Λάβαμε και δημοσιεύουμε, ανοιχτή επιστολή από τον αιρετό του ΠΥΣΕΕΠ Αττικής κο Δ.Αρβανίτη, σχετικά με το ζήτημα των συμβάσεων του ΕΟΠΥΥ με παρόχους υπηρεσιών ”ειδικής αγωγής”.

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΟΠΥΥ ΜΕ ΠΑΡΟΧΟΥΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ “ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ”

του Αρβανίτη Δημήτρη, Εργοθεραπευτή

2 Ιανουαρίου 2017

Αγαπητοί συνάδελφοι,

εύχομαι κατ αρχήν καλή χρονιά σε όλους. Το 2017 να φέρει υγεία, προσωπική, οικογενειακή ευτυχία και επαγγελματική καταξίωση σε όλους.

Παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες με ιδιαίτερη αγωνία κι εγώ το θέμα που ξαφνικά προέκυψε με τις συμβάσεις με τον ΕΟΠΥΥ. Διαθέτω πολύχρονη δραστηριότητα στο χώρο της εργοθεραπείας, στον δημόσιο τομέα της ψυχικής υγείας και ανάπτυξης του παιδιού και του εφήβου, της αποκατάστασης και της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, όπως και στον ιδιωτικό τομέα (πάντα με άδεια της υπηρεσίας και σύμφωνα με τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα).

Παράλληλα γνωρίζω πολλούς από τους συναδέλφους, νεότερους και παλαιούς, λόγω και της πολύχρονης διδακτικής δραστηριότητας στη σχολή εργοθεραπείας του ΤΕΙ Αθήνας και κατανοώ τις προσπάθειές τους για επαγγελματική και επιστημονική πρόοδο και επιβίωση.

Είμαι σε θέση νομίζω, βάσει της παραπάνω εμπειρίας και γνώσης, αλλά και της πολύχρονης ενασχόλησής μου με τα κοινά (τέως μέλος και πρόεδρος του Δ.Σ. του ΣΕΕ,τέως μέλος του Δ.Σ. του ΣΕΕΠΕΑ Αττικής και Γ. Γραμματέας στο Δ.Σ. της ΠΟΣΕΕΠΕΑ, σήμερα αιρετός εκπρόσωπος του ΕΕΠ των ΣΜΕΑΕ και ΚΕΔΔΥ στο ΠΥΣΕΕΠ Αττικής) να εκθέσω τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τις προτάσεις μου.

Το θεωρώ άλλωστε υποχρέωσή μου προς τους συναδέλφους, ιδιαίτερα τους νεότερους, που νομίζω ότι θα πληγούν περισσότερο. Στόχος μου είναι να δούμε το “δάσος” μη αφήνοντας και το “δένδρο” να ξεραθεί.

Η εσπευσμένη ψήφιση τροπολογίας σε άσχετο νομοσχέδιο στις 23 Δεκέμβρη (άρθρο 34, Ν.4447/2016, ΦΕΚ A/241- 23/12/2016) σχετικά με τον έλεγχο της δαπάνης για υπηρεσίες υγείας, που συμπεριλαμβάνουν τις υπηρεσίες “ειδικής αγωγής” από ιδιώτες ελεύθερους επαγγελματίες και κέντρα ειδικών θεραπειών και η βίαιη έναρξη της διαδικασίας διαβούλευσης από τον ΕΟΠΥΥ με τους ενδιαφερόμενους και τους φορείς που τους εκπροσωπούν, δημιουργεί στον καθένα από μας έντονο προβληματισμό, επειδή:

1.Είναι ολοφάνερο ότι καμία μελέτη και προετοιμασία δεν υπήρξε από την αρμόδια επιτροπή που έχει συσταθεί με την από 17/2/2016 (ΦΕΚ 81/17-2-2016) ΥΑ, αλλά όλο αυτό αποτελεί αναγκαστική εξέλιξη προς ικανοποίηση μνημονιακών δεσμεύσεων. Αυτό αποδεικνύεται από τις τραγελαφικές προβλέψεις του σχεδίου σύμβασης που σίγουρα γράφτηκε “στο πόδι” από άσχετους…

2. Αποδεικνύεται από όλη τη μεθόδευση ότι η κυβέρνηση σκοπεύει να μειώσει το πολιτικό κόστος, που θα είχε να αντιμετωπίσει από τους γονείς και τις οργανώσεις τους, μετακυλίωντας το οικονομικό κόστος στην πλευρά των επαγγελματιών και έχοντας σαν άλλοθι την ψευδεπίγραφα ευνοϊκή για τους γονείς ρύθμιση.

