1.Αυτή είναι η δεύτερη φορά που συμμετέχεις στις εκλογές. Γιατί ξαναζητάς την ψήφο των συμπολιτών σου?

Πράγματι, μου έκαναν την τιμή οι συνδημότες μου να με εκλέξουν πρώτο σε ψήφους για την Δημοτική Κοινότητα Κομοτηνής το 2010 στην οποία και ορίστηκα ως Αντιπρόεδρος. Υπηρέτησα και υπηρετώ ακόμα αυτό το νέο θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης που δημιουργήθηκε με την μεταρρύθμιση του Καλλικράτη. Ένα μικρό δημοτικό συμβούλιο, όπως είπαν πολλοί, παντελώς άγνωστο τότε τόσο στο εκλογικό σώμα όσο και σε εμάς που το αποτελέσαμε, με αρκετές αρμοδιότητες αρχικά οι οποίες όμως στην συνέχεια περιορίστηκαν. Εκεί έγιναν οι πρώτες ζυμώσεις για μένα, αποκτήθηκαν οι πρώτες εμπειρίες γύρω από τις διαδικασίες συγκρότησης ενός συμβουλίου, πάρθηκαν οι πρώτες δύσκολες αποφάσεις. Νομίζω όμως ότι αυτό το «σχολείο» είναι απαραίτητο για έναν νέο για να περάσει στο επόμενο στάδιο. Έτσι πιο έμπειρος και ώριμος αυτή τη φορά ζητώ την ψήφο των συμπολιτών μου ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Κομοτηνής για ένα συμβούλιο με διευρυμένες αρμοδιότητες προκειμένου να τους εκπροσωπήσω όσο καλύτερα μπορώ με γνώμονα πάντοτε το συμφέρον του Δήμου μας.

2.Είσαι περιβαλλοντολόγος και προφανώς το θέμα περιβάλλον το γνωρίζεις καλύτερα από πολλούς όμως αρκεί αυτό? Ο δημοτικός σύμβουλος δεν πρέπει να γνωρίζει μια ευρύτερη γκάμα θεμάτων που αφορούν μια πόλη και αν ναι ποια θεωρείς ότι είναι αυτά?

Η εξειδίκευση σαφώς και θεωρώ πως είναι ένα πλεονέκτημα στην εποχή μας όμως οι γνώσεις θα πρέπει να συνδυάζονται με τις πράξεις και αυτές είναι που χαρακτηρίζουν τους ικανούς από τους… εν δυνάμει ικανούς. Δεν θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου καλύτερο γνώστη του θέματος “φυσικό περιβάλλον” από κάποιον που κάνει ποδήλατο για να πάει στη δουλειά του, που κρατάει τα σκουπίδια του μέσα στο αυτοκίνητό του μέχρι να βρει κάδο ή ακόμα και από ένα παιδί που ξέρει από τόσο μικρό σε ποιον κάδο να ρίξει το υλικό που θέλει να ανακυκλώσει, γιατί αυτοί είναι που κάνουν πράξη την γνώση τους για το περιβάλλον. Οι ικανοί ,όπως προείπα, που σέβονται την πόλη στην οποία ζουν, την διατηρούν όπως την παρέλαβαν και σε βάθος χρόνου την παραδίδουν καλύτερη, όπως ικανός θα ήταν και ο δημοτικός σύμβουλος που ξέρει και κάνει πράξη την ανάγκη για ολοήμερο Bρεφονηπιακό σταθμό, για Tουριστική προώθηση αλλά με τις απαραίτητες υποδομές της παραλιακής ζώνης του Φαναρίου και της Αρωγής, για δημιουργία μιας Δημοτικής Δομής Υγείας που θα είναι όσο πιο κοντά γίνεται σε αυτόν που την χρειάζεται όταν το κράτος με τα νοσοκομεία ή δεν μπορεί ή δεν προλαβαίνει, για Ενίσχυση των πολιτικών στέγασης, για δημιουργία Σχολής γονέων, για Tηλεματικές υπηρεσίες και αρκετά ακόμη, που παρουσιάζονται αναλυτικότερα στο πρόγραμμά μας.

3.Είπες «από κάποιον που παίρνει το ποδήλατό του για να πάει στη δουλειά του» άρα να υποθέσω πως ο ποδηλατόδρομος είναι ένα σωστό έργο για σένα.

Βεβαίως και είναι εφόσον όμως πρώτα θα είχε βρεθεί χώρος για παρκάρισμα από τον χώρο που κόπηκε με τις μορφοποιήσεις, τρόπος για να φτάσει κανείς με ασφάλεια από τα στρατόπεδα, την Εκτενεπόλ ή από τα τρένα στον ποδηλατόδρομο, χώρος σε μία τόσο στενά δομημένη πόλη για τα ασθενοφόρα σε περίπτωση ανάγκης. Νομίζω η προχειρότητα είναι εμφανής προκειμένου να μην χαθούν τα 3 περίπου εκατομμύρια ευρώ που στοίχισε και να απορροφηθούν αυτά τα χρήματα σε ένα έργο βιτρίνας ενώ οι γύρω οικισμοί παρακαλούν ακόμη για αποχέτευση και καθαρό νερό.

4.Όλοι χρησιμοποιούν ως σλόγκαν «μαζί μπορούμε καλύτερα» εσύ προτίμησες να γράψεις «Οι νέοι μπροστά» γιατί?

Μα γιατί είμαι αρκετά νέος και είναι το σύνθημα της γενιάς μου. Οι νέοι μπροστά για να διεκδικήσουν, να αγωνιστούν, να συγκρουστούν, να απαιτήσουν το μέλλον που μας πήρανε μέσα από τα χέρια μας τα τελευταία 4 χρόνια, ακόμα βέβαια και για να φάνε χαστούκια, να πεισμώσουν, να ξανασηκωθούν και να κερδίσουν το μέλλον τους, όμως το βασικότερο να είναι παρόντες και συνδιαμορφωτές μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες και όχι παρατηρητές.

5.Πες μας λίγα λόγια για σένα.

Γεννήθηκα το 1982 στην Κομοτηνή και οι γονείς μου είναι ο Λάζαρος και η Μαίρη Ζηκίδου (Χατζηγιάννη). Τελείωσα το 1ο Ενιαίο Λύκειο Κομοτηνής και σπούδασα στη σχολή Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (έδρα το Αγρίνιο), από την οποία αποφοίτησα το 2006. Υπηρέτησα τη θητεία μου στο στρατό ως έφεδρος λοχίας πεζικού. Το 2007 ασχολήθηκα στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα περιβάλλοντος και πολιτισμού του Ε.Ι.Π.Ε. διαπολιτισμικού χαρακτήρα, μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων ως υπεύθυνος δράσεων του νομού Ροδόπης. Από το 2008 ασχολούμαι με τη σύνταξη περιβαλλοντικών μελετών διαφόρων έργων και επενδυτικών δραστηριοτήτων. Από το 2011 έως σήμερα εργάζομαι ως τεχνικός υπάλληλος στα “Εκκοκκιστήρια Θράκης” στη ΒΙΠΕ Κομοτηνής.
Είμαι ενεργό μέλος της Greenpeace από το 2001, εθελοντής αιμοδότης και διαιτητής καλαθοσφαίρισης. Διετέλεσα μέλος του 1ου Τοπικού Συμβουλίου Νέων Κομοτηνής και Αντιπρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Κομοτηνής 2011-2014.
Είμαι παντρεμένος και έχω δύο κορούλες 3,5 χρονών και 3ών μηνών.