Οι οδηγοί της Ροδόπης και αυτό το χειμώνα δοκιμάζονται , τόσο οι ίδιοι όσο και τα οχήματά τους, από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες και –κυρίως- την κατάσταση που επικρατεί στο εθνικό, περιφερειακό και επαρχιακό οδικό δίκτυο.

Οι βασικές συμβουλές που μας έδωσαν μηχανικοί της Κομοτηνής, ένας άτυπος «χειμερινός οδηγός επιβίωσης»  συνοψίζονται ως εξής:

1. Πριν από οποιοδήποτε ταξίδι ο οδηγός οφείλει να:
•Πάρει δελτίο καιρού για όλη τη διαδρομή
•Κάνει service στο αυτοκίνητο
•Έχει φρέσκα ελαστικά και μάκτρα στους υαλοκαθαριστήρες και να χρησιμοποιεί το ειδικό αντιπαγωτικό υγρό για τις «πιτσιλήθρες στου υαλοκαθαριστήρες»
•Ελέγξει να είναι πλήρες με αντιψυκτικό υγρό το δοχείο υαλοκαθαριστήρων
•Προπονηθεί στην τοποθέτηση των χιονοαλυσίδων που υπάρχουν στο πορτ μπαγκάζ
•Να προμηθευτεί αντιθαμβωτικό σπρέι
•Αγοράσει ένα πτυοσκάπανο, ιμάντα ρυμούλκησης, καλώδια μπαταρίας, φακό με φρέσκιες μπαταρίες, φορτισμένο κινητό
•Έχει πρόχειρη μια ξύστρα πάγου, λιπαντικό σπρέι, ανακλαστικό γιλέκο ένα κερί και κουβέρτα για περίπτωση ατυχήματος/αποκλεισμού
•Προμηθευθεί λίγη τροφή, νερό, ξηρούς καρπούς, ρόφημα σε θερμός
•Προβλέψει για μπότες, γάντια και παλτό σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης (βλάβη, ατύχημα κτλ)
•Καθαρίσει καλά το παρμπρίζ μπρος και πίσω, τα παράθυρα και τα φώτα σε κάθε στάση για ανεφοδιασμό
•Διατηρεί γεμάτο ρεζερβουάρ
•Να διατηρεί σε ετοιμότητα φακό, τρίγωνο, πυροσβεστήρα, φαρμακείο

2. Η οδήγηση σε χιόνι και πάγο σημαίνει μειωμένη ή για την ακρίβεια σχεδόν μηδενική πρόσφυση, ειδικά στην περίπτωση που το αυτοκίνητό μας δεν είναι εφοδιασμένο με χειμερινά ελαστικά. Τους χειμερινούς μήνες και ειδικά αν κινούμαστε σε ορεινές περιοχές, αυτονόητη θεωρείται η παρουσία αλυσίδων στο χώρο αποσκευών. Αυτές θα φανούν χρήσιμες σε φρέσκο χιόνι 1-2 ημερών, αλλά με παγετό δεν τα καταφέρνουν το ίδιο καλά. Τοποθετούνται πάντα στους κινητήριους τροχούς, ενώ στις περιπτώσεις 4κίνητων οχημάτων μπαίνουν στους μπροστινούς τροχούς για να έχουμε «τιμόνι». Το ιδανικό στα τετρακίνητα είναι να υπάρχουν αλυσίδες και για τους 4 τροχούς. Όταν δεν υπάρχει χιόνι, οι αλυσίδες πρέπει να αφαιρούνται γιατί καταστρέφονται, όπως και τα ελαστικά.

3. Τα χιονολάστιχα η τα λεγόμενα χειμερινά ελαστικά, μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά την κατάσταση, κυρίως σε φρέσκο χιόνι. Όταν όμως το χιόνι σκληρύνει ή οι κλίσεις γίνουν ακόμα μεγαλύτερες (πολύ δε περισσότερο όταν υπάρχει και φορτίο) ακόμα και τα πιο εξειδικευμένα ελαστικά χιονιού δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν σωστά στις απαιτήσεις κίνησης. Στον πάγο και χωρίς αλυσίδες, το καλύτερο που έχει να κάνει κανείς είναι να κλειδώσει το αυτοκίνητο σε ένα ασφαλές μέρος, αλλιώς τα πράγματα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα, ειδικά σε ανωφέρειες και κατωφέρειες. Συχνά, ο πάγος είναι αόρατος ή σχεδόν αόρατος και αυτό τον κάνει πολύ επικίνδυνο.

