Ο Αναστάσιος Ράμμος ερμηνεύει με τον μοναδικό του τρόπο το «Μετακίνηση 6», ένα αριστοτεχνικά γραμμένο τραγούδι από την Ελεάνα Βραχάλη για τα νέα δεδομένα που έχουν διαμορφώσει η πανδημία και το lockdown, το οποίο κυκλοφορεί, μαζί με music video, από την Panik Records.

Ο πολυτάλαντος και πολυδιάστατος καλλιτέχνης και τραγουδοποιός συναντά για πρώτη φορά δισκογραφικά την πιο σημαντική στιχουργό της γενιάς της, σε ένα τραγούδι γεμάτο συναισθήματα.

Αντλώντας έμπνευση από την κοινωνική αποστασιοποίηση και τη νέα πραγματικότητα που έχει φέρει το lockdown ακόμα και στην προσωπική μας ζωή, η Ελεάνα Βραχάλη αποτυπώνει με έναν υπέροχο ποιητικό τρόπο μία από τις καινοφανείς φράσεις αυτών των ημερών, το «Μετακίνηση 6» και τα συνεπακόλουθά της.

Με την εξαιρετική και αισθαντική χροιά του, ο Αναστάσιος Ράμμος δίνει φωνή στους γεμάτους αλήθεια στίχους, «ντυμένους» με τη μουσική που υπογράφει ένας από τους πολλά υποσχόμενους συνθέτες της νέας γενιάς, ο Γιώργος Κυριάκος.
Την παραγωγή έκαναν οι Arcade, μέλος των οποίων είναι και ο ίδιος ο Αναστάσιος Ράμμος.

Το τραγούδι συνοδεύεται από ένα music video που αποτυπώνει την ιδιαίτερη περίοδο που διανύουμε.

«Μετακίνηση 6»: ένα δυνατό τραγούδι ψυχής, για όσα νιώθουμε, σκεφτόμαστε και ζούμε…

Μετακίνηση έξι.
Βόλτα, αν θες πες το κι έτσι.
Αποστάσεις κρατάμε κι οι δυο
και δε λέμε ούτε λέξη.

Μετακίνηση έξι.
Όμως είπε θα βρέξει·
θεατής στο παράλογο εγώ
και η κάθε μου σκέψη.

Τι πρόστιμο έχει το φιλί;
Τι τίμημα έχουν τα γιατί;
Τι πρόστιμο έχει η χαρά;
Τι όνειρα έχει το μετά;
Ο έρωτας κι η μοναξιά
παλεύουν γύρω μας βουβά
Τι εμπειρία δυνατή,
τι θα μας μείνει θα φανεί.

Μετακίνηση έξι
κι η καρδιά για να αντέξει,
ψάχνει λόγο, ελπίδα, σκοπό
και Θεό να πιστέψει.

Μετακίνηση έξι.
Με έχει ο φόβος κυριεύσει,
αναπνέω μαζί του και ζω,
τη ζωή μου έχει κλέψει.

Τι πρόστιμο έχει πια το φως,
που η νύχτα είναι καθεστώς;
Κι η μνήμη τρέχει στις στιγμές
που ήταν ανέμελες ως χθες.
Τι πρόστιμο έχει το φιλί;
Τι τίμημα έχουν τα γιατί;
Τι πρόστιμο έχει η χαρά;
Τι όνειρα έχει το μετά;

Μετακίνηση έξι
το έργο έχει αγριέψει
πάλι το άγνωστο ρίχνει γροθιές
κι όλες κάτω απ τη μέση

Το έργο έχει αρχίσει
και ιστορία θα αφήσει
Θα ξυπνήσουμε εμείς αγκαλιά
η αγάπη μας θα νικήσει