Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Είμαι ο Νίκος Αρβανίτης, δημοσιογράφος, πολιτικός αναλυτής, αρθογράφος και συγγραφέας 15 βιβλίων. Ασχολούμαι από το 1991 με τη   δημοσιογραφία κι από το 1995 υπηρετώ το δημοσιογραφικό επάγγελμα από την θέση του διπλωματικού συντάκτη εντός κι εκτός Ελλάδος , έχοντας καλύψει από όλες τις θέσεις ευθύνης τις εξελίξεις στη Νότιο-Ανατολική Ευρώπη. Με συνδυαστικές σπουδές  στην Αθήνα, στο Βελιγράδι , σ το Κρακούγιεβατς της  Σερβίας και  στο Λονδίνο, που συμπληρώθηκαν  με  ειδικά  σεμινάρια  στις  ευρωπαϊκές πρωτεύουσες  και με συνεχή προσπάθεια για  επιμόρφωση , στο πνεύμα της αρχαίας ρήσης «γηράσκω αεί διδασκόμενος»  προσπαθώ  να βρίσκομαι ένα βήμα πιο μπροστά από αυτά που περιγράφω-αναλύω  και  δημοσιεύω  . Ζώντας από το 1993 εκτός Ελλάδος , επέστρεψα κι εγκαταστάθηκα στην Κομοτηνή το 2015 ,διατηρώντας την επαγγελματική μου αυτοτέλεια , συνεργαζόμενος ταυτόχρονα και με την  Hellas Press Media  και το  Komotinpress ενώ παράλληλα συνεχίζω να συνεργάζομαι με ελληνικά και διεθνή δημοσιογραφικά δίκτυα. Παραμένω μέλος δημοσιογραφικών και συναφών επαγγελματικών ενώσεων, ελληνικών και διεθνών.

   Γιατί τα λέω αυτά και ποιόν ενδιαφέρουν  άλλωστε; Μάλλον είναι η απορία ενός ανθρώπου, εγκατεστημένου στην Ακριτική Θράκη ,  που διαρκώς βρίσκεται αντιμέτωπος με την επιλεκτική ευθιξία εκπροσώπων της τοπικής και   έξω -τοπικής εξουσίας ,  που τους ενώνει  ένα “διαπολιτισμικό μοντέλο πολιτικής συνδιαλλαγής” και   όταν διαισθάνονται ότι  απειλούνται ,  από την απλή και υγιή λογική, εξαπολύουν μύδρους, στέλνουν εξώδικα, απειλούν με μηνύσεις, συκοφαντούν και προσβάλλουν λεκτικά όχι μόνο σε προσωπικό αλλά και σε οικογενειακό επίπεδο .

Με  16.202 ειδήσεις των οποίων έχω επιμεληθεί την δημοσιοποίηση στο δίκτυο της  Hellas Press Media (Komotinipress και το  Via Diplomacy)και 1600 κείμενα γνώμης   ,  που κινούνται στον χώρο της ερευνητικής δημοσιογραφίας (αναφέρομαι αποκλειστικά στην αρθρογραφία μου στην Ελληνική Θράκη)  πρέπει διαρκώς να υπεραμύνομαι των θέσεών μου υπερασπιζόμενος τα αυτονόητα στην ίδια μου την Πατρίδα. Από το 2013 έχω δεχθεί υποδείξεις, απειλές, 4 εξώδικα και άπειρες οχλήσεις από εκπροσώπους του τοπικού πολιτικού συστήματος.

Το 2022 με βρήκε αντιμέτωπο  από την αρχή της χρονιάς , με  τις ύβρεις και την αλαζονεία του τοπικού αυτό-διοικητικού συστήματος (Δήμος Κομοτηνής – ΚΙΝ.ΑΛ.) επειδή ανέδειξα τις τριτοκοσμικές συνθήκες στις  οποίες  διεξάγονται τα μαθήματα σ’ ένα δημοτικό σχολείο σε προάστιο του Δήμου. Βέβαια, ο Δήμαρχος της Κομοτηνής ως γυμναστής στο επάγγελμα  και  μέλος του παλιού  συστήματος της εποχής της κυριαρχίας  του  ΠΑΣΟΚ σε τοπικό  επίπεδο  , όπως άλλωστε και οι επηρμένοι και καλοπροαίρετοι -θέλω να πιστεύω- συνεργάτες του τυγχάνουν διατελούντες σε μία σχέση διακομματικής αλληλεξάρτησης   και αλληλοϋποστηρίζονται  όταν (νομίζουν ότι )απειλούνται τα “κεκτημένα” τους.  Δυστυχώς ή ευτυχώς  αυτούς τους  περιμένει το “ράφι” της πολιτικής λήθης.

