Τα πλαστικά μπουκάλια του νερού και των αναψυκτικών αποτελούν μια πραγματική μάστιγα για το περιβάλλον δεδομένου ότι η διάσπασή τους στις χωματερές διαρκεί περισσότερα από 1.000 χρόνια.

Ορισμένες πόλεις με ηγέτη το Σαν Φρανσίσκο έχουν επιλέξει το μέτρο της απαγόρευσης πώλησης πλαστικών μπουκαλιών νερού σε δημόσιους χώρους.

Ωστόσο, ένας ισλανδός φοιτητής ονόματι Άρι Γιόνσον, παρουσίασε μια ακόμα καλύτερη λύση: ένα 100% φυσικό, βιοδιασπώμενο και δυνητικά βρώσιμο μπουκάλι νερό από φύκια.

Η καινοτόμος λύση βασίζεται στην ουσία αγάρ, μια φυσική ζελατίνη που αποτελεί εκχύλισμα των λευκών φυκών. Σύμφωνα με τον μύθο, την ουσία ανακάλυψε στη δεκαετία του 1650 ένας πανδοχέας στην Ιαπωνία που παρατήρησε ότι η σούπα που είχε περισσέψει από το δείπνο μετατράπηκε σε τζελ το πρωί.

Το αγάρ χρησιμοποιείται στα μικροβιολογικά εργαστήρια από τον 19ο αιώνα για τον διαχωρισμό των μορίων μεταξύ τους.

Για να δημιουργήσει το μπουκάλι, ο Τζόνσον ανάμειξε κονιορτοποιημένο αγάρ με νερό. Προέκυψε μια ζελατινώδης ουσία την οποία θέρμανε προτού την εγχύσει σε ένα καλούπι. Εν συνεχεία το καλούπι τοποθετήθηκε σε ένα δοχεία με παγωμένο νερό έως ότου το αγάρ σχημάτισε το μπουκάλι μετά από λίγα λεπτά στην ψύξη.

Το μπουκάλια από φύκη διατηρούν το σχήμα τους μέχρι να αδειάσουν και στη συνέχεια διασπώνται φυσικά. Ο χρήστης μπορεί ακόμα και να μασήσει το μπουκάλι, η γεύση δεν είναι κακή όπως λέει ο φοιτητής.

Το νερό μέσα στο βιοδιασπώμενο μπουκάλι παραμένει πόσιμο, ωστόσο, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, η γεύση φυκιών μπορεί να περάσει στο νερό.

Το αγάρ χρησιμοποιείται συχνά ως υποκατάστατο της ζωικής ζελατίνης στη ζαχαροπλαστική και είναι ασφαλές τόσο για το περιβάλλον όσο και για τον άνθρωπο.

Το έργο παρουσιάστηκε στο φεστιβάλ DesignMarch που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες μέρες στο Ρέυκιαβικ της Ισλανδίας.

Δείτε πώς γίνεται στο τέλος το μπουκάλι.

Πηγή : econews