Στο μυαλό του τηλεθεατή ο ηθοποιός μπορεί να ταυτίζεται με το ρόλο τον οποίο υποδύεται. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με την Μπερέν Σαάτ , την «Μπιχτέρ» από το σίριαλ «Πειρασμός», που στο μυαλό των περισσότερων γυναικών είναι η γυναίκα-δηλητήριο, η γυναίκα-αράχνη, που θα τους κλέψει τον άνδρα και που θα αφήσει πίσω της μόνο πόνο. Όπως περίπου γίνεται και στον «Πειρασμό», δηλαδή. Στην πραγματικότητα, η Μπερέν δεν έχει κάποια σχέση με το ρόλο της. Το μότο «ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό» το ακολουθεί πιστά, αφού ο ξαφνικός θάνατος του συντρόφου της όχι μόνο δεν τη σκότωσε, αλλά την έκανε πιο δυνατή… και ευαίσθητη!

Το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό από την παιδική σας ηλικία;

Θυμάμαι το σπίτι μας στην Άγκυρα. Εγώ να είμαι μπροστά σε έναν καθρέφτη και να κρατάω ένα αποσμητικό ή ένα μπουκάλι και να χορεύω, να τραγουδάω. Οι γονείς μου αποφοίτησαν από την Ακαδημία Αθλητισμού, οπότε πάντα ήμουν πειθαρχημένη. Αυτό με βοήθησε και στη φυσική μου κατάσταση. Όμως θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου να βρίσκεται ανάμεσα στον αθλητισμό και στο χορό. Ξεκίνησα με μπαλέτο, μετά σάλσα, έπειτα τανγκό.

Τελικά;

Ήμουν καλή μαθήτρια και ο μπαμπάς μου σκέφτηκε πως θα ήταν καλύτερο να σπουδάσω Διοίκηση Επιχειρήσεων. Έτσι, από εκεί που θα σπούδαζα χορό, βρέθηκα να σπουδάζω επιχειρήσεις. Παρατηρούσα τη ζωή μου να πηγαίνει προς λανθασμένη κατεύθυνση. Σπούδαζα κάτι, το οποίο δεν με ενδιέφερε. Δεν μπορώ να περιγράψω το πώς ένιωθα.

Πώς μεταστράφηκε η κατάσταση;

Κάποια στιγμή άρχισα να κάνω παράλληλα κι αυτό που ήθελα, με την παρότρυνση του Εφέ, ο οποίος είναι ο έρωτας της ζωής μου. Ήμασταν τρία χρόνια μαζί, γνωριστήκαμε στο Πανεπιστήμιο. Αυτός ήταν κατά έναν χρόνο μικρότερός μου, αλλά πολύ ώριμος. Μια μέρα μου είπε: «Έλα σήκω! Γίνεται ένας διαγωνισμός χορού και τραγουδιού. Πάμε να κάνεις μία αίτηση. Δεν έχεις να χάσεις τίποτα».

Ποια η διαφορά του Εφέ από τους άλλους άνδρες;

Το ότι ένας άνδρας 19 ετών με ενθάρρυνε να κάνω κάτι διαφορετικό, μου άνοιξε μία νέα πόρτα! Η ζωή μου ήταν τελείως διαφορετική και εκείνος μου την άλλαξε. Μετά το διαγωνισμό, γύρισα στην Άγκυρα και λίγες ώρες αργότερα τον είδα ξανά στο… νεκροτομείο. Είχε πεθάνει σε τροχαίο.

Ποιος σας ειδοποίησε;

Ο αδελφός του. Δεν θυμάμαι, ειλικρινά, τίποτα. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι στη διαδρομή προσευχόμουν να είναι καλά. Αλλά ο Εφέ είχε «φύγει». Πέθανε στο ασθενοφόρο πριν φτάσει στο νοσοκομείο. Ήθελα να τον αγγίξω και να τον δω για τελευταία φορά….

Δεν διστάσατε καθόλου να πάτε;

Όχι βέβαια. Αυτό είναι αγάπη. Δεν με ένοιαζε τι θα αντικρίσω, αρκεί που ήταν εκείνος.