3. Στη βροχή, έχουμε αναμμένα τα φώτα πορείας ακόμα και την ημέρα και κρατάμε μεγαλύτερες αποστάσεις από τα προπορευόμενα οχήματα, αφού η απόσταση ακινητοποίησης σε περίπτωση φρεναρίσματος αυξάνεται. Φροντίζουμε να βρισκόμαστε εκτός ακτίνας δράσης του σπρέι νερού που μειώνει την ορατότητα (ιδίως όταν τα οχήματα είναι μεγάλα). Η γυαλιστερή άσφαλτος, γνωστή και ως “σαπούνι”, είναι ακόμα πιο επικίνδυνη με την ύπαρξη νερού. Φυσικά, αν κατοικούμε σε περιοχές με υψηλό ποσοστό βροχοπτώσεων, είναι καλό να επιλέγουμε ελαστικά με «βρόχινα» χαρακτηριστικά. Συνολικά, οδηγώντας σε βρεγμένο οδόστρωμα: α) διατηρούμε την ταχύτητα του οχήματος σε χαμηλά επίπεδα, β) αποφεύγουμε τις απότομες αλλαγές πορείας, γ) αποφεύγουμε τις απότομες επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις. Μην ξεχνάτε ότι, όσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητα, τόσο πιο εύκολα εμφανίζεται η υδρολίσθηση.

4. Σε περίπτωση που συναντήσουμε ομίχλη αυτό που επιβάλλεται να κάνουμε πρώτα από όλα, είναι να ανάψουμε τους μπροστινούς και πίσω προβολείς ομίχλης και να μειώσουμε δραστικά την ταχύτητα, ώστε να μπορούμε να έχουμε επαρκή χρόνο αντίδρασης. Η μείωση της ταχύτητας είναι φυσικά ανάλογη της πυκνότητας της ομίχλης. Αν κόβεται με το μαχαίρι, που λέμε, τότε η ταχύτητα ίσως να πρέπει να πέσει και κάτω από 15 χλμ / ώρα. Εάν τα φώτα πορείας δημιουργούν έναν “άσπρο τοίχο” στα 3-4 μέτρα, δοκιμάζουμε να σβήσουμε τα πορείας και να έχουμε αναμμένα τα φώτα ομίχλης και τα φώτα στάθμευσης. Στην περίπτωση που οι συνθήκες είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες, ανάβουμε τα αλάρμ και προσπαθούμε να βρούμε έναν ασφαλή χώρο στάθμευσης εκτός δρόμου μέχρι να βελτιωθούν οι συνθήκες.

5. Η οδήγηση στη λάσπη αφορά περισσότερο στους οπαδούς των SUV, που θα κινηθούν σε αγροτικούς ή δασικούς δρόμους τους χειμερινούς μήνες. Το σίγουρο είναι πως, για την οδήγηση στη λάσπη, χρειάζονται τα κατάλληλα ελαστικά (M+S), τα οποία έχουν την κατάλληλη χάραξη για να αποβάλλουν από επάνω τους τη λάσπη. Εάν κολλήσετε στη λάσπη, οι αντιολισθητικές αλυσίδες μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά την κατάσταση.

5. Σκεφθείτε τα χιονολάστιχα. Στις Σκανδιναβικές χώρες πρέπει να ψάξετε πολύ για να βρείτε αλυσίδες προς πώληση. Όλοι φοράνε χιονολάστιχα και το 50% πλεον ΧΩΡΙΣ καρφιά. Αυτοι κάτι ξέρουν από χειμερινή οδήγηση (μαθήματα χειμερινής οδήγησης είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ για να εκδοθεί δίπλωμα).

Για τις περισσότερες περιπτώσεις τα χιονολάστιχα συμπεριφέρονται καλύτερα από τις αλυσίδες, με υψηλότερες ταχύτητες, περισσότερο έλεγχο και χωρίς κραδασμούς. Επιπλέον, τα χιονολάστιχα μπαίνουν και στους 4 τροχούς, εξασφαλίζοντας πρόσφυση και στους 4 τροχούς. Οι αλυσίδες μπαίνουν στους κινητήριους τροχούς και οι άλλοι δυο τροχοί εχουν εξαιρετικά μειωμένη πρόσφυση. Αυτο αυξάνει τον κίνδυνο τετ-α-κε σε συνθήκες στροφής και φρεναρίσματος.Το ολικό σας κόστος ανά χιλιόμετρο παραμένει σχεδόν το ίδιο. Όταν χρησιμοποιείτε χιονολάστιχα, δεν φθείρετε τα καλοκαιρινά σας ελαστικά. Αν κάνετε 40000 χλμ / έτος θα αλλάζετε λάστιχα μια φορά το χρόνο. Αν χρησιμοποιείτε χιονολάστιχα για 6 μήνες (Νοέμβριο-Απρίλιο) θα αλλάζετε 2 σετ λάστιχα κάθε δυο χρόνια.