  Ο Μάρτιος του 2022 με βρίσκει ξανά αντιμέτωπο  με  τις προσβολές  ενός  βουλευτή (και πάλι) του ΚΙΝ.ΑΛ., του κ. Μπουρχάν Μπαράν που με χαρακτηρίζει ως “αυτόκλητο προστάτη της εθνικοφροσύνης στην Θράκη” που  με “πρόσφατη ανάρτηση «δημοσιογραφικού» περιεχομένου» προσβάλλει, διεγείρει και προκαλεί σε βάρος προσώπων, θεσμών, ελευθεριών και δικαιωμάτων διαταράσσοντας έτσι την τόσο αναγκαία κοινωνική γαλήνη και συνύπαρξη των διάφορων πολιτισμικών στοιχείων στην ευαίσθητη περιοχή μας” . Βέβαια , ο συμπαθής Βουλευτής Ξάνθης  είναι  «τέκνο της ίδιας πολιτικής μήτρας με την διαφορά ότι προέρχεται από τον προνομιακό χώρο της μουσουλμανικής  μειονότητας, έχει υψηλή επιστημονική κατάρτιση (Ψυχίατρος)  και με  μια πολιτική πορεία που τον οδήγησε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Δυστυχώς, υπόκειται στη νομοτέλεια της τοπικής πολιτικής σκηνής , έτσι όπως την προσδιορίζουν και οι δομές που τον ανέδειξαν και οι συνεργάτες που λειτουργούν ως «κακόβουλοι υποβολείς». Όλοι αυτοί  , λόγω  των   ταχύτατων  γεωπολιτικών εξελίξεων ,  γνωρίζουν πολύ καλά  ότι θα «περιθωριοποιηθούν»  , εάν δεν εξυπηρετήσουν τα σχέδια αλλότριων  δυνάμεων .

Λαμβάνοντας υπ ‘όψη τα δικά μου   ”  επαγγελματικά και προσωπικά  χαρακτηριστικά” με αίσθημα ευθύνης και μέσα από το πρίσμα της  αντικειμενικότητας , οφείλω να επισημάνω εν είδει απαντήσεως τα ακόλουθα:

1. Θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός ότι η απάντησή του δημοσιεύθηκε σε τουρκόφωνα έντυπα και κατόπιν δικών μου ενεργειών και πρωτοβουλιών απεστάλη και στην ελληνική της εκδοχή. Να σημειωθεί ότι από τα αποτελέσματα των μετρήσεων που έκανα, με τα κατάλληλα διαδικτυακά εργαλεία, δεν έτυχε καμίας αποδοχής και δεν κίνησε το ενδιαφέρον αναγνωστών και χρηστών διαδικτύου.
2. Η επιστολή του κ. Μπουρχάν Μπαράν , προφανώς, δεν έχει συνταχθεί από τον ίδιο αλλά από κάποιον συνεργάτη του , του οποίου η γνώση της ελληνική γλώσσας είναι σε επίπεδο δευτερεύουσας  , δηλαδή δεν είναι μητρική! Διαφορετικά δεν νοείται η σύγχυση που διαχέει τον εσωτερικό κορμό του κειμένου, που καταλήγει να είναι “προϊόν  τριμερούς διχασμού ” και μιας διανοητικής εξίσωσης με  αριθμητή και παρανομαστή την σκέψη ενός πολιτικού της μουσουλμανικής μειονότητας  της περιοχής  , ενός  συντοπίτη και ενός ψυχιάτρου. Το κείμενο αυτό αδικεί τον Έλληνα Βουλευτή, που και λόγω του λειτουργήματός του δύναται να εκφέρει μία υγιή διαπροσωπική σκέψη.
