεμβολιαστών. Προς την ίδια κατεύθυνση και με κάθετες διαδικασίες οφείλουν οι Ιατρικοί Σύλλογοι και οι Διοικήσεις των Νοσοκομείων να επιβάλλουν τις προβλεπόμενες κυρώσεις σε υγειονομικό,νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό που αρνείται να εφαρμόσει την κρατική και κοινοτική νομοθεσία για την αντιμετώπιση της πανδημικής κρίσης.