Στην ουσία οι επαγγελματίες θα παίξουν το ρόλο του κακού αφού για να επιβιώσουν μέχρι την πληρωμή από τον ΕΟΠΥΥ θα αναγκαστούν να ζητούν επιπλέον συμμετοχή από τους πελάτες τους, όπως ήδη γίνεται και σε άλλους κλάδους…

3. Η κυβέρνηση και ο αρμόδιος φορέας ο ΕΟΠΥΥ δεν ασχολήθηκαν καθόλου με τις επιπτώσεις που θα έχει η βίαιη αλλαγή του συστήματος στους εξυπηρετούμενους. Δεν αναρωτήθηκαν αν είναι δυνατή και επιστημονικά ορθή πρακτική η αλλαγή θεραπευτή ή/και θεραπευτών για παιδιά που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ανάπτυξης ή/και ψυχικής υγείας, εφ όσον αυτοί δεν θα υπογράψουν συμβάσεις. Φυσικά δεν τους ενδιαφέρει, όπως φαίνεται, αν οι γονείς, παρά τις οικονομικές δυσκολίες, θα αναγκαστούν να πληρώσουν από το υστέρημά τους προκειμένου να μη διαταραχθεί η πορεία της θεραπείας και αποκατάστασης του παιδιού τους. Μήπως αυτός είναι και ο στόχος ώστε να υπάρξει περιορισμός της δαπάνης;

4. Φαίνεται επίσης, χωρίς να έχω σκοπό να δημιουργήσω οποιοδήποτε ρήγμα στην ενότητα όσον αφορά την αντιμετώπιση του θέματος, ότι υπήρξε εφησυχασμός και αδράνεια από τους φορείς που εκπροσωπούν τους επαγγελματίες στον τομέα , αφού δεν έχουν παρουσιάσει συγκεκριμμένες προτάσεις που να είναι ρεαλιστικές και προς όφελος των συναδέλφων αλλά και των εξυπηρετούμενων. Ελπίζω ότι αυτό θα γίνει το αμέσως προσεχές διάστημα, εφ όσον δοθεί η αναγκαία κατά τη γνώμη μου αναβολή εφαρμογής της απόφασης του ΕΟΠΥΥ. Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να ληφθούν υπ όψη τα συμφέροντα και οι προτάσεις όλων των ενδιαφερόμενων χωρίς αποκλεισμούς.

5.Προσθέτω προς αποφυγή παρεξηγήσεων ότι συντάσσομαι ακριβώς με τον τρόπο αντιμετώπισης του θέματος από τη στιγμή που προέκυψε και προτείνω την άρνηση υπογραφής των προτεινόμενων συμβάσεων. Ώστε, σε ένα διάστημα μέχρι την ολοκλήρωση των θεραπευτικών προγραμμάτων (τέλος Ιουλίου 2017), από τη μια μεριά να μην επηρεαστούν οι εξυπηρετούμενοι από δυσμενείς αναγκαστικές αλλαγές και από την άλλη οι επιχειρήσεις και οι μεμονωμένοι επαγγελματίες να προσαρμοστούν στα όποια νέα δεδομένα. Μάλιστα θα ήταν ίσως ισχυρό μέτρο πίεσης και η – συμφωνημένη από όλους – αναστολή λειτουργίας για ένα διάστημα των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών ειδικών θεραπειών “ειδικής αγωγής”, ώστε να αναδειχθεί το πρόβλημα και να πιέσουν με τη σειρά τους και οι ενδιαφερόμενοι γονείς την κυβέρνηση.

6. Η υπόθεση της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης (θεωρώ λανθασμένη την ταύτιση των υπηρεσιών ειδικής θεραπευτικής αγωγής που προσφέρονται από ιδιώτες παρόχους με τον όρο “ειδική αγωγή”) είναι μια πονεμένη ιστορία που την ζούμε καθημερινά οι εργαζόμενοι (μόνιμοι και αναπληρωτές) στις σχετικές δομές ΕΑΕ του Υπουργείου Παιδείας, αλλά και συνάδελφοι που εργάζονται σε δομές και ιδρύματα που λειτουργούσαν πολλά χρόνια, όχι σαν κερδοσκοπικές εταιρείες αλλά σαν προνοιακά ιδρύματα. Δυστυχώς φαίνεται ότι το σχέδιο της κυβέρνησης είναι να μετακυλήσει τις ευθύνες και τις δαπάνες για την ειδική αγωγή και την αποκατάσταση στους ιδιώτες και τελικά στους ίδιους τους γονείς.