3. Η ελευθερία της έκφρασης και διάδοσης των στοχασμών αποτελεί συστατικό στοιχείο της προσωπικότητας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 14 παρ. 1 του Ελληνικού Συντάγματος και στο άρθρο 10 παρ. 1 ΕΣΔΑ. Για το Σύνταγμα μιας φιλελεύθερης δημοκρατίας ο τύπος είναι όργανο εκφράσεως γνώμης και ασκήσεως επαγγελματικής δραστηριότητας κάποιων ανθρώπων. Για το λόγο αυτό, μάλιστα, ο συντακτικός νομοθέτης στο άρθρο 14 παρ. 2 απαγορεύει ρητά τη λογοκρισία και αποδοκιμάζει οποιαδήποτε μορφή προληπτικών μέτρων, που θα μπορούσαν να περιορίσουν την ελευθερία έκφρασης.
4. Εντός του ανωτέρω πλαισίου και λαμβάνοντας υπ’ όψη  την  υπάρχουσα   νομολογία ο δημοσιογράφος/δημοσιολόγος έχει δικαιολογημένο ενδιαφέρον σχετικά με τον έλεγχο των πράξεων και την εν γένει δραστηριότητα δημοσίων προσώπων, λειτουργών αλλά και ιδιωτών, εφόσον αυτή θίγει το κοινωνικό σύνολο (βλ. Απ. ΕΔΔΑ (Βλ. IACrtHR Υποθέσεις Ricardo Canese v. Paraguay , απόφαση της 31.8.2004, Series C No. 111, § 98, Kimel v. Argentina , απόφαση της 2.5.2008, Series C No. 177, § 86, Herrera Ulloa v. Costa Rica , απόφαση της 2.7.2004, Series C No. 107, § 128).). Να υπενθυμίσουμε ότι είναι επιτρεπτές κρίσεις, εκδηλώσεις, δημοσιεύματα, σχόλια για την πληροφόρηση, ενημέρωση και κατατόπιση του κοινού συνοδευόμενα ακόμη και από οξεία κριτική και δυσμενείς χαρακτηρισμούς των προσώπων, στα οποία αναφέρονται (βλέπε και ΑΠ 500/2012).
5. Ο κ.Μπουρχάν Μπαράν , όπως και όλοι οι Συνάδελφοί του καλόν είναι να θυμούνται ότι “οι Βουλευτές εκπροσωπούν το έθνος και όχι τους εκλογείς τους! Οι Βουλευτές ψηφίζουν κατά συνείδηση. Δεν εκπροσωπούν ειδικά όσους τους ψήφισαν ή μόνον τους πολίτες της εκλογικής τους περιφέρειας και δεν είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν τις γνώμες εκείνων. Αν το έκαναν, τότε η Βουλή δεν θα ήταν θεσμός αντιπροσώπευσης του λαού γενικά, αλλά ειδικών ή κατά τόπους συμφερόντων”.
6. Ως προς αυτήν την διάσταση της “σχέσης” μας και αναφορικά με την ουσία του ζητήματος της ΤΕΞ πρέπει να τονίσουμε στο κ.Ψυχίατρο βουλευτή ότι: υπάρχει και μία άλλη διάσταση που αφορά στην αποστολή του Αρείου Πάγου εστιασμένης στο δημόσιο συμφέρον (ius constitutionis) και πάντα προς διασφάλιση της ομοιόμορφης εφαρμογής και ερμηνείας του δικαίου και της ενότητας της νομολογίας. Να επισημάνουμε ότι «η   Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ)» , μπορεί να επιβάλει την εκτέλεση των αποφάσεων του ΕΔΔΑ στην Ελλάδα, αλλά  η σύμβαση αυτή δεν είναι ανώτερη από το ελληνικό Σύνταγμα και οι Έλληνες δικαστές έχουν ορκιστεί πίστη στο ελληνικό Σύνταγμα.» Η απόρριψη της απόφασης  του  ΕΔΔΑ , σχετικά με την προσωνυμία των διαφόρων ενώσεων (τουρκική) ,  έγινε  διότι  παραβιάζει το «θεμέλιο λίθο της ειρήνης και της ασφάλειας της περιοχής» , τη Συνθήκη της  Λωζάννης της 24^ης Ιουλίου του  1923 ,  μετά από  μια δεκαετία πολέμων  και  εκπατρισμών  που αποτελεί και ταυτόχρονα  τη συστατική πράξη της ίδρυσης της Τουρκικής Δημοκρατίας   . Είναι πασιφανείς οι προθέσεις αλλότριων κέντρων, να τροποποιήσουν τη Συνθήκη αυτή , για να ικανοποιήσουν τα σχέδια τους αλλά και να δυσφημήσουν τους πρωταγωνιστές , που την υπέγραψαν .
