Όπως προκύπτει και από τα μειονοτικά μέσα ενημέρωσης ο εορτασμός της 26^ης επετείου από τα γεγονότα του 1988  δεν ξέφυγε από τα συνηθισμένα στερεότυπα ενώ περιορίσθηκε σε μία συγκέντρωση των «προκαθημένων» της μειονότητας χωρίς μεγάλη συμμετοχή, γεγονός ενδεικτικό της τάσης που επικρατεί στους κόλπους της μειονότητας, που φαίνεται ότι δεν ακολουθεί την πολιτική της πρόκλησης και της αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας που προωθούν συστηματικά εξωθεσμικά κέντρα και οι εντεταλμένοι τους  στην περιοχή. Αητή η εξελιξη , σύμφωνα με πληροφορίες του KomotiniPress προβληματίζει Τούρκους αξιωματούχους που αναζητούν νέα ερείσματα στους κόλπους της μειονότητας.

Παρ’όλα αυτά οι ανακοινώσεις σωματείων, φορέων και οργανώσεων δεν ξεφεύγουν από την αναπαραγωγή προκλητικών στερεοτύπων φράσεων για την «καταπιεσμένη μειονότητα» η οποία   «ως Τουρκική Μειονότητα Δυτικής Θράκης ζητάμε και προσδοκούμε από τους ηγέτες της πατρίδας μας να λάβουν τα δέοντα μέτρα ώστε από τώρα και μετά να μην επαναληφθούν αυτά τα άσχημα γεγονότα»

Κι όλα αυτά συμβαίνουν στην ελληνική Θράκη όπου η πληθυσμιακή εικόνα της μουσουλμανικής μειονότητας βρίσκεται σε πλήρη ακμή και τα μέλη της απολαμβάνουν όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών της Ευρώπης.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους , καθώς 90 χρόνια μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης από τους περίπου 90.000 Έλληνες που εξαιρέθηκαν της ανταλλαγής, παραμένουν στην Τουρκία περίπου 2.500-3.000 κυρίως ηλικιωμένοι. Αντιθέτως, ενώ περίπου ίδιος αριθμός Μουσουλμάνων παρέμειναν στην Ελλάδα, αυτοί έχουν αυξηθεί και στην περιοχή της Θράκης υπολογίζονται στους 115.000-120.000. Αυτό τα λέει όλα για τις πολιτικές των δύο κρατών.Στην περιοχή της Θράκης κατοικούν πάνω από 115.000 μουσουλμάνοι Έλληνες πολίτες, που αντιστοιχούν περίπου στο 1% του συνολικού πληθυσμού της χώρας.

Το σχολικό έτος 2008-2009 στη Θράκη λειτουργούσαν 194 μειονοτικά δημοτικά σχολεία (τώρα 173). Τα περισσότερα από αυτά (145) είναι σε ορεινές και δυσπρόσιτες περιοχές και δεν έχουν τον ελάχιστο αριθμό μαθητών, που απαιτείται από το νόμο για τη λειτουργία τους. Παρ’ όλα αυτά η πολιτεία συνεχίζει τη λειτουργία τους για να διευκολύνει τους μαθητές, που σε άλλη περίπτωση θα ήσαν υποχρεωμένοι να μετακινούνται σε άλλα σχολεία. Ειδικά προγράμματα εφαρμόζονται εδώ και αρκετά χρόνια για να διευκολύνουν τους μαθητές της μειονότητας να μάθουν την ελληνική γλώσσα, μέσα από ειδικά γραμμένα για αυτούς βιβλία. Σε μειονοτικές περιοχές της Θράκης λειτουργούν 65 νηπιαγωγεία. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση λειτουργούν δύο μειονοτικά Γυμνάσια- Λύκεια στην Κομοτηνή και στην Ξάνθη αντιστοίχως. Τα ιεροσπουδαστήρια ακολουθούν το πρόγραμμα των δημοσίων σχολείων ενώ παράλληλα εκπαιδεύουν τους μαθητές για να αναλάβουν ιερατικά καθήκοντα στα ισλαμικά τεμένη. Μεγάλος αριθμός μουσουλμάνων μαθητών επιλέγει να παρακολουθήσει τη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Το 2008-09 φοιτούν 4.650 μαθητές και μαθήτριες σε δημόσια Γυμνάσια, Γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια της Θράκης σε σχέση με τους 3.115 μαθητές και μαθήτριες, που φοίτησαν το 2001-02 (αύξηση 49%). Από το 2007-08 έχει ενταχθεί πιλοτικά σε Γυμνάσια και Λύκεια της Ξάνθης και της Ροδόπης το μάθημα της τουρκικής γλώσσας. Είναι εντυπωσιακό ότι οι γονείς και οι μαθητές τους συνειδητά επιλέγουν όλο και περισσότερο τη στροφή από τη μειονοτική στη δημόσια εκπαίδευση. Αυτό αποδεικνύει τον αυξανόμενο βαθμό εμπιστοσύνης των μειονοτικών προς την Ελληνική πολιτεία και παράλληλα επιβεβαιώνει την ισχυρή επιθυμία των πολιτών της μειονότητας να ενταχθούν πλήρως στην Ευρωπαϊκή κοινωνία και την τοπική αγορά.

Κινητροδοτικά  προς αυτή την κατεύθυνση λειτουργεί η επέκταση του μέτρου, που δίνει την δυνατότητα εισόδου των Μουσουλμάνων μαθητών, που αποφοιτούν όχι μόνο από Γενικά αλλά και από Επαγγελματικά Λύκεια στα ΑΕΙ της χώρας κατά 0,5%.

