Όταν ρωτάω τους μικρούς μας φίλους: «Σε ποιόν αρέσουν οι μπάμιες, ο αρακάς, τα φασολάκια;» H απάντηση είναι «ΜΠΛΙΑΞΞΞ!!», χωρίς να τα έχουν πολλές φορές δοκιμάσει, μόνο και μόνο από την όψη.

Δανείζομαι λοιπόν το στίχο από το τραγούδι του Κ. Μητσοτακή «Αν», και τον χρησιμοποιώ σαν τίτλο για να σας δείξω πώς με την βοήθεια του θεατρικού παιχνιδιού με τροφές, μπορούμε να φέρουμε τα παιδιά πιο κοντά στο φαγητό που δεν τους αρέσει.

Στο παιχνίδι που περιγράφω παρακάτω, θα χρησιμοποιήσω τις μπάμιες ένα λαχανικό που και εγώ μικρή το απεχθανόμουν. Εσείς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε, όποιο λαχανικό ή αλλά τροφή απεχθάνεται το δικό σας παιδί.

Διαλέγουμε ένα πολύ όμορφο, εντυπωσιακό κουτί, εκεί μέσα θα κρύβουμε για μερικές μέρες ένα πιάτο με μπάμιες (το ανανεώνουμε καθημερινά).

Λέμε στο παιδί μας ότι αυτό το κουτί με το πολύτιμο περιεχόμενο του, μας το έφερε ένας παλιός συμμαθητής μας, που από μικρός του άρεσε να ταξιδεύει. Αλλά το τι υπάρχει μέσα στο κουτί μπορεί να το δει μόνο «αυτός που μπορεί να εκτιμήσει την αξία του!». Γι ΄ αυτό το εμπιστεύτηκε μόνο σε μας.

Κάθε μέρα χωρίς να δει το παιδί το φαγητό, δοκιμάζουμε μια κουταλιά, με έναν περίτεχνο τρόπο ώστε να μας βλέπει, χωρίς όμως να μπορεί να δει τι είναι αυτό που δοκιμάζουμε.

Παράλληλα περιγράφουμε την γεύση που έχει το φαγητό μας με έναν φανταστικό τρόπο «Όπως είναι μαλακό, μου φέρνει στο μυαλό πράσινους κήπους που πάνω τους ξαπλώνω ή πολύχρωμες πεταλούδες πετάνε γύρω μου» κ.τ.λ. Να θυμάστε ότι η επίδραση της γεύσης που δοκιμάσαμε ξεκινάει και στο επίπεδο του παιχνιδιού των ρόλων.

Οπωσδήποτε… Μετά από κάθε δοκιμή, λέμε και από μια φανταστική ιστορία για τον παλιό συμμαθητή μας από τα μέρη που έχει ταξιδέψει.

Καθώς αφηγούμαστε την ιστορία μεταμορφωνόμαστε σε ρόλους που μας εκφράζουν και που αρέσουν στο παιδί μας, παρασέρνοντας και το ίδιο στο παιχνίδι μας, σαν να δραματοποιούμε και να παίζουμε μια παράσταση.

Αφήνουμε να περάσουν όσες μέρες χρειαστούν μέχρι να μας ζητήσει το ίδιο το παιδί να δοκιμάσει από τον κρυμμένο μας θησαυρό. Ρωτάμε το παιδί αν μπορεί να εκτιμήσει την αξία του. Έπειτα…

Δίνουμε στο παιδί την δυνατότητα να δοκιμάσει με δεμένα μάτια. Κατά την διάρκεια της δοκιμής εξηγούμε την αξία και περιεκτικότητα σε βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά της τροφής και πόσο σημαντική είναι στη ζωή μας, ώστε να μπορούμε να φανταζόμαστε και να παίζουμε περισσότερο…

Πηγή : diatrofi.gr