7. Επίσης «με την ενδεχόμενη αναγνώριση του συνεταιρίζεσθαι» η Συνθήκη της Λωζάννης παραβιάζεται διότι η επωνυμία , ο σκοπός και η δράση «των τουρκικών σωματείων»  θέτει ζήτημα αναπροσδιορισμού της μουσουλμανικής μειονότητας από θρησκευτική σε εθνική. Ένας τέτοιος αναπροσδιορισμός θα ήταν θεμιτός είτε στη περίπτωση που η μουσουλμανική μειονότητα της Δ. Θράκης χαρακτηριζόταν συμβατικά (και ή μόνο) ως τουρκική είτε εάν η Σύμβαση προέβλεπε δικαίωμα αναπροσδιορισμού. Εν προκειμένω δεν ισχύει ούτε η πρώτη ούτε η δεύτερη εκδοχή.
8. Καθώς ζούμε στην Ευλογημένη Θράκη καλόν είναι να γνωρίζουμε ως Έλληνες Πολίτες και να υπενθυμίσουμε στον Έλληνα Βουλευτή ότι “η Ελλάδα δεν αρνείται τον «ατομικό αυτοπροσδιορισμό» κάθε μουσουλμάνου  στη Θράκη. Ωστόσο, η έννοια του συλλογικού αυτοπροσδιορισμού, καθώς «δημιουργεί» εθνική μειονότητα, αποτελεί  ρήγμα  στα θεμέλια της ασφάλειας της χώρας μας,  «την οποία άλλωστε καλείται να υπηρετήσει και να εκπροσωπήσει κι ο ίδιος μέσα από τον θεσμό του Ελληνικού Κοινοβουλίου».
9. Σ’ αυτό το πλαίσιο, καλό θα ήταν ως Έλληνας Βουλευτής να μην ανεχθεί την “ εισχώρηση του τουρκικού εθνικό-θρησκευτικού μοντέλου” μέσα από τις παράλληλες δομές που δημιουργεί το τουρκικό προξενείο , με την ανοχή του Ελληνικού Κράτους στη Θράκη, ακόμη κι αν αυτό του προσφέρει μία πρόσκαιρη εκλογική  υπεροχή  μέσα από έναν κατευθυνόμενο ψηφοδοτικό μηχανισμό. Είναι ο ίδιος μηχανισμός,  που ευθύνεται για την γενοκτονία του Ελληνισμού, την κατοχή της Κύπρου, τις σφαγές στα Βαλκάνια και την συμμετοχή σε συρράξεις σε τρείς ηπείρους!
10. Ως Έλληνας Βουλευτής καλό είναι να γνωρίζει ότι στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια δεκάδες διανοούμενοι και δημοσιογράφοι έχουν φυλακιστεί, για λόγους που σχετίζονται είτε με «τρομοκρατία» είτε με προσβολή κρατικών λειτουργών, ιδίως δε προσβολή του Τούρκου Προέδρου. Περισσότερες από 3.000 ποινικές διώξεις έχουν γίνει κατά τη διάρκεια προεδρίας του κ. Erdogan, ενώ μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2015, πριν δηλαδή το αποτυχημένο πραξικόπημα, ασκήθηκαν – σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Έκθεση 2015) και της Επιτροπής της Βενετίας- 962 διώξεις για προσβολή του Προέδρου. Σύμφωνα με την Έκθεση του Ειδικού Εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ για την ελευθερία γνώμης και έκφρασης, η οποία δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2017, από τις 15 Ιουλίου 2016 μέχρι και τη σύνταξη της παρούσης απάντησης περισσότερο από 171 μέσα έκλεισαν, 231 δημοσιογράφοι συνελήφθησαν ενώ περισσότερο από 150 δημοσιογράφοι παρέμειναν φυλακισμένοι. Σχεδόν 10.000 δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι των ΜΜΕ έχουν απολυθεί και οι άδειες τουλάχιστον 778 δημοσιογράφων έχουν ανακληθεί.