7. Αν πραγματικά υπήρχε πρόθεση της κυβέρνησης για δωρεάν παροχή υπηρεσιών ειδικής θεραπευτικής και εκπαιδευτικής αγωγής προς τα παιδιά που το έχουν ανάγκη αυτό θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνο με:

α. Μόνιμη στελέχωση με εκπαιδευτικούς και ειδικούς θεραπευτές των δομών παροχής διάγνωσης, αξιολόγησης, θεραπευτικής και εκπαιδευτικής υποστήριξης των υπουργείων Υγείας και Παιδείας (Νοσοκομεία, Κέντρα Αποκατάστασης – Ψυχικής Υγείας – Επαγγελματικής Ένταξης, ΚΕΔΔΥ – Ειδικά σχολεία- ΕΕΕΕΚ, κά.) και στην τοπική αυτοδιοίκηση.

β. Θέσπιση, σε συνεργασία με τους επιστημονικούς και συνδικαλιστικούς φορείς των επαγγελματιών του χώρου, βασικών προδιαγραφών λειτουργίας των ιδιωτικών ή/και μη κερδοσκοπικών φορέων παροχής υπηρεσιών υγείας, αποκατάστασης και ειδικής εκπαίδευσης με στόχο την κάλυψη αναγκών που δεν είναι δυνατό να καλύψει ο δημόσιος τομέας.

γ. Επιδότηση μέσω εθνικών και κοινοτικών προγραμμάτων της δαπάνης εκσυγχρονισμού των υποδομών και πιστοποιημένης από εκπαιδευτικούς φορείς επιμόρφωσης των επαγγελματιών, με ταυτόχρονο έλεγχο των παρεχόμενων υπηρεσιών.

δ. Κάλυψη του συνόλου της δαπάνης που θα προκύψει, χωρίς συμμετοχή των γονέων και με πλήρεις παροχές και σε άνεργους και μη ασφαλισμένους.

ε. Παροχή επιπλέον μέσων και υπηρεσιών όπως υποστηρικτικός εξοπλισμός, συνοδοί και δωρεάν παράλληλη στήριξη, δημιουργική απασχόληση στα πλαίσια προγραμμάτων των δήμων και κοινωνικές – ψυχαγωγικές δραστηριότητες σε όσους το έχουν ανάγκη, ώστε να υπηρετείται ο στόχος της κοινωνικής ενσωμάτωσης.

Συμπερασματικά, χωρίς την υλοποίηση των παραπάνω , που πρέπει κατά την ταπεινή μου γνώμη να είναι στόχοι των συνδικαλιστικών μας φορέων, είναι σίγουρο ότι θα λειτουργεί και στον χώρο μας ο αμείλικτος νόμος της προσφοράς και της ζήτησης και όσον αφορά την εργασιακή κατάσταση των συναδέλφων αλλά και την οικονομική διάσταση του προβλήματος. Με τις ανάλογες επιπτώσεις και στην ποιότητα παροχής υπηρεσιών στους εξυπηρετούμενους αφού κάθε άνεργος επιστήμονας θα προσπαθεί να ανταπεξέλθει μόνος του. Θα υπάρχει δε πάντα ο φόβος της επιβίωσης αφού τα κέντρα συνεχώς αυξάνονται όσο αυξάνονται και οι επαγγελματίες χωρίς θέση εργασίας και άρα η “πίτα” μοιράζεται σε μικρότερα κομμάτια.

Εύχομαι να μην εφαρμοστούν άμεσα οι προθέσεις του ΕΟΠΥΥ και να δοθεί χρόνος για ομαλή μετάβαση και λήψη μέτρων αντιμετώπισης του προβλήματος από τους συναδέλφους.

Περισσότερο απ όλα όμως εύχομαι να υπάρξει διάθεση για ουσιαστική αλλαγή πολιτικής, στην κατεύθυνση της στελέχωσης και υποστήριξης δημόσιων δομών, όπου θα βρουν το νόημά τους οι ελπίδες των συναδέλφων για εργασιακή και επιστημονική καταξίωση και προσφορά.

Αρβανίτης Δημήτρης

Εργοθεραπευτής

email: darv009@hotmail.com