Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Πριν από μία δεκαετία ακριβώς τον Μάρτιο του 2011, είχαμε παρακολουθήσει τον τότε τούρκο ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου στην (επίσης “ιδιωτική) επίσκεψή του στην Θράκη.

Τότε, είχε κάνει εντύπωση στον γράφοντα ότι ο Αχμέτ Νταβούτογλου τόνιζε πως “Ροδόπη και Ξάνθη αποτελούν τμήμα της ελληνικής επικράτειας το οποίο δεν έχει καµία διαφορά από την Κρήτη ή τα Δωδεκάνησα, ενώ πρόσθεσε ότι θέλει να γνωρίσει καλύτερα την ευρύτερη περιοχή. “

Ο Τούρκος ΥΠΕΞ είχε παροτρύνει τους συνδαιτημόνες του (το γνωστό μειονοτικό παραϊερατείο αλλά και πλήθος απλού κόσμου), να μην ξεχνούν ότι ανήκουν στην “τουρκομουσουλμανική μειονότητα” κι αυτό θα το πετύχουν με την διαφύλαξη της γλώσσας, της θρησκείας και της ταυτότητας, “όπως συμβαίνει εδώ και αιώνες” εντός κι εκτός Ελλάδας κι ΕΕ και σε αυτή την προσπάθειά τους θα έχουν πάντοτε την στήριξη της Τουρκίας.

Σ’εκείνη την συνάντηση είχε λάβει χώρα και εθιμοτυπική επίσκεψη στον τότε Περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκη Άρη Γιαννακίδη στην οποία είχε παρευρεθεί και ο αναπληρωτής Υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Σωκράτης Ξυνίδης,

Στο πλαίσιο εκείνης της επίσκεψης είχαμε και τις διαμαρτυρίες του ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ εκείνης της Κομοτηνής που στήριζε την κίνηση ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΣΤΟΠ.

Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, οι απόψεις του “στρατηγιστή” Νταβούτογλου δεν έχουν αλλάξει κι απ’ό,τι φαίνεται το περίφημο (και υπερτιμημένο) “Δόγμα Νταβούτογλου” (που συνίστατο στο ιδεολόγημα της ανάκτησης της Οθωμανικής επιρροής στα Βαλκάνια και στην Μέση Ανατολή με ταυτόχρονη εκμετάλλευση των πολλαπλών περιφερειακών ταυτοτήτων για μία πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική), εξακολουθεί να αποτελεί τη βάση της τουρκικής επιθετικότητας.

“Δημοσιοσχετίστικη” προέκταση του “στρατηγικού βάθους” πρέπει να θεωρηθεί και το διάδοχο αφήγημα της “Γαλάζιας Πατρίδας” του ναυάρχου Τζεμ Γκιουρντενίζ (Cem Gürdeniz) που στο βιβλίο του “Άρθρα για τη Γαλάζια Πατρίδα (2006), διακηρύσσει ότι: “Η επιφάνεια αυτής της πατρίδας, το υδάτινο σώμα της, ο πυθμένας της και η ξηρά κάτω από τον πυθμένα είναι δική μας. Το μέγεθος αυτής της πατρίδας είναι ίσο με το μισό της γης μας”.

Το αφήγημα αυτό απέκτησε ιδιαίτερη “προπαγανδιστική” δυναμική μετά το υβριδικό πραξικόπημα της15 Ιουλίου 2016, κι επέφερε βαθιές αλλαγές στο στράτευμα και στην στρατηγική.

Ο αγώνας για την κατανομή της θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Ανατολικής Μεσογείου, που διαθέτει πλούσιους πόρους υδρογονανθράκων, έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο σε αυτήν την αλλαγή και αποτέλεσε το άλλοθι της Τουρκίας γιανα έχει στρατιωτική παρουσία εκτός συνόρων. Στο βόρειο τμήμα του Ιράκ, στο νότιο άκρο της Σομαλίας και του Κατάρ, ενώ στη Δύση η παρέμβαση εκτείνεται από την Λιβύη και στον θαλάσσιο χώρο της Μεσογείου.

Μπορεί η ήττα που υπέστη η Ελλάδα στα Ίμια να είχε ως συνέπεια το “γκριζάρισμα στο Αιγαίο” και το πνεύμα ενδοτικότητας της ελληνικής διπλωματίας απέναντι στις μονομερείς τουρκικές διεκδικήσεις να ευνόησε την ενδυνάμωση του μειονοτικού παραϊερατείου, η τουρκική επιθετικότητα φαίνεται ότι έχει βάλει στόχο την δημιουργία “γκρίζων ζωνών” στην Θράκη.

Με την “Μάχη του Έβρου” την περίοδο Φεβρουαρίου-Μαρτίου 2020 και την δυναμική ανταπόκριση του Πολεμικού Ναυτικού στην κρίση του περασμένου καλοκαιριού ο Ελληνισμός και οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις απέδειξαν ότι μπορούν να στηρίξουν την Πολιτική Ηγεσία στην προάσπιση των Εθνικών Δικαίων εμπνέοντας το αίσθημα της ασφάλειας στο Έθνος και τον σεβασμό στους Εχθρούς.

Η Ελληνική Διπλωματία οφείλει να είναι διεκδικητική και η Πολιτική Ηγεσία να αποκωδικοποιεί με ορθό τρόπο τα μηνύματα των τρεχουσών εξελίξεων. Βασική προϋπόθεση πρέπει να είναι η σωστή ενημέρωση όχι μόνον στα σαλόνια, αλλά και τα αλώνια των εξελίξεων.

Στα καθ’ημάς,αν και  ο ίδιος ο Μ. Τσαβούσογλου είδε την επίσκεψή του στην Θράκη μας το έδωσε να το καταλάβουμε με σαφήνεια, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να ξέρουμε εάν το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών αξιοποιεί τις δυνατότητες της Κοινότητας των Πληροφοριών στην Θράκη και αν οι Έλληνες Αξιωματούχοι γνωρίζουν με ακρίβεια χιλιοστού μαγνητοταινίας τα όσα είπε ο Τούρκος ΥΠΕΞ και τα όσα συζήτησε με τους συνδαιτημόνες του στο Εστιατόριο ASBA στο χωριό Θάμνα..

Κι επίσης θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να ξέρουμε εάν το επιδόρπιο στα Θάμνα ήταν ο κουραμπιές… Αυτά συζητήσαμε και στο ΡάδιοSferikos.gr με την Συνάδελφο κ. Όλια Γκαντανίδου