11. Ομοίως υπό διωγμό είναι και η ελευθερία στο διαδίκτυο. Νόμος που ψηφίστηκε τον Ιούνιο του 2016 επέτρεψε την αναστολή λειτουργίας ή το μπλοκάρισμα συνδέσεων σε καιρό πολέμου και εθνικής επείγουσας ανάγκης. Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2016 η τουρκική κυβέρνηση απαίτησε από την εταιρία Twitter να αφαιρέσει ανηρτημένο περιεχόμενο περίπου σε 2.500 περιπτώσεις, επηρεάζοντας τους λογαριασμούς περίπου 15.000 χρηστών, παγκόσμιο ρεκόρ στα χρονικά. Σύμφωνα με την Έκθεση του Ειδικού Εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ για την ελευθερία έκφρασης, το Δεκέμβρη του 2016 το Υπουργείο Εσωτερικών της Τουρκίας δήλωσε πως,  κατά το τελευταίο εξάμηνο οι αρχές διερευνούσαν 10.000 άτομα σε σχέση με αναρτήσεις σε κοινωνικά μέσα δικτύωσης, είχαν προσαγάγει 3.710 άτομα για ανάκριση ενώ συνέλαβαν επισήμως 1.656 υπόπτους. Κατά την ίδια περίοδο περισσότερο από 36.000 άτομα φυλακίσθηκαν εν αναμονή της εκδίκασης της υποθέσεώς τους, και περισσότεροι από 110.000 άτομα απολύθηκαν από το δημόσιο τομέα. Ωστόσο, ο έλεγχος συνταγματικότητας των μέτρων που ελήφθησαν επί τη βάσει των ως άνω διαταγμάτων έχει γίνει –τουλάχιστον- ιδιαίτερα δυσχερής.
12. Σύμφωνα με στοιχεία τα οποία θεμελιώνονται από σωρεία αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου (ΕΔΔΑ), η Τουρκία είναι η πρώτη χώρα σε παραβιάσεις και μάλιστα με διαφορά. Το ΕΔΔΑ την έχει καταδικάσει 3.128 φορές, ήτοι σε ποσοστό 17,20%. Ακολουθεί η Ρωσία με ποσοστό 13% και 2.365 καταδικαστικές αποφάσεις.  Ομοίως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) καταδίκασε την Τουρκία για την προφυλάκιση 427 τούρκων δικαστικών, μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του Ιουλίου 2016. Στο ίδιο πλαίσιο, 2.847 δικαστικοί τέθηκαν σε διαθεσιμότητα με διάταγμα ως ύποπτοι για συμμετοχή στη FETO, κάτι που, σύμφωνα με τις τουρκικές Αρχές, είναι «ασυμβίβαστο με την αρχή της αμεροληψίας». Η Τουρκία έχει καταδικαστεί επανειλημμένα τους τελευταίους μήνες από το ΕΔΔΑ για παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων, σε μια περίοδο μάλιστα που η γείτονα  εμφανίζεται –με δοκιμασμένες τακτικές προπαγάνδας– ως προστάτης-θεματοφύλακας των εν λόγω δικαιωμάτων, κατηγορώντας την Ελλάδα για καταπάτησή τους εξαιτίας της πολιτικής που ακολουθεί στο Μεταναστευτικό.
13. Οι αναφορές στην κοινωνική συνοχή της περιοχής , την διατάραξη της γαλήνης και την εξίσωση της συνύπαρξης σχετίζονται με το διχασμό που διασπείρει το διαφαινόμενο σχέδιο των  εξαρτώμενων  μουσουλμάνων της περιοχής που καλλιεργούν με αντισυνταγματικό και αντεθνικό τρόπο την ύπαρξη παρανόμων και παράτυπων παραλλήλων δομών τις οποίες μπορούμε να απαριθμήσουμε μία προς μία , εφόσον αυτό χρειασθεί.
14. Θα συνιστούσαμε στον Έλληνα Βουλευτή να ξαναδεί σε replay τα όσα είπε στην συνάντηση του μειονοτικού παραϊερατείου για την ΤΕΞ και να ζητήσει τον λόγο από τον κ. Ιλχάν Ταχσίν, που δημοσιοποίησε τα διαμειφθέντα στην συνάντηση εκείνη. Κάτι ανάλογο συνέβη και στο παρελθόν με τον διχαστικό δημοσιογραφικό λόγο που παρήγε ένας άλλος επιφανής της μουσουλμανικής μειονότητας, ο κ. Αμπντουλαχήμ Ντεντέ ,  που κι αυτός , πότε είναι Πομάκος, πότε Τούρκος και πότε Φιλέλληνας.