Πώς ήταν η ζωή μετά το χαμό του;

Πέρασαν τέσσερις μήνες μέχρι να συνέλθω και να μπω ξανά στη δουλειά. Προσπάθησα να συνεχίσω και δεν επέτρεπα στον εαυτό μου να πέσει. Βέβαια υπήρξαν φίλοι του που μου έλεγαν «πώς του το κάνεις αυτό», «θα σε μισεί» κ.λο. Αυτό δεν σημαίνει ότι τον ξέχασα! Δεν θα μπορούσα να ξεχάσω ένα τέτοιο τραύμα, απλώς θεώρησα ότι με το να ξεκινήσω νωρίς τη δουλειά, θα απαλυνόταν ο πόνος μου.

Σας επηρέασε αυτό το γεγονός στις σχέσεις σας με τους άνδρες;

Με επηρέασε. Παλιά, για παράδειγμα, δεν θα πάλευα για μία σχέση, πλέον το κάνω. Θα κάνω αυτό που θέλω, ακόμα κι αν μετανιώσω, κι αυτό γιατί σκέφτομαι ότι αύριο αυτός ο άνθρωπος μπορεί να μην υπάρχει.

Πολλοί πιστεύουν ότι έχετε σχέση με τον Κιβάντς Τατλιτούγ.

Δεν θα μπορούσα να κάνω σχέση με συνάδελφο. Βέβαια δεν λέω «ποτέ», αλλά δεν μου έχει τύχει μέχρι στιγμής.

Υπήρχαν σκηνές ζήλιας από τους συντρόφους σας; Ρωτάω για τις περίφημες ερωτικές σκηνές που υπάρχουν στη σειρά.

Κοιτάξτε, στην πραγματικότητα τα φιλιά και οι ερωτικές σκηνές είναι μία ψευδαίσθηση. Είναι δύσκολο να το καταλάβει ο θεατής. Εντάξει, φαντάζομαι πως είναι λίγο δύσκολο και για έναν ηθοποιό να επιστρέφει στο σπίτι του και να εξιστορεί στο σύντροφό του το πώς γδύθηκε και φίλησε το συνεργάτη του. Δεν είμαστε ρομπότ.

Πάντως ήταν μία επανάσταση για τα τούρκικα σίριαλ το να γυριστεί μία τόσο τολμηρή ερωτική σκηνή.

Αισθητικά νομίζω ήταν ωραία σκηνή. Στην ουσία δεν έδειξε τίποτα, αλλά εξηγούσε τα πάντα. Έδειχνε δηλαδή το πάθος των δύο αυτών ανθρώπων. Πάντως δεν μπορώ να καταλάβω κάποιους ανθρώπους που κατηγορούν επειδή βλέπουν και παιδιά, τη στιγμή που ο μεγαλύτερος κίνδυνος κρύβεται στο internet.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ηθοποιοί;

Οι Ντάνιελ Ντέι Λιούις και Σον Πεν.

Ποιες γυναίκες έχετε ως πρότυπο;

Η μία είναι η Σεράπ Ακσού και η άλλη η μητέρα του Εφέ.

Αλήθεια, η μητέρα του ποια αντίδραση είχε που τέσσερις μήνες μετά το χαμό του Εφέ ξεκινήσατε να δουλεύετε; Ποιες είναι οι σχέσεις σας σήμερα;

Καμιά απολύτως! Ποτέ δεν μου έκανε παρατήρηση. Κάθε φορά που μιλάμε, μας «παίρνει από κάτω» και κλαίμε. Εμείς μόνο ξέρουμε πώς νιώθουμε.

Επισκέπτεστε το νεκροταφείο;

Η γνώμη μου είναι ότι καλό είναι να είναι οι τάφοι καθαροί και περιποιημένοι, αλλά η λατρεία των μαρμάρων δεν είναι για μένα. Εγώ τον κρατάω μέσα μου.

Σε βραβεία, γιορτές, ακόμα και την ημέρα του θανάτου, αισθάνεστε ότι ο Εφέ είναι εκεί;

Βέβαια. Τον βλέπω στα όνειρά μου. Κάθε μέρα μου είναι αφιερωμένη σ’ εκείνον. Όλη αυτή η περιπέτεια, η υποκριτική, ξεκίνησε από εκείνον.

ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΑΝΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Πηγή : http://panoramalife.gr