Η λεπτομερής και κατ’ άρθρο σύγκριση της εφαρμογής της συνθήκης της Λωζάνης από πλευράς Τουρκίας και Ελλάδας οδηγεί στο αδιαμφισβήτητο συμπερασμα ότι δεν υπάρχει καμιά διάταξη που να μην έχει παραβιαστεί κατάφορα ή σιωπηρά από τη γείτονα χώρα, ενώ αντίθετα η Ελλάδα καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την προστασία και την ευημερία της μειονότητας υπερακοντίζοντας σε πολλές περιπτώσεις την ίδια τη συνθήκη προς την κατεύθυνση της αποτελεσματικότερης προστασίας της μειονότητας.

Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που η Τουρκία καταγράφεται ως χώρα με βεβαρημένο δείκτη παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο από την διεθνή αμνηστία όσο και από άλλους διεθνείς ανθρωπιστικούς φορείς.

Το KomotiniPress παραθέτει για την ενημέρωση των αναγνωστών του την ανακοίνωση  που εξέδωσε το  Διοικητικό Συμβούλιο  της «Ένωσης Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής».

 H 29η Ιανουαρίου δεν θα ξεχαστεί

 Σήμερα είναι 29η Ιανουαρίου, η Γιορτή της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης.

 Η απόφαση πως εκλεκτοί φορείς της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης όπως η Ένωση Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής, η Ένωση Τούρκων Δασκάλων Δυτικής Θράκης και η Τουρκική Ένωση Ξάνθης που περιείχαν στην ονομασία τους την λέξη ¨τουρκική¨ θα έκλειναν, ποτέ δεν έγινε δεκτή από την Τουρκική Μειονότητα . Η λέξη ¨τουρκική¨ που εξέφραζε την εθνική μας ταυτότητα δεν γινόταν να τεθεί υπό αμφισβήτηση. Οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης για δείξουν την δίκαιη αντίδραση τους, βγήκαν στη σκηνή και κραύγασαν προς τους διοικούντες της χώρας και προς όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Πραγματοποίησαν μια ειρηνική πορεία. Η πορεία αυτή ήταν ο αγώνας επιβίωσης και αξιοπρέπειας της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης.

 Δύο χρόνια αργότερα η επέτειος τούτων, δηλαδή η 29/1/1990, δυστυχώς πέρασε στην ιστορία ως μια μαύρη κηλίδα εις το όνομα της ελληνικής δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

 Ομάδα φανατικών Ελλήνων ενάντιοι στην ανυπεράσπιστη Τουρκική Μειονότητα Δυτικής Θράκης και μπροστά στα μάτια των δυνάμεων ασφαλείας πραγμάτωσαν φρικτά, απάνθρωπα και τρομερά επεισόδια. Η ασφάλεια ζωής και περιουσίας καταργήθηκε. Τα άτομα αυτά που στερούνταν ανθρωπιάς, επιτέθηκαν σε μαγαζιά της Τουρκικής μειονότητας, έσπασαν βιτρίνες και τα λεηλάτησαν. Έδειραν ανθρώπους μας με φρικτό τρόπο.

 Τα άτομα αυτά που δεν ντράπηκαν για αυτά τα απάνθρωπα και αντιδημοκρατικά γεγονότα, επανέλαβαν παρόμοια αηδιαστικά γεγονότα στα έτη 1996 και 1997.

 Και ενώ τα τελευταία χρόνια η μητέρα πατρίδα μας Τουρκία αποδίδει όλα τα δικαιώματα στις μειονότητες που φιλοξενεί, μας θλίβει ιδιαίτερα πως η πατρίδα μας η Ελλάδα, τηρεί μια ακριβώς αντίθετη στάση. Η 29η Ιανουαρίου 1988 αποτελεί σημείο καμπής και ορόσημο για τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης. Σήμερα βλέπουμε τους καρπούς αυτής της ένδοξης πορείας. Σήμερα όμως παρά το ότι πέρασαν 26 χρόνια δεν αποδίδονται όλα τα δικαιώματα μας. Οι σύλλογοι μας ακόμη είναι κλειστοί, η εθνική μας ταυτότητα ακόμη απορρίπτεται και τώρα παρά την αντίδραση της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης ¨μπαίνει χέρι¨ στις ελευθερίες θρησκείας, συνείδησης και λατρείας της μειονότητας, με τον ¨νόμο των 240 ιμάμηδων¨ που ψηφίστηκε στην ελληνική βουλή. Οι 29 Ιανουαρίου πέρασαν στην ιστορία. Και τα γεγονότα που πέρασαν στην ιστορία ποτέ δεν ξεχνιούνται. Η λέξη Τούρκος που εκφράζει την τουρκική μας ταυτότητα δεν μπορεί να αποτελεί θέμα συζήτησης. Εμείς είμαστε Τούρκοι και θα παραμείνουμε Τούρκοι.

 Εμείς ως Τουρκική Μειονότητα Δυτικής Θράκης ζητάμε και προσδοκούμε από τους ηγέτες της πατρίδας μας να λάβουν τα δέοντα μέτρα ώστε από τώρα και μετά να μην επαναληφθούν αυτά τα άσχημα γεγονότα.

 Διοικητικό Συμβούλιο Ένωσης Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής.

(μτφ tourkikanea.gr)