15.  Με την απάντησή του ο κ. Μπουρχάν Μπαράν προτρέπει και νουθετεί αλλά δεν δίνει σαφείς εξηγήσεις για όσα διατυπώνονται στα άρθρα του υπογράφοντος:

• -Γιατί ενώ ταυτίζεται με τα συμφέροντα του συνόλου των Θρακιωτών χωρίς διακρίσεις σε Μειονότητα και Πλειονότητα, τελικώς επιτρέπει κάποιοι στο όνομά του ή και ο ίδιος από απροσεξία να υπηρετεί τον διχασμό και την μισαλλοδοξία;Δεν φοβάται μήπως κάποιοι τον κατηγορήσουν για ψευδεπίγραφα επιχειρήματα και διπλή πολιτική προσωπικότητα;
• -Γιατί ανέχεται την δράση των μηχανισμών του ερντογανικού καθεστώτος  που επιχειρεί πλήρη κηδέμονευση της μουσουλμανικής μειονότητας και δεν αντιδρά; (στο Komotinipress έστειλε απάντηση, για τους εκβιαστές αρθρογράφους του Προξενείου τσιμουδιά!. )
• -Όταν τον υπερασπισθήκαμε από τα εκβιαστικά δημοσιεύματα του κ. Ιλχάν Ταχσίν δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να επικοινωνήσει μαζί μας;
• -Τί απαντά σε όσους τον κατηγορούν ότι “παριστάνει τον υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά την ίδια στιγμή αρέσκεται να απολαμβάνει την παρέα και την πολιτική εύνοια του Τούρκου Προξένου για να διασφαλίσει την επανεκλογή του;”
• –Για ποιό λόγο σιωπά στις αποφάσεις που λαμβάνονται από την καταργημένη με ανέκκλητη και οριστική απόφαση του Αρείου Πάγου, “Συμβουλευτική επιτροπή Τουρκικής μειονότητας Δυτικής Θράκης” όταν αυτές θίγουν την κοινωνική συνοχή της περιοχής, διαταράσσουν τις ενδομειονοτικές ισορροπίες και θίγουν ακόμη και ομοϊδεάτη συνάδελφό του στο ίδιο κόμμα ; Αν αντιστραφούν οι ρόλοι θα του αρέσει;
• -Μήπως, σε συνεννόηση με το ΚΙΝ.ΑΛ. υπάρχει η ανοχή στις αποφάσεις της καταργημένης με ανέκκλητη και οριστική απόφαση του Αρείου Πάγου, “Συμβουλευτικής επιτροπής Τουρκικής μειονότητας Δυτικής Θράκης” αλλά με διαφορετικό δείκτη σε Ξάνθη και Ροδόπη γι αν μην δυσαρεστηθεί η Μειονότητα; Δηλαδή ισχύει το πασοκικό άλλα πιστεύουμε, άλλα λέμε, άλλα κάνουμε. ¨Η μήπως στο κόμμα του δικαιολογείται με ψευδεπίγραφα επιχειρήματα για τις καλές του προθεσεις αλλά ευθυγραμμίζεται δια της σιωπής  πλήρως με αποφάσεις της Συμβουλευτικής;
• Τέλος, ισχύει η πρόταση που του διετύπωσα και στην τηλεφωνική επαφή μας, να μεριμνήσει ως Ψυχίατρος για την ψυχική υγεία των συνεργατών του, των συνομιλητών και των συνδαιτυμόνων του. Η προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο θα είναι πολύ μεγαλύτερη από την πολιτική του παρέμβαση.

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ:  Αν θεωρείται ,   η  δημοσιογραφική έρευνα και η αποκάλυψη των δομών και των ενεργειών, που στοχεύουν  υπόγεια και  με αδιαφανείς μεθόδους  , στη διατάραξη της  ειρήνης και της κοινωνικής γαλήνης  της ευαίσθητης συνοριακής περιοχής μας , “αυτόκλητη προστατευτική εθνικοφροσύνη” , είναι τιμή μου που την ενασκώ .